ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്

പേജ് - 368

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ik oankaar satigur prasaad |

ഒരു സാർവത്രിക സ്രഷ്ടാവായ ദൈവം. യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ:

ਮਹਲਾ ੪ ਰਾਗੁ ਆਸਾ ਘਰੁ ੬ ਕੇ ੩ ॥

mahalaa 4 raag aasaa ghar 6 ke 3 |

നാലാമത്തെ മെഹൽ, രാഗ് ആസാ, ആറാമത്തെ വീടിൻ്റെ 3:

ਹਥਿ ਕਰਿ ਤੰਤੁ ਵਜਾਵੈ ਜੋਗੀ ਥੋਥਰ ਵਾਜੈ ਬੇਨ ॥

hath kar tant vajaavai jogee thothar vaajai ben |

യോഗീ, നിൻ്റെ കൈകൊണ്ട് ചരടുകൾ പറിച്ചേക്കാം, പക്ഷേ നിൻ്റെ കിന്നരം വ്യർത്ഥമാണ്.

ਗੁਰਮਤਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਬੋਲਹੁ ਜੋਗੀ ਇਹੁ ਮਨੂਆ ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਭੇਨ ॥੧॥

guramat har gun bolahu jogee ihu manooaa har rang bhen |1|

ഗുരുവിൻ്റെ നിർദ്ദേശപ്രകാരം, ഹേ യോഗീ, ഭഗവാൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ ജപിക്കുക, നിങ്ങളുടെ ഈ മനസ്സ് ഭഗവാൻ്റെ സ്നേഹത്താൽ നിറയും. ||1||

ਜੋਗੀ ਹਰਿ ਦੇਹੁ ਮਤੀ ਉਪਦੇਸੁ ॥

jogee har dehu matee upades |

ഹേ യോഗീ, നിങ്ങളുടെ ബുദ്ധിക്ക് ഭഗവാൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ നൽകുക.

ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਏਕੋ ਵਰਤੈ ਤਿਸੁ ਆਗੈ ਹਮ ਆਦੇਸੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

jug jug har har eko varatai tis aagai ham aades |1| rahaau |

കർത്താവ്, ഏക കർത്താവ്, എല്ലാ യുഗങ്ങളിലും വ്യാപിച്ചുകിടക്കുന്നു; ഞാൻ താഴ്മയോടെ അവനെ വണങ്ങുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਗਾਵਹਿ ਰਾਗ ਭਾਤਿ ਬਹੁ ਬੋਲਹਿ ਇਹੁ ਮਨੂਆ ਖੇਲੈ ਖੇਲ ॥

gaaveh raag bhaat bahu boleh ihu manooaa khelai khel |

നിങ്ങൾ വളരെയധികം രാഗങ്ങളിലും ഹാർമോണിയത്തിലും പാടുന്നു, നിങ്ങൾ വളരെയധികം സംസാരിക്കുന്നു, പക്ഷേ നിങ്ങളുടെ ഈ മനസ്സ് ഒരു കളി മാത്രമാണ്.

ਜੋਵਹਿ ਕੂਪ ਸਿੰਚਨ ਕਉ ਬਸੁਧਾ ਉਠਿ ਬੈਲ ਗਏ ਚਰਿ ਬੇਲ ॥੨॥

joveh koop sinchan kau basudhaa utth bail ge char bel |2|

നിങ്ങൾ കിണർ പണിയെടുക്കുകയും വയലുകളിൽ നനയ്ക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, പക്ഷേ കാളകൾ ഇതിനകം കാട്ടിൽ മേയാൻ വിട്ടിരിക്കുന്നു. ||2||

ਕਾਇਆ ਨਗਰ ਮਹਿ ਕਰਮ ਹਰਿ ਬੋਵਹੁ ਹਰਿ ਜਾਮੈ ਹਰਿਆ ਖੇਤੁ ॥

kaaeaa nagar meh karam har bovahu har jaamai hariaa khet |

ശരീരമാകുന്ന വയലിൽ, ഭഗവാൻ്റെ നാമം നടുക, അവിടെ കർത്താവ് പച്ചപ്പ് നിറഞ്ഞ വയലുപോലെ തളിർക്കും.

