ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്

പേജ് - 1330

ਆਪੇ ਖੇਲ ਕਰੇ ਸਭ ਕਰਤਾ ਐਸਾ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥੩॥

aape khel kare sabh karataa aaisaa boojhai koee |3|

സ്രഷ്ടാവ് തന്നെ എല്ലാ കളികളും കളിക്കുന്നു; കുറച്ചുപേർക്ക് മാത്രമേ ഇത് മനസ്സിലാകൂ. ||3||

ਨਾਉ ਪ੍ਰਭਾਤੈ ਸਬਦਿ ਧਿਆਈਐ ਛੋਡਹੁ ਦੁਨੀ ਪਰੀਤਾ ॥

naau prabhaatai sabad dhiaaeeai chhoddahu dunee pareetaa |

പ്രഭാതത്തിന് മുമ്പുള്ള അതിരാവിലെ നാമവും ശബാദിൻ്റെ വചനവും ധ്യാനിക്കുക; നിങ്ങളുടെ ലൗകിക കുരുക്കുകൾ ഉപേക്ഷിക്കുക.

ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕ ਦਾਸਨਿ ਦਾਸਾ ਜਗਿ ਹਾਰਿਆ ਤਿਨਿ ਜੀਤਾ ॥੪॥੯॥

pranavat naanak daasan daasaa jag haariaa tin jeetaa |4|9|

ദൈവത്തിൻ്റെ അടിമകളുടെ അടിമയായ നാനാക്കിനോട് പ്രാർത്ഥിക്കുന്നു: ലോകം തോൽക്കുന്നു, അവൻ വിജയിക്കുന്നു. ||4||9||

ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥

prabhaatee mahalaa 1 |

പ്രഭാതീ, ആദ്യ മെഹൽ:

ਮਨੁ ਮਾਇਆ ਮਨੁ ਧਾਇਆ ਮਨੁ ਪੰਖੀ ਆਕਾਸਿ ॥

man maaeaa man dhaaeaa man pankhee aakaas |

മനസ്സ് മായയാണ്, മനസ്സ് ഒരു വേട്ടക്കാരനാണ്; മനസ്സ് ആകാശത്ത് പറക്കുന്ന ഒരു പക്ഷിയാണ്.

ਤਸਕਰ ਸਬਦਿ ਨਿਵਾਰਿਆ ਨਗਰੁ ਵੁਠਾ ਸਾਬਾਸਿ ॥

tasakar sabad nivaariaa nagar vutthaa saabaas |

ശബാദിൽ കള്ളന്മാരെ കീഴടക്കുന്നു, തുടർന്ന് ശരീരം-ഗ്രാമം അഭിവൃദ്ധി പ്രാപിക്കുകയും ആഘോഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਜਾ ਤੂ ਰਾਖਹਿ ਰਾਖਿ ਲੈਹਿ ਸਾਬਤੁ ਹੋਵੈ ਰਾਸਿ ॥੧॥

jaa too raakheh raakh laihi saabat hovai raas |1|

കർത്താവേ, നീ ഒരാളെ രക്ഷിക്കുമ്പോൾ അവൻ രക്ഷിക്കപ്പെടുന്നു; അവൻ്റെ തലസ്ഥാനം സുരക്ഷിതവും സുരക്ഷിതവുമാണ്. ||1||

ਐਸਾ ਨਾਮੁ ਰਤਨੁ ਨਿਧਿ ਮੇਰੈ ॥

aaisaa naam ratan nidh merai |

ഇതാണ് എൻ്റെ നിധി, നാമത്തിൻ്റെ രത്നം;

ਗੁਰਮਤਿ ਦੇਹਿ ਲਗਉ ਪਗਿ ਤੇਰੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

guramat dehi lgau pag terai |1| rahaau |

ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളാൽ എന്നെ അനുഗ്രഹിക്കണമേ, അങ്ങനെ ഞാൻ അങ്ങയുടെ കാൽക്കൽ വീഴും. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਮਨੁ ਜੋਗੀ ਮਨੁ ਭੋਗੀਆ ਮਨੁ ਮੂਰਖੁ ਗਾਵਾਰੁ ॥

man jogee man bhogeea man moorakh gaavaar |

മനസ്സ് ഒരു യോഗിയാണ്, മനസ്സ് ഒരു സുഖാന്വേഷണമാണ്; മനസ്സ് വിഡ്ഢിത്തവും അറിവില്ലായ്മയുമാണ്.

