ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്

പേജ് - 935

ਨਾ ਤਿਸੁ ਗਿਆਨੁ ਨ ਧਿਆਨੁ ਹੈ ਨਾ ਤਿਸੁ ਧਰਮੁ ਧਿਆਨੁ ॥

naa tis giaan na dhiaan hai naa tis dharam dhiaan |

അവന് ആത്മീയ ജ്ഞാനമോ ധ്യാനമോ ഇല്ല; ധാർമിക വിശ്വാസമോ ധ്യാനമോ അല്ല.

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਨਿਰਭਉ ਕਹਾ ਕਿਆ ਜਾਣਾ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥

vin naavai nirbhau kahaa kiaa jaanaa abhimaan |

പേരില്ലാതെ ഒരാൾക്ക് എങ്ങനെ നിർഭയനാകാൻ കഴിയും? അഹംഭാവം അയാൾക്ക് എങ്ങനെ മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയും?

ਥਾਕਿ ਰਹੀ ਕਿਵ ਅਪੜਾ ਹਾਥ ਨਹੀ ਨਾ ਪਾਰੁ ॥

thaak rahee kiv aparraa haath nahee naa paar |

ഞാൻ വളരെ ക്ഷീണിതനാണ് - എനിക്ക് എങ്ങനെ അവിടെയെത്തും? ഈ സമുദ്രത്തിന് അടിയോ അവസാനമോ ഇല്ല.

ਨਾ ਸਾਜਨ ਸੇ ਰੰਗੁਲੇ ਕਿਸੁ ਪਹਿ ਕਰੀ ਪੁਕਾਰ ॥

naa saajan se rangule kis peh karee pukaar |

എനിക്ക് സഹായം ചോദിക്കാൻ കഴിയുന്ന സ്നേഹമുള്ള കൂട്ടാളികളൊന്നുമില്ല.

ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਿਉ ਪ੍ਰਿਉ ਜੇ ਕਰੀ ਮੇਲੇ ਮੇਲਣਹਾਰੁ ॥

naanak priau priau je karee mele melanahaar |

ഓ നാനാക്ക്, "പ്രിയപ്പെട്ടവനേ, പ്രിയനേ" എന്ന് നിലവിളിച്ചുകൊണ്ട്, ഞങ്ങൾ യൂണിറ്ററുമായി ഐക്യപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.

ਜਿਨਿ ਵਿਛੋੜੀ ਸੋ ਮੇਲਸੀ ਗੁਰ ਕੈ ਹੇਤਿ ਅਪਾਰਿ ॥੩੭॥

jin vichhorree so melasee gur kai het apaar |37|

എന്നെ വേർപെടുത്തിയവൻ എന്നെ വീണ്ടും ഒന്നിപ്പിക്കുന്നു; ഗുരുവിനോടുള്ള എൻ്റെ സ്നേഹം അനന്തമാണ്. ||37||

ਪਾਪੁ ਬੁਰਾ ਪਾਪੀ ਕਉ ਪਿਆਰਾ ॥

paap buraa paapee kau piaaraa |

പാപം മോശമാണ്, പക്ഷേ അത് പാപിക്ക് പ്രിയപ്പെട്ടതാണ്.

ਪਾਪਿ ਲਦੇ ਪਾਪੇ ਪਾਸਾਰਾ ॥

paap lade paape paasaaraa |

അവൻ പാപത്താൽ സ്വയം ഭാരം വഹിക്കുന്നു, പാപത്തിലൂടെ തൻ്റെ ലോകത്തെ വികസിപ്പിക്കുന്നു.

ਪਰਹਰਿ ਪਾਪੁ ਪਛਾਣੈ ਆਪੁ ॥

parahar paap pachhaanai aap |

സ്വയം മനസ്സിലാക്കുന്ന ഒരാളിൽ നിന്ന് പാപം വളരെ അകലെയാണ്.

ਨਾ ਤਿਸੁ ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਸੰਤਾਪੁ ॥

naa tis sog vijog santaap |

ദുഃഖമോ വേർപിരിയലോ അവനെ അലട്ടുന്നില്ല.

ਨਰਕਿ ਪੜੰਤਉ ਕਿਉ ਰਹੈ ਕਿਉ ਬੰਚੈ ਜਮਕਾਲੁ ॥

narak parrantau kiau rahai kiau banchai jamakaal |

നരകത്തിൽ വീഴുന്നത് എങ്ങനെ ഒഴിവാക്കാം? അവൻ എങ്ങനെയാണ് മരണത്തിൻ്റെ ദൂതനെ വഞ്ചിക്കാൻ കഴിയുക?

