شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 955


ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਗੜੁ ਕੋਟੁ ਹੈ ਸਭਿ ਦਿਸੰਤਰ ਦੇਸਾ ॥
kaaeaa andar garr kott hai sabh disantar desaa |

جسم جي اندر اندر رب جو قلعو آهي، ۽ سڀئي ملڪ ۽ ملڪ.

ਆਪੇ ਤਾੜੀ ਲਾਈਅਨੁ ਸਭ ਮਹਿ ਪਰਵੇਸਾ ॥
aape taarree laaeean sabh meh paravesaa |

هو پاڻ بيٺو آهي اوائلي، وڏي سماڌي ۾؛ هو پاڻ ئي تمام وسيع آهي.

ਆਪੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਾਜੀਅਨੁ ਆਪਿ ਗੁਪਤੁ ਰਖੇਸਾ ॥
aape srisatt saajeean aap gupat rakhesaa |

هن ڪائنات کي پاڻ پيدا ڪيو آهي ۽ هو پاڻ ئي ان ۾ لڪيل آهي.

ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਜਾਣਿਆ ਸਚੁ ਪਰਗਟੀਏਸਾ ॥
gur sevaa te jaaniaa sach paragatteesaa |

گرو جي خدمت ڪرڻ، رب سڃاتل آهي، ۽ سچ پڌرو ٿيو آهي.

ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਸਚੋ ਸਚੁ ਹੈ ਗੁਰਿ ਸੋਝੀ ਪਾਈ ॥੧੬॥
sabh kichh sacho sach hai gur sojhee paaee |16|

هو سچو آهي، سچ جو سچو. گرو اها سمجھ ڏني آهي. ||16||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |

سالڪ، پھريون مھل:

ਸਾਵਣੁ ਰਾਤਿ ਅਹਾੜੁ ਦਿਹੁ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਦੁਇ ਖੇਤ ॥
saavan raat ahaarr dihu kaam krodh due khet |

رات اونهاري جي موسم آهي، ۽ ڏينهن سياري جي موسم آهي. جنسي خواهش ۽ ڪاوڙ ٻه شعبا پوکيا ويا آهن.

ਲਬੁ ਵਤ੍ਰ ਦਰੋਗੁ ਬੀਉ ਹਾਲੀ ਰਾਹਕੁ ਹੇਤ ॥
lab vatr darog beeo haalee raahak het |

لالچ مٽي تيار ڪري ٿي، ۽ ڪوڙ جو ٻج پوکيو وڃي ٿو. وابستگي ۽ محبت هاريءَ ۽ پورهيت جو هٿ آهي.

ਹਲੁ ਬੀਚਾਰੁ ਵਿਕਾਰ ਮਣ ਹੁਕਮੀ ਖਟੇ ਖਾਇ ॥
hal beechaar vikaar man hukamee khatte khaae |

غور فڪر آهي، ۽ فساد فصل آهي. اهو آهي جيڪو ڪمائي ٿو ۽ کائي ٿو، رب جي حڪم جي حڪم مطابق.

ਨਾਨਕ ਲੇਖੈ ਮੰਗਿਐ ਅਉਤੁ ਜਣੇਦਾ ਜਾਇ ॥੧॥
naanak lekhai mangiaai aaut janedaa jaae |1|

اي نانڪ، جڏهن ڪنهن کي پنهنجو حساب ڏيڻ لاءِ سڏيو ويندو، ته هو بنجر ۽ بانجھ هوندو. ||1||

ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |

پهرين مهل:

ਭਉ ਭੁਇ ਪਵਿਤੁ ਪਾਣੀ ਸਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ਬਲੇਦ ॥
bhau bhue pavit paanee sat santokh baled |

خدا جي خوف کي فارم ٺاهيو، پاڻي صاف ڪريو، سچائي ۽ قناعت کي ڳئون ۽ ٻڪريون،

ਹਲੁ ਹਲੇਮੀ ਹਾਲੀ ਚਿਤੁ ਚੇਤਾ ਵਤ੍ਰ ਵਖਤ ਸੰਜੋਗੁ ॥
hal halemee haalee chit chetaa vatr vakhat sanjog |

هلت کي عاجزي ڪرڻ، هاريءَ کي شعور ڏيڻ، زمين جي تياري کي ياد ڪرڻ ۽ پوکڻ وقت رب سان اتحاد ڪرڻ.

ਨਾਉ ਬੀਜੁ ਬਖਸੀਸ ਬੋਹਲ ਦੁਨੀਆ ਸਗਲ ਦਰੋਗ ॥
naau beej bakhasees bohal duneea sagal darog |

رب جو نالو ٻج ٿئي، ۽ سندس بخشش وارو فضل فصل ٿئي. ائين ڪر ته سڄي دنيا ڪوڙي لڳي.

ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਕਰਮੁ ਹੋਇ ਜਾਵਹਿ ਸਗਲ ਵਿਜੋਗ ॥੨॥
naanak nadaree karam hoe jaaveh sagal vijog |2|

اي نانڪ، جيڪڏهن هو پنهنجي رحم واري نظر کي فضل ڏي، ته پوء توهان جي سڀني جدائي ختم ٿي ويندي. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਮਨਮੁਖਿ ਮੋਹੁ ਗੁਬਾਰੁ ਹੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਬੋਲੈ ॥
manamukh mohu gubaar hai doojai bhaae bolai |

خود غرض انسان جذباتي وابستگي جي اوندهه ۾ ڦاسي پيو آهي. دوئي جي محبت ۾ هو ڳالهائي ٿو.

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਹੈ ਨਿਤ ਨੀਰੁ ਵਿਰੋਲੈ ॥
doojai bhaae sadaa dukh hai nit neer virolai |

دوئي جو پيار هميشه لاءِ درد آڻيندو آهي. هو پاڻيءَ کي بيحد مڙي ٿو.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਮਥਿ ਤਤੁ ਕਢੋਲੈ ॥
guramukh naam dhiaaeeai math tat kadtolai |

گرو مُخ، رب جي نالي تي غور ڪندو آهي؛ هو مڙي ٿو، ۽ حقيقت جو جوهر حاصل ڪري ٿو.

ਅੰਤਰਿ ਪਰਗਾਸੁ ਘਟਿ ਚਾਨਣਾ ਹਰਿ ਲਧਾ ਟੋਲੈ ॥
antar paragaas ghatt chaananaa har ladhaa ttolai |

خدائي نور هن جي دل کي اندر اندر روشن ڪري ٿو؛ هو رب کي ڳولي ٿو، ۽ کيس حاصل ڪري ٿو.

ਆਪੇ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇਦਾ ਕਿਛੁ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ॥੧੭॥
aape bharam bhulaaeidaa kichh kahan na jaaee |17|

هو پاڻ کي شڪ ۾ ڦاسائي ٿو. ڪو به ان تي تبصرو نٿو ڪري سگهي. ||17||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |

سالڪ، ٻيو محل:

ਨਾਨਕ ਚਿੰਤਾ ਮਤਿ ਕਰਹੁ ਚਿੰਤਾ ਤਿਸ ਹੀ ਹੇਇ ॥
naanak chintaa mat karahu chintaa tis hee hee |

اي نانڪ، پريشان نه ٿيو. رب توهان جو خيال رکندو.

ਜਲ ਮਹਿ ਜੰਤ ਉਪਾਇਅਨੁ ਤਿਨਾ ਭਿ ਰੋਜੀ ਦੇਇ ॥
jal meh jant upaaeian tinaa bhi rojee dee |

هن مخلوق کي پاڻي ۾ پيدا ڪيو، ۽ هو انهن کي انهن جي غذا ڏئي ٿو.

ਓਥੈ ਹਟੁ ਨ ਚਲਈ ਨਾ ਕੋ ਕਿਰਸ ਕਰੇਇ ॥
othai hatt na chalee naa ko kiras karee |

اتي نه ڪو دڪان کليل آهي، ۽ نه ئي اتي ڪو فارم.

ਸਉਦਾ ਮੂਲਿ ਨ ਹੋਵਈ ਨਾ ਕੋ ਲਏ ਨ ਦੇਇ ॥
saudaa mool na hovee naa ko le na dee |

اتي ڪو به ڪاروبار نه ٿيندو آهي ۽ نه ئي ڪو خريد و فروخت ڪندو آهي.

ਜੀਆ ਕਾ ਆਹਾਰੁ ਜੀਅ ਖਾਣਾ ਏਹੁ ਕਰੇਇ ॥
jeea kaa aahaar jeea khaanaa ehu karee |

جانور ٻين جانورن کي کائيندا آهن؛ اھو اھو آھي جيڪو خداوند انھن کي کاڌو ڏنو آھي.

ਵਿਚਿ ਉਪਾਏ ਸਾਇਰਾ ਤਿਨਾ ਭਿ ਸਾਰ ਕਰੇਇ ॥
vich upaae saaeiraa tinaa bhi saar karee |

هن انهن کي سمنڊن ۾ پيدا ڪيو ۽ هو انهن کي روزي به ڏيندو آهي.

ਨਾਨਕ ਚਿੰਤਾ ਮਤ ਕਰਹੁ ਚਿੰਤਾ ਤਿਸ ਹੀ ਹੇਇ ॥੧॥
naanak chintaa mat karahu chintaa tis hee hee |1|

اي نانڪ، پريشان نه ٿيو. رب توهان جو خيال رکندو. ||1||

ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |

پهرين مهل:

ਨਾਨਕ ਇਹੁ ਜੀਉ ਮਛੁਲੀ ਝੀਵਰੁ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਕਾਲੁ ॥
naanak ihu jeeo machhulee jheevar trisanaa kaal |

اي نانڪ، هي روح مڇي آهي، ۽ موت بکايل ماهيگير آهي.

