Aasaa, Pumed Mehl:
Ti yw fy nhonnau, a myfi yw Dy bysgod.
Ti yw fy Arglwydd a'm Meistr; Rwy'n aros wrth Eich Drws. ||1||
Ti yw fy Nghrëwr, a myfi yw Dy was.
Cymerais i'th noddfa, O Dduw, y mwyaf dwys a rhagorol. ||1||Saib||
Ti yw fy mywyd, Ti yw fy Nghefnogaeth.
Wele Di, fy nghalon-lotus yn blodeuo allan. ||2||
Ti yw fy iachawdwriaeth ac anrhydedd; Rydych chi'n fy ngwneud i'n dderbyniol.
Ti yw Holl-bwerus, Ti yw fy nerth. ||3||
Nos a dydd, llafarganaf y Naam, Enw'r Arglwydd, trysor rhagoriaeth.
Dyma weddi Nanak i Dduw. ||4||23||74||
Aasaa, Pumed Mehl:
mae y galarwr yn arfer anwiredd ;
mae'n chwerthin gyda llawenydd, tra'n galaru am eraill. ||1||
Mae rhywun wedi marw, tra bod canu yn nhŷ rhywun arall.
Mae un yn galaru ac yn wylo, tra bod un arall yn chwerthin gyda llawenydd. ||1||Saib||
O blentyndod i henaint,
nid yw'r marwol yn cyrraedd ei nodau, a daw i ofid yn y diwedd. ||2||
Mae'r byd o dan ddylanwad y tair rhinwedd.
Mae'r marwol yn cael ei ailymgnawdoli, dro ar ôl tro, i nefoedd ac uffern. ||3||
Dywed Nanac, un sy'n perthyn i'r Naam, sef Enw'r Arglwydd,
daw yn gymeradwy, a daw ei fywyd yn ffrwythlon. ||4||24||75||
Aasaa, Pumed Mehl:
Mae hi'n parhau i gysgu, ac nid yw'n gwybod newyddion Duw.
Mae'r diwrnod yn gwawrio, ac yna, mae hi'n difaru. ||1||
Wrth garu'r Anwylyd, llenwir y meddwl â gwynfyd nefol.
Rydych chi'n dyheu am gyfarfod â Duw, felly pam ydych chi'n oedi? ||1||Saib||
Daeth a thywallt ei Nectar Ambrosiaidd yn dy ddwylo,
ond llithrodd trwy eich bysedd, a syrthiodd i'r llawr. ||2||
Rydych chi'n cael eich llethu gan awydd, ymlyniad emosiynol ac egotistiaeth;
nid bai Duw y Creawdwr ydyw. ||3||
Yn y Saadh Sangat, Cwmni'r Sanctaidd, mae tywyllwch yr amheuaeth yn cael ei chwalu.
O Nanak, mae Arglwydd y Creawdwr yn ein cyfuno ag Ef ei Hun. ||4||25||76||
Aasaa, Pumed Mehl:
Yr wyf yn hiraethu am Draed Lotus fy Anwylyd Arglwydd.
Mae Negesydd truenus Marwolaeth wedi rhedeg i ffwrdd oddi wrthyf. ||1||
Yr wyt yn myned i mewn i'm meddwl, trwy Dy Garedig Drugaredd.
Gan fyfyrio ar y Naam, Enw'r Arglwydd, dinistrir pob afiechyd. ||1||Saib||
Mae marwolaeth yn rhoi cymaint o boen i eraill,
ond ni all hyd yn oed ddod yn agos at Dy gaethwas. ||2||
Y mae fy meddwl yn sychedu am Dy Weledigaeth;
mewn heddychlon hawddgarwch a gwynfyd, yr wyf yn trigo mewn datodiad. ||3||
Clywch y weddi hon o Nanak:
os gwelwch yn dda, trwyth Dy Enw yn ei galon. ||4||26||77||
Aasaa, Pumed Mehl:
Y mae fy meddwl yn foddlawn, a'm cyfeiliornadau wedi eu toddi.
Mae Duw wedi dod yn drugarog wrthyf. ||1||
Trwy ras y Saint, y mae pob peth wedi troi allan yn dda.
Y mae ei Dŷ ef yn orlawn o bob peth ; Yr wyf wedi cyfarfod ag Ef, y Meistr Ofn. ||1||Saib||
Trwy Garedig Drugaredd y Saint Sanctaidd, y mae y Naam wedi ei osod ynof.
Mae'r chwantau mwyaf ofnadwy wedi'u dileu. ||2||
Mae fy Meistr wedi rhoi anrheg i mi;
y tân wedi ei ddiffodd, a fy meddwl yn awr mewn heddwch. ||3||
Mae fy chwiliad wedi dod i ben, ac mae fy meddwl yn cael ei amsugno mewn gwynfyd nefol.