ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 610
ਨਾਨਕ ਕਉ ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਭੇਟਿਓ ਸਗਲੇ ਦੂਖ ਬਿਨਾਸੇ ॥੪॥੫॥
naanak kau gur pooraa bhettio sagale dookh binaase |4|5|നാനാക്ക് തികഞ്ഞ ഗുരുവിനെ കണ്ടു; അവൻ്റെ സങ്കടങ്ങളെല്ലാം നീങ്ങിപ്പോയി. ||4||5||
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੫ ॥
soratth mahalaa 5 |സോറത്ത്, അഞ്ചാമത്തെ മെഹൽ:
ਸੁਖੀਏ ਕਉ ਪੇਖੈ ਸਭ ਸੁਖੀਆ ਰੋਗੀ ਕੈ ਭਾਣੈ ਸਭ ਰੋਗੀ ॥
sukhee kau pekhai sabh sukheea rogee kai bhaanai sabh rogee |സന്തുഷ്ടനായ വ്യക്തിക്ക്, എല്ലാവരും സന്തുഷ്ടരാണെന്ന് തോന്നുന്നു; രോഗിയായ ഒരാൾക്ക്, എല്ലാവരും രോഗികളാണെന്ന് തോന്നുന്നു.
ਕਰਣ ਕਰਾਵਨਹਾਰ ਸੁਆਮੀ ਆਪਨ ਹਾਥਿ ਸੰਜੋਗੀ ॥੧॥
karan karaavanahaar suaamee aapan haath sanjogee |1|കർത്താവും യജമാനനും പ്രവർത്തിക്കുന്നു, പ്രവർത്തിക്കാൻ നമ്മെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു; യൂണിയൻ അവൻ്റെ കൈകളിലാണ്. ||1||
ਮਨ ਮੇਰੇ ਜਿਨਿ ਅਪੁਨਾ ਭਰਮੁ ਗਵਾਤਾ ॥
man mere jin apunaa bharam gavaataa |എൻ്റെ മനസ്സേ, സ്വന്തം സംശയങ്ങൾ ദുരീകരിച്ച ഒരാൾക്ക് ആരും തെറ്റിദ്ധരിക്കുന്നതായി കാണുന്നില്ല;
ਤਿਸ ਕੈ ਭਾਣੈ ਕੋਇ ਨ ਭੂਲਾ ਜਿਨਿ ਸਗਲੋ ਬ੍ਰਹਮੁ ਪਛਾਤਾ ॥ ਰਹਾਉ ॥
tis kai bhaanai koe na bhoolaa jin sagalo braham pachhaataa | rahaau |എല്ലാവരും ദൈവമാണെന്ന് അവൻ മനസ്സിലാക്കുന്നു. ||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਸੰਤ ਸੰਗਿ ਜਾ ਕਾ ਮਨੁ ਸੀਤਲੁ ਓਹੁ ਜਾਣੈ ਸਗਲੀ ਠਾਂਢੀ ॥
sant sang jaa kaa man seetal ohu jaanai sagalee tthaandtee |വിശുദ്ധരുടെ സമാജത്തിൽ മനസ്സിന് ആശ്വാസം ലഭിക്കുന്ന ഒരാൾ, എല്ലാവരും സന്തോഷവാന്മാരാണെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു.
ਹਉਮੈ ਰੋਗਿ ਜਾ ਕਾ ਮਨੁ ਬਿਆਪਿਤ ਓਹੁ ਜਨਮਿ ਮਰੈ ਬਿਲਲਾਤੀ ॥੨॥
haumai rog jaa kaa man biaapit ohu janam marai bilalaatee |2|അഹംഭാവം എന്ന രോഗം ബാധിച്ച മനസ്സ് ജനനത്തിലും മരണത്തിലും നിലവിളിക്കുന്നു. ||2||
ਗਿਆਨ ਅੰਜਨੁ ਜਾ ਕੀ ਨੇਤ੍ਰੀ ਪੜਿਆ ਤਾ ਕਉ ਸਰਬ ਪ੍ਰਗਾਸਾ ॥
giaan anjan jaa kee netree parriaa taa kau sarab pragaasaa |ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിൻ്റെ തൈലം കൊണ്ട് അനുഗ്രഹീതമായ കണ്ണുകൾക്ക് എല്ലാം വ്യക്തമാണ്.
