ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 948
ਸੋ ਸਹੁ ਸਾਂਤਿ ਨ ਦੇਵਈ ਕਿਆ ਚਲੈ ਤਿਸੁ ਨਾਲਿ ॥
so sahu saant na devee kiaa chalai tis naal |എൻ്റെ ഭർത്താവായ കർത്താവ് എനിക്ക് സമാധാനവും സമാധാനവും നൽകിയിട്ടില്ല; അവനോടൊപ്പം എന്ത് പ്രവർത്തിക്കും?
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਹਰਿ ਧਿਆਈਐ ਅੰਤਰਿ ਰਖੀਐ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥
guraparasaadee har dhiaaeeai antar rakheeai ur dhaar |ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ ഞാൻ ഭഗവാനെ ധ്യാനിക്കുന്നു; ഞാൻ അവനെ എൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ ആഴത്തിൽ പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਘਰਿ ਬੈਠਿਆ ਸਹੁ ਪਾਇਆ ਜਾ ਕਿਰਪਾ ਕੀਤੀ ਕਰਤਾਰਿ ॥੧॥
naanak ghar baitthiaa sahu paaeaa jaa kirapaa keetee karataar |1|ഓ നാനാക്ക്, അവൻ്റെ സ്വന്തം വീട്ടിൽ ഇരുന്നു, സ്രഷ്ടാവായ കർത്താവ് അവൻ്റെ കൃപ നൽകുമ്പോൾ അവൾ തൻ്റെ ഭർത്താവിനെ കണ്ടെത്തുന്നു. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |മൂന്നാമത്തെ മെഹൽ:
ਧੰਧਾ ਧਾਵਤ ਦਿਨੁ ਗਇਆ ਰੈਣਿ ਗਵਾਈ ਸੋਇ ॥
dhandhaa dhaavat din geaa rain gavaaee soe |ലൗകിക കാര്യങ്ങളുടെ പിന്നാലെ പായുന്നു, പകൽ പാഴായിപ്പോകുന്നു, രാത്രി ഉറക്കത്തിൽ കടന്നുപോകുന്നു.
ਕੂੜੁ ਬੋਲਿ ਬਿਖੁ ਖਾਇਆ ਮਨਮੁਖਿ ਚਲਿਆ ਰੋਇ ॥
koorr bol bikh khaaeaa manamukh chaliaa roe |കള്ളം പറഞ്ഞാൽ വിഷം തിന്നുന്നു; സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖൻ വേദനയോടെ നിലവിളിച്ചുകൊണ്ട് പോകുന്നു.
ਸਿਰੈ ਉਪਰਿ ਜਮ ਡੰਡੁ ਹੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪਤਿ ਖੋਇ ॥
sirai upar jam ddandd hai doojai bhaae pat khoe |മരണത്തിൻ്റെ ദൂതൻ തൻ്റെ വടി മർത്യൻ്റെ തലയിൽ പിടിക്കുന്നു; ദ്വന്ദ്വത്തിൻ്റെ സ്നേഹത്തിൽ, അവൻ്റെ ബഹുമാനം നഷ്ടപ്പെടുന്നു.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਕਦੇ ਨ ਚੇਤਿਓ ਫਿਰਿ ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਹੋਇ ॥
har naam kade na chetio fir aavan jaanaa hoe |അവൻ ഒരിക്കലും കർത്താവിൻ്റെ നാമം ചിന്തിക്കുന്നില്ല; വീണ്ടും വീണ്ടും അവൻ പുനർജന്മത്തിൽ വരികയും പോവുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸੈ ਜਮ ਡੰਡੁ ਨ ਲਾਗੈ ਕੋਇ ॥
guraparasaadee har man vasai jam ddandd na laagai koe |എന്നാൽ, ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ, ഭഗവാൻ്റെ നാമം അവൻ്റെ മനസ്സിൽ കുടികൊള്ളുന്നുവെങ്കിൽ, മരണദൂതൻ അവനെ തൻ്റെ വടികൊണ്ട് അടിക്കുകയില്ല.
