شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 553


ਜਿਨਾ ਆਪੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ਸੇ ਜਨ ਸਚੀ ਦਰਗਹਿ ਜਾਣੇ ॥੧੧॥
jinaa aape guramukh de vaddiaaee se jan sachee darageh jaane |11|

اُهو گرو مُخ، جنهن کي تو وڏي شان سان نوازيو آهي- اُهو عاجز تنهنجي سچي درٻار ۾ سڃاتل آهي. ||11||

ਸਲੋਕੁ ਮਰਦਾਨਾ ੧ ॥
salok maradaanaa 1 |

سلوڪ، مردانا:

ਕਲਿ ਕਲਵਾਲੀ ਕਾਮੁ ਮਦੁ ਮਨੂਆ ਪੀਵਣਹਾਰੁ ॥
kal kalavaalee kaam mad manooaa peevanahaar |

ڪالي يوگا جو اونداهو زمانو اهو برتن آهي، جيڪو جنسي خواهش جي شراب سان ڀريل آهي. دماغ شرابي آهي.

ਕ੍ਰੋਧ ਕਟੋਰੀ ਮੋਹਿ ਭਰੀ ਪੀਲਾਵਾ ਅਹੰਕਾਰੁ ॥
krodh kattoree mohi bharee peelaavaa ahankaar |

ڪاوڙ هڪ پيالو آهي، جذباتي وابستگي سان ڀريل آهي، ۽ انا سرور آهي.

ਮਜਲਸ ਕੂੜੇ ਲਬ ਕੀ ਪੀ ਪੀ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥
majalas koorre lab kee pee pee hoe khuaar |

ڪوڙ ۽ لالچ جي صحبت ۾ گهڻو پيئجي، برباد ٿئي ٿو.

ਕਰਣੀ ਲਾਹਣਿ ਸਤੁ ਗੁੜੁ ਸਚੁ ਸਰਾ ਕਰਿ ਸਾਰੁ ॥
karanee laahan sat gurr sach saraa kar saar |

تنهن ڪري چڱا ڪم توهان جي آستين، ۽ سچائي توهان جي گلن کي؛ هن طريقي سان، سچ جي بهترين شراب ٺاهيو.

ਗੁਣ ਮੰਡੇ ਕਰਿ ਸੀਲੁ ਘਿਉ ਸਰਮੁ ਮਾਸੁ ਆਹਾਰੁ ॥
gun mandde kar seel ghiau saram maas aahaar |

نيڪيءَ کي پنهنجي ماني بنايو، سٺي اخلاق کي گھي، ۽ گوشت کي حلال بنايو.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਈਐ ਨਾਨਕਾ ਖਾਧੈ ਜਾਹਿ ਬਿਕਾਰ ॥੧॥
guramukh paaeeai naanakaa khaadhai jaeh bikaar |1|

جيئن گرو مُخ، اهي مليا آهن، اي نانڪ؛ انهن مان حصو وٺڻ سان، ڪنهن جا گناهه ختم ٿي ويندا آهن. ||1||

ਮਰਦਾਨਾ ੧ ॥
maradaanaa 1 |

مردانا:

ਕਾਇਆ ਲਾਹਣਿ ਆਪੁ ਮਦੁ ਮਜਲਸ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਧਾਤੁ ॥
kaaeaa laahan aap mad majalas trisanaa dhaat |

انساني جسم وات آهي، خود غرور شراب آهي، ۽ خواهش شراب جي ساٿين جي صحبت آهي.

ਮਨਸਾ ਕਟੋਰੀ ਕੂੜਿ ਭਰੀ ਪੀਲਾਏ ਜਮਕਾਲੁ ॥
manasaa kattoree koorr bharee peelaae jamakaal |

ذهن جي آرزوءَ جو پيالو ڪوڙ سان ڀرجي ويو آهي، ۽ موت جو رسول پيالو کڻندڙ آهي.

ਇਤੁ ਮਦਿ ਪੀਤੈ ਨਾਨਕਾ ਬਹੁਤੇ ਖਟੀਅਹਿ ਬਿਕਾਰ ॥
eit mad peetai naanakaa bahute khatteeeh bikaar |

اي نانڪ، هن شراب ۾ پيئڻ سان بيشمار گناهه ۽ فساد ٿين ٿا.

ਗਿਆਨੁ ਗੁੜੁ ਸਾਲਾਹ ਮੰਡੇ ਭਉ ਮਾਸੁ ਆਹਾਰੁ ॥
giaan gurr saalaah mandde bhau maas aahaar |

تنھنڪري روحاني دانائيءَ کي پنھنجو گل، خدا جي ساراھ کي پنھنجي ماني، ۽ خدا جي خوف کي پنھنجو گوشت بڻايو.

