ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 123
ਭੈ ਭਾਇ ਸੀਗਾਰੁ ਬਣਾਏ ॥
bhai bhaae seegaar banaae |ദൈവസ്നേഹത്താലും ഭയത്താലും സ്വയം അലങ്കരിക്കുന്നവൾ,
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਨਾਮੁ ਸੁਣਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥
hau vaaree jeeo vaaree naam sun man vasaavaniaa |നാമം കേൾക്കുകയും മനസ്സിൽ പ്രതിഷ്ഠിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവർക്ക് ഞാൻ ഒരു ത്യാഗമാണ്, എൻ്റെ ആത്മാവ് ഒരു ത്യാഗമാണ്.
ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਚਾ ਊਚੋ ਊਚਾ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
har jeeo sachaa aoocho aoochaa haumai maar milaavaniaa |1| rahaau |പ്രിയ കർത്താവ്, സത്യവാൻ, അത്യുന്നതങ്ങളിൽ അത്യുന്നതൻ, അവരുടെ അഹംഭാവത്തെ കീഴടക്കി തന്നിൽ ലയിപ്പിക്കുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਾਚਾ ਸਾਚੀ ਨਾਈ ॥
har jeeo saachaa saachee naaee |പ്രിയ കർത്താവ് സത്യമാണ്, അവൻ്റെ നാമം സത്യമാണ്.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਕਿਸੈ ਮਿਲਾਈ ॥
guraparasaadee kisai milaaee |ഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ ചിലർ അവനുമായി ലയിക്കുന്നു.
ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਮਿਲਹਿ ਸੇ ਵਿਛੁੜਹਿ ਨਾਹੀ ਸਹਜੇ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੨॥
gur sabad mileh se vichhurreh naahee sahaje sach samaavaniaa |2|ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലൂടെ, ഭഗവാനിൽ ലയിക്കുന്നവർ വീണ്ടും അവനിൽ നിന്ന് വേർപിരിയുകയില്ല. അവ അവബോധജന്യമായ ലാഘവത്തോടെ യഥാർത്ഥ കർത്താവിൽ ലയിക്കുന്നു. ||2||
ਤੁਝ ਤੇ ਬਾਹਰਿ ਕਛੂ ਨ ਹੋਇ ॥
tujh te baahar kachhoo na hoe |നിനക്കപ്പുറം ഒന്നുമില്ല;
ਤੂੰ ਕਰਿ ਕਰਿ ਵੇਖਹਿ ਜਾਣਹਿ ਸੋਇ ॥
toon kar kar vekheh jaaneh soe |ചെയ്യുന്നതും കാണുന്നതും അറിയുന്നതും നിങ്ങളാണ്.
ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਕਰਤਾ ਗੁਰਮਤਿ ਆਪਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੩॥
aape kare karaae karataa guramat aap milaavaniaa |3|സ്രഷ്ടാവ് സ്വയം പ്രവർത്തിക്കുകയും മറ്റുള്ളവരെ പ്രവർത്തിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളിലൂടെ അവൻ നമ്മെ തന്നിലേക്ക് ലയിപ്പിക്കുന്നു. ||3||
ਕਾਮਣਿ ਗੁਣਵੰਤੀ ਹਰਿ ਪਾਏ ॥
kaaman gunavantee har paae |സദ്ഗുണസമ്പന്നയായ ആത്മ വധു ഭഗവാനെ കണ്ടെത്തുന്നു;
ਭੈ ਭਾਇ ਸੀਗਾਰੁ ਬਣਾਏ ॥
bhai bhaae seegaar banaae |ദൈവത്തോടുള്ള സ്നേഹവും ഭയവും കൊണ്ട് അവൾ സ്വയം അലങ്കരിക്കുന്നു.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਦਾ ਸੋਹਾਗਣਿ ਸਚ ਉਪਦੇਸਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੪॥
satigur sev sadaa sohaagan sach upades samaavaniaa |4|യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കുന്നവൾ എന്നേക്കും സന്തുഷ്ടയായ ആത്മ വധുവാണ്. അവൾ യഥാർത്ഥ പഠിപ്പിക്കലുകളിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു. ||4||
ਸਬਦੁ ਵਿਸਾਰਨਿ ਤਿਨਾ ਠਉਰੁ ਨ ਠਾਉ ॥
sabad visaaran tinaa tthaur na tthaau |ശബാദിൻ്റെ വചനം മറക്കുന്നവർക്ക് വീടും വിശ്രമസ്ഥലവുമില്ല.
ਭ੍ਰਮਿ ਭੂਲੇ ਜਿਉ ਸੁੰਞੈ ਘਰਿ ਕਾਉ ॥
bhram bhoole jiau sunyai ghar kaau |ആളൊഴിഞ്ഞ വീട്ടിലെ കാക്കയെപ്പോലെ അവർ സംശയത്താൽ വഞ്ചിതരാകുന്നു.