ਮਨੁ ਦਾਤਾ ਮਨੁ ਮੰਗਤਾ ਮਨ ਸਿਰਿ ਗੁਰੁ ਕਰਤਾਰੁ ॥

man daataa man mangataa man sir gur karataar |

മനസ്സ് ദാതാവാണ്, മനസ്സ് യാചകനാണ്; മനസ്സാണ് മഹാ ഗുരു, സൃഷ്ടാവ്.

ਪੰਚ ਮਾਰਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਐਸਾ ਬ੍ਰਹਮੁ ਵੀਚਾਰੁ ॥੨॥

panch maar sukh paaeaa aaisaa braham veechaar |2|

അഞ്ചു കള്ളന്മാരെയും കീഴടക്കി, സമാധാനം കൈവരുന്നു; ദൈവത്തിൻ്റെ ധ്യാനാത്മക ജ്ഞാനം അതാണ്. ||2||

ਘਟਿ ਘਟਿ ਏਕੁ ਵਖਾਣੀਐ ਕਹਉ ਨ ਦੇਖਿਆ ਜਾਇ ॥

ghatt ghatt ek vakhaaneeai khau na dekhiaa jaae |

ഏകനായ കർത്താവ് ഓരോ ഹൃദയത്തിലും ഉണ്ടെന്ന് പറയപ്പെടുന്നു, പക്ഷേ ആർക്കും അവനെ കാണാൻ കഴിയില്ല.

ਖੋਟੋ ਪੂਠੋ ਰਾਲੀਐ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਪਤਿ ਜਾਇ ॥

khotto poottho raaleeai bin naavai pat jaae |

വ്യാജം പുനർജന്മത്തിൻ്റെ ഗർഭപാത്രത്തിലേക്ക് തലകീഴായി എറിയപ്പെടുന്നു; പേരില്ലാതെ, അവർക്ക് അവരുടെ ബഹുമാനം നഷ്ടപ്പെടും.

ਜਾ ਤੂ ਮੇਲਹਿ ਤਾ ਮਿਲਿ ਰਹਾਂ ਜਾਂ ਤੇਰੀ ਹੋਇ ਰਜਾਇ ॥੩॥

jaa too meleh taa mil rahaan jaan teree hoe rajaae |3|

നീ ആരെ ഒരുമിപ്പിക്കുന്നുവോ അവർ ഒരുമയോടെ നിലകൊള്ളുക, അത് നിൻ്റെ ഇഷ്ടമാണെങ്കിൽ. ||3||

ਜਾਤਿ ਜਨਮੁ ਨਹ ਪੂਛੀਐ ਸਚ ਘਰੁ ਲੇਹੁ ਬਤਾਇ ॥

jaat janam nah poochheeai sach ghar lehu bataae |

ദൈവം സാമൂഹിക വർഗത്തെക്കുറിച്ചോ ജനനത്തെക്കുറിച്ചോ ചോദിക്കുന്നില്ല; നിങ്ങളുടെ യഥാർത്ഥ വീട് നിങ്ങൾ കണ്ടെത്തണം.

ਸਾ ਜਾਤਿ ਸਾ ਪਤਿ ਹੈ ਜੇਹੇ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥

saa jaat saa pat hai jehe karam kamaae |

അതാണ് നിങ്ങളുടെ സോഷ്യൽ ക്ലാസ്, അതാണ് നിങ്ങളുടെ പദവി - നിങ്ങൾ ചെയ്തതിൻ്റെ കർമ്മം.

ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੁਖੁ ਕਾਟੀਐ ਨਾਨਕ ਛੂਟਸਿ ਨਾਇ ॥੪॥੧੦॥

janam maran dukh kaatteeai naanak chhoottas naae |4|10|

മരണത്തിൻ്റെയും പുനർജന്മത്തിൻ്റെയും വേദനകൾ ഉന്മൂലനം ചെയ്യപ്പെടുന്നു; നാനാക്ക്, രക്ഷ കർത്താവിൻ്റെ നാമത്തിലാണ്. ||4||10||

ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥

prabhaatee mahalaa 1 |

പ്രഭാതീ, ആദ്യ മെഹൽ:

ਜਾਗਤੁ ਬਿਗਸੈ ਮੂਠੋ ਅੰਧਾ ॥

jaagat bigasai moottho andhaa |

അവൻ ഉണർന്നിരിക്കുന്നു, സന്തോഷവാനാണ്, പക്ഷേ അവൻ കൊള്ളയടിക്കപ്പെടുകയാണ് - അവൻ അന്ധനാണ്!

