ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شري گرو گرنتھ صاحب
صفحو - 1106
ਰਾਗੁ ਮਾਰੂ ਬਾਣੀ ਜੈਦੇਉ ਜੀਉ ਕੀ ॥
raag maaroo baanee jaideo jeeo kee |راگ مارو، جيئي ديو جيئي جو ڪلام:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
ਚੰਦ ਸਤ ਭੇਦਿਆ ਨਾਦ ਸਤ ਪੂਰਿਆ ਸੂਰ ਸਤ ਖੋੜਸਾ ਦਤੁ ਕੀਆ ॥
chand sat bhediaa naad sat pooriaa soor sat khorrasaa dat keea |سانس کاٻي نڙيءَ ذريعي اندر داخل ڪيو ويندو آهي؛ اهو سشمنا جي مرڪزي چينل ۾ رکيل آهي، ۽ ساڄي نڪ جي ذريعي ڇڏڻ، رب جي نالي کي سورهن ڀيرا ورجائي ٿو.
ਅਬਲ ਬਲੁ ਤੋੜਿਆ ਅਚਲ ਚਲੁ ਥਪਿਆ ਅਘੜੁ ਘੜਿਆ ਤਹਾ ਅਪਿਉ ਪੀਆ ॥੧॥
abal bal torriaa achal chal thapiaa agharr gharriaa tahaa apiau peea |1|مان بي طاقت آهيان؛ منهنجي طاقت ڀڄي وئي آهي. منهنجو غير مستحڪم ذهن مستحڪم ٿي ويو آهي، ۽ منهنجي بي ترتيب روح کي سينگاريو ويو آهي. مان امرت ۾ پيئندو آهيان. ||1||
ਮਨ ਆਦਿ ਗੁਣ ਆਦਿ ਵਖਾਣਿਆ ॥
man aad gun aad vakhaaniaa |مان پنهنجي دماغ ۾، خدا جي اصلي رب جو نالو ڳائيندو آهيان، جيڪو فضيلت جو سرچشمو آهي.
ਤੇਰੀ ਦੁਬਿਧਾ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਸੰਮਾਨਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
teree dubidhaa drisatt samaaniaa |1| rahaau |منهنجو خواب، ته تون آهين مان جدا آهيان، ڳري ويو آهي. ||1||روڪ||
ਅਰਧਿ ਕਉ ਅਰਧਿਆ ਸਰਧਿ ਕਉ ਸਰਧਿਆ ਸਲਲ ਕਉ ਸਲਲਿ ਸੰਮਾਨਿ ਆਇਆ ॥
aradh kau aradhiaa saradh kau saradhiaa salal kau salal samaan aaeaa |مان ان جي عبادت ڪريان ٿو جيڪو عبادت جي لائق آهي. مان ان تي ڀروسو ڪريان ٿو جيڪو ڀروسو ڪرڻ جي لائق آهي. جيئن پاڻي پاڻيءَ ۾ ملندو آهي، تيئن مان رب ۾ ملندو آهيان.
ਬਦਤਿ ਜੈਦੇਉ ਜੈਦੇਵ ਕਉ ਰੰਮਿਆ ਬ੍ਰਹਮੁ ਨਿਰਬਾਣੁ ਲਿਵ ਲੀਣੁ ਪਾਇਆ ॥੨॥੧॥
badat jaideo jaidev kau ramiaa braham nirabaan liv leen paaeaa |2|1|جيئي ديو چوي ٿو، مان روشنيءَ واري، فتحمند رب جو غور ۽ فڪر ڪريان ٿو. مان پيار سان خدا جي نروان ۾ جذب ٿي چڪو آهيان. ||2||1||
ਕਬੀਰੁ ॥ ਮਾਰੂ ॥
kabeer | maaroo |ڪبير، مارو:
ਰਾਮੁ ਸਿਮਰੁ ਪਛੁਤਾਹਿਗਾ ਮਨ ॥
raam simar pachhutaahigaa man |رب جي ياد ۾ ياد ڪر، نه ته آخر ۾ پشيمان ٿيندو، اي دماغ.
ਪਾਪੀ ਜੀਅਰਾ ਲੋਭੁ ਕਰਤੁ ਹੈ ਆਜੁ ਕਾਲਿ ਉਠਿ ਜਾਹਿਗਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
paapee jeearaa lobh karat hai aaj kaal utth jaahigaa |1| rahaau |اي گنهگار روح، تون لالچ ۾ ڪم ڪرين ٿو، پر اڄ يا سڀاڻي توکي اٿڻو پوندو ۽ ڇڏڻو پوندو. ||1||روڪ||
ਲਾਲਚ ਲਾਗੇ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਮਾਇਆ ਭਰਮ ਭੁਲਾਹਿਗਾ ॥
laalach laage janam gavaaeaa maaeaa bharam bhulaahigaa |لالچ ۾ جڪڙي، تو مايا جي شڪ ۾ ڦاٿل پنهنجي زندگي برباد ڪئي آهي.
