ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 468
ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੇ ਸੋ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥
satigur bhette so sukh paae |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടുന്ന ഒരാൾ സമാധാനം കണ്ടെത്തുന്നു.
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
har kaa naam man vasaae |അവൻ തൻ്റെ മനസ്സിൽ ഭഗവാൻ്റെ നാമം പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋ ਪਾਏ ॥
naanak nadar kare so paae |ഓ നാനാക്ക്, ഭഗവാൻ തൻ്റെ കൃപ നൽകുമ്പോൾ, അവൻ പ്രാപിക്കുന്നു.
ਆਸ ਅੰਦੇਸੇ ਤੇ ਨਿਹਕੇਵਲੁ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ॥੨॥
aas andese te nihakeval haumai sabad jalaae |2|അവൻ പ്രത്യാശയിൽ നിന്നും ഭയത്തിൽ നിന്നും മുക്തനാകുന്നു, ശബാദിൻ്റെ വചനത്താൽ തൻ്റെ അഹന്തയെ കത്തിച്ചുകളയുന്നു. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਭਗਤ ਤੇਰੈ ਮਨਿ ਭਾਵਦੇ ਦਰਿ ਸੋਹਨਿ ਕੀਰਤਿ ਗਾਵਦੇ ॥
bhagat terai man bhaavade dar sohan keerat gaavade |കർത്താവേ, അങ്ങയുടെ ഭക്തർ അങ്ങയുടെ മനസ്സിന് പ്രസാദകരമാണ്. അവർ നിങ്ങളുടെ വാതിൽക്കൽ മനോഹരമായി കാണപ്പെടുന്നു, നിങ്ങളുടെ സ്തുതികൾ ആലപിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਕਰਮਾ ਬਾਹਰੇ ਦਰਿ ਢੋਅ ਨ ਲਹਨੑੀ ਧਾਵਦੇ ॥
naanak karamaa baahare dar dtoa na lahanaee dhaavade |ഓ നാനാക്ക്, നിൻ്റെ കൃപ നിഷേധിക്കപ്പെട്ടവരേ, നിങ്ങളുടെ വാതിൽക്കൽ അഭയം കണ്ടെത്തുന്നില്ല; അവർ അലഞ്ഞുതിരിയുന്നു.
ਇਕਿ ਮੂਲੁ ਨ ਬੁਝਨਿੑ ਆਪਣਾ ਅਣਹੋਦਾ ਆਪੁ ਗਣਾਇਦੇ ॥
eik mool na bujhani aapanaa anahodaa aap ganaaeide |ചിലർക്ക് അവരുടെ ഉത്ഭവം മനസ്സിലാകുന്നില്ല, കാരണം കൂടാതെ അവർ തങ്ങളുടെ ആത്മാഭിമാനം പ്രകടിപ്പിക്കുന്നു.
ਹਉ ਢਾਢੀ ਕਾ ਨੀਚ ਜਾਤਿ ਹੋਰਿ ਉਤਮ ਜਾਤਿ ਸਦਾਇਦੇ ॥
hau dtaadtee kaa neech jaat hor utam jaat sadaaeide |ഞാൻ കർത്താവിൻ്റെ മന്ത്രിയാണ്, താഴ്ന്ന സാമൂഹിക പദവിയുള്ളവനാണ്; മറ്റുള്ളവർ തങ്ങളെ ഉയർന്ന ജാതി എന്ന് വിളിക്കുന്നു.
ਤਿਨੑ ਮੰਗਾ ਜਿ ਤੁਝੈ ਧਿਆਇਦੇ ॥੯॥
tina mangaa ji tujhai dhiaaeide |9|നിന്നെ ധ്യാനിക്കുന്നവരെ ഞാൻ അന്വേഷിക്കുന്നു. ||9||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |സലോക്, ആദ്യ മെഹൽ:
ਕੂੜੁ ਰਾਜਾ ਕੂੜੁ ਪਰਜਾ ਕੂੜੁ ਸਭੁ ਸੰਸਾਰੁ ॥
koorr raajaa koorr parajaa koorr sabh sansaar |കള്ളം രാജാവ്, വ്യാജം പ്രജകൾ; ലോകം മുഴുവൻ അസത്യമാണ്.
ਕੂੜੁ ਮੰਡਪ ਕੂੜੁ ਮਾੜੀ ਕੂੜੁ ਬੈਸਣਹਾਰੁ ॥
koorr manddap koorr maarree koorr baisanahaar |അസത്യം മന്ദിരം, വ്യാജം അംബരചുംബികൾ; അവയിൽ വസിക്കുന്നവർ വ്യാജമാണ്.