ਨਾਨਕ ਸਹਜੇ ਮਿਲਿ ਰਹੈ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥੨॥
naanak sahaje mil rahai karam paraapat hoe |2|പിന്നെ, ഓ നാനാക്ക്, അവൻ അവബോധപൂർവ്വം കർത്താവിൽ ലയിക്കുന്നു, അവൻ്റെ കൃപ സ്വീകരിച്ചു. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਇਕਿ ਆਪਣੀ ਸਿਫਤੀ ਲਾਇਅਨੁ ਦੇ ਸਤਿਗੁਰ ਮਤੀ ॥
eik aapanee sifatee laaeian de satigur matee |ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളാൽ ഭഗവാൻ അവരെ അനുഗ്രഹിക്കുമ്പോൾ ചിലത് അവൻ്റെ സ്തുതികളുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
ਇਕਨਾ ਨੋ ਨਾਉ ਬਖਸਿਓਨੁ ਅਸਥਿਰੁ ਹਰਿ ਸਤੀ ॥
eikanaa no naau bakhasion asathir har satee |ചിലർ ശാശ്വതവും മാറ്റമില്ലാത്തതുമായ യഥാർത്ഥ കർത്താവിൻ്റെ നാമത്താൽ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
ਪਉਣੁ ਪਾਣੀ ਬੈਸੰਤਰੋ ਹੁਕਮਿ ਕਰਹਿ ਭਗਤੀ ॥
paun paanee baisantaro hukam kareh bhagatee |ജലവും വായുവും അഗ്നിയും അവൻ്റെ ഇഷ്ടപ്രകാരം അവനെ ആരാധിക്കുന്നു.
ਏਨਾ ਨੋ ਭਉ ਅਗਲਾ ਪੂਰੀ ਬਣਤ ਬਣਤੀ ॥
enaa no bhau agalaa pooree banat banatee |അവർ ദൈവഭയത്തിലാണ്; അവൻ തികഞ്ഞ രൂപം രൂപപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു.
ਸਭੁ ਇਕੋ ਹੁਕਮੁ ਵਰਤਦਾ ਮੰਨਿਐ ਸੁਖੁ ਪਾਈ ॥੩॥
sabh iko hukam varatadaa maniaai sukh paaee |3|ഏകനായ ഭഗവാൻ്റെ കൽപ്പനയായ ഹുകാം സർവ്വവ്യാപിയാണ്; അത് സ്വീകരിച്ചാൽ സമാധാനം ലഭിക്കും. ||3||
ਸਲੋਕੁ ॥
salok |സലോക്:
ਕਬੀਰ ਕਸਉਟੀ ਰਾਮ ਕੀ ਝੂਠਾ ਟਿਕੈ ਨ ਕੋਇ ॥
kabeer ksauttee raam kee jhootthaa ttikai na koe |കബീർ, ഇത് കർത്താവിൻ്റെ ശിലാശാസനമാണ്; കള്ളത്തിന് അതിനെ തൊടാൻ പോലും കഴിയില്ല.
ਰਾਮ ਕਸਉਟੀ ਸੋ ਸਹੈ ਜੋ ਮਰਜੀਵਾ ਹੋਇ ॥੧॥
raam ksauttee so sahai jo marajeevaa hoe |1|കർത്താവിൻ്റെ ഈ പരീക്ഷയിൽ അവൻ മാത്രമേ വിജയിച്ചിട്ടുള്ളൂ, ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ അവൻ മരിച്ചിരിക്കുന്നു. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |മൂന്നാമത്തെ മെഹൽ:
ਕਿਉ ਕਰਿ ਇਹੁ ਮਨੁ ਮਾਰੀਐ ਕਿਉ ਕਰਿ ਮਿਰਤਕੁ ਹੋਇ ॥
kiau kar ihu man maareeai kiau kar miratak hoe |ഈ മനസ്സിനെ എങ്ങനെ കീഴടക്കും? അതെങ്ങനെ കൊല്ലും?
ਕਹਿਆ ਸਬਦੁ ਨ ਮਾਨਈ ਹਉਮੈ ਛਡੈ ਨ ਕੋਇ ॥
kahiaa sabad na maanee haumai chhaddai na koe |ശബാദിൻ്റെ വചനം സ്വീകരിക്കുന്നില്ലെങ്കിൽ അഹംഭാവം നീങ്ങുകയില്ല.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਹਉਮੈ ਛੁਟੈ ਜੀਵਨ ਮੁਕਤੁ ਸੋ ਹੋਇ ॥
guraparasaadee haumai chhuttai jeevan mukat so hoe |ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ, അഹംഭാവം നിർമാർജനം ചെയ്യപ്പെടുന്നു, തുടർന്ന് ഒരാൾ ജീവന് മുക്തയാണ് - ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ മോചിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു.