ਹਲਤੁ ਪਲਤੁ ਤਿਨੀ ਦੋਵੈ ਗਵਾਏ ਦੁਖੇ ਦੁਖਿ ਵਿਹਾਵਣਿਆ ॥੫॥
halat palat tinee dovai gavaae dukhe dukh vihaavaniaa |5|അവർ ഇഹലോകവും പരലോകവും നഷ്ടപ്പെടുത്തുന്നു, വേദനയും ദുരിതവും സഹിച്ച് അവർ ജീവിതം തള്ളിനീക്കുന്നു. ||5||
ਲਿਖਦਿਆ ਲਿਖਦਿਆ ਕਾਗਦ ਮਸੁ ਖੋਈ ॥
likhadiaa likhadiaa kaagad mas khoee |അനന്തമായി എഴുതുമ്പോഴും കടലാസും മഷിയും തീർന്നു.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਨ ਕੋਈ ॥
doojai bhaae sukh paae na koee |ദ്വിത്വത്തോടുകൂടിയ സ്നേഹത്തിലൂടെ, ആരും സമാധാനം കണ്ടെത്തിയില്ല.
ਕੂੜੁ ਲਿਖਹਿ ਤੈ ਕੂੜੁ ਕਮਾਵਹਿ ਜਲਿ ਜਾਵਹਿ ਕੂੜਿ ਚਿਤੁ ਲਾਵਣਿਆ ॥੬॥
koorr likheh tai koorr kamaaveh jal jaaveh koorr chit laavaniaa |6|അവർ കള്ളം എഴുതുന്നു, അവർ അസത്യം പ്രയോഗിക്കുന്നു; അവരുടെ ബോധത്തെ അസത്യത്തിൽ കേന്ദ്രീകരിച്ച് അവർ ചുട്ടു ചാരമാക്കുന്നു. ||6||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੋ ਸਚੁ ਲਿਖਹਿ ਵੀਚਾਰੁ ॥
guramukh sacho sach likheh veechaar |ഗുരുമുഖന്മാർ സത്യത്തെ കുറിച്ച് എഴുതുകയും പ്രതിഫലിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, സത്യത്തെ മാത്രം.
ਸੇ ਜਨ ਸਚੇ ਪਾਵਹਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
se jan sache paaveh mokh duaar |യഥാർത്ഥവർ രക്ഷയുടെ കവാടം കണ്ടെത്തുന്നു.
ਸਚੁ ਕਾਗਦੁ ਕਲਮ ਮਸਵਾਣੀ ਸਚੁ ਲਿਖਿ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੭॥
sach kaagad kalam masavaanee sach likh sach samaavaniaa |7|ശരിയാണ് അവരുടെ കടലാസും പേനയും മഷിയും; സത്യത്തെ എഴുതുമ്പോൾ, അവർ സത്യത്തിൽ ലയിച്ചിരിക്കുന്നു. ||7||
ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਅੰਤਰਿ ਬੈਠਾ ਵੇਖੈ ॥
meraa prabh antar baitthaa vekhai |എൻ്റെ ദൈവം ഉള്ളിൽ ആഴത്തിൽ ഇരിക്കുന്നു; അവൻ നമ്മെ നിരീക്ഷിക്കുന്നു.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਮਿਲੈ ਸੋਈ ਜਨੁ ਲੇਖੈ ॥
guraparasaadee milai soee jan lekhai |ഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ ഭഗവാനെ കണ്ടുമുട്ടുന്നവർ സ്വീകാര്യരാണ്.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਵਣਿਆ ॥੮॥੨੨॥੨੩॥
naanak naam milai vaddiaaee poore gur te paavaniaa |8|22|23|ഓ നാനാക്ക്, പരിപൂർണ്ണ ഗുരുവിലൂടെ ലഭിക്കുന്ന മഹത്തായ മഹത്വം നാമത്തിലൂടെ ലഭിക്കുന്നു. ||8||22||23||
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maajh mahalaa 3 |മാജ്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਆਤਮ ਰਾਮ ਪਰਗਾਸੁ ਗੁਰ ਤੇ ਹੋਵੈ ॥
aatam raam paragaas gur te hovai |പരമാത്മാവിൻ്റെ ദിവ്യപ്രകാശം ഗുരുവിൽ നിന്ന് പ്രകാശിക്കുന്നു.
ਹਉਮੈ ਮੈਲੁ ਲਾਗੀ ਗੁਰਸਬਦੀ ਖੋਵੈ ॥
haumai mail laagee gurasabadee khovai |അഹന്തയിൽ പറ്റിപ്പിടിച്ച മാലിന്യം ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലൂടെ ദൂരീകരിക്കപ്പെടുന്നു.
ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤੀ ਰਾਤਾ ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਹਰਿ ਪਾਵਣਿਆ ॥੧॥
man niramal anadin bhagatee raataa bhagat kare har paavaniaa |1|രാപ്പകൽ ഭഗവാനെ ഭക്തിപൂർവ്വം ആരാധിക്കുന്നവൻ ശുദ്ധനാകുന്നു. ഭഗവാനെ ആരാധിച്ചാൽ അവൻ പ്രാപിക്കുന്നു. ||1||
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਆਪਿ ਭਗਤਿ ਕਰਨਿ ਅਵਰਾ ਭਗਤਿ ਕਰਾਵਣਿਆ ॥
hau vaaree jeeo vaaree aap bhagat karan avaraa bhagat karaavaniaa |ഞാൻ ഒരു ത്യാഗമാണ്, എൻ്റെ ആത്മാവ് ഒരു ത്യാഗമാണ്, സ്വയം ഭഗവാനെ ആരാധിക്കുകയും മറ്റുള്ളവരെ ആരാധിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവർക്ക്.
ਤਿਨਾ ਭਗਤ ਜਨਾ ਕਉ ਸਦ ਨਮਸਕਾਰੁ ਕੀਜੈ ਜੋ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
tinaa bhagat janaa kau sad namasakaar keejai jo anadin har gun gaavaniaa |1| rahaau |രാവും പകലും ഭഗവാൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ ജപിക്കുന്ന ഭക്തരെ ഞാൻ വിനയപൂർവ്വം വണങ്ങുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਾਰਣੁ ਕਰਾਏ ॥
aape karataa kaaran karaae |സൃഷ്ടാവായ ഭഗവാൻ തന്നെയാണ് കർമ്മങ്ങൾ ചെയ്യുന്നവൻ.
ਜਿਤੁ ਭਾਵੈ ਤਿਤੁ ਕਾਰੈ ਲਾਏ ॥
jit bhaavai tith kaarai laae |അവൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നതുപോലെ, അവൻ നമ്മുടെ ചുമതലകളിൽ നമ്മെ പ്രയോഗിക്കുന്നു.
ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਹੋਵੈ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੨॥
poorai bhaag gur sevaa hovai gur sevaa te sukh paavaniaa |2|തികഞ്ഞ വിധിയിലൂടെ നാം ഗുരുവിനെ സേവിക്കുന്നു; ഗുരുവിനെ സേവിച്ചാൽ സമാധാനം ലഭിക്കും. ||2||
ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੀਵੈ ਤਾ ਕਿਛੁ ਪਾਏ ॥
mar mar jeevai taa kichh paae |മരിക്കുകയും ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ മരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവർക്ക് അത് ലഭിക്കും.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਹਰਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
guraparasaadee har man vasaae |ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ അവർ മനസ്സിൽ ഭഗവാനെ പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നു.
ਸਦਾ ਮੁਕਤੁ ਹਰਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ਸਹਜੇ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੩॥
sadaa mukat har man vasaae sahaje sahaj samaavaniaa |3|ഭഗവാനെ മനസ്സിൽ പ്രതിഷ്ഠിച്ചാൽ അവർ എന്നെന്നേക്കുമായി മോചിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു. അവബോധജന്യമായ അനായാസതയോടെ അവർ കർത്താവിൽ ലയിക്കുന്നു. ||3||
ਬਹੁ ਕਰਮ ਕਮਾਵੈ ਮੁਕਤਿ ਨ ਪਾਏ ॥
bahu karam kamaavai mukat na paae |അവർ എല്ലാവിധ ആചാരങ്ങളും അനുഷ്ഠിക്കുന്നു, പക്ഷേ അവയിലൂടെ അവർക്ക് മോക്ഷം ലഭിക്കുന്നില്ല.
ਦੇਸੰਤਰੁ ਭਵੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਏ ॥
desantar bhavai doojai bhaae khuaae |അവർ നാട്ടിൻപുറങ്ങളിൽ അലഞ്ഞുനടക്കുന്നു, ദ്വന്ദതയെ പ്രണയിച്ച് അവർ നശിച്ചു.
ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਕਪਟੀ ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਦੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੪॥
birathaa janam gavaaeaa kapattee bin sabadai dukh paavaniaa |4|വഞ്ചകരുടെ ജീവൻ വ്യർഥമായി നഷ്ടപ്പെടുന്നു; ശബാദിൻ്റെ വചനം കൂടാതെ, അവർക്ക് ദുരിതം മാത്രമേ ലഭിക്കൂ. ||4||
ਧਾਵਤੁ ਰਾਖੈ ਠਾਕਿ ਰਹਾਏ ॥
dhaavat raakhai tthaak rahaae |അലഞ്ഞുതിരിയുന്ന മനസ്സിനെ നിയന്ത്രിച്ച് അതിനെ സ്ഥിരതയോടെയും സ്ഥിരതയോടെയും നിലനിർത്തുന്നവർ,
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਏ ॥
guraparasaadee param pad paae |ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ പരമോന്നത പദവി നേടുക.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੫॥
satigur aape mel milaae mil preetam sukh paavaniaa |5|യഥാർത്ഥ ഗുരു തന്നെ ഭഗവാനുമായുള്ള ഐക്യത്തിൽ നമ്മെ ഒന്നിപ്പിക്കുന്നു. പ്രിയപ്പെട്ടവരുമായുള്ള കൂടിക്കാഴ്ചയിൽ സമാധാനം ലഭിക്കും. ||5||