ਕੂੜੁ ਸੁਇਨਾ ਕੂੜੁ ਰੁਪਾ ਕੂੜੁ ਪੈਨੑਣਹਾਰੁ ॥
koorr sueinaa koorr rupaa koorr painanahaar |കള്ളം സ്വർണ്ണവും കള്ളം വെള്ളിയും; അവ ധരിക്കുന്നവർ വ്യാജമാണ്.
ਕੂੜੁ ਕਾਇਆ ਕੂੜੁ ਕਪੜੁ ਕੂੜੁ ਰੂਪੁ ਅਪਾਰੁ ॥
koorr kaaeaa koorr kaparr koorr roop apaar |വ്യാജം ശരീരം, വ്യാജം വസ്ത്രം; അസത്യം സമാനതകളില്ലാത്ത സൗന്ദര്യമാണ്.
ਕੂੜੁ ਮੀਆ ਕੂੜੁ ਬੀਬੀ ਖਪਿ ਹੋਏ ਖਾਰੁ ॥
koorr meea koorr beebee khap hoe khaar |തെറ്റ് ഭർത്താവ്, വ്യാജം ഭാര്യ; അവർ വിലപിച്ചു പാഴാക്കുന്നു.
ਕੂੜਿ ਕੂੜੈ ਨੇਹੁ ਲਗਾ ਵਿਸਰਿਆ ਕਰਤਾਰੁ ॥
koorr koorrai nehu lagaa visariaa karataar |വ്യാജന്മാർ അസത്യത്തെ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നു, അവരുടെ സ്രഷ്ടാവിനെ മറക്കുന്നു.
ਕਿਸੁ ਨਾਲਿ ਕੀਚੈ ਦੋਸਤੀ ਸਭੁ ਜਗੁ ਚਲਣਹਾਰੁ ॥
kis naal keechai dosatee sabh jag chalanahaar |ലോകം മുഴുവൻ ഇല്ലാതായാൽ ഞാൻ ആരുമായി ചങ്ങാതിമാരാകണം?
ਕੂੜੁ ਮਿਠਾ ਕੂੜੁ ਮਾਖਿਉ ਕੂੜੁ ਡੋਬੇ ਪੂਰੁ ॥
koorr mitthaa koorr maakhiau koorr ddobe poor |കള്ളം മധുരം, അസത്യം തേൻ; അസത്യത്താൽ, ബോട്ട് നിറയെ മനുഷ്യർ മുങ്ങിമരിച്ചു.
ਨਾਨਕੁ ਵਖਾਣੈ ਬੇਨਤੀ ਤੁਧੁ ਬਾਝੁ ਕੂੜੋ ਕੂੜੁ ॥੧॥
naanak vakhaanai benatee tudh baajh koorro koorr |1|നാനാക്ക് ഈ പ്രാർത്ഥന പറയുന്നു: കർത്താവേ, നീയില്ലാതെ എല്ലാം പൂർണ്ണമായും തെറ്റാണ്. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ആദ്യ മെഹൽ:
ਸਚੁ ਤਾ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਰਿਦੈ ਸਚਾ ਹੋਇ ॥
sach taa par jaaneeai jaa ridai sachaa hoe |ഒരുവൻ സത്യം അറിയുന്നത് അവൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ സത്യം ഉള്ളപ്പോഴാണ്.
ਕੂੜ ਕੀ ਮਲੁ ਉਤਰੈ ਤਨੁ ਕਰੇ ਹਛਾ ਧੋਇ ॥
koorr kee mal utarai tan kare hachhaa dhoe |അസത്യത്തിൻ്റെ അഴുക്ക് നീങ്ങുന്നു, ശരീരം കഴുകി വൃത്തിയാക്കുന്നു.
ਸਚੁ ਤਾ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਸਚਿ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥
sach taa par jaaneeai jaa sach dhare piaar |ഒരുവൻ സത്യം അറിയുന്നത് അവൻ യഥാർത്ഥ കർത്താവിനോട് സ്നേഹം കാണിക്കുമ്പോഴാണ്.
ਨਾਉ ਸੁਣਿ ਮਨੁ ਰਹਸੀਐ ਤਾ ਪਾਏ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
naau sun man rahaseeai taa paae mokh duaar |പേര് കേൾക്കുമ്പോൾ മനസ്സ് കുളിരും; അപ്പോൾ അവൻ മോക്ഷത്തിൻ്റെ കവാടത്തിൽ എത്തുന്നു.
ਸਚੁ ਤਾ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਜੁਗਤਿ ਜਾਣੈ ਜੀਉ ॥
sach taa par jaaneeai jaa jugat jaanai jeeo |യഥാർത്ഥ ജീവിതരീതി അറിയുമ്പോഴാണ് ഒരാൾ സത്യം അറിയുന്നത്.
