ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Tudalen - 943
ਪਵਨ ਅਰੰਭੁ ਸਤਿਗੁਰ ਮਤਿ ਵੇਲਾ ॥
pavan aranbh satigur mat velaa |O'r awyr y daeth y dechreuad. Dyma oes Dysgeidiaeth y Gwir Guru.
ਸਬਦੁ ਗੁਰੂ ਸੁਰਤਿ ਧੁਨਿ ਚੇਲਾ ॥
sabad guroo surat dhun chelaa |Y Shabad yw'r Guru, ac rwy'n canolbwyntio fy ymwybyddiaeth yn gariadus; Myfi yw y chaylaa, y dysgybl.
ਅਕਥ ਕਥਾ ਲੇ ਰਹਉ ਨਿਰਾਲਾ ॥
akath kathaa le rhau niraalaa |Wrth siarad yr Araith Ddilychwin, yr wyf yn dal yn ddigyswllt.
ਨਾਨਕ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਗੁਰ ਗੋਪਾਲਾ ॥
naanak jug jug gur gopaalaa |Nanac, ar hyd yr oesoedd, Arglwydd y Byd yw fy Ngwrw.
ਏਕੁ ਸਬਦੁ ਜਿਤੁ ਕਥਾ ਵੀਚਾਰੀ ॥
ek sabad jit kathaa veechaaree |Yr wyf yn myfyrio pregeth y Shabad, Gair yr Un Duw.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਉਮੈ ਅਗਨਿ ਨਿਵਾਰੀ ॥੪੪॥
guramukh haumai agan nivaaree |44|Mae'r Gurmukh yn diffodd tân egotistiaeth. ||44||
ਮੈਣ ਕੇ ਦੰਤ ਕਿਉ ਖਾਈਐ ਸਾਰੁ ॥
main ke dant kiau khaaeeai saar |“Gyda dannedd cwyr, sut gall rhywun gnoi haearn?
ਜਿਤੁ ਗਰਬੁ ਜਾਇ ਸੁ ਕਵਣੁ ਆਹਾਰੁ ॥
jit garab jaae su kavan aahaar |Beth yw'r bwyd hwnnw, sy'n tynnu balchder i ffwrdd?
ਹਿਵੈ ਕਾ ਘਰੁ ਮੰਦਰੁ ਅਗਨਿ ਪਿਰਾਹਨੁ ॥
hivai kaa ghar mandar agan piraahan |Sut gall rhywun fyw yn y palas, cartref yr eira, yn gwisgo gwisgoedd tân?
ਕਵਨ ਗੁਫਾ ਜਿਤੁ ਰਹੈ ਅਵਾਹਨੁ ॥
kavan gufaa jit rahai avaahan |Pa le y mae yr ogof hono, o fewn pa un y gall aros heb ei ysgwyd ?
ਇਤ ਉਤ ਕਿਸ ਕਉ ਜਾਣਿ ਸਮਾਵੈ ॥
eit ut kis kau jaan samaavai |Pwy ddylen ni wybod sy'n treiddio yma ac acw?
ਕਵਨ ਧਿਆਨੁ ਮਨੁ ਮਨਹਿ ਸਮਾਵੈ ॥੪੫॥
kavan dhiaan man maneh samaavai |45|Beth yw’r myfyrdod hwnnw, sy’n arwain y meddwl i gael ei amsugno ynddo’i hun?” || 45||
ਹਉ ਹਉ ਮੈ ਮੈ ਵਿਚਹੁ ਖੋਵੈ ॥
hau hau mai mai vichahu khovai |Dileu egotistiaeth ac unigolyddiaeth o'r tu mewn,
ਦੂਜਾ ਮੇਟੈ ਏਕੋ ਹੋਵੈ ॥
doojaa mettai eko hovai |a chan ddileu deuoliaeth, daw'r meidrol yn un â Duw.
