جيڪڏهن رب پاڻ توهان کي بچائيندو، ته پوء توهان کي بچايو ويندو. سچي گرو جي پيرن تي رهو. ||4||
اي منھنجا پيارا پيارا اُٺ جھڙا دماغ، جسم جي اندر خدائي نور تي رھ.
گرو مون کي نام جا نو خزانا ڏيکاريا آهن. رب العالمين اهو تحفو ڏنو آهي. ||5||
اي اُٺ جهڙو دماغ، تون ڏاڍو چست آهين. پنهنجي هوشياري ۽ ڪرپشن کي ڇڏي ڏيو.
رب جي نالي تي رهو، هار، هار؛ آخري وقت تي، رب توهان کي آزاد ڪندو. ||6||
اي اُٺ جهڙو ذهن، تون ڏاڍو خوش نصيب آهين. روحاني حڪمت جي زيور تي رهو.
توهان پنهنجي هٿن ۾ گرو جي روحاني حڪمت جي تلوار رکون ٿا. موت جي هن تباهيءَ سان، موت جي رسول کي قتل ڪر. ||7||
خزانو اندر ۾ آهي، اي اُٺ جهڙو ذهن، پر تون ٻاهر شڪ ۾ گهمي ٿو، ان کي ڳولين ٿو.
ڪامل گرو، بنيادي ذات سان ملڻ، توهان کي معلوم ٿيندو ته رب، توهان جو بهترين دوست، توهان سان گڏ آهي. ||8||
تون لذت ۾ مشغول آهين، اي اُٺ جهڙو ذهن. ان جي بدران رب جي دائمي محبت تي رهو!
رب جي محبت جو رنگ ڪڏھن به نه ٽٽندو آھي. گرو جي خدمت ڪريو، ۽ لفظ جي ڪلام تي رهو. ||9||
اسين پکي آھيون، اي اُٺ جھڙي دماغ؛ رب، لافاني بنيادي وجود، وڻ آهي.
گرومخ ڏاڍا خوش نصيب آهن - اهي اهو ڳوليندا آهن. اي نوڪر نانڪ، رهو نالو، رب جي نالي تي. ||10||2||
راگ گوري گوارايري، پنجين مهل، اشٽپڌيا:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچ جو نالو آهي. تخليقي شخصيت. گرو جي مهرباني:
جڏهن هي ذهن فخر سان ڀرجي ويندو آهي،
پوءِ اهو چريو ۽ چريو وانگر چوڌاري ڦرندو رهي ٿو.
پر جڏهن اهو سڀ ڪجهه مٽي ٿي ويندو،
پوءِ اهو رب کي هر دل ۾ سڃاڻي ٿو. ||1||
عاجزي جو ميوو فطري امن ۽ خوشي آهي.
منهنجي سچي گرو مون کي اهو تحفو ڏنو آهي. ||1||روڪ||
جڏهن هو ٻين کي بڇڙو سمجهي،
پوءِ هر ڪو هن لاءِ جال وجھي ٿو.
پر جڏهن هو ’منهنجو‘ ۽ ’تنهنجو‘ سوچڻ بند ڪري ٿو،
پوءِ ڪو به هن سان ناراض ناهي. ||2||
جڏهن هو ’منهنجو پنهنجو، منهنجو پنهنجو‘،
پوءِ هو سخت مصيبت ۾ آهي.
پر جڏهن هو خالق کي سڃاڻي ٿو،
پوءِ هو عذاب کان آزاد آهي. ||3||
جڏهن هو پاڻ کي جذباتي وابستگي ۾ جڪڙي ٿو،
هو اچي ٿو ۽ ٻيهر جنم وٺي ٿو، موت جي مسلسل نظر هيٺ.
پر جڏهن هن جا سڀ شڪ ختم ٿي ويا،
پوءِ هن ۾ ۽ رب العالمين ۾ ڪو فرق نه آهي. ||4||
جڏهن هو اختلاف سمجهي ٿو،
پوءِ هن کي درد، عذاب ۽ ڏک ٿيندو آهي.
پر جڏهن هو هڪ ئي رب کي سڃاڻي ٿو،
هو سڀ ڪجهه سمجهي ٿو. ||5||
جڏهن هو مايا ۽ دولت لاءِ ڀڄن ٿا،
هو مطمئن نه آهي، ۽ هن جون خواهشون ختم نه ٿيون.
پر جڏهن هو مايا کان ڀڄي ٿو،
پوءِ دولت جي ديوي اٿي بيٺي ۽ سندس پٺيان لڳي. ||6||
جڏهن، سندس فضل سان، سچو گرو ملندو آهي،
ذهن جي مندر ۾ چراغ روشن آهي.
جڏهن هو سمجهي ٿو ته فتح ۽ شڪست ڇا آهي،
پوءِ هو پنهنجي گهر جي حقيقي قدر جي تعريف ڪرڻ ۾ اچي ٿو. ||7||