ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 113
ਤੂੰ ਆਪੇ ਹੀ ਘੜਿ ਭੰਨਿ ਸਵਾਰਹਿ ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਸੁਹਾਵਣਿਆ ॥੮॥੫॥੬॥
toon aape hee gharr bhan savaareh naanak naam suhaavaniaa |8|5|6|നിങ്ങൾ സ്വയം സൃഷ്ടിക്കുകയും നശിപ്പിക്കുകയും അലങ്കരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഓ നാനാക്ക്, നാം നാമത്താൽ അലങ്കരിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ||8||5||6||
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maajh mahalaa 3 |മാജ്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਸਭ ਘਟ ਆਪੇ ਭੋਗਣਹਾਰਾ ॥
sabh ghatt aape bhoganahaaraa |അവൻ എല്ലാ ഹൃദയങ്ങളെയും ആസ്വദിക്കുന്നവനാണ്.
ਅਲਖੁ ਵਰਤੈ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ॥
alakh varatai agam apaaraa |അദൃശ്യവും അപ്രാപ്യവും അനന്തവും എല്ലായിടത്തും വ്യാപിച്ചിരിക്കുന്നു.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਧਿਆਈਐ ਸਹਜੇ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥
gur kai sabad meraa har prabh dhiaaeeai sahaje sach samaavaniaa |1|ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലെ വചനത്തിലൂടെ എൻ്റെ കർത്താവായ ദൈവത്തെ ധ്യാനിക്കുമ്പോൾ, ഞാൻ അവബോധപൂർവ്വം സത്യത്തിൽ ലയിച്ചിരിക്കുന്നു. ||1||
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਗੁਰਸਬਦੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥
hau vaaree jeeo vaaree gurasabad man vasaavaniaa |ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനം മനസ്സിൽ നട്ടുപിടിപ്പിക്കുന്നവർക്ക് ഞാനൊരു ത്യാഗമാണ്, എൻ്റെ ആത്മാവ് ഒരു ത്യാഗമാണ്.
ਸਬਦੁ ਸੂਝੈ ਤਾ ਮਨ ਸਿਉ ਲੂਝੈ ਮਨਸਾ ਮਾਰਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
sabad soojhai taa man siau loojhai manasaa maar samaavaniaa |1| rahaau |ആരെങ്കിലും ശബ്ദത്തെ മനസ്സിലാക്കുമ്പോൾ, അവൻ സ്വന്തം മനസ്സുമായി മല്ലിടുന്നു; അവൻ്റെ ആഗ്രഹങ്ങളെ കീഴടക്കി അവൻ കർത്താവിൽ ലയിക്കുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਪੰਚ ਦੂਤ ਮੁਹਹਿ ਸੰਸਾਰਾ ॥
panch doot muheh sansaaraa |അഞ്ച് ശത്രുക്കൾ ലോകത്തെ കൊള്ളയടിക്കുന്നു.
ਮਨਮੁਖ ਅੰਧੇ ਸੁਧਿ ਨ ਸਾਰਾ ॥
manamukh andhe sudh na saaraa |അന്ധരും സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ളവരുമായ മന്മുഖർ ഇത് മനസ്സിലാക്കുകയോ അഭിനന്ദിക്കുകയോ ചെയ്യുന്നില്ല.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਅਪਣਾ ਘਰੁ ਰਾਖੈ ਪੰਚ ਦੂਤ ਸਬਦਿ ਪਚਾਵਣਿਆ ॥੨॥
guramukh hovai su apanaa ghar raakhai panch doot sabad pachaavaniaa |2|ഗുർമുഖായി മാറുന്നവർ-അവരുടെ വീടുകൾ സംരക്ഷിക്കപ്പെടുന്നു. അഞ്ച് ശത്രുക്കൾ ശബാദത്താൽ നശിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു. ||2||
ਇਕਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਸਚੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ॥
eik guramukh sadaa sachai rang raate |യഥാർത്ഥ ദൈവത്തോടുള്ള സ്നേഹത്താൽ ഗുർമുഖുകൾ എന്നേക്കും നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
ਸਹਜੇ ਪ੍ਰਭੁ ਸੇਵਹਿ ਅਨਦਿਨੁ ਮਾਤੇ ॥
sahaje prabh seveh anadin maate |അവർ അവബോധപൂർവ്വം അനായാസമായി ദൈവത്തെ സേവിക്കുന്നു. രാവും പകലും അവർ അവൻ്റെ സ്നേഹത്താൽ മത്തുപിടിച്ചിരിക്കുന്നു.
ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਹਰਿ ਦਰਿ ਸੋਭਾ ਪਾਵਣਿਆ ॥੩॥
mil preetam sache gun gaaveh har dar sobhaa paavaniaa |3|അവരുടെ പ്രിയപ്പെട്ടവരുമായി കണ്ടുമുട്ടുമ്പോൾ, അവർ യഥാർത്ഥവൻ്റെ മഹത്തായ സ്തുതികൾ ആലപിക്കുന്നു; അവർ കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിൽ ബഹുമാനിക്കപ്പെടുന്നു. ||3||
ਏਕਮ ਏਕੈ ਆਪੁ ਉਪਾਇਆ ॥
ekam ekai aap upaaeaa |ഒന്നാമതായി, ഒരുവൻ തന്നെത്തന്നെ സൃഷ്ടിച്ചു;
ਦੁਬਿਧਾ ਦੂਜਾ ਤ੍ਰਿਬਿਧਿ ਮਾਇਆ ॥
dubidhaa doojaa tribidh maaeaa |രണ്ടാമതായി, ദ്വൈതബോധം; മൂന്നാമത്തേത്, മൂന്ന് ഘട്ടങ്ങളുള്ള മായ.
ਚਉਥੀ ਪਉੜੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਊਚੀ ਸਚੋ ਸਚੁ ਕਮਾਵਣਿਆ ॥੪॥
chauthee paurree guramukh aoochee sacho sach kamaavaniaa |4|നാലാമത്തെ അവസ്ഥ, ഏറ്റവും ഉയർന്നത്, സത്യവും സത്യവും മാത്രം അനുഷ്ഠിക്കുന്ന ഗുർമുഖിന് ലഭിക്കുന്നു. ||4||
ਸਭੁ ਹੈ ਸਚਾ ਜੇ ਸਚੇ ਭਾਵੈ ॥
sabh hai sachaa je sache bhaavai |യഥാർത്ഥ കർത്താവിന് ഇഷ്ടമുള്ളതെല്ലാം സത്യമാണ്.
ਜਿਨਿ ਸਚੁ ਜਾਤਾ ਸੋ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵੈ ॥
jin sach jaataa so sahaj samaavai |സത്യത്തെ അറിയുന്നവർ അവബോധജന്യമായ സമാധാനത്തിലും സമനിലയിലും ലയിക്കുന്നു.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਰਣੀ ਸਚੇ ਸੇਵਹਿ ਸਾਚੇ ਜਾਇ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੫॥
guramukh karanee sache seveh saache jaae samaavaniaa |5|യഥാർത്ഥ ഭഗവാനെ സേവിക്കുക എന്നതാണ് ഗുർമുഖിൻ്റെ ജീവിതരീതി. അവൻ പോയി യഥാർത്ഥ കർത്താവുമായി ലയിക്കുന്നു. ||5||
ਸਚੇ ਬਾਝਹੁ ਕੋ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਆ ॥
sache baajhahu ko avar na dooaa |സത്യവാൻ ഇല്ലെങ്കിൽ മറ്റൊന്നില്ല.