ਕਿਉ ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਵੀਸਰੈ ਝੂਠੁ ਬੁਰਾ ਖੈ ਕਾਲੁ ॥

kiau aavan jaanaa veesarai jhootth buraa khai kaal |

വരുന്നതും പോയതും എങ്ങനെ മറക്കും? അസത്യം മോശമാണ്, മരണം ക്രൂരമാണ്.

ਮਨੁ ਜੰਜਾਲੀ ਵੇੜਿਆ ਭੀ ਜੰਜਾਲਾ ਮਾਹਿ ॥

man janjaalee verriaa bhee janjaalaa maeh |

മനസ്സ് പിണക്കങ്ങളാൽ പൊതിഞ്ഞിരിക്കുന്നു, അത് പിണക്കങ്ങളിൽ വീഴുന്നു.

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਕਿਉ ਛੂਟੀਐ ਪਾਪੇ ਪਚਹਿ ਪਚਾਹਿ ॥੩੮॥

vin naavai kiau chhootteeai paape pacheh pachaeh |38|

പേരില്ലാതെ ഒരാൾക്ക് എങ്ങനെ രക്ഷിക്കാനാകും? അവർ പാപത്തിൽ ചീഞ്ഞഴുകിപ്പോകുന്നു. ||38||

ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਫਾਹੀ ਫਾਸੈ ਕਊਆ ॥

fir fir faahee faasai kaooaa |

വീണ്ടും വീണ്ടും കാക്ക കെണിയിൽ വീഴുന്നു.

ਫਿਰਿ ਪਛੁਤਾਨਾ ਅਬ ਕਿਆ ਹੂਆ ॥

fir pachhutaanaa ab kiaa hooaa |

അപ്പോൾ അവൻ ഖേദിക്കുന്നു, പക്ഷേ ഇപ്പോൾ എന്തുചെയ്യാൻ കഴിയും?

ਫਾਥਾ ਚੋਗ ਚੁਗੈ ਨਹੀ ਬੂਝੈ ॥

faathaa chog chugai nahee boojhai |

കുടുങ്ങിപ്പോയാലും അവൻ ഭക്ഷണം കൊയ്യുന്നു; അവൻ മനസ്സിലാക്കുന്നില്ല.

ਸਤਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਆਖੀ ਸੂਝੈ ॥

satagur milai ta aakhee soojhai |

അവൻ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടിയാൽ, അവൻ കണ്ണുകൊണ്ട് കാണുന്നു.

ਜਿਉ ਮਛੁਲੀ ਫਾਥੀ ਜਮ ਜਾਲਿ ॥

jiau machhulee faathee jam jaal |

ഒരു മത്സ്യത്തെപ്പോലെ അവൻ മരണത്തിൻ്റെ കുരുക്കിൽ അകപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.

ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਦਾਤੇ ਮੁਕਤਿ ਨ ਭਾਲਿ ॥

vin gur daate mukat na bhaal |

മഹാദാതാവായ ഗുരുവിൽ നിന്നല്ലാതെ മറ്റാരിൽ നിന്നും മോചനം തേടരുത്.

ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜਾਇ ॥

fir fir aavai fir fir jaae |

അവൻ വീണ്ടും വീണ്ടും വരുന്നു; അവൻ വീണ്ടും വീണ്ടും പോകുന്നു.

ਇਕ ਰੰਗਿ ਰਚੈ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

eik rang rachai rahai liv laae |

ഏകനായ കർത്താവിനോടുള്ള സ്നേഹത്തിൽ മുഴുകുക, അവനിൽ സ്നേഹപൂർവ്വം ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുക.

ਇਵ ਛੂਟੈ ਫਿਰਿ ਫਾਸ ਨ ਪਾਇ ॥੩੯॥

eiv chhoottai fir faas na paae |39|

ഈ വിധത്തിൽ നിങ്ങൾ രക്ഷിക്കപ്പെടും, നിങ്ങൾ വീണ്ടും കെണിയിൽ വീഴുകയുമില്ല. ||39||

ਬੀਰਾ ਬੀਰਾ ਕਰਿ ਰਹੀ ਬੀਰ ਭਏ ਬੈਰਾਇ ॥

beeraa beeraa kar rahee beer bhe bairaae |

അവൾ വിളിക്കുന്നു, "സഹോദരാ, ഹേ സഹോദരാ - നിൽക്കൂ, സഹോദരാ!" എന്നാൽ അവൻ അപരിചിതനായി മാറുന്നു.