ਧਰਤਿ ਕਾਇਆ ਸਾਧਿ ਕੈ ਵਿਚਿ ਦੇਇ ਕਰਤਾ ਬੀਉ ॥
dharat kaaeaa saadh kai vich dee karataa beeo |ശരീരത്തിൻ്റെ വയൽ ഒരുക്കി അവൻ സ്രഷ്ടാവിൻ്റെ വിത്ത് നടുന്നു.
ਸਚੁ ਤਾ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਸਿਖ ਸਚੀ ਲੇਇ ॥
sach taa par jaaneeai jaa sikh sachee lee |ശരിയായ ഉപദേശം ലഭിക്കുമ്പോഴാണ് ഒരാൾ സത്യം അറിയുന്നത്.
ਦਇਆ ਜਾਣੈ ਜੀਅ ਕੀ ਕਿਛੁ ਪੁੰਨੁ ਦਾਨੁ ਕਰੇਇ ॥
deaa jaanai jeea kee kichh pun daan karee |മറ്റ് ജീവികളോട് കാരുണ്യം കാണിക്കുന്നു, അവൻ ജീവകാരുണ്യ പ്രവർത്തനങ്ങൾക്ക് സംഭാവന നൽകുന്നു.
ਸਚੁ ਤਾਂ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਆਤਮ ਤੀਰਥਿ ਕਰੇ ਨਿਵਾਸੁ ॥
sach taan par jaaneeai jaa aatam teerath kare nivaas |സ്വന്തം ആത്മാവിൻ്റെ തീർത്ഥാടനത്തിൻ്റെ പുണ്യസ്ഥലത്ത് വസിക്കുമ്പോൾ മാത്രമാണ് ഒരാൾ സത്യം അറിയുന്നത്.
ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੋ ਪੁਛਿ ਕੈ ਬਹਿ ਰਹੈ ਕਰੇ ਨਿਵਾਸੁ ॥
satiguroo no puchh kai beh rahai kare nivaas |അവൻ ഇരുന്നു യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൽ നിന്ന് ഉപദേശം സ്വീകരിക്കുന്നു, അവൻ്റെ ഇച്ഛയ്ക്ക് അനുസൃതമായി ജീവിക്കുന്നു.
ਸਚੁ ਸਭਨਾ ਹੋਇ ਦਾਰੂ ਪਾਪ ਕਢੈ ਧੋਇ ॥
sach sabhanaa hoe daaroo paap kadtai dhoe |സത്യം എല്ലാവർക്കും മരുന്നാണ്; അത് നമ്മുടെ പാപങ്ങളെ നീക്കം ചെയ്യുകയും കഴുകുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਨਾਨਕੁ ਵਖਾਣੈ ਬੇਨਤੀ ਜਿਨ ਸਚੁ ਪਲੈ ਹੋਇ ॥੨॥
naanak vakhaanai benatee jin sach palai hoe |2|മടിയിൽ സത്യം ഉള്ളവരോട് നാനാക്ക് ഈ പ്രാർത്ഥന പറയുന്നു. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਦਾਨੁ ਮਹਿੰਡਾ ਤਲੀ ਖਾਕੁ ਜੇ ਮਿਲੈ ਤ ਮਸਤਕਿ ਲਾਈਐ ॥
daan mahinddaa talee khaak je milai ta masatak laaeeai |ഞാൻ തേടുന്ന സമ്മാനം വിശുദ്ധരുടെ കാലിലെ പൊടിയാണ്; കിട്ടിയാൽ നെറ്റിയിൽ പുരട്ടും.
ਕੂੜਾ ਲਾਲਚੁ ਛਡੀਐ ਹੋਇ ਇਕ ਮਨਿ ਅਲਖੁ ਧਿਆਈਐ ॥
koorraa laalach chhaddeeai hoe ik man alakh dhiaaeeai |വ്യാജമായ അത്യാഗ്രഹം ഉപേക്ഷിച്ച്, അദൃശ്യനായ ഭഗവാനെ ഏകമനസ്സോടെ ധ്യാനിക്കുക.
ਫਲੁ ਤੇਵੇਹੋ ਪਾਈਐ ਜੇਵੇਹੀ ਕਾਰ ਕਮਾਈਐ ॥
fal teveho paaeeai jevehee kaar kamaaeeai |നാം ചെയ്യുന്ന കർമ്മങ്ങൾ പോലെ തന്നെ നമുക്ക് ലഭിക്കുന്ന പ്രതിഫലങ്ങളും.