ਮਨੂਆ ਅੰਧੁ ਨ ਚੇਤਈ ਪੜੈ ਅਚਿੰਤਾ ਜਾਲੁ ॥
manooaa andh na chetee parrai achintaa jaal |

انڌو ماڻهو ان ڳالهه جو به خيال نه ڪندو آهي. ۽ اوچتو، نيٽ اڇلايو ويو آهي.

ਨਾਨਕ ਚਿਤੁ ਅਚੇਤੁ ਹੈ ਚਿੰਤਾ ਬਧਾ ਜਾਇ ॥
naanak chit achet hai chintaa badhaa jaae |

اي نانڪ، هن جو شعور بي خبر آهي، ۽ هو پري وڃي ٿو، پريشاني سان جڙيل آهي.

ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਜੇ ਆਪਣੀ ਤਾ ਆਪੇ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥੨॥
nadar kare je aapanee taa aape le milaae |2|

پر جيڪڏهن رب پنهنجي فضل جي نظر ڏئي ٿو، ته هو روح کي پاڻ سان گڏ ڪري ٿو. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਸੇ ਜਨ ਸਾਚੇ ਸਦਾ ਸਦਾ ਜਿਨੀ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀਤਾ ॥
se jan saache sadaa sadaa jinee har ras peetaa |

اُهي ئي سچا، سدا سدا سچا، جيڪي رب جي شان ۾ پيئندا آهن.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚਾ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਚੁ ਸਉਦਾ ਕੀਤਾ ॥
guramukh sachaa man vasai sach saudaa keetaa |

سچو پالڻھار گرومھڪ جي دماغ ۾ رھندو آھي. هو سچي سوديبازي ڪري ٿو.

ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਘਰ ਹੀ ਮਾਹਿ ਹੈ ਵਡਭਾਗੀ ਲੀਤਾ ॥
sabh kichh ghar hee maeh hai vaddabhaagee leetaa |

سڀ ڪجهه آهي نفس جي گهر اندر؛ صرف تمام خوش قسمت ان کي حاصل ڪري ٿو.

ਅੰਤਰਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਮਰਿ ਗਈ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੀਤਾ ॥
antar trisanaa mar gee har gun gaaveetaa |

اندر جي بک فتح ڪئي وئي آهي ۽ غالب ٿي، رب جي شاندار حمد ڳائڻ.

ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਅਨੁ ਆਪੇ ਦੇਇ ਬੁਝਾਈ ॥੧੮॥
aape mel milaaeian aape dee bujhaaee |18|

هو پاڻ کي پنهنجي اتحاد ۾ متحد ڪري ٿو؛ هو پاڻ انهن کي سمجهه سان نوازي ٿو. ||18||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |

سالڪ، پھريون مھل:

ਵੇਲਿ ਪਿੰਞਾਇਆ ਕਤਿ ਵੁਣਾਇਆ ॥
vel pinyaaeaa kat vunaaeaa |

ڪپهه جڙيل، اڻيل ۽ ڪتي آهي؛

ਕਟਿ ਕੁਟਿ ਕਰਿ ਖੁੰਬਿ ਚੜਾਇਆ ॥
katt kutt kar khunb charraaeaa |

ڪپڙو رکيل آهي، ڌوئي ۽ سفيد رنگ سان.

ਲੋਹਾ ਵਢੇ ਦਰਜੀ ਪਾੜੇ ਸੂਈ ਧਾਗਾ ਸੀਵੈ ॥
lohaa vadte darajee paarre sooee dhaagaa seevai |

درزي ان کي پنهنجي قينچي سان ڪٽي ٿو، ۽ ان کي پنهنجي ڌاڳي سان سلائي ٿو.

ਇਉ ਪਤਿ ਪਾਟੀ ਸਿਫਤੀ ਸੀਪੈ ਨਾਨਕ ਜੀਵਤ ਜੀਵੈ ॥
eiau pat paattee sifatee seepai naanak jeevat jeevai |

اهڙيءَ طرح، اي نانڪ، رب جي ساراهه سان، ٽٽل ۽ ٽٽل عزت کي ٻيهر جڙيو ويندو آهي، ۽ انسان حقيقي زندگي گذاريندو آهي.

ਹੋਇ ਪੁਰਾਣਾ ਕਪੜੁ ਪਾਟੈ ਸੂਈ ਧਾਗਾ ਗੰਢੈ ॥
hoe puraanaa kaparr paattai sooee dhaagaa gandtai |

ڪپڙو ٿي پيو، ڪپڙو ڦاٽل آهي. ان کي سُئي ۽ ڌاڳي سان وري سلائي ڪيو ويندو آهي.

ਮਾਹੁ ਪਖੁ ਕਿਹੁ ਚਲੈ ਨਾਹੀ ਘੜੀ ਮੁਹਤੁ ਕਿਛੁ ਹੰਢੈ ॥
maahu pakh kihu chalai naahee gharree muhat kichh handtai |

اهو هڪ مهينو، يا هڪ هفتي تائين نه رهندو. اهو مشڪل سان هڪ ڪلاڪ، يا هڪ لمحو تائين رهي ٿو.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430