گروءَ کان سواءِ، رڳو اوندهه آهي.
سچي گروءَ سان ملڻ سان، آزاد ٿئي ٿو. ||2||
سڀ ڪم ازخود ڪيا ويا،
صرف ڳچيء ۾ زنجير آهن.
خود غرضي ۽ خود غرضيءَ کي پالڻ
ائين ئي آهي جيئن ڪنهن جي پيرن جي چوڌاري زنجير وجھڻ.
هو اڪيلو ئي گرو سان ملي ٿو، ۽ هڪ رب کي سڃاڻي ٿو،
جنهن جي پيشاني تي اهڙي قسمت لکيل آهي. ||3||
هو اڪيلو ئي رب سان ملندو آهي، جيڪو سندس دل کي وڻندو آهي.
اُهو ئي گمراهه آهي، جيڪو خدا کان غافل آهي.
ڪو به، پنهنجي طرفان، جاهل يا عقلمند ناهي.
هو اڪيلو ئي نالو ڳائيندو آهي، جنهن کي رب ائين ڪرڻ جي ترغيب ڏئي ٿو.
توهان وٽ ڪا به پڇاڙي يا حد ناهي.
ٻانهو نانڪ توکان سدا قربان آهي. ||4||1||17||
مارو، پنجين مھل:
مايا، مائل ڪندڙ، ٽن گنان، ٽن خاصيتن جي دنيا کي پکڙيل آهي.
ڪوڙي دنيا لالچ ۾ پئجي وئي آهي.
رڙ ڪري، ”منهنجو، منهنجو! اھي مال گڏ ڪن ٿا، پر آخر ۾، اھي سڀ ٺڳي ويا آھن. ||1||
رب بي خوف، بي شڪل ۽ رحمدل آهي.
هو سڀني مخلوقات ۽ مخلوقات جو پاليندڙ آهي. ||1||روڪ||
ڪي مال گڏ ڪري، زمين ۾ دفن ڪن ٿا.
ڪجھ دولت کي ڇڏي نه سگھندا آھن، حتي پنھنجي خوابن ۾.
بادشاھه پنھنجي طاقت جو استعمال ڪري، پنھنجي پئسن جا ٿانو ڀريندو آھي، پر ھي چالاڪ ساٿي ساڻس گڏ نه ويندو. ||2||
ڪي ماڻهو هن دولت کي پنهنجي جسم ۽ جان جي ساهه کان به وڌيڪ پيار ڪندا آهن.
ڪي ان کي گڏ ڪن ٿا، پنهنجن ابن ڏاڏن ۽ ماءُ کي ڇڏي ڏين ٿا.
ڪي ان کي پنهنجن ٻارن، دوستن ۽ ڀائرن کان لڪائي ڇڏيندا آهن، پر اهو انهن وٽ نه رهندو. ||3||
ڪي ته هرميت بڻجي ويندا آهن، ۽ مراقبي ۾ ويهندا آهن.
ڪي يوگي، برهمڻ، مذهبي عالم ۽ مفڪر آهن.
ڪجھ گھرن، قبرستانن، قبرستانن ۽ ٻيلن ۾ رھندا آھن. پر مايا اڃا تائين انهن سان گڏ رهي ٿي. ||4||
جڏهن رب ۽ مالڪ ڪنهن کي پنهنجي بندن مان آزاد ڪري ٿو،
رب، هار، هار، جو نالو سندس روح ۾ اچي ٿو.
ساد سنگت ۾، حضور جي صحبت ۾، سندس عاجز بندا آزاد ٿين ٿا. اي نانڪ، اهي رب جي فضل جي نظر سان آزاد ۽ خوش ٿيا آهن. ||5||2||18||
مارو، پنجين مھل:
هڪ بي مثال رب جي ياد ۾ غور ڪريو.
ڪو به هن کان خالي هٿ نه ڦرندو آهي.
هن توکي ماءُ جي پيٽ ۾ پاليو ۽ پاليو.
هن توهان کي جسم ۽ روح سان نوازيو، ۽ توهان کي سينگاريو.
هر لمحي، انهيءَ خالق رب جو غور ڪريو.
هن جي ياد ۾ غور ڪرڻ سان، سڀ عيب ۽ غلطيون ڍڪيل آهن.
رب جي ڪنول جي پيرن کي پنهنجي نفس جي مرڪز جي اندر اندر قائم ڪريو.
پنهنجي روح کي فساد جي پاڻي کان بچايو.
تنهنجون رڙيون ۽ رڙيون ختم ٿي وينديون.
رب العالمين جو ذڪر ڪرڻ سان اوهان جا شڪ ۽ خوف دور ٿي ويندا.
نادر آهي اها ذات، جنهن کي ساد سنگت، حضور جي صحبت ملي.
نانڪ هڪ قربان آهي، هن لاء هڪ قرباني آهي. ||1||
رب جو نالو منهنجي ذهن ۽ جسم جو سهارو آهي.
جيڪو به هن تي غور ڪندو آهي، اهو آزاد ٿي ويندو آهي. ||1||روڪ||
هو مڃي ٿو ته ڪوڙي ڳالهه سچي آهي.
جاهل بيوقوف ان سان پيار ڪري ٿو.
هو جنسي خواهش، ڪاوڙ ۽ لالچ جي شراب سان مست آهي.
هن انساني زندگيءَ کي هڪ گولي جي بدلي ۾ وڃائي ڇڏيو.
هو پنهنجو پاڻ کي ڇڏي ٿو، ۽ ٻين کي پيار ڪري ٿو.
هن جو دماغ ۽ جسم مايا جي نشي ۾ سمايل آهي.
سندس اُڃايل خواهشون نه ٿيون بجھجن، جيتوڻيڪ هو لذت ۾ مشغول رهي ٿو.
هن جون اميدون پوريون نه ٿيون آهن، ۽ هن جون سڀ ڳالهيون ڪوڙ آهن.
هو اڪيلو اچي ٿو، ۽ اڪيلو وڃي ٿو.