شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 306


ਜਿਸ ਨੋ ਦਇਆਲੁ ਹੋਵੈ ਮੇਰਾ ਸੁਆਮੀ ਤਿਸੁ ਗੁਰਸਿਖ ਗੁਰੂ ਉਪਦੇਸੁ ਸੁਣਾਵੈ ॥
jis no deaal hovai meraa suaamee tis gurasikh guroo upades sunaavai |

اھو ماڻھو، جنھن تي منھنجو پالڻھار مھربان ۽ مھربان آھي- انھيءَ گرو سک تي، گرو جي تعليم ڏني ويندي آھي.

ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਧੂੜਿ ਮੰਗੈ ਤਿਸੁ ਗੁਰਸਿਖ ਕੀ ਜੋ ਆਪਿ ਜਪੈ ਅਵਰਹ ਨਾਮੁ ਜਪਾਵੈ ॥੨॥
jan naanak dhoorr mangai tis gurasikh kee jo aap japai avarah naam japaavai |2|

ٻانهو نانڪ ان گر سک جي پيرن جي مٽيءَ لاءِ دعا گهري ٿو، جيڪو پاڻ به هن جو نالو ڳائيندو آهي، ۽ ٻين کي به ان جي جپ ڪرڻ لاءِ ترغيب ڏيندو آهي. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਜੋ ਤੁਧੁ ਸਚੁ ਧਿਆਇਦੇ ਸੇ ਵਿਰਲੇ ਥੋੜੇ ॥
jo tudh sach dhiaaeide se virale thorre |

اي سچا پالڻھار جيڪي تو کي ياد ڪن ٿا، اُھي تمام گھٽ آھن.

ਜੋ ਮਨਿ ਚਿਤਿ ਇਕੁ ਅਰਾਧਦੇ ਤਿਨ ਕੀ ਬਰਕਤਿ ਖਾਹਿ ਅਸੰਖ ਕਰੋੜੇ ॥
jo man chit ik araadhade tin kee barakat khaeh asankh karorre |

جيڪي پنهنجي شعوري ذهن ۾ هڪ رب جي پوڄا ۽ پوڄا ڪن ٿا - انهن جي سخاوت جي ذريعي، بيشمار لکين کي کارايو وڃي ٿو.

ਤੁਧੁਨੋ ਸਭ ਧਿਆਇਦੀ ਸੇ ਥਾਇ ਪਏ ਜੋ ਸਾਹਿਬ ਲੋੜੇ ॥
tudhuno sabh dhiaaeidee se thaae pe jo saahib lorre |

سڀ تو وٽ غور ڪن ٿا، پر اُهي ئي قبول ٿين ٿا، جيڪي پنهنجي پالڻهار کي راضي ڪن ٿا.

ਜੋ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਖਾਦੇ ਪੈਨਦੇ ਸੇ ਮੁਏ ਮਰਿ ਜੰਮੇ ਕੋੜ੍ਹੇ ॥
jo bin satigur seve khaade painade se mue mar jame korrhe |

جيڪي سچي گرو جي خدمت ڪرڻ کان سواءِ کائيندا ۽ ڪپڙا پائيندا آهن، اهي مري ويندا آهن. مرڻ کان پوءِ، اهي بدڪار ڪوڙهه وارا مريض وري جنم وٺن ٿا.

ਓਇ ਹਾਜਰੁ ਮਿਠਾ ਬੋਲਦੇ ਬਾਹਰਿ ਵਿਸੁ ਕਢਹਿ ਮੁਖਿ ਘੋਲੇ ॥
oe haajar mitthaa bolade baahar vis kadteh mukh ghole |

هن جي حضور ۾، اهي مٺيون ڳالهيون ڪندا آهن، پر هن جي پٺيءَ پٺيان، انهن جي وات مان زهر نڪرندو آهي.