ਮਨੂਆ ਅਸਥਿਰੁ ਬੈਲੁ ਮਨੁ ਜੋਵਹੁ ਹਰਿ ਸਿੰਚਹੁ ਗੁਰਮਤਿ ਜੇਤੁ ॥੩॥

manooaa asathir bail man jovahu har sinchahu guramat jet |3|

ഹേ മനുഷ്യാ, നിങ്ങളുടെ അസ്ഥിരമായ മനസ്സിനെ കാളയെപ്പോലെ ബന്ധിക്കുക, ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളിലൂടെ നിങ്ങളുടെ വയലുകൾ ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തിൽ നനയ്ക്കുക. ||3||

ਜੋਗੀ ਜੰਗਮ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਭ ਤੁਮਰੀ ਜੋ ਦੇਹੁ ਮਤੀ ਤਿਤੁ ਚੇਲ ॥

jogee jangam srisatt sabh tumaree jo dehu matee tith chel |

യോഗികളും, അലഞ്ഞുതിരിയുന്ന ജംഗങ്ങളും, ലോകം മുഴുവനും കർത്താവേ. നീ അവർക്ക് നൽകുന്ന ജ്ഞാനമനുസരിച്ച് അവർ അവരുടെ വഴികൾ പിന്തുടരുന്നു.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਕੇ ਪ੍ਰਭ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਹਰਿ ਲਾਵਹੁ ਮਨੂਆ ਪੇਲ ॥੪॥੯॥੬੧॥

jan naanak ke prabh antarajaamee har laavahu manooaa pel |4|9|61|

ദാസനായ നാനക്കിൻ്റെ ദൈവമേ, ആന്തരിക-അറിയുന്നവനേ, ഹൃദയങ്ങളെ അന്വേഷിക്കുന്നവനേ, ദയവായി എൻ്റെ മനസ്സിനെ നിന്നിലേക്ക് ബന്ധിപ്പിക്കേണമേ. ||4||9||61||

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥

aasaa mahalaa 4 |

ആസാ, നാലാമത്തെ മെഹൽ:

ਕਬ ਕੋ ਭਾਲੈ ਘੁੰਘਰੂ ਤਾਲਾ ਕਬ ਕੋ ਬਜਾਵੈ ਰਬਾਬੁ ॥

kab ko bhaalai ghungharoo taalaa kab ko bajaavai rabaab |

ഒരാൾ എത്ര സമയം ആംഗിൾ ബെല്ലുകൾക്കും കൈത്താളങ്ങൾക്കും വേണ്ടി തിരയണം, എത്ര സമയം ഒരാൾ ഗിറ്റാർ വായിക്കണം?

ਆਵਤ ਜਾਤ ਬਾਰ ਖਿਨੁ ਲਾਗੈ ਹਉ ਤਬ ਲਗੁ ਸਮਾਰਉ ਨਾਮੁ ॥੧॥

aavat jaat baar khin laagai hau tab lag samaarau naam |1|

വരുന്നതിനും പോകുന്നതിനുമിടയിലുള്ള ഹ്രസ്വ നിമിഷത്തിൽ, ഞാൻ ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമത്തെ ധ്യാനിക്കുന്നു. ||1||

ਮੇਰੈ ਮਨਿ ਐਸੀ ਭਗਤਿ ਬਨਿ ਆਈ ॥

merai man aaisee bhagat ban aaee |

എൻ്റെ മനസ്സിൽ ഉൽപ്പാദിപ്പിച്ച ഭക്തിപരമായ സ്നേഹം അങ്ങനെയാണ്.

ਹਉ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਖਿਨੁ ਪਲੁ ਰਹਿ ਨ ਸਕਉ ਜੈਸੇ ਜਲ ਬਿਨੁ ਮੀਨੁ ਮਰਿ ਜਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

hau har bin khin pal reh na skau jaise jal bin meen mar jaaee |1| rahaau |

കർത്താവില്ലാതെ, വെള്ളമില്ലാതെ ചത്തുപോകുന്ന മത്സ്യത്തെപ്പോലെ എനിക്ക് ഒരു നിമിഷം പോലും ജീവിക്കാൻ കഴിയില്ല. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਕਬ ਕੋਊ ਮੇਲੈ ਪੰਚ ਸਤ ਗਾਇਣ ਕਬ ਕੋ ਰਾਗ ਧੁਨਿ ਉਠਾਵੈ ॥

kab koaoo melai panch sat gaaein kab ko raag dhun utthaavai |

ഒരാൾ എത്ര സമയം അഞ്ച് തന്ത്രികൾ ട്യൂൺ ചെയ്യണം, ഏഴ് ഗായകരെ കൂട്ടിച്ചേർക്കണം, അവർ എത്രനേരം പാട്ടിൽ ശബ്ദം ഉയർത്തും?