ਧਨ ਜੋਬਨ ਕਾ ਗਰਬੁ ਨ ਕੀਜੈ ਕਾਗਦ ਜਿਉ ਗਲਿ ਜਾਹਿਗਾ ॥੧॥
dhan joban kaa garab na keejai kaagad jiau gal jaahigaa |1|پنهنجي دولت ۽ جوانيءَ تي فخر نه ڪريو. تون سڪل ڪاغذ وانگر ٽٽي پوندي. ||1||
ਜਉ ਜਮੁ ਆਇ ਕੇਸ ਗਹਿ ਪਟਕੈ ਤਾ ਦਿਨ ਕਿਛੁ ਨ ਬਸਾਹਿਗਾ ॥
jau jam aae kes geh pattakai taa din kichh na basaahigaa |جڏهن موت جو رسول اچي توهان کي وارن کان پڪڙي، توهان کي ڇڪيندو، ان ڏينهن توهان بي طاقت ٿيندؤ.
ਸਿਮਰਨੁ ਭਜਨੁ ਦਇਆ ਨਹੀ ਕੀਨੀ ਤਉ ਮੁਖਿ ਚੋਟਾ ਖਾਹਿਗਾ ॥੨॥
simaran bhajan deaa nahee keenee tau mukh chottaa khaahigaa |2|توهان رب کي ياد نه ڪندا آهيو، يا هن تي مراقبي ۾ ويريبرٽ ڪندا آهيو، ۽ توهان رحم نه ڪندا آهيو. توهان کي پنهنجي منهن تي ماريو ويندو. ||2||
ਧਰਮ ਰਾਇ ਜਬ ਲੇਖਾ ਮਾਗੈ ਕਿਆ ਮੁਖੁ ਲੈ ਕੈ ਜਾਹਿਗਾ ॥
dharam raae jab lekhaa maagai kiaa mukh lai kai jaahigaa |جڏهن ڌرم جو حقدار جج تنهنجو حساب گهرندو، تڏهن تون هن کي ڪهڙو منهن ڏيکاريندين؟
ਕਹਤੁ ਕਬੀਰੁ ਸੁਨਹੁ ਰੇ ਸੰਤਹੁ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਤਰਿ ਜਾਂਹਿਗਾ ॥੩॥੧॥
kahat kabeer sunahu re santahu saadhasangat tar jaanhigaa |3|1|ڪبير فرمائي ٿو، ٻڌ، اي سنتو: ساد سنگت ۾، پاڪ جي صحبت ۾، توهان کي نجات ملندي. ||3||1||
ਰਾਗੁ ਮਾਰੂ ਬਾਣੀ ਰਵਿਦਾਸ ਜੀਉ ਕੀ ॥
raag maaroo baanee ravidaas jeeo kee |راگ مارو، روي داس جيئي جو ڪلام:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
ਐਸੀ ਲਾਲ ਤੁਝ ਬਿਨੁ ਕਉਨੁ ਕਰੈ ॥
aaisee laal tujh bin kaun karai |اي عشق، توکان سواءِ ٻيو ڪير اهڙو ڪم ڪري سگهي ٿو؟
ਗਰੀਬ ਨਿਵਾਜੁ ਗੁਸਈਆ ਮੇਰਾ ਮਾਥੈ ਛਤ੍ਰੁ ਧਰੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
gareeb nivaaj guseea meraa maathai chhatru dharai |1| rahaau |اي غريبن جا پالڻهار، رب العالمين، تو منهنجي مٿي تي پنهنجي فضل جي ڇت رکي ڇڏي آهي. ||1||روڪ||
ਜਾ ਕੀ ਛੋਤਿ ਜਗਤ ਕਉ ਲਾਗੈ ਤਾ ਪਰ ਤੁਹਂੀ ਢਰੈ ॥
jaa kee chhot jagat kau laagai taa par tuhanee dtarai |صرف تون ئي ان شخص تي رحم ڪري سگهين ٿو جنهن جي لمس دنيا کي آلوده ڪري ٿي.