ਨਾਨਕ ਇਹੁ ਭੋਜਨੁ ਸਚੁ ਹੈ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਆਧਾਰੁ ॥੨॥
naanak ihu bhojan sach hai sach naam aadhaar |2|

اي نانڪ، هي سچو کاڌو آهي. سچو نالو ئي توهان جو سهارو بڻيو. ||2||

ਕਾਂਯਾਂ ਲਾਹਣਿ ਆਪੁ ਮਦੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਤਿਸ ਕੀ ਧਾਰ ॥
kaanyaan laahan aap mad amrit tis kee dhaar |

جيڪڏهن انساني جسم وات آهي، ۽ خود شناسي شراب آهي، ته پوءِ امرت جو هڪ وهڪرو پيدا ٿئي ٿو.

ਸਤਸੰਗਤਿ ਸਿਉ ਮੇਲਾਪੁ ਹੋਇ ਲਿਵ ਕਟੋਰੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਭਰੀ ਪੀ ਪੀ ਕਟਹਿ ਬਿਕਾਰ ॥੩॥
satasangat siau melaap hoe liv kattoree amrit bharee pee pee katteh bikaar |3|

سنتن جي سوسائيٽي سان ملاقات، رب جي محبت جو پيالو هن امروتي امرت سان ڀريل آهي؛ ان کي پيئڻ سان انسان جا گناهه ۽ خرابيون ختم ٿي وينديون آهن. ||3||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਆਪੇ ਸੁਰਿ ਨਰ ਗਣ ਗੰਧਰਬਾ ਆਪੇ ਖਟ ਦਰਸਨ ਕੀ ਬਾਣੀ ॥
aape sur nar gan gandharabaa aape khatt darasan kee baanee |

هو پاڻ فرشتو آهي، آسماني هيرالڊ، ۽ آسماني ڳائڻو آهي. هو پاڻ اهو آهي جيڪو فلسفي جي ڇهن اسڪولن جي وضاحت ڪري ٿو.

ਆਪੇ ਸਿਵ ਸੰਕਰ ਮਹੇਸਾ ਆਪੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਕਥ ਕਹਾਣੀ ॥
aape siv sankar mahesaa aape guramukh akath kahaanee |

هو پاڻ آهي شيو، شنڪر ۽ مهيش؛ هو پاڻ ئي گرو مُخ آهي، جيڪو اڻ ڳڻي ڳالهائجي.

ਆਪੇ ਜੋਗੀ ਆਪੇ ਭੋਗੀ ਆਪੇ ਸੰਨਿਆਸੀ ਫਿਰੈ ਬਿਬਾਣੀ ॥
aape jogee aape bhogee aape saniaasee firai bibaanee |

هو پاڻ ئي يوگي آهي، هو پاڻ ئي حسي لطف وٺندڙ آهي، ۽ هو پاڻ سنياسي آهي، ريگستان ۾ گهمي ٿو.

ਆਪੈ ਨਾਲਿ ਗੋਸਟਿ ਆਪਿ ਉਪਦੇਸੈ ਆਪੇ ਸੁਘੜੁ ਸਰੂਪੁ ਸਿਆਣੀ ॥
aapai naal gosatt aap upadesai aape sugharr saroop siaanee |

هو پاڻ سان بحث ڪري ٿو، ۽ هو پاڻ کي سيکاري ٿو؛ هو پاڻ بيحد، سخي ۽ حڪمت وارو آهي.

ਆਪਣਾ ਚੋਜੁ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਆਪੇ ਆਪੇ ਸਭਨਾ ਜੀਆ ਕਾ ਹੈ ਜਾਣੀ ॥੧੨॥
aapanaa choj kar vekhai aape aape sabhanaa jeea kaa hai jaanee |12|

پنهنجي راند کي اسٽيج ڪندي، هو پاڻ ان کي ڏسندو آهي. هو پاڻ سڀني شين جو ڄاڻو آهي. ||12||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

سالڪ، ٽيون مهل:

ਏਹਾ ਸੰਧਿਆ ਪਰਵਾਣੁ ਹੈ ਜਿਤੁ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਰਾ ਚਿਤਿ ਆਵੈ ॥
ehaa sandhiaa paravaan hai jit har prabh meraa chit aavai |

اها شام جي دعا ئي قبول آهي، جيڪا رب العالمين کي منهنجي شعور ۾ آڻي ٿي.

ਹਰਿ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਊਪਜੈ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਜਲਾਵੈ ॥
har siau preet aoopajai maaeaa mohu jalaavai |

منهنجي اندر ۾ رب لاءِ محبت پيدا ٿي وئي آهي، ۽ منهنجو مايا سان تعلق سڙي ويو آهي.

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਦੁਬਿਧਾ ਮਰੈ ਮਨੂਆ ਅਸਥਿਰੁ ਸੰਧਿਆ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥
guraparasaadee dubidhaa marai manooaa asathir sandhiaa kare veechaar |

گرو جي فضل سان، دوئي جي فتح آهي، ۽ ذهن مستحڪم ٿي ويندو آهي؛ مون پنهنجي شام جي نماز کي غور فڪر ڪيو آهي.

