ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 600
ਮਨਮੁਖ ਮੁਗਧੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤੈ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥
manamukh mugadh har naam na chetai birathaa janam gavaaeaa |വിഡ്ഢിയായ സ്വമനസ്സാലെ മന്മുഖൻ ഭഗവാൻ്റെ നാമം ഓർക്കുന്നില്ല; അവൻ തൻ്റെ ജീവിതം വ്യർത്ഥമായി നശിപ്പിക്കുന്നു.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੇ ਤਾ ਨਾਉ ਪਾਏ ਹਉਮੈ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥੩॥
satigur bhette taa naau paae haumai mohu chukaaeaa |3|എന്നാൽ അവൻ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടുമ്പോൾ, അവൻ നാമം നേടുന്നു; അവൻ അഹംഭാവവും വൈകാരിക അടുപ്പവും ചൊരിയുന്നു. ||3||
ਹਰਿ ਜਨ ਸਾਚੇ ਸਾਚੁ ਕਮਾਵਹਿ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੀ ॥
har jan saache saach kamaaveh gur kai sabad veechaaree |ഭഗവാൻ്റെ എളിമയുള്ള ദാസന്മാർ സത്യമാണ് - അവർ സത്യം അനുഷ്ഠിക്കുകയും ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തെ പ്രതിഫലിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਲਏ ਪ੍ਰਭਿ ਸਾਚੈ ਸਾਚੁ ਰਖਿਆ ਉਰ ਧਾਰੀ ॥
aape mel le prabh saachai saach rakhiaa ur dhaaree |യഥാർത്ഥ കർത്താവായ ദൈവം അവരെ തന്നോട് കൂട്ടിച്ചേർക്കുന്നു, അവർ യഥാർത്ഥ കർത്താവിനെ അവരുടെ ഹൃദയത്തിൽ പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਨਾਵਹੁ ਗਤਿ ਮਤਿ ਪਾਈ ਏਹਾ ਰਾਸਿ ਹਮਾਰੀ ॥੪॥੧॥
naanak naavahu gat mat paaee ehaa raas hamaaree |4|1|ഓ നാനാക്ക്, നാമത്തിലൂടെ എനിക്ക് രക്ഷയും വിവേകവും ലഭിച്ചു; ഇത് മാത്രമാണ് എൻ്റെ സമ്പത്ത്. ||4||1||
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੩ ॥
soratth mahalaa 3 |സോറത്ത്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਭਗਤਿ ਖਜਾਨਾ ਭਗਤਨ ਕਉ ਦੀਆ ਨਾਉ ਹਰਿ ਧਨੁ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥
bhagat khajaanaa bhagatan kau deea naau har dhan sach soe |യഥാർത്ഥ ഭഗവാൻ തൻ്റെ ഭക്തർക്ക് ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധനയുടെ നിധിയും ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തിൻ്റെ സമ്പത്തും നൽകി അനുഗ്രഹിച്ചിരിക്കുന്നു.
ਅਖੁਟੁ ਨਾਮ ਧਨੁ ਕਦੇ ਨਿਖੁਟੈ ਨਾਹੀ ਕਿਨੈ ਨ ਕੀਮਤਿ ਹੋਇ ॥
akhutt naam dhan kade nikhuttai naahee kinai na keemat hoe |നാമത്തിൻ്റെ സമ്പത്ത് ഒരിക്കലും തീരുകയില്ല; അതിൻ്റെ വില ആർക്കും കണക്കാക്കാൻ കഴിയില്ല.
ਨਾਮ ਧਨਿ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਹੋਏ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥੧॥
naam dhan mukh ujale hoe har paaeaa sach soe |1|നാമത്തിൻ്റെ സമ്പത്ത് കൊണ്ട്, അവരുടെ മുഖം തിളങ്ങുന്നു, അവർ യഥാർത്ഥ ഭഗവാനെ പ്രാപിക്കുന്നു. ||1||
ਮਨ ਮੇਰੇ ਗੁਰਸਬਦੀ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
man mere gurasabadee har paaeaa jaae |മനസ്സേ, ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലൂടെ ഭഗവാനെ കണ്ടെത്തുന്നു.
