ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 552
ਮਨਮੁਖ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਹੈ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੋ ਪਿਆਰੁ ॥
manamukh maaeaa mohu hai naam na lago piaar |സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖൻ മായയോട് വൈകാരികമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു - അവന് നാമത്തോട് സ്നേഹമില്ല.
ਕੂੜੁ ਕਮਾਵੈ ਕੂੜੁ ਸੰਗ੍ਰਹੈ ਕੂੜੁ ਕਰੇ ਆਹਾਰੁ ॥
koorr kamaavai koorr sangrahai koorr kare aahaar |അവൻ അസത്യം പ്രയോഗിക്കുന്നു, അസത്യത്തിൽ ശേഖരിക്കുന്നു, അസത്യത്തെ തൻ്റെ ഉപജീവനമാക്കുന്നു.
ਬਿਖੁ ਮਾਇਆ ਧਨੁ ਸੰਚਿ ਮਰਹਿ ਅੰਤੇ ਹੋਇ ਸਭੁ ਛਾਰੁ ॥
bikh maaeaa dhan sanch mareh ante hoe sabh chhaar |അവൻ മായയുടെ വിഷ സമ്പത്ത് ശേഖരിക്കുന്നു, തുടർന്ന് മരിക്കുന്നു; അവസാനം അതെല്ലാം ചാരമായി.
ਕਰਮ ਧਰਮ ਸੁਚ ਸੰਜਮ ਕਰਹਿ ਅੰਤਰਿ ਲੋਭੁ ਵਿਕਾਰੁ ॥
karam dharam such sanjam kareh antar lobh vikaar |അവൻ മതപരമായ ആചാരങ്ങളും പരിശുദ്ധിയും കഠിനമായ ആത്മനിയന്ത്രണവും പാലിക്കുന്നു, എന്നാൽ ഉള്ളിൽ അത്യാഗ്രഹവും അഴിമതിയും ഉണ്ട്.
ਨਾਨਕ ਜਿ ਮਨਮੁਖੁ ਕਮਾਵੈ ਸੁ ਥਾਇ ਨਾ ਪਵੈ ਦਰਗਹਿ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥੨॥
naanak ji manamukh kamaavai su thaae naa pavai darageh hoe khuaar |2|ഓ നാനാക്ക്, സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖൻ എന്തു ചെയ്താലും അത് സ്വീകാര്യമല്ല; കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിൽ അവൻ അപമാനിതനാണ്. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਆਪੇ ਖਾਣੀ ਆਪੇ ਬਾਣੀ ਆਪੇ ਖੰਡ ਵਰਭੰਡ ਕਰੇ ॥
aape khaanee aape baanee aape khandd varabhandd kare |അവൻ തന്നെ സൃഷ്ടിയുടെ നാല് സ്രോതസ്സുകൾ സൃഷ്ടിച്ചു, അവൻ തന്നെ സംസാരം രൂപപ്പെടുത്തി; അവൻ തന്നെ ലോകങ്ങളെയും സൗരയൂഥങ്ങളെയും സൃഷ്ടിച്ചു.
ਆਪਿ ਸਮੁੰਦੁ ਆਪਿ ਹੈ ਸਾਗਰੁ ਆਪੇ ਹੀ ਵਿਚਿ ਰਤਨ ਧਰੇ ॥
aap samund aap hai saagar aape hee vich ratan dhare |അവൻ തന്നെ സമുദ്രമാണ്, അവൻ തന്നെ കടലാണ്; അവൻ തന്നെ അതിൽ മുത്തുകൾ ഇടുന്നു.
ਆਪਿ ਲਹਾਏ ਕਰੇ ਜਿਸੁ ਕਿਰਪਾ ਜਿਸ ਨੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਰੇ ਹਰੇ ॥
aap lahaae kare jis kirapaa jis no guramukh kare hare |തൻ്റെ കൃപയാൽ, ഈ മുത്തുകൾ കണ്ടെത്താൻ ഭഗവാൻ ഗുരുമുഖനെ പ്രാപ്തനാക്കുന്നു.