ਮਨਿ ਖੋਟੇ ਦਯਿ ਵਿਛੋੜੇ ॥੧੧॥
man khotte day vichhorre |11|

خراب ذهن وارا رب کان جدا ٿيڻ لاءِ موڪليا ويا آهن. ||11||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |

سالڪ، چوٿون مهل:

ਮਲੁ ਜੂਈ ਭਰਿਆ ਨੀਲਾ ਕਾਲਾ ਖਿਧੋਲੜਾ ਤਿਨਿ ਵੇਮੁਖਿ ਵੇਮੁਖੈ ਨੋ ਪਾਇਆ ॥
mal jooee bhariaa neelaa kaalaa khidholarraa tin vemukh vemukhai no paaeaa |

بي وفا بيمخ پنهنجي بي وفا نوڪر کي ٻاهر موڪليو، جنهن کي نيرو ڪارو ڪوٽ پهريل هو، جنهن ۾ گندگي ۽ ڪچرو ڀريل هو.

ਪਾਸਿ ਨ ਦੇਈ ਕੋਈ ਬਹਣਿ ਜਗਤ ਮਹਿ ਗੂਹ ਪੜਿ ਸਗਵੀ ਮਲੁ ਲਾਇ ਮਨਮੁਖੁ ਆਇਆ ॥
paas na deee koee bahan jagat meh gooh parr sagavee mal laae manamukh aaeaa |

دنيا ۾ ڪو به سندس ويجھو نه ويھندو. پاڻ سڳورا منڍ ۾ ڪري پيا، ۽ ان کان به وڌيڪ گندگي ڍڪي واپس موٽي آيا.

ਪਰਾਈ ਜੋ ਨਿੰਦਾ ਚੁਗਲੀ ਨੋ ਵੇਮੁਖੁ ਕਰਿ ਕੈ ਭੇਜਿਆ ਓਥੈ ਭੀ ਮੁਹੁ ਕਾਲਾ ਦੁਹਾ ਵੇਮੁਖਾ ਦਾ ਕਰਾਇਆ ॥
paraaee jo nindaa chugalee no vemukh kar kai bhejiaa othai bhee muhu kaalaa duhaa vemukhaa daa karaaeaa |

بي وفا بيمخ کي موڪليو ويو ته هو ٻين تي بدمعاشي ڪرڻ ۽ پٺڀرائي ڪرڻ لاءِ، پر جڏهن هو اتي پهتو ته سندس ۽ سندس بي ايمان آقا ٻنهي جا منهن ڪارا ٿي ويا.

ਤੜ ਸੁਣਿਆ ਸਭਤੁ ਜਗਤ ਵਿਚਿ ਭਾਈ ਵੇਮੁਖੁ ਸਣੈ ਨਫਰੈ ਪਉਲੀ ਪਉਦੀ ਫਾਵਾ ਹੋਇ ਕੈ ਉਠਿ ਘਰਿ ਆਇਆ ॥
tarr suniaa sabhat jagat vich bhaaee vemukh sanai nafarai paulee paudee faavaa hoe kai utth ghar aaeaa |

اي تقدير جا ڀائرو، سڄي دنيا ۾ هڪدم اها ڳالهه ٻُڌي وئي ته هن بي ايمان ماڻهوءَ کي، پنهنجي نوڪر سميت، بوٽن سان لتاڙيو ويو. ذليل ٿي اٿيا ۽ پنھنجن گھرن ڏانھن موٽيا.

ਅਗੈ ਸੰਗਤੀ ਕੁੜਮੀ ਵੇਮੁਖੁ ਰਲਣਾ ਨ ਮਿਲੈ ਤਾ ਵਹੁਟੀ ਭਤੀਜਂੀ ਫਿਰਿ ਆਣਿ ਘਰਿ ਪਾਇਆ ॥
agai sangatee kurramee vemukh ralanaa na milai taa vahuttee bhateejanee fir aan ghar paaeaa |

بي ايمان بيمخ کي اجازت نه هئي ته هو ٻين سان گڏ ملن؛ پوءِ سندس زال ۽ ڀاڻيجي کيس ليٽائڻ لاءِ گهر وٺي آيا.