ਅਗਿਆਨਿ ਅੰਧੇਰੈ ਸੂਝਸਿ ਨਾਹੀ ਬਹੁੜਿ ਬਹੁੜਿ ਭਰਮਾਤਾ ॥੩॥
agiaan andherai soojhas naahee bahurr bahurr bharamaataa |3|ആത്മീയ അജ്ഞതയുടെ അന്ധകാരത്തിൽ അവൻ ഒന്നും കാണുന്നില്ല; അവൻ വീണ്ടും വീണ്ടും പുനർജന്മത്തിൽ അലഞ്ഞുനടക്കുന്നു. ||3||
ਸੁਣਿ ਬੇਨੰਤੀ ਸੁਆਮੀ ਅਪੁਨੇ ਨਾਨਕੁ ਇਹੁ ਸੁਖੁ ਮਾਗੈ ॥
sun benantee suaamee apune naanak ihu sukh maagai |കർത്താവേ, ഗുരുവേ, എൻ്റെ പ്രാർത്ഥന കേൾക്കേണമേ; നാനാക്ക് ഈ സന്തോഷത്തിനായി അപേക്ഷിക്കുന്നു:
ਜਹ ਕੀਰਤਨੁ ਤੇਰਾ ਸਾਧੂ ਗਾਵਹਿ ਤਹ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਲਾਗੈ ॥੪॥੬॥
jah keeratan teraa saadhoo gaaveh tah meraa man laagai |4|6|അങ്ങയുടെ വിശുദ്ധർ എവിടെയിരുന്നു കീർത്തനം ആലപിച്ചാലും എൻ്റെ മനസ്സ് ആ സ്ഥലത്തോട് ചേർന്നിരിക്കട്ടെ. ||4||6||
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੫ ॥
soratth mahalaa 5 |സോറത്ത്, അഞ്ചാമത്തെ മെഹൽ:
ਤਨੁ ਸੰਤਨ ਕਾ ਧਨੁ ਸੰਤਨ ਕਾ ਮਨੁ ਸੰਤਨ ਕਾ ਕੀਆ ॥
tan santan kaa dhan santan kaa man santan kaa keea |എൻ്റെ ശരീരം സന്യാസിമാരുടേതാണ്, എൻ്റെ സമ്പത്ത് വിശുദ്ധരുടെതാണ്, എൻ്റെ മനസ്സ് വിശുദ്ധരുടെതാണ്.
ਸੰਤ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਸਰਬ ਕੁਸਲ ਤਬ ਥੀਆ ॥੧॥
sant prasaad har naam dhiaaeaa sarab kusal tab theea |1|വിശുദ്ധരുടെ കൃപയാൽ, ഞാൻ കർത്താവിൻ്റെ നാമം ധ്യാനിക്കുന്നു, അപ്പോൾ, എല്ലാ സുഖങ്ങളും എന്നിലേക്ക് വരുന്നു. ||1||
ਸੰਤਨ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਦਾਤਾ ਬੀਆ ॥
santan bin avar na daataa beea |വിശുദ്ധന്മാരില്ലാതെ, മറ്റ് ദാതാക്കളില്ല.
ਜੋ ਜੋ ਸਰਣਿ ਪਰੈ ਸਾਧੂ ਕੀ ਸੋ ਪਾਰਗਰਾਮੀ ਕੀਆ ॥ ਰਹਾਉ ॥
jo jo saran parai saadhoo kee so paaragaraamee keea | rahaau |വിശുദ്ധരുടെ സങ്കേതത്തിലേക്ക് ആരെ കൊണ്ടുപോകുന്നുവോ, അക്കരെ കൊണ്ടുപോകും. ||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਕੋਟਿ ਪਰਾਧ ਮਿਟਹਿ ਜਨ ਸੇਵਾ ਹਰਿ ਕੀਰਤਨੁ ਰਸਿ ਗਾਈਐ ॥
kott paraadh mitteh jan sevaa har keeratan ras gaaeeai |വിനീതരായ വിശുദ്ധരെ സേവിക്കുന്നതിലൂടെയും കർത്താവിൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ സ്നേഹത്തോടെ പാടുന്നതിലൂടെയും ദശലക്ഷക്കണക്കിന് പാപങ്ങൾ മായ്ക്കപ്പെടുന്നു.