ਬੀਰ ਚਲੇ ਘਰਿ ਆਪਣੈ ਬਹਿਣ ਬਿਰਹਿ ਜਲਿ ਜਾਇ ॥

beer chale ghar aapanai bahin bireh jal jaae |

അവളുടെ സഹോദരൻ സ്വന്തം വീട്ടിലേക്ക് പോകുന്നു, അവൻ്റെ സഹോദരി വേർപിരിയലിൻ്റെ വേദനയിൽ ജ്വലിക്കുന്നു.

ਬਾਬੁਲ ਕੈ ਘਰਿ ਬੇਟੜੀ ਬਾਲੀ ਬਾਲੈ ਨੇਹਿ ॥

baabul kai ghar bettarree baalee baalai nehi |

ഈ ലോകത്ത്, അവളുടെ പിതാവിൻ്റെ വീട്, മകൾ, നിരപരാധിയായ ആത്മ വധു, അവളുടെ യുവ ഭർത്താവ് കർത്താവിനെ സ്നേഹിക്കുന്നു.

ਜੇ ਲੋੜਹਿ ਵਰੁ ਕਾਮਣੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਤੇਹਿ ॥

je lorreh var kaamanee satigur seveh tehi |

ഹേ ആത്മ മണവാട്ടിയേ, നീ നിൻ്റെ ഭർത്താവിനെ കാംക്ഷിക്കുന്നെങ്കിൽ, യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സ്നേഹത്തോടെ സേവിക്കുക.

ਬਿਰਲੋ ਗਿਆਨੀ ਬੂਝਣਉ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਾਚਿ ਮਿਲੇਇ ॥

biralo giaanee boojhnau satigur saach milee |

യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടുകയും യഥാർത്ഥമായി മനസ്സിലാക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ആത്മീയ ജ്ഞാനികൾ എത്ര വിരളമാണ്.

ਠਾਕੁਰ ਹਾਥਿ ਵਡਾਈਆ ਜੈ ਭਾਵੈ ਤੈ ਦੇਇ ॥

tthaakur haath vaddaaeea jai bhaavai tai dee |

മഹത്തായ എല്ലാ മഹത്വങ്ങളും കർത്താവിൻ്റെയും ഗുരുവിൻ്റെയും കരങ്ങളിലാണ്. അവൻ പ്രസാദിക്കുമ്പോൾ അവൻ അവരെ അനുവദിക്കും.

ਬਾਣੀ ਬਿਰਲਉ ਬੀਚਾਰਸੀ ਜੇ ਕੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ॥

baanee birlau beechaarasee je ko guramukh hoe |

ഗുരുവിൻ്റെ ബാനിയുടെ വചനം ധ്യാനിക്കുന്നവർ എത്ര വിരളമാണ്; അവർ ഗുരുമുഖന്മാരാകുന്നു.

ਇਹ ਬਾਣੀ ਮਹਾ ਪੁਰਖ ਕੀ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਹੋਇ ॥੪੦॥

eih baanee mahaa purakh kee nij ghar vaasaa hoe |40|

ഇത് പരമാത്മാവിൻ്റെ ബാനിയാണ്; അതിലൂടെ ഒരാൾ തൻ്റെ ആന്തരിക സത്തയുടെ ഭവനത്തിൽ വസിക്കുന്നു. ||40||

ਭਨਿ ਭਨਿ ਘੜੀਐ ਘੜਿ ਘੜਿ ਭਜੈ ਢਾਹਿ ਉਸਾਰੈ ਉਸਰੇ ਢਾਹੈ ॥

bhan bhan gharreeai gharr gharr bhajai dtaeh usaarai usare dtaahai |

തകരുകയും തകർക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, അവൻ സൃഷ്ടിക്കുകയും പുനർനിർമ്മിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു; സൃഷ്ടിക്കുന്നു, അവൻ വീണ്ടും തകർക്കുന്നു. അവൻ തകർത്തത് അവൻ പണിയുന്നു, അവൻ പണിതത് തകർക്കുന്നു.