ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 1032
ਭੂਲੇ ਸਿਖ ਗੁਰੂ ਸਮਝਾਏ ॥
bhoole sikh guroo samajhaae |തൻ്റെ അലഞ്ഞുതിരിയുന്ന സിഖുകാരോട് ഗുരു ഉപദേശിക്കുന്നു;
ਉਝੜਿ ਜਾਦੇ ਮਾਰਗਿ ਪਾਏ ॥
aujharr jaade maarag paae |അവർ വഴിപിഴച്ചാൽ അവൻ അവരെ നേർവഴിയിലാക്കുന്നു.
ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਸੇਵਿ ਸਦਾ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਦੁਖ ਭੰਜਨ ਸੰਗਿ ਸਖਾਤਾ ਹੇ ॥੧੩॥
tis gur sev sadaa din raatee dukh bhanjan sang sakhaataa he |13|അതുകൊണ്ട് രാവും പകലും എന്നേക്കും ഗുരുവിനെ സേവിക്കുക; അവൻ വേദന നശിപ്പിക്കുന്നവനാണ് - അവൻ നിങ്ങളുടെ കൂട്ടുകാരനായി നിങ്ങളോടൊപ്പമുണ്ട്. ||13||
ਗੁਰ ਕੀ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਕਿਆ ਪ੍ਰਾਣੀ ॥
gur kee bhagat kareh kiaa praanee |ഹേ മൃത്യുഞ്ജയമേ, നീ ഗുരുവിന് എന്ത് ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധനയാണ് നടത്തിയത്?
ਬ੍ਰਹਮੈ ਇੰਦ੍ਰਿ ਮਹੇਸਿ ਨ ਜਾਣੀ ॥
brahamai indr mahes na jaanee |ബ്രഹ്മാവിനും ഇന്ദ്രനും ശിവനും പോലും അത് അറിയില്ല.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਅਲਖੁ ਕਹਹੁ ਕਿਉ ਲਖੀਐ ਜਿਸੁ ਬਖਸੇ ਤਿਸਹਿ ਪਛਾਤਾ ਹੇ ॥੧੪॥
satigur alakh kahahu kiau lakheeai jis bakhase tiseh pachhaataa he |14|പറയൂ, അജ്ഞാതനായ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ എങ്ങനെ അറിയാൻ കഴിയും? ഭഗവാൻ ക്ഷമിക്കുന്ന ഈ തിരിച്ചറിവ് അവനു മാത്രമേ ലഭിക്കുന്നുള്ളൂ. ||14||
ਅੰਤਰਿ ਪ੍ਰੇਮੁ ਪਰਾਪਤਿ ਦਰਸਨੁ ॥
antar prem paraapat darasan |ഉള്ളിൽ സ്നേഹമുള്ള ഒരാൾക്ക് അവൻ്റെ ദർശനത്തിൻ്റെ അനുഗ്രഹീതമായ ദർശനം ലഭിക്കുന്നു.
ਗੁਰਬਾਣੀ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਸੁ ਪਰਸਨੁ ॥
gurabaanee siau preet su parasan |ഗുരുവിൻ്റെ ബാനിയുടെ വചനത്തോടുള്ള സ്നേഹം ഉൾക്കൊള്ളുന്ന ഒരാൾ അവനെ കണ്ടുമുട്ടുന്നു.
ਅਹਿਨਿਸਿ ਨਿਰਮਲ ਜੋਤਿ ਸਬਾਈ ਘਟਿ ਦੀਪਕੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤਾ ਹੇ ॥੧੫॥
ahinis niramal jot sabaaee ghatt deepak guramukh jaataa he |15|രാവും പകലും, ഗുർമുഖ് എല്ലായിടത്തും കുറ്റമറ്റ ദിവ്യപ്രകാശം കാണുന്നു; ഈ വിളക്ക് അവൻ്റെ ഹൃദയത്തെ പ്രകാശിപ്പിക്കുന്നു. ||15||
ਭੋਜਨ ਗਿਆਨੁ ਮਹਾ ਰਸੁ ਮੀਠਾ ॥
bhojan giaan mahaa ras meetthaa |ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിൻ്റെ ഭക്ഷണം പരമമായ മധുര സത്തയാണ്.
ਜਿਨਿ ਚਾਖਿਆ ਤਿਨਿ ਦਰਸਨੁ ਡੀਠਾ ॥
jin chaakhiaa tin darasan ddeetthaa |ആരു രുചിച്ചാലും ഭഗവാൻ്റെ ദർശനത്തിൻ്റെ അനുഗ്രഹീത ദർശനം.
ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਿ ਮਿਲੇ ਬੈਰਾਗੀ ਮਨੁ ਮਨਸਾ ਮਾਰਿ ਸਮਾਤਾ ਹੇ ॥੧੬॥
darasan dekh mile bairaagee man manasaa maar samaataa he |16|അവൻ്റെ ദർശനം ദർശിച്ച്, ബന്ധമില്ലാത്തവൻ ഭഗവാനെ കണ്ടുമുട്ടുന്നു; മനസ്സിൻ്റെ ആഗ്രഹങ്ങളെ കീഴടക്കി അവൻ ഭഗവാനിൽ ലയിക്കുന്നു. ||16||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਸੇ ਪਰਧਾਨਾ ॥
satigur seveh se paradhaanaa |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കുന്നവർ ഉന്നതരും പ്രശസ്തരുമാണ്.
ਤਿਨ ਘਟ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਪਛਾਨਾ ॥
tin ghatt ghatt antar braham pachhaanaa |ഓരോ ഹൃദയത്തിലും അവർ ദൈവത്തെ തിരിച്ചറിയുന്നു.
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਜਸੁ ਹਰਿ ਜਨ ਕੀ ਸੰਗਤਿ ਦੀਜੈ ਜਿਨ ਸਤਿਗੁਰੁ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਤਾ ਹੇ ॥੧੭॥੫॥੧੧॥
naanak har jas har jan kee sangat deejai jin satigur har prabh jaataa he |17|5|11|നാനാക്കിനെ കർത്താവിൻ്റെ സ്തുതികളാലും, കർത്താവിൻ്റെ എളിയ ദാസന്മാരുടെ സഭയായ സംഗത്താലും അനുഗ്രഹിക്കൂ; യഥാർത്ഥ ഗുരുവിലൂടെ അവർ തങ്ങളുടെ ദൈവത്തെ അറിയുന്നു. ||17||5||11||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥
maaroo mahalaa 1 |മാരൂ, ആദ്യ മെഹൽ:
ਸਾਚੇ ਸਾਹਿਬ ਸਿਰਜਣਹਾਰੇ ॥
saache saahib sirajanahaare |യഥാർത്ഥ കർത്താവ് പ്രപഞ്ചത്തിൻ്റെ സ്രഷ്ടാവാണ്.
ਜਿਨਿ ਧਰ ਚਕ੍ਰ ਧਰੇ ਵੀਚਾਰੇ ॥
jin dhar chakr dhare veechaare |അവൻ ലൗകിക മണ്ഡലം സ്ഥാപിക്കുകയും ചിന്തിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਸਾਚਾ ਵੇਪਰਵਾਹਾ ਹੇ ॥੧॥
aape karataa kar kar vekhai saachaa veparavaahaa he |1|അവൻ തന്നെ സൃഷ്ടിയെ സൃഷ്ടിച്ചു, അത് കാണുന്നു; അവൻ സത്യവും സ്വതന്ത്രനുമാണ്. ||1||
ਵੇਕੀ ਵੇਕੀ ਜੰਤ ਉਪਾਏ ॥
vekee vekee jant upaae |അവൻ പലതരം ജീവികളെ സൃഷ്ടിച്ചു.
ਦੁਇ ਪੰਦੀ ਦੁਇ ਰਾਹ ਚਲਾਏ ॥
due pandee due raah chalaae |രണ്ട് യാത്രക്കാരും രണ്ട് ദിശകളിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു.
ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਵਿਣੁ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਈ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਜਪਿ ਲਾਹਾ ਹੇ ॥੨॥
gur poore vin mukat na hoee sach naam jap laahaa he |2|തികഞ്ഞ ഗുരുവില്ലാതെ ആർക്കും മുക്തിയില്ല. യഥാർത്ഥ നാമം ജപിച്ചാൽ ഒരാൾക്ക് ലാഭം ലഭിക്കും. ||2||
ਪੜਹਿ ਮਨਮੁਖ ਪਰੁ ਬਿਧਿ ਨਹੀ ਜਾਨਾ ॥
parreh manamukh par bidh nahee jaanaa |സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖർ വായിക്കുകയും പഠിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, പക്ഷേ അവർക്ക് വഴി അറിയില്ല.