ਜਗੁ ਕਰੜਾ ਮਨਮੁਖੁ ਗਾਵਾਰੁ ॥
jag kararraa manamukh gaavaar |Mae'r byd yn anodd i'r ffôl, hunan-ewyllys manmukh;
ਸਬਦੁ ਕਮਾਈਐ ਖਾਈਐ ਸਾਰੁ ॥
sabad kamaaeeai khaaeeai saar |ymarfer y Shabad, un cnoi haearn.
ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ॥
antar baahar eko jaanai |Adnabod yr Un Arglwydd, tu mewn a thu allan.
ਨਾਨਕ ਅਗਨਿ ਮਰੈ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ॥੪੬॥
naanak agan marai satigur kai bhaanai |46|O Nanak, diffoddir y tân, trwy Pleser Ewyllys y Gwir Guru. ||46||
ਸਚ ਭੈ ਰਾਤਾ ਗਰਬੁ ਨਿਵਾਰੈ ॥
sach bhai raataa garab nivaarai |Wedi ei drwytho â Gwir Ofn Duw, cymerir balchder ymaith;
ਏਕੋ ਜਾਤਾ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰੈ ॥
eko jaataa sabad veechaarai |sylweddoli ei fod yn Un, a myfyrio ar y Shabad.
ਸਬਦੁ ਵਸੈ ਸਚੁ ਅੰਤਰਿ ਹੀਆ ॥
sabad vasai sach antar heea |Gyda'r Gwir Shabad yn aros yn ddwfn yn y galon,
ਤਨੁ ਮਨੁ ਸੀਤਲੁ ਰੰਗਿ ਰੰਗੀਆ ॥
tan man seetal rang rangeea |y corff a'r meddwl yn cael eu hoeri a'u lleddfoli, a'u lliwio â Chariad yr Arglwydd.
ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਬਿਖੁ ਅਗਨਿ ਨਿਵਾਰੇ ॥
kaam krodh bikh agan nivaare |Mae tân awydd rhywiol, dicter a llygredd yn cael ei ddiffodd.
ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਨਦਰਿ ਪਿਆਰੇ ॥੪੭॥
naanak nadaree nadar piaare |47|O Nanak, mae'r Anwylyd yn rhoi Ei Gipolwg o ras. ||47||
ਕਵਨ ਮੁਖਿ ਚੰਦੁ ਹਿਵੈ ਘਰੁ ਛਾਇਆ ॥
kavan mukh chand hivai ghar chhaaeaa |" Y mae lleuad y meddwl yn oeraidd a thywyll ; pa fodd y mae yn oleu ?
ਕਵਨ ਮੁਖਿ ਸੂਰਜੁ ਤਪੈ ਤਪਾਇਆ ॥
kavan mukh sooraj tapai tapaaeaa |Sut mae'r haul yn tanio mor wych?
ਕਵਨ ਮੁਖਿ ਕਾਲੁ ਜੋਹਤ ਨਿਤ ਰਹੈ ॥
kavan mukh kaal johat nit rahai |Sut y gellir troi cefn ar wyliadwriaeth wyliadwrus Marwolaeth?
ਕਵਨ ਬੁਧਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਤਿ ਰਹੈ ॥
kavan budh guramukh pat rahai |Trwy ba ddealltwriaeth y cedwir anrhydedd y Gurmukh?
ਕਵਨੁ ਜੋਧੁ ਜੋ ਕਾਲੁ ਸੰਘਾਰੈ ॥
kavan jodh jo kaal sanghaarai |Pwy yw'r rhyfelwr, sy'n gorchfygu Marwolaeth?
ਬੋਲੈ ਬਾਣੀ ਨਾਨਕੁ ਬੀਚਾਰੈ ॥੪੮॥
bolai baanee naanak beechaarai |48|Rho i ni dy ateb meddylgar, O Nanak.” ||48||
ਸਬਦੁ ਭਾਖਤ ਸਸਿ ਜੋਤਿ ਅਪਾਰਾ ॥
sabad bhaakhat sas jot apaaraa |Gan roddi llais i'r Shabad, y mae lleuad y meddwl wedi ei oleuo ag anfeidroldeb.
