ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്

പേജ് - 1052

ਜਹ ਦੇਖਾ ਤੂ ਸਭਨੀ ਥਾਈ ॥

jah dekhaa too sabhanee thaaee |

ഞാൻ എവിടെ നോക്കിയാലും, ഞാൻ നിങ്ങളെ എല്ലായിടത്തും കാണുന്നു.

ਪੂਰੈ ਗੁਰਿ ਸਭ ਸੋਝੀ ਪਾਈ ॥

poorai gur sabh sojhee paaee |

തികഞ്ഞ ഗുരുവിലൂടെ ഇതെല്ലാം അറിയുന്നു.

ਨਾਮੋ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਸਦਾ ਸਦ ਇਹੁ ਮਨੁ ਨਾਮੇ ਰਾਤਾ ਹੇ ॥੧੨॥

naamo naam dhiaaeeai sadaa sad ihu man naame raataa he |12|

ഞാൻ നാമത്തെ എന്നേക്കും ധ്യാനിക്കുന്നു; ഈ മനസ്സ് നാമത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു. ||12||

ਨਾਮੇ ਰਾਤਾ ਪਵਿਤੁ ਸਰੀਰਾ ॥

naame raataa pavit sareeraa |

നാമത്തിൽ മുഴുകി, ശരീരം വിശുദ്ധീകരിക്കപ്പെടുന്നു.

ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਡੂਬਿ ਮੁਏ ਬਿਨੁ ਨੀਰਾ ॥

bin naavai ddoob mue bin neeraa |

നാമമില്ലാതെ, അവർ വെള്ളമില്ലാതെ മുങ്ങിമരിക്കുന്നു.

ਆਵਹਿ ਜਾਵਹਿ ਨਾਮੁ ਨਹੀ ਬੂਝਹਿ ਇਕਨਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਪਛਾਤਾ ਹੇ ॥੧੩॥

aaveh jaaveh naam nahee boojheh ikanaa guramukh sabad pachhaataa he |13|

അവർ വരുന്നു, പോകുന്നു, പക്ഷേ നാമം മനസ്സിലാക്കുന്നില്ല. ചിലർ, ഗുർമുഖ് എന്ന നിലയിൽ, ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനം മനസ്സിലാക്കുന്നു. ||13||

ਪੂਰੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥

poorai satigur boojh bujhaaee |

തികഞ്ഞ സത്യഗുരു ഈ ധാരണ നൽകിയിട്ടുണ്ട്.

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਮੁਕਤਿ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਈ ॥

vin naavai mukat kinai na paaee |

നാമമില്ലാതെ ആർക്കും മുക്തിയില്ല.

ਨਾਮੇ ਨਾਮਿ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਸਹਜਿ ਰਹੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਹੇ ॥੧੪॥

naame naam milai vaddiaaee sahaj rahai rang raataa he |14|

ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമം മുഖേന ഒരാൾ മഹത്വമുള്ള മഹത്വത്താൽ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു; അവൻ കർത്താവിൻ്റെ സ്നേഹത്തോട് അവബോധപൂർവ്വം ഇണങ്ങി നിൽക്കുന്നു. ||14||

ਕਾਇਆ ਨਗਰੁ ਢਹੈ ਢਹਿ ਢੇਰੀ ॥

kaaeaa nagar dtahai dteh dteree |

ശരീരം-ഗ്രാമം തകരുകയും പൊടിപടലമായി തകരുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਚੂਕੈ ਨਹੀ ਫੇਰੀ ॥

bin sabadai chookai nahee feree |

ശബാദ് ഇല്ലാതെ, പുനർജന്മ ചക്രം അവസാനിക്കുന്നില്ല.

ਸਾਚੁ ਸਲਾਹੇ ਸਾਚਿ ਸਮਾਵੈ ਜਿਨਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਕੋ ਜਾਤਾ ਹੇ ॥੧੫॥

saach salaahe saach samaavai jin guramukh eko jaataa he |15|

ഏകനായ ഭഗവാനെ അറിയുന്നവൻ, യഥാർത്ഥ ഗുരുവിലൂടെ, യഥാർത്ഥ ഭഗവാനെ സ്തുതിക്കുകയും, സത്യമായ ഭഗവാനിൽ മുഴുകുകയും ചെയ്യുന്നു. ||15||

ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋ ਪਾਏ ॥

jis no nadar kare so paae |

ശബാദിൻ്റെ യഥാർത്ഥ വചനം മനസ്സിൽ കുടികൊള്ളുന്നു,

ਸਾਚਾ ਸਬਦੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਏ ॥

saachaa sabad vasai man aae |

ഭഗവാൻ തൻ്റെ കൃപയുടെ ദൃഷ്ടി നൽകുമ്പോൾ.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਨਿਰੰਕਾਰੀ ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਸਾਚੁ ਪਛਾਤਾ ਹੇ ॥੧੬॥੮॥

naanak naam rate nirankaaree dar saachai saach pachhaataa he |16|8|

ഓ നാനാക്ക്, രൂപരഹിതനായ ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമത്തോട് ഇണങ്ങിയവർ, യഥാർത്ഥ ഭഗവാനെ അവൻ്റെ യഥാർത്ഥ കോടതിയിൽ തിരിച്ചറിയുക. ||16||8||

ਮਾਰੂ ਸੋਲਹੇ ੩ ॥

maaroo solahe 3 |

മാരൂ, സോൽഹയ്, മൂന്നാം മെഹൽ:

ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਸਭੁ ਜਿਸੁ ਕਰਣਾ ॥

aape karataa sabh jis karanaa |

സ്രഷ്ടാവേ, എല്ലാം ചെയ്യുന്നത് നീ തന്നെയാണ്.

ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਭਿ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾ ॥

jeea jant sabh teree saranaa |

എല്ലാ ജീവജാലങ്ങളും ജീവികളും നിങ്ങളുടെ സംരക്ഷണത്തിലാണ്.

ਆਪੇ ਗੁਪਤੁ ਵਰਤੈ ਸਭ ਅੰਤਰਿ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪਛਾਤਾ ਹੇ ॥੧॥

aape gupat varatai sabh antar gur kai sabad pachhaataa he |1|

നിങ്ങൾ മറഞ്ഞിരിക്കുന്നു, എന്നിട്ടും എല്ലാവരുടെയും ഉള്ളിൽ വ്യാപിക്കുന്നു; ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലൂടെ നിങ്ങൾ സാക്ഷാത്കരിക്കപ്പെടുന്നു. ||1||

ਹਰਿ ਕੇ ਭਗਤਿ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰਾ ॥

har ke bhagat bhare bhanddaaraa |

ഭഗവാനോടുള്ള ഭക്തി കവിഞ്ഞൊഴുകുന്ന നിധിയാണ്.

ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਾ ॥

aape bakhase sabad veechaaraa |

ശബ്ദത്തിൽ ധ്യാനാത്മകമായ ധ്യാനത്താൽ അവൻ തന്നെ നമ്മെ അനുഗ്രഹിക്കുന്നു.

ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ਕਰਸਹਿ ਸਚੇ ਸਿਉ ਮਨੁ ਰਾਤਾ ਹੇ ॥੨॥

jo tudh bhaavai soee karaseh sache siau man raataa he |2|

നിങ്ങൾ ആഗ്രഹിക്കുന്നതെന്തും നിങ്ങൾ ചെയ്യുക; എൻ്റെ മനസ്സ് യഥാർത്ഥ കർത്താവിനോട് ചേർന്നിരിക്കുന്നു. ||2||

ਆਪੇ ਹੀਰਾ ਰਤਨੁ ਅਮੋਲੋ ॥

aape heeraa ratan amolo |

നിങ്ങൾ തന്നെയാണ് വിലമതിക്കാനാവാത്ത വജ്രവും രത്നവും.

ਆਪੇ ਨਦਰੀ ਤੋਲੇ ਤੋਲੋ ॥

aape nadaree tole tolo |

നിൻ്റെ കാരുണ്യത്തിൽ, നിൻ്റെ തുലാസിൽ നീ തൂക്കുന്നു.

ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਭਿ ਸਰਣਿ ਤੁਮਾਰੀ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਆਪਿ ਪਛਾਤਾ ਹੇ ॥੩॥

jeea jant sabh saran tumaaree kar kirapaa aap pachhaataa he |3|

എല്ലാ ജീവജാലങ്ങളും ജീവികളും നിങ്ങളുടെ സംരക്ഷണത്തിലാണ്. അങ്ങയുടെ കൃപയാൽ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടവൻ സ്വയം തിരിച്ചറിയുന്നു. ||3||

ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਹੋਵੈ ਧੁਰਿ ਤੇਰੀ ॥

jis no nadar hovai dhur teree |

അങ്ങയുടെ കാരുണ്യം സ്വീകരിക്കുന്നവൻ, ഓ പ്രാഥമിക കർത്താവേ,

ਮਰੈ ਨ ਜੰਮੈ ਚੂਕੈ ਫੇਰੀ ॥

marai na jamai chookai feree |

മരിക്കുന്നില്ല, പുനർജനിക്കുന്നില്ല; അവൻ പുനർജന്മ ചക്രത്തിൽ നിന്ന് മോചിതനായി.

ਸਾਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਏਕੋ ਜਾਤਾ ਹੇ ॥੪॥

saache gun gaavai din raatee jug jug eko jaataa he |4|

അവൻ രാവും പകലും യഥാർത്ഥ കർത്താവിൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ പാടുന്നു, കൂടാതെ, യുഗങ്ങളിലുടനീളം, അവൻ ഏകനായ കർത്താവിനെ അറിയുന്നു. ||4||

ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥

maaeaa mohi sabh jagat upaaeaa |

മായയോടുള്ള വൈകാരികമായ അടുപ്പം ലോകമെമ്പാടും വളരുന്നു,

ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਦੇਵ ਸਬਾਇਆ ॥

brahamaa bisan dev sabaaeaa |

ബ്രഹ്മാവിൽ നിന്നും വിഷ്ണുവിൽ നിന്നും എല്ലാ ദേവന്മാരിൽ നിന്നും.

ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਣੇ ਸੇ ਨਾਮਿ ਲਾਗੇ ਗਿਆਨ ਮਤੀ ਪਛਾਤਾ ਹੇ ॥੫॥

jo tudh bhaane se naam laage giaan matee pachhaataa he |5|

അങ്ങയുടെ ഇഷ്ടത്തിന് ഇഷ്ടമുള്ളവർ നാമത്തോട് ചേർന്നിരിക്കുന്നു; ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിലൂടെയും വിവേകത്തിലൂടെയും നിങ്ങൾ തിരിച്ചറിയപ്പെടുന്നു. ||5||

ਪਾਪ ਪੁੰਨ ਵਰਤੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥

paap pun varatai sansaaraa |

ലോകം അധർമ്മത്തിലും ധർമ്മത്തിലും മുഴുകിയിരിക്കുന്നു.

ਹਰਖੁ ਸੋਗੁ ਸਭੁ ਦੁਖੁ ਹੈ ਭਾਰਾ ॥

harakh sog sabh dukh hai bhaaraa |

സന്തോഷവും ദുരിതവും വേദനയാൽ നിറഞ്ഞതാണ്.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੋ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਜਿਨਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਪਛਾਤਾ ਹੇ ॥੬॥

guramukh hovai so sukh paae jin guramukh naam pachhaataa he |6|

ഗുരുമുഖനായി മാറുന്ന ഒരാൾ സമാധാനം കണ്ടെത്തുന്നു; അത്തരമൊരു ഗുരുമുഖൻ നാമത്തെ തിരിച്ചറിയുന്നു. ||6||

ਕਿਰਤੁ ਨ ਕੋਈ ਮੇਟਣਹਾਰਾ ॥

kirat na koee mettanahaaraa |

ഒരാളുടെ പ്രവൃത്തികളുടെ രേഖ ആർക്കും മായ്‌ക്കാനാവില്ല.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਮੋਖ ਦੁਆਰਾ ॥

gur kai sabade mokh duaaraa |

ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലൂടെ ഒരാൾ മോക്ഷത്തിൻ്റെ വാതിൽ കണ്ടെത്തുന്നു.

ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਸੋ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ਜਿਨਿ ਆਪੁ ਮਾਰਿ ਪਛਾਤਾ ਹੇ ॥੭॥

poorab likhiaa so fal paaeaa jin aap maar pachhaataa he |7|

ആത്മാഭിമാനത്തെ കീഴടക്കുകയും ഭഗവാനെ തിരിച്ചറിയുകയും ചെയ്യുന്ന ഒരാൾക്ക് മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ച പ്രതിഫലത്തിൻ്റെ ഫലം ലഭിക്കുന്നു. ||7||

ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਹਰਿ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਨ ਲਾਗੈ ॥

maaeaa mohi har siau chit na laagai |

വൈകാരികമായി മായയോട് ചേർന്നുനിൽക്കുന്ന ഒരാളുടെ ബോധം ഭഗവാനോട് ചേർന്നിട്ടില്ല.

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਘਣਾ ਦੁਖੁ ਆਗੈ ॥

doojai bhaae ghanaa dukh aagai |

ദ്വന്ദ്വസ്നേഹത്തിൽ, അവൻ പരലോകത്ത് ഭയങ്കരമായ വേദന അനുഭവിക്കും.

ਮਨਮੁਖ ਭਰਮਿ ਭੁਲੇ ਭੇਖਧਾਰੀ ਅੰਤ ਕਾਲਿ ਪਛੁਤਾਤਾ ਹੇ ॥੮॥

manamukh bharam bhule bhekhadhaaree ant kaal pachhutaataa he |8|

കപടഭക്തിക്കാരും സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ളവരുമായ മൻമുഖങ്ങൾ സംശയത്താൽ വഞ്ചിതരാകുന്നു; അവസാന നിമിഷത്തിൽ അവർ പശ്ചാത്തപിക്കുകയും അനുതപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ||8||