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਜਗੁ ਭੁਲਦਾ ਫਿਰਦਾ ਦਰਗਹ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥ ਰਹਾਉ ॥
bin sabadai jag bhuladaa firadaa daragah milai sajaae | rahaau |ശബാദ് ഇല്ലാതെ, ലോകം ചുറ്റിനടക്കുന്നു, കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിൽ അതിൻ്റെ ശിക്ഷ ലഭിക്കുന്നു. ||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਇਸੁ ਦੇਹੀ ਅੰਦਰਿ ਪੰਚ ਚੋਰ ਵਸਹਿ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਲੋਭੁ ਮੋਹੁ ਅਹੰਕਾਰਾ ॥
eis dehee andar panch chor vaseh kaam krodh lobh mohu ahankaaraa |ഈ ശരീരത്തിനുള്ളിൽ അഞ്ച് കള്ളന്മാർ വസിക്കുന്നു: ലൈംഗികാഭിലാഷം, കോപം, അത്യാഗ്രഹം, വൈകാരിക അടുപ്പം, അഹംഭാവം.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਲੂਟਹਿ ਮਨਮੁਖ ਨਹੀ ਬੂਝਹਿ ਕੋਇ ਨ ਸੁਣੈ ਪੂਕਾਰਾ ॥
amrit lootteh manamukh nahee boojheh koe na sunai pookaaraa |അവർ അമൃത് കൊള്ളയടിക്കുന്നു, എന്നാൽ സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖൻ അത് തിരിച്ചറിയുന്നില്ല; അവൻ്റെ പരാതി ആരും കേൾക്കുന്നില്ല.
ਅੰਧਾ ਜਗਤੁ ਅੰਧੁ ਵਰਤਾਰਾ ਬਾਝੁ ਗੁਰੂ ਗੁਬਾਰਾ ॥੨॥
andhaa jagat andh varataaraa baajh guroo gubaaraa |2|ലോകം അന്ധമാണ്, അതിൻ്റെ ഇടപാടുകളും അന്ധമാണ്; ഗുരു ഇല്ലെങ്കിൽ ഇരുട്ട് മാത്രം. ||2||
ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਵਿਗੁਤੇ ਕਿਹੁ ਚਲੈ ਨ ਚਲਦਿਆ ਨਾਲਿ ॥
haumai meraa kar kar vigute kihu chalai na chaladiaa naal |അഹംഭാവത്തിലും ഉടമസ്ഥതയിലും മുഴുകി അവർ നശിച്ചുപോകുന്നു; അവർ പോകുമ്പോൾ ഒന്നും അവരോടൊപ്പം പോകുന്നില്ല.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵੈ ਸਦਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ॥
guramukh hovai su naam dhiaavai sadaa har naam samaal |എന്നാൽ ഗുരുമുഖനായി മാറുന്ന ഒരാൾ നാമത്തെ ധ്യാനിക്കുന്നു, ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തെ എപ്പോഴും ധ്യാനിക്കുന്നു.
ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਨਦਰੀ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲਿ ॥੩॥
sachee baanee har gun gaavai nadaree nadar nihaal |3|ഗുർബാനിയുടെ യഥാർത്ഥ വചനത്തിലൂടെ അദ്ദേഹം ഭഗവാൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ ആലപിക്കുന്നു; കർത്താവിൻ്റെ കൃപയുടെ ദൃഷ്ടിയാൽ അനുഗൃഹീതനായ അവൻ ആഹ്ലാദഭരിതനാണ്. ||3||
ਸਤਿਗੁਰ ਗਿਆਨੁ ਸਦਾ ਘਟਿ ਚਾਨਣੁ ਅਮਰੁ ਸਿਰਿ ਬਾਦਿਸਾਹਾ ॥
satigur giaan sadaa ghatt chaanan amar sir baadisaahaa |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ ആത്മീയ ജ്ഞാനം ഹൃദയത്തിനുള്ളിലെ സ്ഥിരമായ പ്രകാശമാണ്. കർത്താവിൻ്റെ കൽപ്പന രാജാക്കന്മാരുടെയും തലയ്ക്കു മീതെയാണ്.
ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਸਚੁ ਲਾਹਾ ॥
anadin bhagat kareh din raatee raam naam sach laahaa |രാവും പകലും ഭഗവാൻ്റെ ഭക്തർ അവനെ ആരാധിക്കുന്നു; രാവും പകലും അവർ കർത്താവിൻ്റെ നാമത്തിൻ്റെ യഥാർത്ഥ ലാഭത്തിൽ ശേഖരിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਨਿਸਤਾਰਾ ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਹਰਿ ਪਾਹਾ ॥੪॥੨॥
naanak raam naam nisataaraa sabad rate har paahaa |4|2|ഓ നാനാക്ക്, ഭഗവാൻ്റെ നാമത്താൽ ഒരാൾ വിമോചനം പ്രാപിക്കുന്നു; ശബ്ദത്തോട് ഇണങ്ങി, അവൻ ഭഗവാനെ കണ്ടെത്തുന്നു. ||4||2||
ਸੋਰਠਿ ਮਃ ੩ ॥
soratth mahalaa 3 |സോറത്ത്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਦਾਸਨਿ ਦਾਸੁ ਹੋਵੈ ਤਾ ਹਰਿ ਪਾਏ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਈ ॥
daasan daas hovai taa har paae vichahu aap gavaaee |ഒരാൾ കർത്താവിൻ്റെ അടിമകളുടെ അടിമയാണെങ്കിൽ, അവൻ ഭഗവാനെ കണ്ടെത്തുകയും ഉള്ളിൽ നിന്ന് അഹംഭാവത്തെ ഇല്ലാതാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਭਗਤਾ ਕਾ ਕਾਰਜੁ ਹਰਿ ਅਨੰਦੁ ਹੈ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਈ ॥
bhagataa kaa kaaraj har anand hai anadin har gun gaaee |ആനന്ദത്തിൻ്റെ ഭഗവാൻ അവൻ്റെ ഭക്തിയാണ്; രാവും പകലും അവൻ കർത്താവിൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ പാടുന്നു.
ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਸਦਾ ਇਕ ਰੰਗੀ ਹਰਿ ਸਿਉ ਰਹੇ ਸਮਾਈ ॥੧॥
sabad rate sadaa ik rangee har siau rahe samaaee |1|ശബാദിൻ്റെ വചനത്തോട് ഇണങ്ങി, ഭഗവാൻ്റെ ഭക്തർ ഭഗവാനിൽ ലയിച്ച് എന്നും ഒന്നായി നിലകൊള്ളുന്നു. ||1||
ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਾਚੀ ਨਦਰਿ ਤੁਮਾਰੀ ॥
har jeeo saachee nadar tumaaree |പ്രിയ കർത്താവേ, അങ്ങയുടെ കൃപയുടെ നോട്ടം സത്യമാണ്.
ਆਪਣਿਆ ਦਾਸਾ ਨੋ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਪਿਆਰੇ ਰਾਖਹੁ ਪੈਜ ਹਮਾਰੀ ॥ ਰਹਾਉ ॥
aapaniaa daasaa no kripaa kar piaare raakhahu paij hamaaree | rahaau |പ്രിയപ്പെട്ട കർത്താവേ, നിൻ്റെ അടിമയോട് കരുണ കാണിക്കുകയും എൻ്റെ ബഹുമാനം കാത്തുസൂക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുക. ||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਸਬਦਿ ਸਲਾਹੀ ਸਦਾ ਹਉ ਜੀਵਾ ਗੁਰਮਤੀ ਭਉ ਭਾਗਾ ॥
sabad salaahee sadaa hau jeevaa guramatee bhau bhaagaa |ശബാദിൻ്റെ വചനത്തെ നിരന്തരം സ്തുതിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ ജീവിക്കുന്നു; ഗുരുവിൻ്റെ നിർദ്ദേശപ്രകാരം എൻ്റെ ഭയം നീങ്ങി.
ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਅਤਿ ਸੁਆਲਿਉ ਗੁਰੁ ਸੇਵਿਆ ਚਿਤੁ ਲਾਗਾ ॥
meraa prabh saachaa at suaaliau gur seviaa chit laagaa |എൻ്റെ യഥാർത്ഥ കർത്താവായ ദൈവം വളരെ സുന്ദരനാണ്! ഗുരുവിനെ സേവിക്കുമ്പോൾ എൻ്റെ ബോധം അവനിൽ കേന്ദ്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നു.
ਸਾਚਾ ਸਬਦੁ ਸਚੀ ਸਚੁ ਬਾਣੀ ਸੋ ਜਨੁ ਅਨਦਿਨੁ ਜਾਗਾ ॥੨॥
saachaa sabad sachee sach baanee so jan anadin jaagaa |2|ശബാദിലെ യഥാർത്ഥ വചനവും സത്യത്തിൻ്റെ സത്യമായ അവൻ്റെ ബാനിയുടെ വചനവും ജപിക്കുന്ന ഒരാൾ രാവും പകലും ഉണർന്നിരിക്കുന്നു. ||2||
ਮਹਾ ਗੰਭੀਰੁ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਤਿਸ ਕਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥
mahaa ganbheer sadaa sukhadaataa tis kaa ant na paaeaa |അവൻ വളരെ ആഴവും അഗാധവുമാണ്, നിത്യശാന്തിയുടെ ദാതാവാണ്; അവൻ്റെ പരിധി ആർക്കും കണ്ടെത്താൻ കഴിയില്ല.
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਕੀਨੀ ਅਚਿੰਤੁ ਹਰਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥
poore gur kee sevaa keenee achint har man vasaaeaa |സമ്പൂർണ ഗുരുവിനെ സേവിക്കുമ്പോൾ, മനസ്സിനുള്ളിൽ ഭഗവാനെ പ്രതിഷ്ഠിച്ചുകൊണ്ട് ഒരാൾ അശ്രദ്ധനായിത്തീരുന്നു.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਅੰਤਰਿ ਵਿਚਹੁ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥੩॥
man tan niramal sadaa sukh antar vichahu bharam chukaaeaa |3|മനസ്സും ശരീരവും നിർമ്മലമായിത്തീരുന്നു, ശാശ്വതമായ ഒരു സമാധാനം ഹൃദയത്തിൽ നിറയുന്നു; സംശയം ഉള്ളിൽ നിന്ന് ദൂരീകരിക്കപ്പെടുന്നു. ||3||
ਹਰਿ ਕਾ ਮਾਰਗੁ ਸਦਾ ਪੰਥੁ ਵਿਖੜਾ ਕੋ ਪਾਏ ਗੁਰ ਵੀਚਾਰਾ ॥
har kaa maarag sadaa panth vikharraa ko paae gur veechaaraa |കർത്താവിൻ്റെ വഴി എപ്പോഴും ഒരു ദുഷ്കരമായ പാതയാണ്; ഗുരുവിനെ ധ്യാനിച്ച് ചിലർ മാത്രമേ അത് കണ്ടെത്തുന്നുള്ളൂ.
ਹਰਿ ਕੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਸਬਦੇ ਮਾਤਾ ਹਉਮੈ ਤਜੇ ਵਿਕਾਰਾ ॥
har kai rang raataa sabade maataa haumai taje vikaaraa |ഭഗവാൻ്റെ സ്നേഹത്തിൽ മുഴുകി, ശബാദിൽ ലഹരിപിടിച്ച അവൻ അഹങ്കാരവും അഴിമതിയും ഉപേക്ഷിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤਾ ਇਕ ਰੰਗੀ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰਾ ॥੪॥੩॥
naanak naam rataa ik rangee sabad savaaranahaaraa |4|3|ഓ നാനാക്ക്, നാമം, ഏക കർത്താവിൻ്റെ സ്നേഹം എന്നിവയാൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു, അവൻ ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനത്താൽ അലങ്കരിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ||4||3||