ਨਾਮੁ ਨ ਬੂਝਹਿ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਨਾ ॥
naam na boojheh bharam bhulaanaa |കർത്താവിൻ്റെ നാമമായ നാമം അവർ മനസ്സിലാക്കുന്നില്ല; അവർ സംശയത്താൽ വഞ്ചിക്കപ്പെട്ട് അലഞ്ഞുതിരിയുന്നു.
ਲੈ ਕੈ ਵਢੀ ਦੇਨਿ ਉਗਾਹੀ ਦੁਰਮਤਿ ਕਾ ਗਲਿ ਫਾਹਾ ਹੇ ॥੩॥
lai kai vadtee den ugaahee duramat kaa gal faahaa he |3|അവർ കൈക്കൂലി വാങ്ങുന്നു, കള്ളസാക്ഷ്യം പറയുന്നു; ദുഷ്ടബുദ്ധിയുടെ കുരുക്ക് അവരുടെ കഴുത്തിലുണ്ട്. ||3||
ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਸਾਸਤ੍ਰ ਪੜਹਿ ਪੁਰਾਣਾ ॥
simrit saasatr parreh puraanaa |അവർ സിമൃതികളും ശാസ്ത്രങ്ങളും പുരാണങ്ങളും വായിക്കുന്നു;
ਵਾਦੁ ਵਖਾਣਹਿ ਤਤੁ ਨ ਜਾਣਾ ॥
vaad vakhaaneh tat na jaanaa |അവർ വാദിക്കുകയും തർക്കിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, പക്ഷേ യാഥാർത്ഥ്യത്തിൻ്റെ സാരാംശം അവർക്കറിയില്ല.
ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਤਤੁ ਨ ਪਾਈਐ ਸਚ ਸੂਚੇ ਸਚੁ ਰਾਹਾ ਹੇ ॥੪॥
vin gur poore tat na paaeeai sach sooche sach raahaa he |4|തികഞ്ഞ ഗുരുവില്ലാതെ യാഥാർത്ഥ്യത്തിൻ്റെ സത്ത ലഭിക്കില്ല. സത്യവും ശുദ്ധവുമായ ജീവികൾ സത്യത്തിൻ്റെ പാതയിലൂടെ സഞ്ചരിക്കുന്നു. ||4||
ਸਭ ਸਾਲਾਹੇ ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਆਖੈ ॥
sabh saalaahe sun sun aakhai |എല്ലാവരും ദൈവത്തെ സ്തുതിക്കുകയും ശ്രദ്ധിക്കുകയും ശ്രദ്ധിക്കുകയും സംസാരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਆਪੇ ਦਾਨਾ ਸਚੁ ਪਰਾਖੈ ॥
aape daanaa sach paraakhai |അവൻ തന്നെ ജ്ഞാനിയാണ്, അവൻ തന്നെ സത്യത്തെ വിധിക്കുന്നു.
ਜਿਨ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭੁ ਅਪਨੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਸਲਾਹਾ ਹੇ ॥੫॥
jin kau nadar kare prabh apanee guramukh sabad salaahaa he |5|ദൈവം തൻറെ കൃപയാൽ അനുഗ്രഹിക്കുന്നവർ ഗുരുമുഖന്മാരായിത്തീരുകയും ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനത്തെ സ്തുതിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ||5||
ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਆਖੈ ਕੇਤੀ ਬਾਣੀ ॥
sun sun aakhai ketee baanee |പലരും ഗുരുവിൻ്റെ ബാനി കേൾക്കുകയും കേൾക്കുകയും സംസാരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਸੁਣਿ ਕਹੀਐ ਕੋ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਣੀ ॥
sun kaheeai ko ant na jaanee |കേൾക്കുമ്പോഴും സംസാരിക്കുമ്പോഴും അവൻ്റെ പരിധികൾ ആർക്കും അറിയില്ല.
ਜਾ ਕਉ ਅਲਖੁ ਲਖਾਏ ਆਪੇ ਅਕਥ ਕਥਾ ਬੁਧਿ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੬॥
jaa kau alakh lakhaae aape akath kathaa budh taahaa he |6|അദൃശ്യനായ കർത്താവ് തന്നെത്തന്നെ വെളിപ്പെടുത്തുന്നവൻ മാത്രമാണ് ജ്ഞാനി. അവൻ പറയാത്ത സംസാരം സംസാരിക്കുന്നു. ||6||
ਜਨਮੇ ਕਉ ਵਾਜਹਿ ਵਾਧਾਏ ॥
janame kau vaajeh vaadhaae |ജനനസമയത്ത്, അഭിനന്ദനങ്ങൾ ഒഴുകുന്നു;
ਸੋਹਿਲੜੇ ਅਗਿਆਨੀ ਗਾਏ ॥
sohilarre agiaanee gaae |അറിവില്ലാത്തവർ ആനന്ദഗീതങ്ങൾ പാടുന്നു.