ਈਹਾ ਸੁਖੁ ਆਗੈ ਮੁਖ ਊਜਲ ਜਨ ਕਾ ਸੰਗੁ ਵਡਭਾਗੀ ਪਾਈਐ ॥੨॥
eehaa sukh aagai mukh aoojal jan kaa sang vaddabhaagee paaeeai |2|ഒരുവൻ ഈ ലോകത്തിൽ സമാധാനം കണ്ടെത്തുന്നു, അവൻ്റെ മുഖം പരലോകത്ത്, വിനീതരായ സന്യാസിമാരുമായി സഹവസിച്ചുകൊണ്ട്, മഹത്തായ ഭാഗ്യത്താൽ പ്രസന്നമാകുന്നു. ||2||
ਰਸਨਾ ਏਕ ਅਨੇਕ ਗੁਣ ਪੂਰਨ ਜਨ ਕੀ ਕੇਤਕ ਉਪਮਾ ਕਹੀਐ ॥
rasanaa ek anek gun pooran jan kee ketak upamaa kaheeai |എനിക്ക് ഒരു നാവേയുള്ളൂ, കർത്താവിൻ്റെ എളിയ ദാസൻ എണ്ണമറ്റ പുണ്യങ്ങളാൽ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു; ഞാൻ എങ്ങനെ അവൻ്റെ സ്തുതി പാടും?
ਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ਸਦ ਅਬਿਨਾਸੀ ਸਰਣਿ ਸੰਤਨ ਕੀ ਲਹੀਐ ॥੩॥
agam agochar sad abinaasee saran santan kee laheeai |3|അപ്രാപ്യവും സമീപിക്കാനാവാത്തതും ശാശ്വതമായി മാറ്റമില്ലാത്തതുമായ ഭഗവാനെ വിശുദ്ധരുടെ സങ്കേതത്തിൽ ലഭിക്കും. ||3||
ਨਿਰਗੁਨ ਨੀਚ ਅਨਾਥ ਅਪਰਾਧੀ ਓਟ ਸੰਤਨ ਕੀ ਆਹੀ ॥
niragun neech anaath aparaadhee ott santan kee aahee |ഞാൻ വിലകെട്ടവനും താഴ്മയുള്ളവനും സുഹൃത്തുക്കളോ പിന്തുണയോ ഇല്ലാത്തവനും പാപങ്ങൾ നിറഞ്ഞവനുമാണ്; വിശുദ്ധരുടെ അഭയത്തിനായി ഞാൻ കൊതിക്കുന്നു.
ਬੂਡਤ ਮੋਹ ਗ੍ਰਿਹ ਅੰਧ ਕੂਪ ਮਹਿ ਨਾਨਕ ਲੇਹੁ ਨਿਬਾਹੀ ॥੪॥੭॥
booddat moh grih andh koop meh naanak lehu nibaahee |4|7|ഗാർഹിക ബന്ധങ്ങളുടെ ആഴമേറിയതും ഇരുണ്ടതുമായ കുഴിയിൽ ഞാൻ മുങ്ങുകയാണ് - ദയവായി എന്നെ രക്ഷിക്കൂ, കർത്താവേ! ||4||7||
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੧ ॥
soratth mahalaa 5 ghar 1 |സോറത്ത്, അഞ്ചാമത്തെ മെഹൽ, ആദ്യ വീട്:
ਜਾ ਕੈ ਹਿਰਦੈ ਵਸਿਆ ਤੂ ਕਰਤੇ ਤਾ ਕੀ ਤੈਂ ਆਸ ਪੁਜਾਈ ॥
jaa kai hiradai vasiaa too karate taa kee tain aas pujaaee |സ്രഷ്ടാവായ നാഥാ, നീ ആരുടെ ഹൃദയത്തിൽ വസിക്കുന്നുവോ അവരുടെ ആഗ്രഹങ്ങൾ നീ നിറവേറ്റുന്നു.
ਦਾਸ ਅਪੁਨੇ ਕਉ ਤੂ ਵਿਸਰਹਿ ਨਾਹੀ ਚਰਣ ਧੂਰਿ ਮਨਿ ਭਾਈ ॥੧॥
daas apune kau too visareh naahee charan dhoor man bhaaee |1|നിൻ്റെ അടിമകൾ നിന്നെ മറക്കുന്നില്ല; നിൻ്റെ കാലിലെ പൊടി അവരുടെ മനസ്സിന് ഇമ്പമുള്ളതാകുന്നു. ||1||
ਤੇਰੀ ਅਕਥ ਕਥਾ ਕਥਨੁ ਨ ਜਾਈ ॥
teree akath kathaa kathan na jaaee |നിങ്ങളുടെ പറയാത്ത സംസാരം സംസാരിക്കാൻ കഴിയില്ല.
