ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്

പേജ് - 21

ਅੰਤਰ ਕੀ ਗਤਿ ਜਾਣੀਐ ਗੁਰ ਮਿਲੀਐ ਸੰਕ ਉਤਾਰਿ ॥

antar kee gat jaaneeai gur mileeai sank utaar |

നിങ്ങളുടെ ആന്തരിക അവസ്ഥ അറിയുക; ഗുരുവിനെ കാണുകയും നിങ്ങളുടെ സംശയങ്ങളിൽ നിന്ന് മുക്തി നേടുകയും ചെയ്യുക.

ਮੁਇਆ ਜਿਤੁ ਘਰਿ ਜਾਈਐ ਤਿਤੁ ਜੀਵਦਿਆ ਮਰੁ ਮਾਰਿ ॥

mueaa jit ghar jaaeeai tith jeevadiaa mar maar |

നിങ്ങളുടെ മരണശേഷം നിങ്ങളുടെ യഥാർത്ഥ ഭവനത്തിലെത്താൻ, നിങ്ങൾ ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ മരണത്തെ കീഴടക്കണം.

ਅਨਹਦ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਵਣੇ ਪਾਈਐ ਗੁਰ ਵੀਚਾਰਿ ॥੨॥

anahad sabad suhaavane paaeeai gur veechaar |2|

ഗുരുവിനെ ധ്യാനിച്ചുകൊണ്ട് ശബ്ദത്തിൻ്റെ മനോഹരവും അൺസ്ട്രക്തുമായ ശബ്ദം ലഭിക്കുന്നു. ||2||

ਅਨਹਦ ਬਾਣੀ ਪਾਈਐ ਤਹ ਹਉਮੈ ਹੋਇ ਬਿਨਾਸੁ ॥

anahad baanee paaeeai tah haumai hoe binaas |

ഗുർബാനിയുടെ അൺസ്ട്രക്ക് മെലഡി ലഭിക്കുന്നു, അഹംഭാവം ഇല്ലാതാകുന്നു.

ਸਤਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਆਪਣਾ ਹਉ ਸਦ ਕੁਰਬਾਣੈ ਤਾਸੁ ॥

satagur seve aapanaa hau sad kurabaanai taas |

അവരുടെ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കുന്നവർക്ക് ഞാൻ എന്നും ഒരു ത്യാഗമാണ്.

ਖੜਿ ਦਰਗਹ ਪੈਨਾਈਐ ਮੁਖਿ ਹਰਿ ਨਾਮ ਨਿਵਾਸੁ ॥੩॥

kharr daragah painaaeeai mukh har naam nivaas |3|

അവർ കർത്താവിൻ്റെ കൊട്ടാരത്തിൽ മാന്യമായ വസ്ത്രം ധരിച്ചിരിക്കുന്നു; കർത്താവിൻ്റെ നാമം അവരുടെ അധരങ്ങളിൽ ഇരിക്കുന്നു. ||3||

ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਰਵਿ ਰਹੇ ਸਿਵ ਸਕਤੀ ਕਾ ਮੇਲੁ ॥

jah dekhaa tah rav rahe siv sakatee kaa mel |

ഞാൻ എവിടെ നോക്കിയാലും, ബോധത്തിൻ്റെയും ദ്രവ്യത്തിൻ്റെയും സംയോജനത്തിൽ, ശിവൻ്റെയും ശക്തിയുടെയും സംയോജനത്തിൽ ഭഗവാൻ വ്യാപിച്ചിരിക്കുന്നതായി ഞാൻ കാണുന്നു.

ਤ੍ਰਿਹੁ ਗੁਣ ਬੰਧੀ ਦੇਹੁਰੀ ਜੋ ਆਇਆ ਜਗਿ ਸੋ ਖੇਲੁ ॥

trihu gun bandhee dehuree jo aaeaa jag so khel |

മൂന്ന് ഗുണങ്ങൾ ശരീരത്തെ ബന്ധനത്തിൽ നിർത്തുന്നു; ലോകത്തിൽ വരുന്നവൻ അവരുടെ കളിക്ക് വിധേയനാണ്.