ਮੇਲਤ ਚੁਨਤ ਖਿਨੁ ਪਲੁ ਚਸਾ ਲਾਗੈ ਤਬ ਲਗੁ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਰਾਮ ਗੁਨ ਗਾਵੈ ॥੨॥

melat chunat khin pal chasaa laagai tab lag meraa man raam gun gaavai |2|

ഈ സംഗീതജ്ഞരെ തിരഞ്ഞെടുത്ത് കൂട്ടിച്ചേർക്കാൻ എടുക്കുന്ന സമയത്ത്, ഒരു നിമിഷം കടന്നുപോയി, എൻ്റെ മനസ്സ് ഭഗവാൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ ആലപിക്കുന്നു. ||2||

ਕਬ ਕੋ ਨਾਚੈ ਪਾਵ ਪਸਾਰੈ ਕਬ ਕੋ ਹਾਥ ਪਸਾਰੈ ॥

kab ko naachai paav pasaarai kab ko haath pasaarai |

ഒരാൾ എത്രനേരം നൃത്തം ചെയ്യുകയും കാലുകൾ നീട്ടുകയും വേണം, എത്ര നേരം ഒരാൾ കൈകൾ നീട്ടിയിരിക്കണം?

ਹਾਥ ਪਾਵ ਪਸਾਰਤ ਬਿਲਮੁ ਤਿਲੁ ਲਾਗੈ ਤਬ ਲਗੁ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਰਾਮ ਸਮੑਾਰੈ ॥੩॥

haath paav pasaarat bilam til laagai tab lag meraa man raam samaarai |3|

ഒരു കൈയും കാലും നീട്ടി, ഒരു നിമിഷം വൈകും; എന്നിട്ട് എൻ്റെ മനസ്സ് ഭഗവാനെ ധ്യാനിക്കുന്നു. ||3||

ਕਬ ਕੋਊ ਲੋਗਨ ਕਉ ਪਤੀਆਵੈ ਲੋਕਿ ਪਤੀਣੈ ਨਾ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥

kab koaoo logan kau pateeaavai lok pateenai naa pat hoe |

ബഹുമതി ലഭിക്കാൻ എത്രത്തോളം ആളുകളെ തൃപ്തിപ്പെടുത്തണം?

ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਸਦ ਧਿਆਵਹੁ ਤਾ ਜੈ ਜੈ ਕਰੇ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥੪॥੧੦॥੬੨॥

jan naanak har hiradai sad dhiaavahu taa jai jai kare sabh koe |4|10|62|

ദാസനായ നാനാക്ക്, കർത്താവിനെ എന്നേക്കും ഹൃദയത്തിൽ ധ്യാനിക്കുക, അപ്പോൾ എല്ലാവരും നിങ്ങളെ അഭിനന്ദിക്കും. ||4||10||62||

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥

aasaa mahalaa 4 |

ആസാ, നാലാമത്തെ മെഹൽ:

ਸਤਸੰਗਤਿ ਮਿਲੀਐ ਹਰਿ ਸਾਧੂ ਮਿਲਿ ਸੰਗਤਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥

satasangat mileeai har saadhoo mil sangat har gun gaae |

കർത്താവിൻ്റെ യഥാർത്ഥ സഭയായ സത് സംഗത്തിൽ ചേരുക; വിശുദ്ധ കമ്പനിയിൽ ചേരുക, കർത്താവിൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ പാടുക.

ਗਿਆਨ ਰਤਨੁ ਬਲਿਆ ਘਟਿ ਚਾਨਣੁ ਅਗਿਆਨੁ ਅੰਧੇਰਾ ਜਾਇ ॥੧॥

giaan ratan baliaa ghatt chaanan agiaan andheraa jaae |1|

ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിൻ്റെ തിളങ്ങുന്ന രത്നത്താൽ, ഹൃദയം പ്രകാശിക്കുന്നു, അജ്ഞത അകറ്റുന്നു. ||1||

ਹਰਿ ਜਨ ਨਾਚਹੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਧਿਆਇ ॥

har jan naachahu har har dhiaae |

കർത്താവിൻ്റെ എളിയ ദാസനേ, നിൻ്റെ നൃത്തം ഭഗവാനെ ധ്യാനിക്കട്ടെ, ഹർ, ഹർ.