ਜੇ ਹੋਵੈ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਤਾ ਧੂੜਿ ਤਿਨੑਾ ਦੀ ਪਾਈਐ ॥
je hovai poorab likhiaa taa dhoorr tinaa dee paaeeai |അങ്ങനെ മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ചതാണെങ്കിൽ, ഒരാൾക്ക് വിശുദ്ധരുടെ പാദങ്ങളുടെ പൊടി ലഭിക്കും.
ਮਤਿ ਥੋੜੀ ਸੇਵ ਗਵਾਈਐ ॥੧੦॥
mat thorree sev gavaaeeai |10|എന്നാൽ നിസ്വാർത്ഥമായ സേവനത്തിൻ്റെ ഗുണഫലങ്ങൾ നിസ്സാര ചിന്തയിലൂടെ നാം നഷ്ടപ്പെടുത്തുന്നു. ||10||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |സലോക്, ആദ്യ മെഹൽ:
ਸਚਿ ਕਾਲੁ ਕੂੜੁ ਵਰਤਿਆ ਕਲਿ ਕਾਲਖ ਬੇਤਾਲ ॥
sach kaal koorr varatiaa kal kaalakh betaal |സത്യത്തിൻ്റെ ക്ഷാമമുണ്ട്; അസത്യം നിലനിൽക്കുന്നു, കലിയുഗത്തിലെ ഇരുണ്ട യുഗത്തിൻ്റെ കറുപ്പ് മനുഷ്യരെ അസുരന്മാരാക്കി.
ਬੀਉ ਬੀਜਿ ਪਤਿ ਲੈ ਗਏ ਅਬ ਕਿਉ ਉਗਵੈ ਦਾਲਿ ॥
beeo beej pat lai ge ab kiau ugavai daal |വിത്ത് നട്ടവർ ബഹുമാനത്തോടെ പോയി; ഇപ്പോൾ, തകർന്ന വിത്ത് എങ്ങനെ മുളക്കും?
ਜੇ ਇਕੁ ਹੋਇ ਤ ਉਗਵੈ ਰੁਤੀ ਹੂ ਰੁਤਿ ਹੋਇ ॥
je ik hoe ta ugavai rutee hoo rut hoe |വിത്ത് മുഴുവനായും ശരിയായ കാലമായാൽ വിത്ത് മുളക്കും.
ਨਾਨਕ ਪਾਹੈ ਬਾਹਰਾ ਕੋਰੈ ਰੰਗੁ ਨ ਸੋਇ ॥
naanak paahai baaharaa korai rang na soe |ഓ നാനാക്ക്, ചികിത്സ കൂടാതെ, അസംസ്കൃത തുണിയിൽ ചായം പൂശാൻ കഴിയില്ല.
ਭੈ ਵਿਚਿ ਖੁੰਬਿ ਚੜਾਈਐ ਸਰਮੁ ਪਾਹੁ ਤਨਿ ਹੋਇ ॥
bhai vich khunb charraaeeai saram paahu tan hoe |ദൈവഭയത്തിൽ, ശരീരത്തിൻ്റെ തുണിയിൽ മാന്യതയുടെ ചികിത്സ പ്രയോഗിച്ചാൽ അത് വെളുത്തതാണ്.
ਨਾਨਕ ਭਗਤੀ ਜੇ ਰਪੈ ਕੂੜੈ ਸੋਇ ਨ ਕੋਇ ॥੧॥
naanak bhagatee je rapai koorrai soe na koe |1|ഓ നാനാക്ക്, ഒരാൾ ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധനയിൽ മുഴുകിയാൽ, അവൻ്റെ പ്രശസ്തി തെറ്റല്ല. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ആദ്യ മെഹൽ:
ਲਬੁ ਪਾਪੁ ਦੁਇ ਰਾਜਾ ਮਹਤਾ ਕੂੜੁ ਹੋਆ ਸਿਕਦਾਰੁ ॥
lab paap due raajaa mahataa koorr hoaa sikadaar |അത്യാഗ്രഹവും പാപവുമാണ് രാജാവും പ്രധാനമന്ത്രിയും; അസത്യമാണ് ഭണ്ഡാരം.
ਕਾਮੁ ਨੇਬੁ ਸਦਿ ਪੁਛੀਐ ਬਹਿ ਬਹਿ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥
kaam neb sad puchheeai beh beh kare beechaar |ലൈംഗികാഭിലാഷം, മുഖ്യ ഉപദേഷ്ടാവിനെ വിളിച്ചുവരുത്തി കൂടിയാലോചിക്കുന്നു; എല്ലാവരും ഒരുമിച്ചിരുന്ന് തങ്ങളുടെ പദ്ധതികളെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുന്നു.