ਗੁਣ ਨਿਧਾਨ ਸੁਖਦਾਤੇ ਸੁਆਮੀ ਸਭ ਤੇ ਊਚ ਬਡਾਈ ॥ ਰਹਾਉ ॥
gun nidhaan sukhadaate suaamee sabh te aooch baddaaee | rahaau |ഹേ ശ്രേഷ്ഠതയുടെ നിധി, സമാധാന ദാതാവേ, കർത്താവും ഗുരുവും, അങ്ങയുടെ മഹത്വം എല്ലാറ്റിലും ഉയർന്നതാണ്. ||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਸੋ ਸੋ ਕਰਮ ਕਰਤ ਹੈ ਪ੍ਰਾਣੀ ਜੈਸੀ ਤੁਮ ਲਿਖਿ ਪਾਈ ॥
so so karam karat hai praanee jaisee tum likh paaee |മർത്യൻ ആ പ്രവൃത്തികൾ ചെയ്യുന്നു, മാത്രമല്ല നിങ്ങൾ വിധിയാൽ നിയമിച്ചവ മാത്രം.
ਸੇਵਕ ਕਉ ਤੁਮ ਸੇਵਾ ਦੀਨੀ ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਿ ਅਘਾਈ ॥੨॥
sevak kau tum sevaa deenee darasan dekh aghaaee |2|അങ്ങയുടെ സേവനത്താൽ നീ അനുഗ്രഹിക്കുന്ന അടിയൻ, അങ്ങയുടെ ദർശനത്തിൻ്റെ അനുഗ്രഹീതമായ ദർശനം കണ്ട് തൃപ്തനും സംതൃപ്തനുമായിരിക്കുന്നു. ||2||
ਸਰਬ ਨਿਰੰਤਰਿ ਤੁਮਹਿ ਸਮਾਨੇ ਜਾ ਕਉ ਤੁਧੁ ਆਪਿ ਬੁਝਾਈ ॥
sarab nirantar tumeh samaane jaa kau tudh aap bujhaaee |നിങ്ങൾ എല്ലാറ്റിലും അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു, എന്നാൽ അവൻ മാത്രമാണ് ഇത് തിരിച്ചറിയുന്നത്, നിങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കിക്കൊണ്ട് അനുഗ്രഹിക്കുന്നു.
ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਮਿਟਿਓ ਅਗਿਆਨਾ ਪ੍ਰਗਟ ਭਏ ਸਭ ਠਾਈ ॥੩॥
guraparasaad mittio agiaanaa pragatt bhe sabh tthaaee |3|ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ, അവൻ്റെ ആത്മീയ അജ്ഞത നീങ്ങി, അവൻ എല്ലായിടത്തും ബഹുമാനിക്കപ്പെടുന്നു. ||3||
ਸੋਈ ਗਿਆਨੀ ਸੋਈ ਧਿਆਨੀ ਸੋਈ ਪੁਰਖੁ ਸੁਭਾਈ ॥
soee giaanee soee dhiaanee soee purakh subhaaee |അവൻ മാത്രം ആത്മീയമായി പ്രബുദ്ധനാണ്, അവൻ മാത്രം ധ്യാനിക്കുന്നവനാണ്, അവൻ മാത്രമാണ് നല്ല സ്വഭാവമുള്ള മനുഷ്യൻ.
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਜਿਸੁ ਭਏ ਦਇਆਲਾ ਤਾ ਕਉ ਮਨ ਤੇ ਬਿਸਰਿ ਨ ਜਾਈ ॥੪॥੮॥
kahu naanak jis bhe deaalaa taa kau man te bisar na jaaee |4|8|നാനാക്ക് പറയുന്നു, കർത്താവ് കരുണയുള്ളവനാകുന്നു, തൻ്റെ മനസ്സിൽ നിന്ന് കർത്താവിനെ മറക്കുന്നില്ല. ||4||8||
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੫ ॥
soratth mahalaa 5 |സോറത്ത്, അഞ്ചാമത്തെ മെഹൽ:
ਸਗਲ ਸਮਗ੍ਰੀ ਮੋਹਿ ਵਿਆਪੀ ਕਬ ਊਚੇ ਕਬ ਨੀਚੇ ॥
sagal samagree mohi viaapee kab aooche kab neeche |മുഴുവൻ സൃഷ്ടിയും വൈകാരിക ബന്ധത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു; ചിലപ്പോഴൊക്കെ ഒന്ന് ഉയർന്നതും മറ്റുചിലപ്പോൾ താഴ്ന്നതുമാണ്.
ਸੁਧੁ ਨ ਹੋਈਐ ਕਾਹੂ ਜਤਨਾ ਓੜਕਿ ਕੋ ਨ ਪਹੂਚੇ ॥੧॥
sudh na hoeeai kaahoo jatanaa orrak ko na pahooche |1|ഏതെങ്കിലും ആചാരങ്ങൾ കൊണ്ടോ ഉപാധികൾ കൊണ്ടോ ആരെയും ശുദ്ധീകരിക്കാനാവില്ല; അവർക്ക് അവരുടെ ലക്ഷ്യത്തിലെത്താൻ കഴിയില്ല. ||1||