ਐਸੇ ਸੰਤ ਮਿਲਹਿ ਮੇਰੇ ਭਾਈ ਹਮ ਜਨ ਕੇ ਧੋਵਹ ਪਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

aaise sant mileh mere bhaaee ham jan ke dhovah paae |1| rahaau |

വിധിയുടെ സഹോദരങ്ങളേ, അത്തരം വിശുദ്ധരെ ഞാൻ കണ്ടുമുട്ടിയെങ്കിൽ മാത്രം; അത്തരം സേവകരുടെ പാദങ്ങൾ ഞാൻ കഴുകും. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪਹੁ ਮਨ ਮੇਰੇ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

har har naam japahu man mere anadin har liv laae |

എൻ്റെ മനസ്സേ, ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമത്തെ ധ്യാനിക്കുക; രാവും പകലും, നിങ്ങളുടെ ബോധം കർത്താവിൽ കേന്ദ്രീകരിക്കുക.

ਜੋ ਇਛਹੁ ਸੋਈ ਫਲੁ ਪਾਵਹੁ ਫਿਰਿ ਭੂਖ ਨ ਲਾਗੈ ਆਇ ॥੨॥

jo ichhahu soee fal paavahu fir bhookh na laagai aae |2|

നിങ്ങളുടെ ആഗ്രഹങ്ങളുടെ ഫലം നിങ്ങൾക്ക് ലഭിക്കും, നിങ്ങൾക്ക് ഇനി ഒരിക്കലും വിശപ്പ് അനുഭവപ്പെടില്ല. ||2||

ਆਪੇ ਹਰਿ ਅਪਰੰਪਰੁ ਕਰਤਾ ਹਰਿ ਆਪੇ ਬੋਲਿ ਬੁਲਾਇ ॥

aape har aparanpar karataa har aape bol bulaae |

അനന്തമായ ഭഗവാൻ തന്നെയാണ് സ്രഷ്ടാവ്; കർത്താവ് തന്നെ സംസാരിക്കുകയും നമ്മെ സംസാരിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਸੇਈ ਸੰਤ ਭਲੇ ਤੁਧੁ ਭਾਵਹਿ ਜਿਨੑ ਕੀ ਪਤਿ ਪਾਵਹਿ ਥਾਇ ॥੩॥

seee sant bhale tudh bhaaveh jina kee pat paaveh thaae |3|

വിശുദ്ധന്മാർ നല്ലവരാണ്, അവർ നിങ്ങളുടെ ഇഷ്ടത്തിന് സംതൃപ്തരാണ്; അവരുടെ ബഹുമാനം നിങ്ങൾ അംഗീകരിക്കുന്നു. ||3||

ਨਾਨਕੁ ਆਖਿ ਨ ਰਾਜੈ ਹਰਿ ਗੁਣ ਜਿਉ ਆਖੈ ਤਿਉ ਸੁਖੁ ਪਾਇ ॥

naanak aakh na raajai har gun jiau aakhai tiau sukh paae |

ഭഗവാൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ ജപിച്ചുകൊണ്ട് നാനാക്ക് തൃപ്തനാകുന്നില്ല; അവ എത്രയധികം ജപിക്കുന്നുവോ അത്രയധികം അവൻ സമാധാനം പ്രാപിക്കുന്നു.

ਭਗਤਿ ਭੰਡਾਰ ਦੀਏ ਹਰਿ ਅਪੁਨੇ ਗੁਣ ਗਾਹਕੁ ਵਣਜਿ ਲੈ ਜਾਇ ॥੪॥੧੧॥੬੩॥

bhagat bhanddaar dee har apune gun gaahak vanaj lai jaae |4|11|63|

ഭഗവാൻ തന്നെ ഭക്തി സ്നേഹത്തിൻ്റെ നിധി ദാനം ചെയ്തിരിക്കുന്നു; അവൻ്റെ ഉപഭോക്താക്കൾ സദ്ഗുണങ്ങൾ വാങ്ങുകയും വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകുകയും ചെയ്യുന്നു. ||4||11||63||