درد مان، خوشي پيدا ٿئي ٿي، ۽ خوشي مان درد پيدا ٿئي ٿو.
اھو وات جيڪو توھان جي ساراھ ڪري ٿو - اھو وات ڪھڙي بک جو شڪار ٿي سگھي ٿو؟ ||3||
اي نانڪ، تون اڪيلو بيوقوف آهين. باقي سڄي دنيا سٺي آهي.
اهو جسم جنهن ۾ نالو سٺو نه ٿو ٿئي - اهو جسم خراب ٿي وڃي ٿو. ||4||2||
پرڀاتي، پهرين مهل:
هن جي خاطر، برهما ويد بيان ڪيو، ۽ شيو مايا کي ڇڏي ڏنو.
هن جي خاطر، سڌن رهاڪو ٿي ويا ۽ ڇڏي ويا. ايستائين جو ديوتائن کي به سندس اسرار جو احساس نه ٿيو آهي. ||1||
اي بابا، سچي رب کي پنهنجي ذهن ۾ رک، ۽ سچي رب جو نالو پنهنجي وات سان ڳالهاءِ. سچو رب توهان کي پار ڪندو.
دشمن ۽ درد توهان جي ويجهو به نه ايندا. رب جي حڪمت کي ٿورا ئي سمجهن ٿا. ||1||روڪ||
باهه، پاڻي ۽ هوا دنيا کي ٺاهيندا آهن؛ اهي ٽيئي غلام آهن، اسم جي، رب جي.
جيڪو نالو نه ٿو ڳائي، سو چور آهي، پنجن چورن جي قلعي ۾ رهي ٿو. ||2||
جيڪڏهن ڪو ماڻهو ڪنهن ٻئي لاء سٺو ڪم ڪري ٿو، ته هو مڪمل طور تي پنهنجي شعوري دماغ ۾ پاڻ کي ڇڪيندو آهي.
رب تمام گهڻيون خوبيون ۽ تمام گهڻيون خوبيون عطا ڪري ٿو؛ هن کي ڪڏهن به افسوس نه ٿيو. ||3||
جيڪي تنهنجي ساراهه ڪن ٿا، اُهي پنهنجي گود ۾ مال گڏ ڪن ٿا. هي نانڪ جي دولت آهي.
جيڪو به انهن جي عزت ڪندو ان کي موت جو رسول نه سڏيندو. ||4||3||
پرڀاتي، پهرين مهل:
جنهن کي نه حسن آهي، نه سماجي حيثيت، نه وات، نه گوشت
- سچي گروءَ سان ملڻ سان، هو بي مثال رب ڳولي ٿو، ۽ تنهنجي نالي ۾ اچي ٿو. ||1||
اي جدا ٿيل يوگي، حقيقت جي جوهر تي غور ڪريو،
۽ تون وري ڪڏھن به دنيا ۾ پيدا ٿيڻ لاءِ نه ايندين. ||1||روڪ||
جنهن وٽ سٺو ڪرم يا ڌرمي عقيدو ناهي، مقدس مالا يا مالا
- خدا جي نور جي ذريعي، حڪمت عطا ڪئي وئي آهي؛ سچو گرو اسان جو محافظ آهي. ||2||
جيڪو نه روزو رکي ٿو، نه مذهبي واعدو ڪري ٿو ۽ نه ئي عبادت ڪري ٿو
- جيڪڏھن اھو سچو گرو جي حڪم جي تعميل ڪري ٿو، اھو سٺو قسمت يا خراب بابت پريشان ٿيڻ جي ضرورت نه آھي. ||3||
جيڪو نه پراميد آهي ۽ نه نا اميد، جنهن پنهنجي شعوري شعور کي تربيت ڏني آهي
- هن جو وجود اعليٰ ذات سان ملي ٿو. اي نانڪ، سندس شعور جاڳندو آهي. ||4||4||
پرڀاتي، پهرين مهل:
هو جيڪو چوي ٿو سو رب جي درٻار ۾ منظور آهي.
هو زهر ۽ امرت کي هڪجهڙو ڏسندو آهي. ||1||
مان ڇا ٿو چئي سگهان؟ توهان سڀني کي پکڙيل ۽ پکڙيل آهيو.
جيڪو ڪجهه ٿئي ٿو، سو سڀ تنهنجي مرضي سان ٿئي ٿو. ||1||روڪ||
خدائي نور چمڪندڙ طور تي چمڪي ٿو، ۽ غرور وارو غرور ختم ٿي ويو آهي.
سچو گرو، امرت وارو نالو، رب جو نالو ڏئي ٿو. ||2||
ڪالي يوگ جي هن اونداهي دور ۾، هڪ جنم منظور آهي،
جيڪڏهن ڪنهن کي سچي عدالت ۾ عزت ملي ٿي. ||3||
ڳالهائڻ ۽ ٻڌڻ سان، ماڻهو ناقابل بيان رب جي آسماني گهر ڏانهن وڃي ٿو.
وات جا لفظ، اي نانڪ، سڙي ويندا آهن. ||4||5||
پرڀاتي، پهرين مهل:
جيڪو شخص روحاني حڪمت جي عميق پاڻي ۾ غسل ڪري ٿو، سو اٺيتاليھ مقدس زيارتن جا فضيلت پاڻ سان گڏ کڻي ٿو.
گرو جي تعليمات جواهر ۽ جواهر آهن. سک جيڪو هن جي خدمت ڪري ٿو، انهن کي ڳولي ٿو ۽ ڳولي ٿو. ||1||
گرو جي برابر ڪو به مقدس مزار ناهي.
گرو سڪون جي سمنڊ کي گهيرو ڪري ٿو. ||1||روڪ||