Mae Nanak wedi cyfarfod â'r Guru Perffaith; ei holl ofidiau wedi eu chwalu. ||4||5||
Sorat'h, Pumed Mehl:
I'r person dedwydd, mae pawb yn ymddangos yn hapus; i'r claf, mae pawb yn ymddangos yn sâl.
Yr Arglwydd a'r Meistr sydd yn gweithredu, ac yn peri i ni weithredu; undeb sydd yn ei ddwylaw Ef. ||1||
O fy meddwl, nid ymddengys neb yn gyfeiliornus, i un sydd wedi chwalu ei amheuon ei hun;
Mae'n sylweddoli bod pawb yn Dduw. ||Saib||
Y mae un y mae ei feddwl wedi ei gysuro yn Nghymdeithas y Saint, yn credu fod pawb yn llawen.
Mae un y mae ei feddwl wedi'i gystuddi gan afiechyd egotistiaeth, yn llefain mewn genedigaeth a marwolaeth. ||2||
Mae popeth yn glir i un y mae ei lygaid wedi'u bendithio ag eli doethineb ysbrydol.
Yn nhywyllwch anwybodaeth ysbrydol, ni wêl ddim o gwbl; mae'n crwydro o gwmpas mewn ailymgnawdoliad, dro ar ôl tro. ||3||
Clyw fy ngweddi, Arglwydd a Meistr; Mae Nanak yn erfyn am yr hapusrwydd hwn:
pa le bynnag y byddo dy Sanctaidd Saint yn canu Kirtan dy Fawl, bydded fy meddwl yn ymlynu wrth y lle hwnnw. ||4||6||
Sorat'h, Pumed Mehl:
Fy nghorff yn perthyn i'r Saint, fy nghyfoeth yn perthyn i'r Saint, a fy meddwl yn perthyn i'r Saint.
Trwy Gras y Saint, yr wyf yn myfyrio ar Enw'r Arglwydd, ac yna, daw pob cysur i mi. ||1||
Heb y Saint, nid oes rhoddwyr eraill.
Pwy bynnag sy'n mynd i Gysegr y Saint Sanctaidd, a gludir ar draws. ||Saib||
Mae miliynau o bechodau yn cael eu dileu trwy wasanaethu y Saint gostyngedig, a chanu Mawl i'r Arglwydd gyda chariad.
Y mae un yn canfod heddwch yn y byd hwn, a gwynebpryd un yn pelydru yn y byd nesaf, trwy ymgyfeillachu â'r Saint gostyngedig, trwy ddaioni mawr. ||2||
Nid oes gennyf ond un tafod, a gwas gostyngedig yr Arglwydd a lenwir â rhinweddau dirifedi; sut y gallaf ganu ei glodydd ef?
Yr Arglwydd anhygyrch, anhygyrch, a thragwyddol ddigyfnewid a geir yn Noddfa y Saint. ||3||
Yr wyf yn ddiwerth, yn isel, heb gyfeillion na chynhaliaeth, ac yn llawn pechodau; Rwy'n hiraethu am Gysgodfa'r Seintiau.
Yr wyf yn boddi yn y pwll dwfn, tywyll o ymlyniadau cartref - cadwch fi, Arglwydd! ||4||7||
Sorat'h, Pumed Mehl, Tŷ Cyntaf:
Arglwydd y Creawdwr, yr wyt yn cyflawni dymuniadau'r rhai yr wyt yn aros o fewn eu calon.
Nid yw dy gaethweision yn dy anghofio; y mae llwch Dy draed yn plesio eu meddyliau. ||1||
Ni ellir siarad eich Araith Ddi-lafar.
O drysor rhagoriaeth, Rhoddwr hedd, Arglwydd a Meistr, Dy fawredd sydd oruchaf oll. ||Saib||
Y meidrol sy'n gwneud y gweithredoedd hynny, a'r rhai yn unig, a ordeiniodd Ti wrth dynged.
Y mae dy was, yr hwn yr wyt yn ei fendithio â'th wasanaeth, yn fodlon ac wedi ei gyflawni, wrth weld Gweledigaeth Fendigaid Dy Darshan. ||2||
Yr ydych chwi yn gynwysedig yn y cwbl, ond efe yn unig sydd yn sylweddoli hyn, yr hwn yr ydych yn ei fendithio yn ddeallus.
Trwy ras Guru, mae ei anwybodaeth ysbrydol yn cael ei chwalu, ac mae'n cael ei barchu ym mhobman. ||3||
Efe yn unig sydd wedi ei oleuo yn ysbrydol, efe yn unig sydd fyfyriwr, ac efe yn unig sydd ddyn o natur dda.
Meddai Nanac, un y mae'r Arglwydd yn trugarog iddo, nad yw'n anghofio'r Arglwydd o'i feddwl. ||4||8||
Sorat'h, Pumed Mehl:
Mae'r greadigaeth gyfan wedi ymgolli mewn ymlyniad emosiynol; weithiau, mae un yn uchel, a phryd arall, yn isel.
Ni all unrhyw un gael ei buro gan unrhyw ddefodau neu ddyfeisiau; ni allant gyrraedd eu nod. ||1||