ਦੂਜੈ ਲਾਗਿ ਜਗੁ ਖਪਿ ਖਪਿ ਮੂਆ ॥
doojai laag jag khap khap mooaa |ദ്വന്ദ്വത്തോട് ചേർന്ന്, ലോകം വ്യതിചലിക്കുകയും മരണത്തിലേക്ക് വിഷമിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ਏਕੋ ਸੇਵਿ ਸੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੬॥
guramukh hovai su eko jaanai eko sev sukh paavaniaa |6|ഗുരുമുഖനായി മാറുന്ന ഒരാൾക്ക് ഒരാളെ മാത്രമേ അറിയൂ. ഏകനെ സേവിച്ചാൽ സമാധാനം ലഭിക്കും. ||6||
ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਭਿ ਸਰਣਿ ਤੁਮਾਰੀ ॥
jeea jant sabh saran tumaaree |എല്ലാ ജീവികളും ജീവികളും നിങ്ങളുടെ സങ്കേതത്തിൻ്റെ സംരക്ഷണത്തിലാണ്.
ਆਪੇ ਧਰਿ ਦੇਖਹਿ ਕਚੀ ਪਕੀ ਸਾਰੀ ॥
aape dhar dekheh kachee pakee saaree |നിങ്ങൾ ചെസ്സ്മാൻമാരെ ബോർഡിൽ സ്ഥാപിക്കുക; നിങ്ങൾ അപൂർണവും തികഞ്ഞതും കാണുന്നു.
ਅਨਦਿਨੁ ਆਪੇ ਕਾਰ ਕਰਾਏ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੭॥
anadin aape kaar karaae aape mel milaavaniaa |7|രാവും പകലും നീ ആളുകളെ പ്രവർത്തിക്കാൻ ഇടയാക്കുന്നു; നിങ്ങളുമായുള്ള ഐക്യത്തിൽ നിങ്ങൾ അവരെ ഒന്നിപ്പിക്കുന്നു. ||7||
ਤੂੰ ਆਪੇ ਮੇਲਹਿ ਵੇਖਹਿ ਹਦੂਰਿ ॥
toon aape meleh vekheh hadoor |നിങ്ങൾ സ്വയം ഒന്നിക്കുന്നു, നിങ്ങൾ സ്വയം അടുത്തതായി കാണുന്നു.
ਸਭ ਮਹਿ ਆਪਿ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥
sabh meh aap rahiaa bharapoor |നിങ്ങൾ തന്നെ എല്ലാവരിലും പൂർണ്ണമായി വ്യാപിച്ചിരിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਆਪੇ ਆਪਿ ਵਰਤੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੋਝੀ ਪਾਵਣਿਆ ॥੮॥੬॥੭॥
naanak aape aap varatai guramukh sojhee paavaniaa |8|6|7|ഓ നാനാക്ക്, ദൈവം തന്നെ എല്ലായിടത്തും വ്യാപിക്കുകയും വ്യാപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു; ഇത് ഗുരുമുഖന്മാർക്ക് മാത്രമേ മനസ്സിലാകൂ. ||8||6||7||
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maajh mahalaa 3 |മാജ്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਗੁਰ ਕੀ ਮੀਠੀ ॥
amrit baanee gur kee meetthee |ഗുരുവിൻ്റെ ബാനിയിലെ അമൃത് വളരെ മധുരമാണ്.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲੈ ਕਿਨੈ ਚਖਿ ਡੀਠੀ ॥
guramukh viralai kinai chakh ddeetthee |അത് കാണുകയും ആസ്വദിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഗുരുമുഖന്മാർ വിരളമാണ്.