ਨਾਨਕ ਸੰਧਿਆ ਕਰੈ ਮਨਮੁਖੀ ਜੀਉ ਨ ਟਿਕੈ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥੧॥
naanak sandhiaa karai manamukhee jeeo na ttikai mar jamai hoe khuaar |1|

اي نانڪ، خود ارادي وارو انسان پنهنجي شام جي نماز پڙهي سگهي ٿو، پر هن جو ذهن ان تي مرکوز نه آهي. ڄمڻ ۽ موت جي ذريعي، هو تباهه ٿي ويو آهي. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਪ੍ਰਿਉ ਪ੍ਰਿਉ ਕਰਤੀ ਸਭੁ ਜਗੁ ਫਿਰੀ ਮੇਰੀ ਪਿਆਸ ਨ ਜਾਇ ॥
priau priau karatee sabh jag firee meree piaas na jaae |

مون سڄي دنيا گھمائي، رڙ ڪئي، ”عشق، اي عشق!

ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਮੇਰੀ ਪਿਆਸ ਗਈ ਪਿਰੁ ਪਾਇਆ ਘਰਿ ਆਇ ॥੨॥
naanak satigur miliaai meree piaas gee pir paaeaa ghar aae |2|

اي نانڪ، سچي گرو سان ملي، منهنجي خواهش پوري ٿي. مون کي پنهنجو محبوب تڏهن مليو، جڏهن مان پنهنجي گهر موٽي آيس. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਆਪੇ ਤੰਤੁ ਪਰਮ ਤੰਤੁ ਸਭੁ ਆਪੇ ਆਪੇ ਠਾਕੁਰੁ ਦਾਸੁ ਭਇਆ ॥
aape tant param tant sabh aape aape tthaakur daas bheaa |

هو پاڻ ئي اعليٰ ذات آهي، هو پاڻ ئي سڀني جو جوهر آهي. هو پاڻ مالڪ ۽ مالڪ آهي، ۽ هو پاڻ ئي خادم آهي.

ਆਪੇ ਦਸ ਅਠ ਵਰਨ ਉਪਾਇਅਨੁ ਆਪਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਆਪਿ ਰਾਜੁ ਲਇਆ ॥
aape das atth varan upaaeian aap braham aap raaj leaa |

پاڻ ارڙهن ذاتن جا ماڻهو پيدا ڪيائين. خدا پاڻ پنهنجي ڊومين حاصل ڪئي.

ਆਪੇ ਮਾਰੇ ਆਪੇ ਛੋਡੈ ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਕਰੇ ਦਇਆ ॥
aape maare aape chhoddai aape bakhase kare deaa |

پاڻ ماري ٿو، ۽ پاڻ ڇڏائي ٿو. هو پاڻ، پنهنجي مهربانيءَ سان، اسان کي بخشي ٿو. هو بي مثال آهي

ਆਪਿ ਅਭੁਲੁ ਨ ਭੁਲੈ ਕਬ ਹੀ ਸਭੁ ਸਚੁ ਤਪਾਵਸੁ ਸਚੁ ਥਿਆ ॥
aap abhul na bhulai kab hee sabh sach tapaavas sach thiaa |

- هو ڪڏهن به غلطي نه ڪندو آهي؛ سچي رب جو انصاف بلڪل سچو آهي.

ਆਪੇ ਜਿਨਾ ਬੁਝਾਏ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਿਨ ਅੰਦਰਹੁ ਦੂਜਾ ਭਰਮੁ ਗਇਆ ॥੧੩॥
aape jinaa bujhaae guramukh tin andarahu doojaa bharam geaa |13|

جن کي پالڻھار پاڻ گرومخ جي طور تي هدايت ڪري ٿو - ديوتا ۽ شڪ انھن جي اندر مان نڪري ٿو. ||13||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |

سالڪ، پنجون مهل:

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਸਿਮਰਹਿ ਸਾਧਸੰਗਿ ਤੈ ਤਨਿ ਉਡੈ ਖੇਹ ॥
har naam na simareh saadhasang tai tan uddai kheh |

اهو جسم، جيڪو ساد سنگت ۾ رب جو نالو ياد نه ڪندو آهي، سو مٽي ٿي ويندو.

ਜਿਨਿ ਕੀਤੀ ਤਿਸੈ ਨ ਜਾਣਈ ਨਾਨਕ ਫਿਟੁ ਅਲੂਣੀ ਦੇਹ ॥੧॥
jin keetee tisai na jaanee naanak fitt aloonee deh |1|

لعنت آهي اُهو جسم، اي نانڪ، جيڪو نه ٿو سڃاڻي ان کي جنهن پيدا ڪيو. ||1||

ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |

پنجين مهل:


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430