Mae Duw yn adnabyddus trwy'r tri byd. Gwir yw Enw'r Un Gwir. ||5||
Mae'r wraig sy'n gwybod bod ei Gwr Arglwydd bob amser gyda hi yn brydferth iawn.
Mae'r briodferch enaid yn cael ei galw i Blasty ei Bresenoldeb, ac mae ei Gwr, Arglwydd yn ei threisio â chariad.
dedwydd enaid-briodferch yn wir ac yn dda; mae hi wedi ei swyno gan Ogoniannau ei Gwr Arglwydd. ||6||
Wrth grwydro o gwmpas a gwneud camgymeriadau, dwi'n dringo'r llwyfandir; wedi dringo'r llwyfandir, af i fyny'r mynydd.
Ond yn awr yr wyf wedi colli fy ffordd, ac yr wyf yn crwydro o gwmpas yn y goedwig; heb y Guru, ni ddeallaf.
Os byddaf yn crwydro o gwmpas yn anghofio Enw Duw, byddaf yn parhau i fynd a dod mewn ailymgnawdoliad, dro ar ôl tro. ||7||
Dos a gofyn i'r teithwyr, pa fodd i rodio ar y Uwybr yn gaethwas iddo.
Gwyddant mai'r Arglwydd yw eu Brenin, ac wrth y Drws i'w Gartref nid yw eu ffordd wedi ei rhwystro.
O Nanak, mae'r Un yn treiddio i bob man; nid oes un arall o gwbl. ||8||6||
Siree Raag, Mehl Cyntaf:
Trwy'r Guru, mae'r Un Pur yn hysbys, ac mae'r corff dynol yn dod yn bur hefyd.
Y mae'r Pur, Gwir Arglwydd yn aros o fewn y meddwl; Mae'n gwybod poen ein calonnau.
Gyda rhwyddineb greddfol, ceir heddwch mawr, a saeth angau ni'th daro. ||1||
Frodyr a Chwiorydd Tynged, golchir budreddi trwy ymdrochi yn Nŵr Pur yr Enw.
Ti yn unig wyt Perffaith Bur, O Gwir Arglwydd; llenwir pob man arall â budreddi. ||1||Saib||
Teml yr Arglwydd sydd hardd; fe'i gwnaed gan Arglwydd y Creawdwr.
Mae'r haul a'r lleuad yn lampau o olau anghymharol hardd. Trwy'r tri byd, mae'r Goleuni Anfeidrol yn treiddio.
Yn siopau dinas y corff, yn y caerau ac yn y cytiau, masnachir y Gwir Farsiandïaeth. ||2||
Ennaint doethineb ysbrydol yw dinistr ofn; trwy gariad, gwelir yr Un Pur.
Y mae dirgelion y gweledig a'r anweledig oll yn hysbys, os cedwir y meddwl yn ganolog a chytbwys.
Os daw rhywun o hyd i Gwrw Gwir o'r fath, cyfarfyddir â'r Arglwydd yn reddfol. ||3||
Mae'n ein tynnu at His Touchstone, i brofi ein cariad a'n hymwybyddiaeth.
Nid oes lle i'r rhai ffug yno, ond rhoddir y rhai dilys yn ei Drysorlys.
Gad i'ch gobeithion a'ch gofidiau ymadael; felly mae llygredd yn cael ei olchi i ffwrdd. ||4||
Mae pawb yn erfyn am hapusrwydd; does neb yn gofyn am ddioddefaint.
Ond yn sgil hapusrwydd, daw dioddefaint mawr. Nid yw'r manmukhiaid hunan ewyllysgar yn deall hyn.
Y rhai sy'n gweld poen a phleser yn un ac yr un fath yn canfod heddwch; maent yn cael eu tyllu drwodd gan y Shabad. ||5||
Mae'r Vedas yn cyhoeddi, ac mae geiriau Vyaasa yn dweud wrthym,
fod y doethion distaw, gweision yr Arglwydd, a'r rhai sydd yn arfer bywyd o ddysgyblaeth ysbrydol yn cael eu cyssylltu â'r Naam, Trysor Rhagoriaeth.
Mae'r rhai sy'n gyfarwydd â'r Gwir Enw yn ennill gêm bywyd; Yr wyf am byth yn aberth iddynt. ||6||
Y rhai nad oes ganddynt y Naam yn eu genau, a lenwir â llygredd; budr ydynt ar hyd y pedair oes.
Heb ddefosiwn cariadus i Dduw, duon yw eu hwynebau, a chollir eu hanrhydedd.
Y rhai a anghofiasant y Naam a ysbeilir gan ddrygioni; y maent yn wylo ac yn wylo mewn dychryn. ||7||
Chwiliais a chwiliais, a chefais Dduw. Yn Ofn Duw, rwyf wedi bod yn unedig yn Ei Undeb.
Trwy hunan-sylweddiad, mae pobl yn trigo o fewn cartref eu bod mewnol; egotism ac awydd yn ymadael.
O Nanac, y mae'r rhai sy'n gyfarwydd ag Enw'r Arglwydd yn berffaith ac yn pelydru. ||8||7||
Siree Raag, Mehl Cyntaf:
Gwrando, O feddwl twyllodrus a digalon: dal yn dynn wrth Draed y Guru.
Cana a myfyria ar y Naam, Enw yr Arglwydd; bydd angau yn dy ofni, a dioddefaint yn cilio.
Mae'r wraig anghyfannedd yn dioddef poen ofnadwy. Sut gall ei Gwr Arglwydd aros gyda hi am byth? ||1||