ਅੰਤਰਿ ਪਰਗਾਸੁ ਮਹਾ ਰਸੁ ਪੀਵੈ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸਬਦੁ ਵਜਾਵਣਿਆ ॥੧॥
antar paragaas mahaa ras peevai dar sachai sabad vajaavaniaa |1|ദൈവിക വെളിച്ചം ഉള്ളിൽ ഉദിക്കുന്നു, പരമോന്നത സത്ത കണ്ടെത്തുന്നു. സത്യ കോടതിയിൽ, ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനം സ്പന്ദിക്കുന്നു. ||1||
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਚਿਤੁ ਲਾਵਣਿਆ ॥
hau vaaree jeeo vaaree gur charanee chit laavaniaa |ഗുരുവിൻ്റെ പാദങ്ങളിൽ ബോധം കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നവർക്ക് ഞാനൊരു ത്യാഗമാണ്, എൻ്റെ ആത്മാവ് ഒരു ത്യാഗമാണ്.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਹੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਰੁ ਸਾਚਾ ਮਨੁ ਨਾਵੈ ਮੈਲੁ ਚੁਕਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
satigur hai amrit sar saachaa man naavai mail chukaavaniaa |1| rahaau |യഥാർത്ഥ ഗുരു അമൃതിൻ്റെ യഥാർത്ഥ കുളമാണ്; അതിൽ കുളിക്കുമ്പോൾ മനസ്സ് എല്ലാ മാലിന്യങ്ങളും നീക്കി ശുദ്ധമാകും. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਤੇਰਾ ਸਚੇ ਕਿਨੈ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥
teraa sache kinai ant na paaeaa |കർത്താവേ, അങ്ങയുടെ പരിധികൾ ആർക്കും അറിയില്ല.
ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਕਿਨੈ ਵਿਰਲੈ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥
guraparasaad kinai viralai chit laaeaa |ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ ബോധം നിന്നിൽ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നവർ വിരളമാണ്.
ਤੁਧੁ ਸਾਲਾਹਿ ਨ ਰਜਾ ਕਬਹੂੰ ਸਚੇ ਨਾਵੈ ਕੀ ਭੁਖ ਲਾਵਣਿਆ ॥੨॥
tudh saalaeh na rajaa kabahoon sache naavai kee bhukh laavaniaa |2|നിന്നെ സ്തുതിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ ഒരിക്കലും തൃപ്തനല്ല; യഥാർത്ഥ പേരിനോട് എനിക്ക് തോന്നുന്ന വിശപ്പ് അങ്ങനെയാണ്. ||2||
ਏਕੋ ਵੇਖਾ ਅਵਰੁ ਨ ਬੀਆ ॥
eko vekhaa avar na beea |ഞാൻ ഒരാളെ മാത്രം കാണുന്നു, മറ്റൊന്നില്ല.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆ ॥
guraparasaadee amrit peea |ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ ഞാൻ അമൃത അമൃതിൽ കുടിക്കുന്നു.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਤਿਖਾ ਨਿਵਾਰੀ ਸਹਜੇ ਸੂਖਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੩॥
gur kai sabad tikhaa nivaaree sahaje sookh samaavaniaa |3|ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിൽ എൻ്റെ ദാഹം ശമിക്കുന്നു; ഞാൻ അവബോധജന്യമായ സമാധാനത്തിലും സമനിലയിലും മുഴുകിയിരിക്കുന്നു. ||3||
ਰਤਨੁ ਪਦਾਰਥੁ ਪਲਰਿ ਤਿਆਗੈ ॥
ratan padaarath palar tiaagai |വിലമതിക്കാനാകാത്ത രത്നം വൈക്കോൽ പോലെ തള്ളിക്കളയുന്നു;
ਮਨਮੁਖੁ ਅੰਧਾ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਲਾਗੈ ॥
manamukh andhaa doojai bhaae laagai |അന്ധമായ സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മൻമുഖങ്ങൾ ദ്വൈതതയെ സ്നേഹിക്കുന്നു.
ਜੋ ਬੀਜੈ ਸੋਈ ਫਲੁ ਪਾਏ ਸੁਪਨੈ ਸੁਖੁ ਨ ਪਾਵਣਿਆ ॥੪॥
jo beejai soee fal paae supanai sukh na paavaniaa |4|അവർ നടുന്നതിനനുസരിച്ച് വിളവെടുക്കുന്നു. സ്വപ്നത്തിൽ പോലും അവർക്ക് സമാധാനം ലഭിക്കുകയില്ല. ||4||
ਅਪਨੀ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਏ ॥
apanee kirapaa kare soee jan paae |അവൻ്റെ കാരുണ്യത്താൽ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടവർ കർത്താവിനെ കണ്ടെത്തുന്നു.
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
gur kaa sabad man vasaae |ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനം മനസ്സിൽ കുടികൊള്ളുന്നു.