Heb y Guru, dim ond tywyllwch traw sydd.
Wrth gwrdd â'r Gwir Guru, mae un yn cael ei ryddhau. ||2||
Yr holl weithredoedd a wneir mewn egotistiaeth,
dim ond cadwyni o amgylch y gwddf.
Yn magu hunan-syniad a hunan-les
yn union fel gosod cadwyni o amgylch eich fferau.
Ef yn unig sy'n cyfarfod â'r Guru, ac yn sylweddoli'r Un Arglwydd,
sydd â'r fath dynged wedi ei ysgrifennu ar ei dalcen. ||3||
Ef yn unig sy'n cyfarfod â'r Arglwydd, sy'n plesio ei Feddwl.
Efe yn unig a dwyllir, yr hwn a dwyllir gan Dduw.
Nid oes neb, ar ei ben ei hun, yn anwybodus nac yn ddoeth.
Ef yn unig sy'n llafarganu'r Naam, y mae'r Arglwydd yn ei ysbrydoli i wneud hynny.
Nid oes gennych unrhyw ddiwedd na chyfyngiad.
Mae'r gwas Nanak yn aberth i Ti am byth. ||4||1||17||
Maaroo, Pumed Mehl:
Mae Maya, yr hudonwr, wedi hudo byd y tri gunas, y tri rhinwedd.
Mae'r byd ffug wedi ymgolli mewn trachwant.
Llefain, "Mine, mine!" casglant feddiannau, ond yn y diwedd, twyllir hwynt oll. ||1||
Mae'r Arglwydd yn ddi-ofn, yn ddi-ffurf ac yn drugarog.
Ef yw Gofalwr pob bod a chreadur. ||1||Saib||
Mae rhai yn casglu cyfoeth, ac yn ei gladdu yn y ddaear.
Ni all rhai gefnu ar gyfoeth, hyd yn oed yn eu breuddwydion.
Mae'r brenin yn ymarfer ei allu ac yn llenwi ei fagiau arian, ond ni fydd y cydymaith anwadal hwn yn cyd-fynd ag ef. ||2||
Mae rhai yn caru'r cyfoeth hwn hyd yn oed yn fwy na'u corff ac anadl einioes.
Mae rhai yn ei gasglu, gan gefnu ar eu tadau a'u mamau.
Mae rhai yn ei guddio rhag eu plant, ffrindiau a brodyr a chwiorydd, ond ni fydd yn aros gyda nhw. ||3||
Mae rhai yn troi'n feudwyon, ac yn eistedd mewn cyfyngau myfyriol.
Mae rhai yn Yogis, celibates, ysgolheigion crefyddol a meddylwyr.
Mae rhai yn trigo mewn cartrefi, mynwentydd, tiroedd amlosgi a choedwigoedd; ond mae Maya yn dal i lynu wrthyn nhw yno. ||4||
Pan rydd yr Arglwydd a'r Meistr un o'i rwymau,
daw Enw'r Arglwydd, Har, Har, i drigo yn ei enaid.
Yn y Saadh Sangat, Cwmni'r Sanctaidd, Rhyddheir ei weision gostyngedig ; O Nanac, maent yn cael eu hadbrynu a'u hudo gan Cipolwg yr Arglwydd o Gras. ||5||2||18||
Maaroo, Pumed Mehl:
Myfyriwch mewn cof am yr Un Arglwydd Ddifrycheulyd.
Nid oes neb yn cael ei droi oddi wrtho yn waglaw.
Fe'th goleddodd ac a'th gadwodd yng nghroth dy fam;
Fe'ch bendithiodd â chorff ac enaid, ac a'ch addurnodd.
Bob eiliad, myfyriwch ar yr Arglwydd Creawdwr hwnnw.
Gan fyfyrio mewn coffadwriaeth Am dano, y mae pob bai a chamgymeriad yn cael ei orchuddio.
Cysegrwch draed lotws yr Arglwydd yn ddwfn o fewn eich cnewyllyn eich hun.
Achub dy enaid rhag dyfroedd llygredd.
Terfynir dy waedd a'th waeddi;
gan fyfyrio ar Arglwydd y Bydysawd, bydd eich amheuon a'ch ofnau yn cael eu chwalu.
Anaml yw'r bod hwnnw, sy'n dod o hyd i'r Saadh Sangat, Cwmni'r Sanctaidd.
Mae Nanac yn aberth, yn aberth iddo. ||1||
Enw'r Arglwydd yw cynhaliaeth fy meddwl a'm corff.
Y mae'r sawl sy'n myfyrio arno'n cael ei ryddhau. ||1||Saib||
Mae'n credu bod y peth ffug yn wir.
Mae'r ffwl anwybodus yn syrthio mewn cariad ag ef.
Mae'n feddw â gwin chwant rhywiol, dicter a thrachwant;
mae'n colli'r bywyd dynol hwn mewn cyfnewid am gragen yn unig.
Mae'n cefnu ar ei eiddo ei hun, ac yn caru eiddo pobl eraill.
Mae ei feddwl a'i gorff yn treiddio trwy feddwdod Maya.
Nid yw ei chwantau sychedig yn cael eu diffodd, er ei fod yn ymroi i bleserau.
Nid yw ei obeithion yn cael eu cyflawni, a'i holl eiriau yn ffug.
Mae'n dod ar ei ben ei hun, ac mae'n mynd ar ei ben ei hun.