ਨੀਚਹ ਊਚ ਕਰੈ ਮੇਰਾ ਗੋਬਿੰਦੁ ਕਾਹੂ ਤੇ ਨ ਡਰੈ ॥੧॥
neechah aooch karai meraa gobind kaahoo te na ddarai |1|تون اونڌو ڪرين ٿو ذليل کي، اي منهنجا رب ڪائنات؛ تون ڪنهن کان به نه ڊڄين. ||1||
ਨਾਮਦੇਵ ਕਬੀਰੁ ਤਿਲੋਚਨੁ ਸਧਨਾ ਸੈਨੁ ਤਰੈ ॥
naamadev kabeer tilochan sadhanaa sain tarai |نام ديوي، ڪبير، ترلوچن، ساڌنا ۽ سين پار ٿي ويا.
ਕਹਿ ਰਵਿਦਾਸੁ ਸੁਨਹੁ ਰੇ ਸੰਤਹੁ ਹਰਿ ਜੀਉ ਤੇ ਸਭੈ ਸਰੈ ॥੨॥੧॥
keh ravidaas sunahu re santahu har jeeo te sabhai sarai |2|1|روي داس فرمائي ٿو، ٻڌ، اي سنتو، پيارا رب جي ذريعي، سڀ ڪجهه ٿي ويو آهي. ||2||1||
ਮਾਰੂ ॥
maaroo |مارو:
ਸੁਖ ਸਾਗਰ ਸੁਰਿਤਰੁ ਚਿੰਤਾਮਨਿ ਕਾਮਧੇਨ ਬਸਿ ਜਾ ਕੇ ਰੇ ॥
sukh saagar suritar chintaaman kaamadhen bas jaa ke re |رب امن جو سمنڊ آهي. زندگيءَ جو معجزاتي وڻ، معجزن جو زيور ۽ خواهش پوري ڪرڻ واري ڳئون سڀ سندس قدرت ۾ آهن.
ਚਾਰਿ ਪਦਾਰਥ ਅਸਟ ਮਹਾ ਸਿਧਿ ਨਵ ਨਿਧਿ ਕਰ ਤਲ ਤਾ ਕੈ ॥੧॥
chaar padaarath asatt mahaa sidh nav nidh kar tal taa kai |1|چار عظيم نعمتون، اٺ عظيم معجزاتي روحاني طاقتون ۽ نو خزانا سندس هٿ جي کجيءَ ۾ آهن. ||1||
ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨ ਜਪਸਿ ਰਸਨਾ ॥
har har har na japas rasanaa |تون ڇو نه ٿو رب جو نالو، هار، هار، هار؟
ਅਵਰ ਸਭ ਛਾਡਿ ਬਚਨ ਰਚਨਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
avar sabh chhaadd bachan rachanaa |1| rahaau |لفظن جي ٻين سڀني ڊوائيسز کي ڇڏي ڏيو. ||1||روڪ||
ਨਾਨਾ ਖਿਆਨ ਪੁਰਾਨ ਬੇਦ ਬਿਧਿ ਚਉਤੀਸ ਅਛਰ ਮਾਹੀ ॥
naanaa khiaan puraan bed bidh chautees achhar maahee |ڪيتريون ئي مهاڳون، پراڻا ۽ ويد، سڀ اکر جي اکرن مان ٺهيل آهن.
ਬਿਆਸ ਬੀਚਾਰਿ ਕਹਿਓ ਪਰਮਾਰਥੁ ਰਾਮ ਨਾਮ ਸਰਿ ਨਾਹੀ ॥੨॥
biaas beechaar kahio paramaarath raam naam sar naahee |2|غور ويچار کان پوءِ، وياس وڏي سچي ڳالهه ڪئي، ته رب جي نالي جي برابر ڪا به شيءِ ناهي. ||2||
ਸਹਜ ਸਮਾਧਿ ਉਪਾਧਿ ਰਹਤ ਹੋਇ ਬਡੇ ਭਾਗਿ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥
sahaj samaadh upaadh rahat hoe badde bhaag liv laagee |سمجهه ۾ سماڌيءَ ۾ سندن مشڪلاتون دور ٿي وينديون آهن. ڏاڍا خوش قسمت ماڻهو پيار سان رب تي ڌيان ڏيندا آهن.
ਕਹਿ ਰਵਿਦਾਸ ਉਦਾਸ ਦਾਸ ਮਤਿ ਜਨਮ ਮਰਨ ਭੈ ਭਾਗੀ ॥੩॥੨॥੧੫॥
keh ravidaas udaas daas mat janam maran bhai bhaagee |3|2|15|روي داس چوي ٿو، رب جو ٻانهو دنيا کان لاتعلق رهي ٿو. ڄمڻ ۽ موت جو خوف هن جي ذهن مان ڀڄي ويندو آهي. ||3||2||15||