ac yn canu Cirtan ei Fawl yn y Saadh Sangat, O Nanac, ni wêl Negesydd Marwolaeth byth. ||34||
Nid yw cyfoeth a harddwch mor anodd eu cael. Nid yw paradwys a gallu brenhinol mor anodd eu cael.
Nid yw bwydydd a danteithion mor anodd eu cael. Nid yw dillad cain mor anodd eu cael.
Nid yw plant, ffrindiau, brodyr a chwiorydd a pherthnasau mor anodd eu cael. Nid yw pleserau menyw mor anodd eu cael.
Nid yw gwybodaeth a doethineb mor anhawdd eu cael. Nid yw clyfrwch a dichellwaith mor anhawdd eu cael.
Dim ond y Naam, Enw'r Arglwydd, sy'n anodd ei gael. O Nanak, ni cheir ond trwy ras Duw, yn y Saadh Sangat, Cwmni y Sanctaidd. ||35||
Lle bynnag yr edrychaf, gwelaf yr Arglwydd, pa un ai yn y byd hwn, ym mharadwys, neu ranbarthau'r isfyd.
Mae Arglwydd y Bydysawd yn holl-dreiddio ym mhobman. O Nanak, nid oes unrhyw fai na staen yn glynu wrtho. ||36||
Mae gwenwyn yn cael ei drawsnewid yn neithdar, a gelynion yn ffrindiau a chymdeithion.
Mae poen yn cael ei newid yn bleser, a'r ofnus yn mynd yn ddi-ofn.
Mae'r rhai sydd heb gartref na lle yn dod o hyd i'w man gorffwys yn y Naam, O Nanac, pan ddaw'r Gwrw, yr Arglwydd, yn drugarog. ||37||
Bendithia bawb â gostyngeiddrwydd; Mae wedi fy mendithio â gostyngeiddrwydd hefyd. Efe sydd yn puro y cwbl, ac Efe a'm purodd i hefyd.
Creawdwr pawb yw Creawdwr y fi hefyd. O Nanak, nid oes unrhyw fai na staen yn glynu wrtho. ||38||
Nid yw'r duw lleuad yn oer a thawel, na'r goeden sandalwood gwyn.
Nid yw tymor y gaeaf yn oer; O Nanak, dim ond y cyfeillion Sanctaidd, y Saint, sy'n cŵl ac yn dawel. ||39||
Trwy Mantra Enw'r Arglwydd, Raam, Raam, mae rhywun yn myfyrio ar yr Arglwydd holl-dreiddiol.
Mae'r rhai sydd â'r doethineb i edrych fel ei gilydd ar bleser a phoen, yn byw'r ffordd berffaith o fyw, heb ddialedd.
Y maent yn garedig wrth bob bod ; y maent wedi gorchfygu y pum lladron.
Cymerant Cirtan Mawl yr Arglwydd yn fwyd iddynt; maent yn parhau heb eu cyffwrdd gan Maya, fel y lotus yn y dŵr.
Rhannant y Dysgeidiaeth gyda chyfaill a gelyn fel ei gilydd; maent yn caru addoliad defosiynol Duw.
Nid ydynt yn gwrando ar athrod; gan ymwrthod â hunan-dybiaeth, dônt yn llwch pawb.
Mae pwy bynnag sydd â'r chwe rhinwedd hyn, O Nanak, yn cael ei alw'n Gyfaill Sanctaidd. ||40||
Mae'r gafr yn mwynhau bwyta ffrwythau a gwreiddiau, ond os yw'n byw ger teigr, mae bob amser yn bryderus.
Dyma gyflwr y byd, O Nanak; cystuddir hi gan bleser a phoen. ||41||
Twyll, camgyhuddiadau, miliynau o glefydau, pechodau a gweddillion budr o gamgymeriadau drwg;
amheuaeth, ymlyniad emosiynol, balchder, gwarth a meddwdod gyda Maya
mae'r rhain yn arwain meidrolion i farwolaeth ac ailenedigaeth, gan grwydro ar goll yn uffern. Er gwaethaf pob math o ymdrechion, ni cheir iachawdwriaeth.
Gan siantio a myfyrio ar Enw'r Arglwydd yn y Saadh Sangat, Cwmni'r Sanctaidd, O Nanak, daw meidrolion yn berffaith ac yn bur.
Y maent yn trigo'n wastadol ar Fethiannau Gogoneddus Duw. ||42||
Yn Noddfa'r Arglwydd Caredig, ein Harglwydd a'n Meistr Trosgynnol, fe'n dygir ar draws.
Duw yw Achos Perffaith, Holl-alluog achosion; Ef yw Rhoddwr rhoddion.
Mae'n rhoi gobaith i'r anobeithiol. Ef yw Ffynhonnell pob cyfoeth.
Nanak yn myfyrio mewn coffadwriaeth ar Drysor Rhinwedd; cardotwyr ydym ni oll, yn cardota wrth ei Ddrws. ||43||
Daw'r lle anoddaf yn hawdd, ac mae'r poen gwaethaf yn troi'n bleser.
Mae geiriau drwg, gwahaniaethau ac amheuon yn cael eu dileu, ac mae hyd yn oed sinigiaid di-ffydd a hel clecs maleisus yn dod yn bobl dda.
Dônt yn gyson a sefydlog, boed hapus ai trist; eu hofnau a dynnir ymaith, ac y maent yn ddi-ofn.