ਆਪੇ ਭਉਜਲੁ ਆਪਿ ਹੈ ਬੋਹਿਥਾ ਆਪੇ ਖੇਵਟੁ ਆਪਿ ਤਰੇ ॥
aape bhaujal aap hai bohithaa aape khevatt aap tare |അവൻ തന്നെ ഭയങ്കരമായ ലോകസമുദ്രമാണ്, അവൻ തന്നെ ബോട്ടാണ്; അവൻ തന്നെയാണ് ബോട്ടുകാരൻ, അവൻ തന്നെ നമ്മെ കടത്തിവിടുന്നു.
ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਕਰਤਾ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ਤੁਝੈ ਸਰੇ ॥੯॥
aape kare karaae karataa avar na doojaa tujhai sare |9|സ്രഷ്ടാവ് തന്നെ പ്രവർത്തിക്കുന്നു, പ്രവർത്തിക്കാൻ നമ്മെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു; കർത്താവേ, മറ്റൊരാൾക്കും നിനക്കു തുല്യനാകാൻ കഴിയില്ല. ||9||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |സലോക്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਸਫਲ ਹੈ ਜੇ ਕੋ ਕਰੇ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥
satigur kee sevaa safal hai je ko kare chit laae |ആത്മാർത്ഥമായ മനസ്സോടെ ചെയ്യുന്ന പക്ഷം യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനുള്ള സേവനമാണ് ഫലം.
ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਈਐ ਅਚਿੰਤੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
naam padaarath paaeeai achint vasai man aae |നാമത്തിൻ്റെ സമ്പത്ത് ലഭിക്കുന്നു, മനസ്സ് ഉത്കണ്ഠയിൽ നിന്ന് മുക്തമാകും.
ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੁਖੁ ਕਟੀਐ ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਜਾਇ ॥
janam maran dukh katteeai haumai mamataa jaae |ജനനമരണ വേദനകൾ ഇല്ലാതാകുന്നു, മനസ്സ് അഹംഭാവവും ആത്മാഭിമാനവും ഒഴിവാക്കുന്നു.
ਉਤਮ ਪਦਵੀ ਪਾਈਐ ਸਚੇ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥
autam padavee paaeeai sache rahai samaae |ഒരാൾ ആത്യന്തികമായ അവസ്ഥ കൈവരിക്കുകയും, യഥാർത്ഥ ഭഗവാനിൽ ലയിച്ചുനിൽക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਨਾਨਕ ਪੂਰਬਿ ਜਿਨ ਕਉ ਲਿਖਿਆ ਤਿਨਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਆਇ ॥੧॥
naanak poorab jin kau likhiaa tinaa satigur miliaa aae |1|ഓ നാനാക്ക്, യഥാർത്ഥ ഗുരു വന്ന് അത്തരം മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ചിട്ടുള്ളവരെ കണ്ടുമുട്ടുന്നു. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |മൂന്നാമത്തെ മെഹൽ:
ਨਾਮਿ ਰਤਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਹੈ ਕਲਿਜੁਗ ਬੋਹਿਥੁ ਹੋਇ ॥
naam rataa satiguroo hai kalijug bohith hoe |യഥാർത്ഥ ഗുരു ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു; കലിയുഗത്തിൻ്റെ ഈ അന്ധകാരയുഗത്തിലെ തോണി അവനാണ്.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਪਾਰਿ ਪਵੈ ਜਿਨਾ ਅੰਦਰਿ ਸਚਾ ਸੋਇ ॥
guramukh hovai su paar pavai jinaa andar sachaa soe |ഗുരുമുഖനായി മാറുന്ന ഒരാൾ കടന്നുപോകുന്നു; യഥാർത്ഥ കർത്താവ് അവൻ്റെ ഉള്ളിൽ വസിക്കുന്നു.
ਨਾਮੁ ਸਮੑਾਲੇ ਨਾਮੁ ਸੰਗ੍ਰਹੈ ਨਾਮੇ ਹੀ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥
naam samaale naam sangrahai naame hee pat hoe |അവൻ നാമത്തെ ഓർക്കുന്നു, അവൻ നാമത്തിൽ ശേഖരിക്കുന്നു, നാമത്തിലൂടെ അവൻ ബഹുമാനം നേടുന്നു.
ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥੨॥
naanak satigur paaeaa karam paraapat hoe |2|നാനാക്ക് യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ കണ്ടെത്തി; അവൻ്റെ കൃപയാൽ, പേര് ലഭിച്ചു. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਆਪੇ ਪਾਰਸੁ ਆਪਿ ਧਾਤੁ ਹੈ ਆਪਿ ਕੀਤੋਨੁ ਕੰਚਨੁ ॥
aape paaras aap dhaat hai aap keeton kanchan |അവൻ തത്ത്വചിന്തകൻ്റെ കല്ലാണ്, അവൻ തന്നെ ലോഹമാണ്, അവൻ തന്നെ സ്വർണ്ണമായി രൂപാന്തരപ്പെടുന്നു.
ਆਪੇ ਠਾਕੁਰੁ ਸੇਵਕੁ ਆਪੇ ਆਪੇ ਹੀ ਪਾਪ ਖੰਡਨੁ ॥
aape tthaakur sevak aape aape hee paap khanddan |അവൻ തന്നെയാണ് കർത്താവും യജമാനനും, അവൻ തന്നെ ദാസനുമാണ്, അവൻ തന്നെയാണ് പാപങ്ങളുടെ സംഹാരകനും.
ਆਪੇ ਸਭਿ ਘਟ ਭੋਗਵੈ ਸੁਆਮੀ ਆਪੇ ਹੀ ਸਭੁ ਅੰਜਨੁ ॥
aape sabh ghatt bhogavai suaamee aape hee sabh anjan |അവൻ തന്നെ എല്ലാ ഹൃദയവും ആസ്വദിക്കുന്നു; എല്ലാ മിഥ്യാധാരണകളുടെയും അടിസ്ഥാനം ഭഗവാൻ തന്നെയാണ്.
ਆਪਿ ਬਿਬੇਕੁ ਆਪਿ ਸਭੁ ਬੇਤਾ ਆਪੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭੰਜਨੁ ॥
aap bibek aap sabh betaa aape guramukh bhanjan |അവൻ തന്നെയാണ് വിവേചനാധികാരം, അവൻ തന്നെ എല്ലാം അറിയുന്നവനാണ്; അവൻ തന്നെ ഗുർമുഖുകളുടെ ബന്ധനങ്ങൾ തകർക്കുന്നു.
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਸਾਲਾਹਿ ਨ ਰਜੈ ਤੁਧੁ ਕਰਤੇ ਤੂ ਹਰਿ ਸੁਖਦਾਤਾ ਵਡਨੁ ॥੧੦॥
jan naanak saalaeh na rajai tudh karate too har sukhadaataa vaddan |10|സ്രഷ്ടാവായ കർത്താവേ, നിന്നെ സ്തുതിച്ചുകൊണ്ട് സേവകൻ നാനാക്ക് തൃപ്തനല്ല; നിങ്ങൾ സമാധാനത്തിൻ്റെ മഹാദാതാവാണ്. ||10||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |സലോക്, നാലാമത്തെ മെഹൽ:
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਜੀਅ ਕੇ ਬੰਧਨਾ ਜੇਤੇ ਕਰਮ ਕਮਾਹਿ ॥
bin satigur seve jeea ke bandhanaa jete karam kamaeh |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കാതെ ചെയ്യുന്ന കർമ്മങ്ങൾ ആത്മാവിനെ ബന്ധിക്കുന്ന ചങ്ങലകൾ മാത്രമാണ്.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਠਵਰ ਨ ਪਾਵਹੀ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਆਵਹਿ ਜਾਹਿ ॥
bin satigur seve tthavar na paavahee mar jameh aaveh jaeh |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കാതെ അവർക്ക് വിശ്രമസ്ഥലം കണ്ടെത്താനാവില്ല. അവർ മരിക്കുന്നു, വീണ്ടും ജനിക്കാൻ മാത്രം - അവർ വരുകയും പോകുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਫਿਕਾ ਬੋਲਣਾ ਨਾਮੁ ਨ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
bin satigur seve fikaa bolanaa naam na vasai man aae |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കാതെ, അവരുടെ സംസാരം നിഷ്കളങ്കമാണ്. അവർ മനസ്സിൽ ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമത്തെ പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നില്ല.
ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਜਮ ਪੁਰਿ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਹਿ ਮੁਹਿ ਕਾਲੈ ਉਠਿ ਜਾਹਿ ॥੧॥
naanak bin satigur seve jam pur badhe maareeeh muhi kaalai utth jaeh |1|ഹേ നാനാക്ക്, യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കാതെ, അവരെ ബന്ധനസ്ഥനാക്കി, വായ്മൂടിക്കെട്ടി, മരണനഗരത്തിൽ തല്ലുന്നു; അവർ കറുത്ത മുഖത്തോടെ പോകുന്നു. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |മൂന്നാമത്തെ മെഹൽ:
ਇਕਿ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹਿ ਚਾਕਰੀ ਹਰਿ ਨਾਮੇ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥
eik satigur kee sevaa kareh chaakaree har naame lagai piaar |ചിലർ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ കാത്തിരിക്കുകയും സേവിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു; അവർ കർത്താവിൻ്റെ നാമത്തോടുള്ള സ്നേഹം സ്വീകരിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਜਨਮੁ ਸਵਾਰਨਿ ਆਪਣਾ ਕੁਲ ਕਾ ਕਰਨਿ ਉਧਾਰੁ ॥੨॥
naanak janam savaaran aapanaa kul kaa karan udhaar |2|ഓ നാനാക്ക്, അവർ അവരുടെ ജീവിതം പരിഷ്കരിക്കുന്നു, അവരുടെ തലമുറകളെയും വീണ്ടെടുക്കുന്നു. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਆਪੇ ਚਾਟਸਾਲ ਆਪਿ ਹੈ ਪਾਧਾ ਆਪੇ ਚਾਟੜੇ ਪੜਣ ਕਉ ਆਣੇ ॥
aape chaattasaal aap hai paadhaa aape chaattarre parran kau aane |അവൻ തന്നെ സ്കൂളാണ്, അവൻ തന്നെ അധ്യാപകനാണ്, അവൻ തന്നെ വിദ്യാർത്ഥികളെ പഠിപ്പിക്കാൻ കൊണ്ടുവരുന്നു.
ਆਪੇ ਪਿਤਾ ਮਾਤਾ ਹੈ ਆਪੇ ਆਪੇ ਬਾਲਕ ਕਰੇ ਸਿਆਣੇ ॥
aape pitaa maataa hai aape aape baalak kare siaane |അവൻ തന്നെയാണ് പിതാവ്, അവൻ തന്നെ അമ്മയാണ്, അവൻ തന്നെയാണ് കുട്ടികളെ ജ്ഞാനികളാക്കുന്നത്.
ਇਕ ਥੈ ਪੜਿ ਬੁਝੈ ਸਭੁ ਆਪੇ ਇਕ ਥੈ ਆਪੇ ਕਰੇ ਇਆਣੇ ॥
eik thai parr bujhai sabh aape ik thai aape kare eaane |ഒരിടത്ത്, അവൻ അവരെ എല്ലാം വായിച്ച് മനസ്സിലാക്കാൻ പഠിപ്പിക്കുന്നു, മറ്റൊരിടത്ത് അവൻ തന്നെ അവരെ അജ്ഞരാക്കുന്നു.
ਇਕਨਾ ਅੰਦਰਿ ਮਹਲਿ ਬੁਲਾਏ ਜਾ ਆਪਿ ਤੇਰੈ ਮਨਿ ਸਚੇ ਭਾਣੇ ॥
eikanaa andar mahal bulaae jaa aap terai man sache bhaane |ചിലരെ, സത്യനാഥാ, നിങ്ങളുടെ മനസ്സിന് ഇഷ്ടമുള്ളപ്പോൾ, നിങ്ങളുടെ സാന്നിദ്ധ്യത്തിൻ്റെ മാളികയിലേക്ക് നിങ്ങൾ വിളിക്കുന്നു.