Beth sy'n gwneud i chi feddwl ei fod yn real? ||1||
Cyfoeth, priod, eiddo a chartref
— ni chaiff yr un o honynt fyned ynghyd a chwi ; rhaid i chi wybod bod hyn yn wir! ||2||
Dim ond ymroddiad i'r Arglwydd a â gyda chwi.
Meddai Nanak, dirgrynwch a myfyriwch ar yr Arglwydd â chariad unfryd. ||3||4||
Basant, Nawfed Mehl:
Pam yr wyt yn crwydro ar goll, O feidrol, ynghlwm wrth anwiredd a thrachwant?
Does dim byd wedi ei golli eto - mae dal amser i ddeffro! ||1||Saib||
Rhaid ichi sylweddoli nad yw'r byd hwn yn ddim mwy na breuddwyd.
Mewn amrantiad, fe bery; gwybod hyn yn wir. ||1||
Mae'r Arglwydd yn aros gyda chi yn gyson.
Nos a dydd, dirgrynwch a myfyriwch arno Ef, fy ffrind. ||2||
Ar yr amrantiad olaf un, Ef fydd eich Cymorth a'ch Cynhaliaeth.
Meddai Nanak, canu ei Moliant. ||3||5||
Basant, First Mehl, Ashtpadheeyaa, First House, Du-Tukees:
Un Duw Creawdwr Cyffredinol. Gan Gras Y Gwir Guru:
Mae'r byd yn frân; nid yw yn cofio y Naam, Enw yr Arglwydd.
Gan anghofio'r Naam, mae'n gweld yr abwyd, ac yn pigo arno.
Y mae y meddwl yn ymbalfalu yn ddisymwth, mewn euogrwydd a thwyll.
Rwyf wedi chwalu fy ymlyniad wrth y byd ffug. ||1||
Mae baich awydd rhywiol, dicter a llygredd yn annioddefol.
Heb y Naam, sut y gall y meidrol gynnal ffordd o fyw rhinweddol? ||1||Saib||
Mae'r byd fel tŷ o dywod, wedi'i adeiladu ar drobwll;
mae fel swigen a ffurfiwyd gan ddiferion o law.
Fe'i ffurfir o ddiferyn yn unig, pan fydd olwyn yr Arglwydd yn troi o amgylch.
Gweision Enw'r Arglwydd yw goleuadau pob enaid. ||2||
Fy Goruchaf Guru sydd wedi creu popeth.
Gwnaf wasanaeth addoli defosiynol i Ti, a syrthiaf wrth Dy Draed, O Arglwydd.
Wedi'm trwytho â'ch Enw, rwy'n hiraethu am fod yn eiddo i chi.
Y rhai nad ydynt yn gadael i'r Naam ddod yn amlwg ynddynt eu hunain, ymadawant fel lladron yn y diwedd. ||3||
Mae'r marwol yn colli ei anrhydedd, gan gasglu pechod a llygredd.
Ond wedi'ch trwytho â Enw'r Arglwydd, byddwch yn mynd i'ch gwir gartref mewn anrhydedd.
Mae Duw yn gwneud beth bynnag a fyn.
Y mae'r un sy'n aros yn Ofn Duw yn mynd yn ddi-ofn, fy mam. ||4||
Mae'r fenyw yn dymuno harddwch a phleser.
Ond mae dail betel, garlantau o flodau a chwaeth melys yn arwain at afiechyd yn unig.
Po fwyaf y mae hi'n chwarae ac yn mwynhau, y mwyaf y mae'n dioddef mewn tristwch.
Ond pan ddaw hi i mewn i Noddfa Duw, beth bynnag a fynno a ddaw i ben. ||5||
Mae hi'n gwisgo dillad hardd gyda phob math o addurniadau.
Ond mae'r blodau'n troi'n llwch, a'i harddwch yn ei harwain i ddrygioni.
Mae gobaith ac awydd wedi rhwystro'r drws.
Heb y Naam, mae aelwyd a chartref rhywun yn anghyfannedd. ||6||
O dywysoges, fy merch, rhed i ffwrdd o'r lle hwn!
Canwch y Gwir Enw, ac addurna dy ddyddiau.
Gwasanaetha dy Anwylyd Arglwydd Dduw, a phwyso ar Gynhaliaeth Ei Gariad.
Trwy Air y Guru's Shabad, gadewch eich syched am lygredd a gwenwyn. ||7||
Mae fy Arglwydd Hyfryd wedi swyno fy meddwl.
Trwy Air Shabad y Guru, dw i wedi dy sylweddoli di, Arglwydd.
Saif Nanak yn hiraethus wrth Drws Duw.
Rwy'n fodlon ac yn fodlon ar Dy Enw; os gwelwch yn dda cawod i mi gyda Dy Drugaredd. ||8||1||
Basant, Mehl Cyntaf:
Mae'r meddwl yn cael ei dwyllo gan amheuaeth; mae'n mynd a dod mewn ailymgnawdoliad.
Mae'n cael ei ddenu gan atyniad gwenwynig Maya.
Nid yw'n aros yn sefydlog yng Nghariad yr Un Arglwydd.
Fel y pysgod, mae ei wddf yn cael ei dyllu gan y bachyn. ||1||
Mae'r meddwl twyllodrus yn cael ei gyfarwyddo gan y Gwir Enw.
Mae'n ystyried Gair Shabad y Guru, yn reddfol. ||1||Saib||