ਵਿਜੋਗੀ ਦੁਖਿ ਵਿਛੁੜੇ ਮਨਮੁਖਿ ਲਹਹਿ ਨ ਮੇਲੁ ॥੪॥

vijogee dukh vichhurre manamukh laheh na mel |4|

കർത്താവിൽ നിന്ന് വേർപിരിയുന്നവർ ദുരിതത്തിൽ അലഞ്ഞുതിരിയുന്നു. ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖർ അവനുമായി ഐക്യം പ്രാപിക്കുന്നില്ല. ||4||

ਮਨੁ ਬੈਰਾਗੀ ਘਰਿ ਵਸੈ ਸਚ ਭੈ ਰਾਤਾ ਹੋਇ ॥

man bairaagee ghar vasai sach bhai raataa hoe |

മനസ്സ് സമതുലിതവും വേർപിരിയലും ആയിത്തീരുകയും, ദൈവഭയത്തിൽ മുഴുകി സ്വന്തം യഥാർത്ഥ ഭവനത്തിൽ വസിക്കുകയും ചെയ്താൽ,

ਗਿਆਨ ਮਹਾਰਸੁ ਭੋਗਵੈ ਬਾਹੁੜਿ ਭੂਖ ਨ ਹੋਇ ॥

giaan mahaaras bhogavai baahurr bhookh na hoe |

അപ്പോൾ അത് പരമമായ ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിൻ്റെ സാരാംശം ആസ്വദിക്കുന്നു; അതിന് ഇനി ഒരിക്കലും വിശപ്പ് തോന്നുകയില്ല.

ਨਾਨਕ ਇਹੁ ਮਨੁ ਮਾਰਿ ਮਿਲੁ ਭੀ ਫਿਰਿ ਦੁਖੁ ਨ ਹੋਇ ॥੫॥੧੮॥

naanak ihu man maar mil bhee fir dukh na hoe |5|18|

ഓ നാനാക്ക്, ഈ മനസ്സിനെ കീഴടക്കി കീഴ്പ്പെടുത്തുക; കർത്താവിനെ കണ്ടുമുട്ടുക, നിങ്ങൾ ഇനി ഒരിക്കലും വേദന സഹിക്കില്ല. ||5||18||

ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥

sireeraag mahalaa 1 |

സിരീ രാഗ്, ആദ്യ മെഹൽ:

ਏਹੁ ਮਨੋ ਮੂਰਖੁ ਲੋਭੀਆ ਲੋਭੇ ਲਗਾ ਲੁੋਭਾਨੁ ॥

ehu mano moorakh lobheea lobhe lagaa luobhaan |

ഈ വിഡ്ഢി മനസ്സ് അത്യാഗ്രഹമാണ്; അത്യാഗ്രഹത്തിലൂടെ അത് അത്യാഗ്രഹത്തോട് കൂടുതൽ അടുക്കുന്നു.

ਸਬਦਿ ਨ ਭੀਜੈ ਸਾਕਤਾ ਦੁਰਮਤਿ ਆਵਨੁ ਜਾਨੁ ॥

sabad na bheejai saakataa duramat aavan jaan |

ദുഷിച്ച ചിന്താഗതിക്കാരായ ശക്തികൾ, വിശ്വാസമില്ലാത്ത സിനിക്കുകൾ, ശബാദുമായി പൊരുത്തപ്പെടുന്നില്ല; അവർ പുനർജന്മത്തിൽ വരികയും പോവുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਸਾਧੂ ਸਤਗੁਰੁ ਜੇ ਮਿਲੈ ਤਾ ਪਾਈਐ ਗੁਣੀ ਨਿਧਾਨੁ ॥੧॥

saadhoo satagur je milai taa paaeeai gunee nidhaan |1|

പരിശുദ്ധനായ ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടുന്ന ഒരാൾ ശ്രേഷ്ഠതയുടെ നിധി കണ്ടെത്തുന്നു. ||1||

ਮਨ ਰੇ ਹਉਮੈ ਛੋਡਿ ਗੁਮਾਨੁ ॥

man re haumai chhodd gumaan |

ഹേ മനസ്സേ, നിൻ്റെ അഹംഭാവത്തെ ത്യജിക്കുക.