ਗਲਿ ਫਾਹੀ ਸਿਰਿ ਮਾਰੇ ਧੰਧਾ ॥

gal faahee sir maare dhandhaa |

കഴുത്തിൽ കുരുക്ക് ഉണ്ട്, എന്നിട്ടും അവൻ്റെ തല ലൗകിക കാര്യങ്ങളിൽ തിരക്കിലാണ്.

ਆਸਾ ਆਵੈ ਮਨਸਾ ਜਾਇ ॥

aasaa aavai manasaa jaae |

പ്രതീക്ഷയിൽ അവൻ വരുന്നു, ആഗ്രഹത്തോടെ അവൻ പോകുന്നു.

ਉਰਝੀ ਤਾਣੀ ਕਿਛੁ ਨ ਬਸਾਇ ॥੧॥

aurajhee taanee kichh na basaae |1|

അവൻ്റെ ജീവിതത്തിൻ്റെ ചരടുകൾ എല്ലാം പിണഞ്ഞിരിക്കുന്നു; അവൻ തീർത്തും നിസ്സഹായനാണ്. ||1||

ਜਾਗਸਿ ਜੀਵਣ ਜਾਗਣਹਾਰਾ ॥

jaagas jeevan jaaganahaaraa |

അവബോധത്തിൻ്റെ കർത്താവ്, ജീവൻ്റെ നാഥൻ ഉണർന്നിരിക്കുന്നവനും ബോധവാനുമാണ്.

ਸੁਖ ਸਾਗਰ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਭੰਡਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

sukh saagar amrit bhanddaaraa |1| rahaau |

അവൻ സമാധാനത്തിൻ്റെ സമുദ്രമാണ്, അംബ്രോസിയൽ അമൃതിൻ്റെ നിധിയാണ്. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਕਹਿਓ ਨ ਬੂਝੈ ਅੰਧੁ ਨ ਸੂਝੈ ਭੋਂਡੀ ਕਾਰ ਕਮਾਈ ॥

kahio na boojhai andh na soojhai bhonddee kaar kamaaee |

തന്നോട് പറയുന്നത് അവന് മനസ്സിലാകുന്നില്ല; അവൻ അന്ധനാണ് - അവൻ കാണുന്നില്ല, അതിനാൽ അവൻ തൻ്റെ ദുഷ്പ്രവൃത്തികൾ ചെയ്യുന്നു.

ਆਪੇ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪ੍ਰੇਮ ਪਰਮੇਸੁਰੁ ਕਰਮੀ ਮਿਲੈ ਵਡਾਈ ॥੨॥

aape preet prem paramesur karamee milai vaddaaee |2|

അതീന്ദ്രിയമായ ഭഗവാൻ തന്നെ തൻ്റെ സ്നേഹവും വാത്സല്യവും വർഷിക്കുന്നു; അവൻ്റെ കൃപയാൽ, അവൻ മഹത്വമുള്ള മഹത്വം നൽകുന്നു. ||2||

ਦਿਨੁ ਦਿਨੁ ਆਵੈ ਤਿਲੁ ਤਿਲੁ ਛੀਜੈ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਘਟਾਈ ॥

din din aavai til til chheejai maaeaa mohu ghattaaee |

ഓരോ ദിവസവും വരുന്തോറും അവൻ്റെ ജീവിതം ഓരോന്നായി ക്ഷയിച്ചു പോകുന്നു; എന്നിട്ടും അവൻ്റെ ഹൃദയം മായയോട് ചേർന്നിരിക്കുന്നു.

ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਬੂਡੋ ਠਉਰ ਨ ਪਾਵੈ ਜਬ ਲਗ ਦੂਜੀ ਰਾਈ ॥੩॥

bin gur booddo tthaur na paavai jab lag doojee raaee |3|

ഗുരുവിനെ കൂടാതെ, അവൻ മുങ്ങിമരിക്കപ്പെടുന്നു, അവൻ ദ്വൈതത്തിൽ അകപ്പെട്ടിരിക്കുന്നിടത്തോളം വിശ്രമസ്ഥലം കണ്ടെത്തുകയില്ല. ||3||

ਅਹਿਨਿਸਿ ਜੀਆ ਦੇਖਿ ਸਮੑਾਲੈ ਸੁਖੁ ਦੁਖੁ ਪੁਰਬਿ ਕਮਾਈ ॥

ahinis jeea dekh samaalai sukh dukh purab kamaaee |

രാവും പകലും ദൈവം തൻ്റെ ജീവജാലങ്ങളെ നിരീക്ഷിക്കുകയും പരിപാലിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു; അവരുടെ മുൻകാല പ്രവൃത്തികൾക്കനുസരിച്ച് അവർക്ക് സുഖവും വേദനയും ലഭിക്കുന്നു.