ਸਸਿ ਘਰਿ ਸੂਰੁ ਵਸੈ ਮਿਟੈ ਅੰਧਿਆਰਾ ॥
sas ghar soor vasai mittai andhiaaraa |Pan fydd yr haul yn trigo yn nhŷ'r lleuad, mae'r tywyllwch yn cael ei chwalu.
ਸੁਖੁ ਦੁਖੁ ਸਮ ਕਰਿ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰਾ ॥
sukh dukh sam kar naam adhaaraa |Yr un yw pleser a phoen, pan fyddo rhywun yn cymryd Cynhaliaeth Naam, sef Enw'r Arglwydd.
ਆਪੇ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰਣਹਾਰਾ ॥
aape paar utaaranahaaraa |Mae Ef ei Hun yn achub, ac yn ein cario ar draws.
ਗੁਰ ਪਰਚੈ ਮਨੁ ਸਾਚਿ ਸਮਾਇ ॥
gur parachai man saach samaae |Gyda ffydd yn y Guru, mae'r meddwl yn uno mewn Gwirionedd,
ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕੁ ਕਾਲੁ ਨ ਖਾਇ ॥੪੯॥
pranavat naanak kaal na khaae |49|ac yna, gweddi Nanak, nid yw un yn cael ei fwyta gan Marwolaeth. ||49||
ਨਾਮ ਤਤੁ ਸਭ ਹੀ ਸਿਰਿ ਜਾਪੈ ॥
naam tat sabh hee sir jaapai |Gwyddys mai hanfod y Naam, sef Enw yr Arglwydd, yw y mwyaf dyrchafedig a rhagorol oll.
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖੁ ਕਾਲੁ ਸੰਤਾਪੈ ॥
bin naavai dukh kaal santaapai |Heb yr Enw, cystuddir un gan boen a marwolaeth.
ਤਤੋ ਤਤੁ ਮਿਲੈ ਮਨੁ ਮਾਨੈ ॥
tato tat milai man maanai |Pan fydd hanfod rhywun yn ymdoddi i'r hanfod, mae'r meddwl yn cael ei fodloni a'i gyflawni.
ਦੂਜਾ ਜਾਇ ਇਕਤੁ ਘਰਿ ਆਨੈ ॥
doojaa jaae ikat ghar aanai |Mae deuoliaeth wedi diflannu, ac mae rhywun yn mynd i mewn i gartref yr Un Arglwydd.
ਬੋਲੈ ਪਵਨਾ ਗਗਨੁ ਗਰਜੈ ॥
bolai pavanaa gagan garajai |Mae'r anadl yn chwythu ar draws awyr y Degfed Porth ac yn dirgrynu.
ਨਾਨਕ ਨਿਹਚਲੁ ਮਿਲਣੁ ਸਹਜੈ ॥੫੦॥
naanak nihachal milan sahajai |50|O Nanak, mae'r marwol yna'n cwrdd yn reddfol â'r Arglwydd tragwyddol, digyfnewid. ||50||
ਅੰਤਰਿ ਸੁੰਨੰ ਬਾਹਰਿ ਸੁੰਨੰ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਸੁੰਨ ਮਸੁੰਨੰ ॥
antar sunan baahar sunan tribhavan sun masunan |Yr Arglwydd llwyr sydd ddwfn oddi mewn; mae'r Arglwydd llwyr y tu allan i ni hefyd. Mae'r Arglwydd llwyr yn llenwi'r tri byd yn llwyr.