ਹਲਤੁ ਪਲਤੁ ਦੋਵੈ ਗਏ ਨਿਤ ਭੁਖਾ ਕੂਕੇ ਤਿਹਾਇਆ ॥
halat palat dovai ge nit bhukhaa kooke tihaaeaa |

هن دنيا ۽ آخرت ٻنهي کي وڃائي ڇڏيو آهي. هو مسلسل روئي ٿو، بک ۽ اڃ ۾.

ਧਨੁ ਧਨੁ ਸੁਆਮੀ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਹੈ ਜਿਨਿ ਨਿਆਉ ਸਚੁ ਬਹਿ ਆਪਿ ਕਰਾਇਆ ॥
dhan dhan suaamee karataa purakh hai jin niaau sach beh aap karaaeaa |

برڪت وارو، برڪت وارو آهي خالق، بنيادي ذات، اسان جو رب ۽ مالڪ؛ هو پاڻ بيٺو ۽ سچو انصاف ڏئي ٿو.

ਜੋ ਨਿੰਦਾ ਕਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕੀ ਸੋ ਸਾਚੈ ਮਾਰਿ ਪਚਾਇਆ ॥
jo nindaa kare satigur poore kee so saachai maar pachaaeaa |

جيڪو به ڪامل سچي گرو کي بدنام ڪري ٿو، ان کي سچي پالڻهار طرفان سزا ڏني وڃي ٿي.

ਏਹੁ ਅਖਰੁ ਤਿਨਿ ਆਖਿਆ ਜਿਨਿ ਜਗਤੁ ਸਭੁ ਉਪਾਇਆ ॥੧॥
ehu akhar tin aakhiaa jin jagat sabh upaaeaa |1|

هي لفظ ان جي طرفان ڳالهايو ويو آهي جنهن سڄي ڪائنات پيدا ڪئي. ||1||

ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |

چوٿين مهل:

ਸਾਹਿਬੁ ਜਿਸ ਕਾ ਨੰਗਾ ਭੁਖਾ ਹੋਵੈ ਤਿਸ ਦਾ ਨਫਰੁ ਕਿਥਹੁ ਰਜਿ ਖਾਏ ॥
saahib jis kaa nangaa bhukhaa hovai tis daa nafar kithahu raj khaae |

جنهن وٽ مالڪ لاءِ ڪو غريب مسڪين هجي- اهو ڪيئن ٿو کائي؟

ਜਿ ਸਾਹਿਬ ਕੈ ਘਰਿ ਵਥੁ ਹੋਵੈ ਸੁ ਨਫਰੈ ਹਥਿ ਆਵੈ ਅਣਹੋਦੀ ਕਿਥਹੁ ਪਾਏ ॥
ji saahib kai ghar vath hovai su nafarai hath aavai anahodee kithahu paae |

جيڪڏهن هن جي مالڪ جي گهر ۾ ڪا شيء آهي، هو حاصل ڪري سگهي ٿو؛ پر هو ڪيئن حاصل ڪري سگهي ٿو جيڪو اتي ناهي؟

ਜਿਸ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ ਫਿਰਿ ਲੇਖਾ ਮੰਗੀਐ ਸਾ ਸੇਵਾ ਅਉਖੀ ਹੋਈ ॥
jis dee sevaa keetee fir lekhaa mangeeai saa sevaa aaukhee hoee |

سندس خدمت ڪندي، سندس حساب ڪتاب لاءِ ڪير سڏبو؟ اها خدمت دردناڪ ۽ بيڪار آهي.