ਨਾਨਕ ਜਿਸ ਨੋ ਬਖਸੇ ਤਿਸੁ ਮਿਲੈ ਤਿਸੁ ਬਿਘਨੁ ਨ ਲਾਗੈ ਕੋਇ ॥੨॥
naanak jis no bakhase tis milai tis bighan na laagai koe |2|ഓ നാനാക്ക്, കർത്താവ് ക്ഷമിക്കുന്ന ഒരാൾ അവനുമായി ഐക്യപ്പെടുന്നു, പിന്നെ തടസ്സങ്ങളൊന്നും അവൻ്റെ വഴിയിൽ തടയുന്നു. ||2||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |മൂന്നാമത്തെ മെഹൽ:
ਜੀਵਤ ਮਰਣਾ ਸਭੁ ਕੋ ਕਹੈ ਜੀਵਨ ਮੁਕਤਿ ਕਿਉ ਹੋਇ ॥
jeevat maranaa sabh ko kahai jeevan mukat kiau hoe |ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ മരിച്ചെന്ന് എല്ലാവർക്കും പറയാം; ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ അവരെ എങ്ങനെ മോചിപ്പിക്കും?
ਭੈ ਕਾ ਸੰਜਮੁ ਜੇ ਕਰੇ ਦਾਰੂ ਭਾਉ ਲਾਏਇ ॥
bhai kaa sanjam je kare daaroo bhaau laaee |ആരെങ്കിലും ദൈവഭയത്താൽ സ്വയം നിയന്ത്രിക്കുകയും ദൈവസ്നേഹത്തിൻ്റെ മരുന്ന് കഴിക്കുകയും ചെയ്താൽ,
ਅਨਦਿਨੁ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਸੁਖ ਸਹਜੇ ਬਿਖੁ ਭਵਜਲੁ ਨਾਮਿ ਤਰੇਇ ॥
anadin gun gaavai sukh sahaje bikh bhavajal naam taree |രാവും പകലും അവൻ കർത്താവിൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ പാടുന്നു. സ്വർഗ്ഗീയമായ സമാധാനത്തിലും സമനിലയിലും, ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമത്തിലൂടെ അവൻ വിഷലിപ്തവും ഭയാനകവുമായ ലോകസമുദ്രം കടക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਈਐ ਜਾ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥੩॥
naanak guramukh paaeeai jaa kau nadar karee |3|ഓ നാനാക്ക്, ഗുരുമുഖൻ ഭഗവാനെ കണ്ടെത്തുന്നു; അവൻ്റെ കൃപയുടെ നോട്ടത്താൽ അവൻ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ||3||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਰਚਾਇਓਨੁ ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਵਰਤਾਰਾ ॥
doojaa bhaau rachaaeion trai gun varataaraa |ദൈവം ദ്വന്ദ്വത്തിൻ്റെ സ്നേഹവും പ്രപഞ്ചത്തിൽ വ്യാപിക്കുന്ന മൂന്ന് രീതികളും സൃഷ്ടിച്ചു.
ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹੇਸੁ ਉਪਾਇਅਨੁ ਹੁਕਮਿ ਕਮਾਵਨਿ ਕਾਰਾ ॥
brahamaa bisan mahes upaaeian hukam kamaavan kaaraa |അവൻ്റെ ഇഷ്ടപ്രകാരം പ്രവർത്തിക്കുന്ന ബ്രഹ്മാവിനെയും വിഷ്ണുവിനെയും ശിവനെയും അവൻ സൃഷ്ടിച്ചു.
ਪੰਡਿਤ ਪੜਦੇ ਜੋਤਕੀ ਨਾ ਬੂਝਹਿ ਬੀਚਾਰਾ ॥
panddit parrade jotakee naa boojheh beechaaraa |പണ്ഡിറ്റുകളും മതപണ്ഡിതന്മാരും ജ്യോതിഷികളും അവരുടെ ഗ്രന്ഥങ്ങൾ പഠിക്കുന്നു, പക്ഷേ അവർക്ക് ധ്യാനം മനസ്സിലാകുന്നില്ല.
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਤੇਰਾ ਖੇਲੁ ਹੈ ਸਚੁ ਸਿਰਜਣਹਾਰਾ ॥
sabh kichh teraa khel hai sach sirajanahaaraa |യഥാർത്ഥ സ്രഷ്ടാവായ നാഥാ, എല്ലാം നിൻ്റെ കളിയാണ്.
ਜਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਬਖਸਿ ਲੈਹਿ ਸਚਿ ਸਬਦਿ ਸਮਾਈ ॥੪॥
jis bhaavai tis bakhas laihi sach sabad samaaee |4|അങ്ങയുടെ ഇഷ്ടം പോലെ, നീ ഞങ്ങളെ പാപമോചനം നൽകി അനുഗ്രഹിക്കുകയും ശബാദിൻ്റെ യഥാർത്ഥ വചനത്തിൽ ഞങ്ങളെ ലയിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ||4||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |സലോക്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਮਨ ਕਾ ਝੂਠਾ ਝੂਠੁ ਕਮਾਵੈ ॥
man kaa jhootthaa jhootth kamaavai |തെറ്റായ മനസ്സുള്ള മനുഷ്യൻ അസത്യം പ്രയോഗിക്കുന്നു.
ਮਾਇਆ ਨੋ ਫਿਰੈ ਤਪਾ ਸਦਾਵੈ ॥
maaeaa no firai tapaa sadaavai |അവൻ മായയുടെ പിന്നാലെ ഓടുന്നു, എന്നിട്ടും അച്ചടക്കത്തോടെ ധ്യാനിക്കുന്ന ആളാണെന്ന് നടിക്കുന്നു.
ਭਰਮੇ ਭੂਲਾ ਸਭਿ ਤੀਰਥ ਗਹੈ ॥
bharame bhoolaa sabh teerath gahai |സംശയത്താൽ വഞ്ചിതനായി, അവൻ തീർത്ഥാടനത്തിൻ്റെ എല്ലാ പുണ്യസ്ഥലങ്ങളും സന്ദർശിക്കുന്നു.
ਓਹੁ ਤਪਾ ਕੈਸੇ ਪਰਮ ਗਤਿ ਲਹੈ ॥
ohu tapaa kaise param gat lahai |അച്ചടക്കത്തോടെ ധ്യാനിക്കുന്ന ഒരു മനുഷ്യന് എങ്ങനെയാണ് പരമോന്നത പദവി ലഭിക്കുക?
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਕੋ ਸਚੁ ਕਮਾਵੈ ॥
guraparasaadee ko sach kamaavai |ഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ ഒരാൾ സത്യത്തിൽ ജീവിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਸੋ ਤਪਾ ਮੋਖੰਤਰੁ ਪਾਵੈ ॥੧॥
naanak so tapaa mokhantar paavai |1|ഓ നാനാക്ക്, അച്ചടക്കത്തോടെ ധ്യാനിക്കുന്ന ഒരു മനുഷ്യൻ മുക്തി നേടുന്നു. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |മൂന്നാമത്തെ മെഹൽ:
ਸੋ ਤਪਾ ਜਿ ਇਹੁ ਤਪੁ ਘਾਲੇ ॥
so tapaa ji ihu tap ghaale |ഈ സ്വയം അച്ചടക്കം പരിശീലിക്കുന്ന അച്ചടക്കത്തോടെ ധ്യാനിക്കുന്ന ഒരു മനുഷ്യൻ മാത്രമാണ് അദ്ദേഹം.
ਸਤਿਗੁਰ ਨੋ ਮਿਲੈ ਸਬਦੁ ਸਮਾਲੇ ॥
satigur no milai sabad samaale |യഥാർത്ഥ ഗുരുവുമായുള്ള കൂടിക്കാഴ്ചയിൽ അദ്ദേഹം ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനം ധ്യാനിക്കുന്നു.
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਇਹੁ ਤਪੁ ਪਰਵਾਣੁ ॥
satigur kee sevaa ihu tap paravaan |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കുക - ഇതാണ് ഏക സ്വീകാര്യമായ അച്ചടക്ക ധ്യാനം.
ਨਾਨਕ ਸੋ ਤਪਾ ਦਰਗਹਿ ਪਾਵੈ ਮਾਣੁ ॥੨॥
naanak so tapaa darageh paavai maan |2|ഓ നാനാക്ക്, അച്ചടക്കത്തോടെ ധ്യാനിക്കുന്ന അത്തരമൊരു മനുഷ്യൻ കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിൽ ബഹുമാനിക്കപ്പെടുന്നു. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਰਾਤਿ ਦਿਨਸੁ ਉਪਾਇਅਨੁ ਸੰਸਾਰ ਕੀ ਵਰਤਣਿ ॥
raat dinas upaaeian sansaar kee varatan |അവൻ രാവും പകലും സൃഷ്ടിച്ചു, ലോകത്തിൻ്റെ പ്രവർത്തനങ്ങൾക്കായി.