ਹਰਿ ਗੁਰੁ ਸਰਵਰੁ ਸੇਵਿ ਤੂ ਪਾਵਹਿ ਦਰਗਹ ਮਾਨੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

har gur saravar sev too paaveh daragah maan |1| rahaau |

കർത്താവിനെയും ഗുരുവിനെയും വിശുദ്ധ കുളത്തെയും സേവിക്കുക, കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിൽ നിങ്ങൾ ബഹുമാനിക്കപ്പെടും. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਜਪਿ ਦਿਨਸੁ ਰਾਤਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਧਨੁ ਜਾਨੁ ॥

raam naam jap dinas raat guramukh har dhan jaan |

രാവും പകലും കർത്താവിൻ്റെ നാമം ജപിക്കുക; ഗുരുമുഖൻ ആകുക, ഭഗവാൻ്റെ സമ്പത്ത് അറിയുക.

ਸਭਿ ਸੁਖ ਹਰਿ ਰਸ ਭੋਗਣੇ ਸੰਤ ਸਭਾ ਮਿਲਿ ਗਿਆਨੁ ॥

sabh sukh har ras bhogane sant sabhaa mil giaan |

വിശുദ്ധരുടെ സമൂഹത്തിൽ ആത്മീയ ജ്ഞാനം നേടുന്നതിലൂടെ എല്ലാ സുഖങ്ങളും സമാധാനവും, കർത്താവിൻ്റെ സത്തയും ആസ്വദിക്കുന്നു.

ਨਿਤਿ ਅਹਿਨਿਸਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸੇਵਿਆ ਸਤਗੁਰਿ ਦੀਆ ਨਾਮੁ ॥੨॥

nit ahinis har prabh seviaa satagur deea naam |2|

രാവും പകലും ദൈവമായ കർത്താവിനെ നിരന്തരം സേവിക്കുക; യഥാർത്ഥ ഗുരു നാമം നൽകി. ||2||

ਕੂਕਰ ਕੂੜੁ ਕਮਾਈਐ ਗੁਰ ਨਿੰਦਾ ਪਚੈ ਪਚਾਨੁ ॥

kookar koorr kamaaeeai gur nindaa pachai pachaan |

അസത്യം പ്രവർത്തിക്കുന്നവർ നായ്ക്കൾ; ഗുരുവിനെ അപകീർത്തിപ്പെടുത്തുന്നവർ സ്വന്തം തീയിൽ ചുട്ടെരിക്കും.

ਭਰਮੇ ਭੂਲਾ ਦੁਖੁ ਘਣੋ ਜਮੁ ਮਾਰਿ ਕਰੈ ਖੁਲਹਾਨੁ ॥

bharame bhoolaa dukh ghano jam maar karai khulahaan |

അവർ വഴിതെറ്റി, ആശയക്കുഴപ്പത്തിലായി, സംശയത്താൽ വഞ്ചിക്കപ്പെട്ട്, ഭയങ്കരമായ വേദനയിൽ അലഞ്ഞുനടക്കുന്നു. മരണത്തിൻ്റെ ദൂതൻ അവരെ ഒരു പൾപ്പ് വരെ അടിക്കും.

ਮਨਮੁਖਿ ਸੁਖੁ ਨ ਪਾਈਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖੁ ਸੁਭਾਨੁ ॥੩॥

manamukh sukh na paaeeai guramukh sukh subhaan |3|

സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖർ സമാധാനം കണ്ടെത്തുന്നില്ല, അതേസമയം ഗുരുമുഖന്മാർ അതിശയകരമായ സന്തോഷത്തിലാണ്. ||3||

ਐਥੈ ਧੰਧੁ ਪਿਟਾਈਐ ਸਚੁ ਲਿਖਤੁ ਪਰਵਾਨੁ ॥

aaithai dhandh pittaaeeai sach likhat paravaan |

ഈ ലോകത്തിൽ, ആളുകൾ തെറ്റായ അന്വേഷണങ്ങളിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു, എന്നാൽ പരലോകത്ത്, നിങ്ങളുടെ യഥാർത്ഥ പ്രവർത്തനങ്ങളുടെ കണക്ക് മാത്രമേ സ്വീകരിക്കപ്പെടുകയുള്ളൂ.