ਜੋ ਜਨਮੈ ਤਿਸੁ ਸਰਪਰ ਮਰਣਾ ਕਿਰਤੁ ਪਇਆ ਸਿਰਿ ਸਾਹਾ ਹੇ ॥੭॥
jo janamai tis sarapar maranaa kirat peaa sir saahaa he |7|പരമാധികാരിയായ രാജാവ് അവൻ്റെ തലയിൽ ആലേഖനം ചെയ്ത മുൻകാല കർമ്മങ്ങളുടെ വിധി അനുസരിച്ച് ജനിച്ചവൻ മരിക്കും. ||7||
ਸੰਜੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਮੇਰੈ ਪ੍ਰਭਿ ਕੀਏ ॥
sanjog vijog merai prabh kee |ഐക്യവും വേർപിരിയലും എൻ്റെ ദൈവം സൃഷ്ടിച്ചതാണ്.
ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਉਪਾਇ ਦੁਖਾ ਸੁਖ ਦੀਏ ॥
srisatt upaae dukhaa sukh dee |പ്രപഞ്ചത്തെ സൃഷ്ടിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ അതിന് വേദനയും ആനന്ദവും നൽകി.
ਦੁਖ ਸੁਖ ਹੀ ਤੇ ਭਏ ਨਿਰਾਲੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੀਲੁ ਸਨਾਹਾ ਹੇ ॥੮॥
dukh sukh hee te bhe niraale guramukh seel sanaahaa he |8|ഗുർമുഖുകൾ വേദനയും ആനന്ദവും ബാധിക്കാതെ തുടരുന്നു; അവർ വിനയത്തിൻ്റെ കവചം ധരിക്കുന്നു. ||8||
ਨੀਕੇ ਸਾਚੇ ਕੇ ਵਾਪਾਰੀ ॥
neeke saache ke vaapaaree |കുലീനരായ ആളുകൾ സത്യത്തിൻ്റെ വ്യാപാരികളാണ്.
ਸਚੁ ਸਉਦਾ ਲੈ ਗੁਰ ਵੀਚਾਰੀ ॥
sach saudaa lai gur veechaaree |അവർ ഗുരുവിനെ ധ്യാനിച്ചുകൊണ്ട് യഥാർത്ഥ ചരക്ക് വാങ്ങുന്നു.
ਸਚਾ ਵਖਰੁ ਜਿਸੁ ਧਨੁ ਪਲੈ ਸਬਦਿ ਸਚੈ ਓਮਾਹਾ ਹੇ ॥੯॥
sachaa vakhar jis dhan palai sabad sachai omaahaa he |9|യഥാർത്ഥ ചരക്കിൻ്റെ സമ്പത്ത് തൻ്റെ മടിയിൽ ഉള്ളവൻ, യഥാർത്ഥ ശബ്ദത്തിൻ്റെ ആനന്ദത്താൽ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടവനാണ്. ||9||
ਕਾਚੀ ਸਉਦੀ ਤੋਟਾ ਆਵੈ ॥
kaachee saudee tottaa aavai |തെറ്റായ ഇടപാടുകൾ നഷ്ടത്തിലേക്ക് നയിക്കും.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਣਜੁ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ॥
guramukh vanaj kare prabh bhaavai |ഗുർമുഖിൻ്റെ വ്യാപാരങ്ങൾ ദൈവത്തിന് പ്രസാദകരമാണ്.
ਪੂੰਜੀ ਸਾਬਤੁ ਰਾਸਿ ਸਲਾਮਤਿ ਚੂਕਾ ਜਮ ਕਾ ਫਾਹਾ ਹੇ ॥੧੦॥
poonjee saabat raas salaamat chookaa jam kaa faahaa he |10|അവൻ്റെ സ്റ്റോക്ക് സുരക്ഷിതമാണ്, അവൻ്റെ മൂലധനം സുരക്ഷിതവും സുരക്ഷിതവുമാണ്. അവൻ്റെ കഴുത്തിൽ നിന്ന് മരണത്തിൻ്റെ കുരുക്ക് അറുത്തിരിക്കുന്നു. ||10||