ਨਾਨਕ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ ਹਰਿ ਗੁਰ ਸਫਲ ਦਰਸਨ ਕੀ ਫਿਰਿ ਲੇਖਾ ਮੰਗੈ ਨ ਕੋਈ ॥੨॥
naanak sevaa karahu har gur safal darasan kee fir lekhaa mangai na koee |2|

اي نانڪ، گرو جي خدمت ڪريو، رب اوتار؛ سندس درشن جو برڪت وارو نظارو فائدي وارو آهي، ۽ آخر ۾، توهان کي حساب ۾ نه سڏيو ويندو. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਨਾਨਕ ਵੀਚਾਰਹਿ ਸੰਤ ਜਨ ਚਾਰਿ ਵੇਦ ਕਹੰਦੇ ॥
naanak veechaareh sant jan chaar ved kahande |

اي نانڪ، سنت غور ڪن ٿا، ۽ چار ويد اعلان ڪن ٿا،

ਭਗਤ ਮੁਖੈ ਤੇ ਬੋਲਦੇ ਸੇ ਵਚਨ ਹੋਵੰਦੇ ॥
bhagat mukhai te bolade se vachan hovande |

ته جيڪي به رب جا ٻانها پنهنجي وات سان چوندا، سو پورو ٿيندو.

ਪ੍ਰਗਟ ਪਹਾਰਾ ਜਾਪਦਾ ਸਭਿ ਲੋਕ ਸੁਣੰਦੇ ॥
pragatt pahaaraa jaapadaa sabh lok sunande |

هو پنهنجي ڪائناتي ورڪشاپ ۾ ظاهر آهي. سڀ ماڻهو اهو ٻڌي.

ਸੁਖੁ ਨ ਪਾਇਨਿ ਮੁਗਧ ਨਰ ਸੰਤ ਨਾਲਿ ਖਹੰਦੇ ॥
sukh na paaein mugadh nar sant naal khahande |

ضدي ماڻهو جيڪي سنتن سان وڙهندا آهن انهن کي ڪڏهن به امن نه ملندو.

ਓਇ ਲੋਚਨਿ ਓਨਾ ਗੁਣੈ ਨੋ ਓਇ ਅਹੰਕਾਰਿ ਸੜੰਦੇ ॥
oe lochan onaa gunai no oe ahankaar sarrande |

اولياءَ انهن کي نيڪيءَ سان برڪت ڏيڻ چاهيندا آهن، پر اهي صرف پنهنجي انا ۾ جلندا آهن.

ਓਇ ਵਿਚਾਰੇ ਕਿਆ ਕਰਹਿ ਜਾ ਭਾਗ ਧੁਰਿ ਮੰਦੇ ॥
oe vichaare kiaa kareh jaa bhaag dhur mande |

اهي بدبخت ڇا ٿا ڪري سگهن، ڇاڪاڻ ته، شروع کان وٺي، انهن جي قسمت ۾ برائي سان لعنت آهي.

ਜੋ ਮਾਰੇ ਤਿਨਿ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮਿ ਸੇ ਕਿਸੈ ਨ ਸੰਦੇ ॥
jo maare tin paarabraham se kisai na sande |

جن کي رب العالمين جو ڌڪ لڳندو آهي، سو ڪنهن جي به ڪم جو نه هوندو آهي.

ਵੈਰੁ ਕਰਹਿ ਨਿਰਵੈਰ ਨਾਲਿ ਧਰਮ ਨਿਆਇ ਪਚੰਦੇ ॥
vair kareh niravair naal dharam niaae pachande |

اُهي جيڪي نفرت ڪن ٿا ان کان، جنهن سان ڪا به نفرت نه آهي - مذهب جي سچي انصاف موجب، اهي تباهه ٿي ويندا.

ਜੋ ਜੋ ਸੰਤਿ ਸਰਾਪਿਆ ਸੇ ਫਿਰਹਿ ਭਵੰਦੇ ॥
jo jo sant saraapiaa se fireh bhavande |

جن تي اوليائن جي لعنت آهي سي بي مقصد ڀڄندا رهندا.

ਪੇਡੁ ਮੁੰਢਾਹੂੰ ਕਟਿਆ ਤਿਸੁ ਡਾਲ ਸੁਕੰਦੇ ॥੧੨॥
pedd mundtaahoon kattiaa tis ddaal sukande |12|

جڏهن وڻ پنهنجي پاڙن مان ڪٽيو وڃي ته شاخون سڪي مري وڃن ٿيون. ||12||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |

سالڪ چوٿين مهل:


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430