ਚਉਥੇ ਸੁੰਨੈ ਜੋ ਨਰੁ ਜਾਣੈ ਤਾ ਕਉ ਪਾਪੁ ਨ ਪੁੰਨੰ ॥
chauthe sunai jo nar jaanai taa kau paap na punan |Nid yw un sy'n adnabod yr Arglwydd yn y pedwerydd cyflwr, yn ddarostyngedig i rinwedd neu ddrwg.
ਘਟਿ ਘਟਿ ਸੁੰਨ ਕਾ ਜਾਣੈ ਭੇਉ ॥
ghatt ghatt sun kaa jaanai bheo |Un sy'n gwybod dirgelwch Duw Hollol, sy'n treiddio trwy bob calon,
ਆਦਿ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰੰਜਨ ਦੇਉ ॥
aad purakh niranjan deo |Yn Nabod y Prif Fod, yr Arglwydd Dwyfol Dihalog.
ਜੋ ਜਨੁ ਨਾਮ ਨਿਰੰਜਨ ਰਾਤਾ ॥
jo jan naam niranjan raataa |Y bod gostyngedig hwnnw sydd wedi'i drwytho â'r Naam Ddihalog,
ਨਾਨਕ ਸੋਈ ਪੁਰਖੁ ਬਿਧਾਤਾ ॥੫੧॥
naanak soee purakh bidhaataa |51|Nanak, ef ei hun yw'r Prif Arglwydd, Pensaer Tynged. ||51||
ਸੁੰਨੋ ਸੁੰਨੁ ਕਹੈ ਸਭੁ ਕੋਈ ॥
suno sun kahai sabh koee |“Mae pawb yn siarad am yr Arglwydd Absoliwt, y gwagle mwyaf amlwg.
ਅਨਹਤ ਸੁੰਨੁ ਕਹਾ ਤੇ ਹੋਈ ॥
anahat sun kahaa te hoee |Sut gall rhywun ddod o hyd i'r gwagle absoliwt hwn?
ਅਨਹਤ ਸੁੰਨਿ ਰਤੇ ਸੇ ਕੈਸੇ ॥
anahat sun rate se kaise |Pwy ydyn nhw, sy'n gyfarwydd â'r gwagle llwyr hwn?"
ਜਿਸ ਤੇ ਉਪਜੇ ਤਿਸ ਹੀ ਜੈਸੇ ॥
jis te upaje tis hee jaise |Y maent fel yr Arglwydd, o'r hwn y tarddasant.
ਓਇ ਜਨਮਿ ਨ ਮਰਹਿ ਨ ਆਵਹਿ ਜਾਹਿ ॥
oe janam na mareh na aaveh jaeh |Nid ydynt yn cael eu geni, nid ydynt yn marw; nid ydynt yn mynd a dod.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨੁ ਸਮਝਾਹਿ ॥੫੨॥
naanak guramukh man samajhaeh |52|O Nanak, mae'r Gurmukhiaid yn cyfarwyddo eu meddyliau. ||52||
ਨਉ ਸਰ ਸੁਭਰ ਦਸਵੈ ਪੂਰੇ ॥
nau sar subhar dasavai poore |Trwy ymarfer rheolaeth dros y naw giât, mae un yn cael rheolaeth berffaith dros y Degfed Giât.
ਤਹ ਅਨਹਤ ਸੁੰਨ ਵਜਾਵਹਿ ਤੂਰੇ ॥
tah anahat sun vajaaveh toore |Yno, mae cerrynt sain heb ei daro gan yr Arglwydd absoliwt yn dirgrynu ac yn atseinio.
ਸਾਚੈ ਰਾਚੇ ਦੇਖਿ ਹਜੂਰੇ ॥
saachai raache dekh hajoore |Wele'r Gwir Arglwydd byth-bresennol, ac unwch ag Ef.
ਘਟਿ ਘਟਿ ਸਾਚੁ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰੇ ॥
ghatt ghatt saach rahiaa bharapoore |Mae'r Gwir Arglwydd yn treiddio ac yn treiddio i bob calon.