ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்
பக்கம் - 955
ਪਉੜੀ ॥
paurree |பூரி:
ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਗੜੁ ਕੋਟੁ ਹੈ ਸਭਿ ਦਿਸੰਤਰ ਦੇਸਾ ॥
kaaeaa andar garr kott hai sabh disantar desaa |உடலுக்குள் இறைவனின் கோட்டையும், அனைத்து நிலங்களும் நாடுகளும் உள்ளன.
ਆਪੇ ਤਾੜੀ ਲਾਈਅਨੁ ਸਭ ਮਹਿ ਪਰਵੇਸਾ ॥
aape taarree laaeean sabh meh paravesaa |அவரே முதன்மையான, ஆழ்ந்த சமாதியில் அமர்ந்திருக்கிறார்; அவரே எங்கும் நிறைந்தவர்.
ਆਪੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਾਜੀਅਨੁ ਆਪਿ ਗੁਪਤੁ ਰਖੇਸਾ ॥
aape srisatt saajeean aap gupat rakhesaa |அவனே பிரபஞ்சத்தை உருவாக்கினான், அவனே அதற்குள் மறைந்திருக்கிறான்.
ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਜਾਣਿਆ ਸਚੁ ਪਰਗਟੀਏਸਾ ॥
gur sevaa te jaaniaa sach paragatteesaa |குருவைச் சேவிப்பதால், இறைவன் அறியப்படுகிறான், உண்மை வெளிப்படுகிறது.
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਸਚੋ ਸਚੁ ਹੈ ਗੁਰਿ ਸੋਝੀ ਪਾਈ ॥੧੬॥
sabh kichh sacho sach hai gur sojhee paaee |16|அவர் உண்மை, உண்மையின் உண்மையானவர்; குரு இந்த புரிதலை தந்துள்ளார். ||16||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |சலோக், முதல் மெஹல்:
ਸਾਵਣੁ ਰਾਤਿ ਅਹਾੜੁ ਦਿਹੁ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਦੁਇ ਖੇਤ ॥
saavan raat ahaarr dihu kaam krodh due khet |இரவு என்பது கோடைக்காலம், பகல் குளிர்காலம்; பாலியல் ஆசை மற்றும் கோபம் இரண்டும் விதைக்கப்பட்ட துறைகள்.
ਲਬੁ ਵਤ੍ਰ ਦਰੋਗੁ ਬੀਉ ਹਾਲੀ ਰਾਹਕੁ ਹੇਤ ॥
lab vatr darog beeo haalee raahak het |பேராசை மண்ணைத் தயாரிக்கிறது, பொய்யின் விதை விதைக்கப்படுகிறது; பாசமும் அன்பும் விவசாயி மற்றும் கூலித்தொழிலாளி.
ਹਲੁ ਬੀਚਾਰੁ ਵਿਕਾਰ ਮਣ ਹੁਕਮੀ ਖਟੇ ਖਾਇ ॥
hal beechaar vikaar man hukamee khatte khaae |சிந்தனையே கலப்பை, ஊழலே அறுவடை; இறைவனின் கட்டளையின் ஹுகாமின் படி ஒருவர் சம்பாதித்து உண்பது இதுதான்.
ਨਾਨਕ ਲੇਖੈ ਮੰਗਿਐ ਅਉਤੁ ਜਣੇਦਾ ਜਾਇ ॥੧॥
naanak lekhai mangiaai aaut janedaa jaae |1|ஓ நானக், ஒருவன் தன் கணக்கைக் கொடுக்க அழைக்கப்பட்டால், அவன் மலடியாகவும், மலடியாகவும் இருப்பான். ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |முதல் மெஹல்:
ਭਉ ਭੁਇ ਪਵਿਤੁ ਪਾਣੀ ਸਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ਬਲੇਦ ॥
bhau bhue pavit paanee sat santokh baled |கடவுள் பயத்தை பண்ணையாக ஆக்குங்கள், தண்ணீரை தூய்மையாக்குங்கள், உண்மை மற்றும் திருப்தியை பசுக்களையும் காளைகளையும் ஆக்குங்கள்.
ਹਲੁ ਹਲੇਮੀ ਹਾਲੀ ਚਿਤੁ ਚੇਤਾ ਵਤ੍ਰ ਵਖਤ ਸੰਜੋਗੁ ॥
hal halemee haalee chit chetaa vatr vakhat sanjog |மனத்தாழ்மை கலப்பை, உணர்வு உழவன், மண்ணைத் தயார் செய்ததை நினைவுகூர்தல், நடவு நேரம் இறைவனுடன் இணைதல்.
ਨਾਉ ਬੀਜੁ ਬਖਸੀਸ ਬੋਹਲ ਦੁਨੀਆ ਸਗਲ ਦਰੋਗ ॥
naau beej bakhasees bohal duneea sagal darog |கர்த்தருடைய நாமம் விதையாகவும், அவருடைய மன்னிக்கும் கிருபை அறுவடையாகவும் இருக்கட்டும். இதைச் செய்யுங்கள், உலகம் முழுவதும் பொய்யாகத் தோன்றும்.
ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਕਰਮੁ ਹੋਇ ਜਾਵਹਿ ਸਗਲ ਵਿਜੋਗ ॥੨॥
naanak nadaree karam hoe jaaveh sagal vijog |2|ஓ நானக், அவர் தனது கருணைப் பார்வையை அருளினால், உங்கள் பிரிவுகள் அனைத்தும் முடிவுக்கு வரும். ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |பூரி:
ਮਨਮੁਖਿ ਮੋਹੁ ਗੁਬਾਰੁ ਹੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਬੋਲੈ ॥
manamukh mohu gubaar hai doojai bhaae bolai |சுய விருப்பமுள்ள மன்முக் உணர்ச்சிப் பிணைப்பின் இருளில் சிக்கிக் கொள்கிறான்; இருமையின் காதலில் அவர் பேசுகிறார்.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਹੈ ਨਿਤ ਨੀਰੁ ਵਿਰੋਲੈ ॥
doojai bhaae sadaa dukh hai nit neer virolai |இருமையின் அன்பு என்றென்றும் வலியைக் கொண்டுவருகிறது; அவர் தண்ணீரை முடிவில்லாமல் கலக்குகிறார்.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਮਥਿ ਤਤੁ ਕਢੋਲੈ ॥
guramukh naam dhiaaeeai math tat kadtolai |குர்முகர் இறைவனின் நாமமான நாமத்தை தியானிக்கிறார்; அவர் கசக்கி, யதார்த்தத்தின் சாரத்தைப் பெறுகிறார்.
ਅੰਤਰਿ ਪਰਗਾਸੁ ਘਟਿ ਚਾਨਣਾ ਹਰਿ ਲਧਾ ਟੋਲੈ ॥
antar paragaas ghatt chaananaa har ladhaa ttolai |தெய்வீக ஒளி அவரது இதயத்தை ஆழமாக ஒளிரச் செய்கிறது; அவன் இறைவனைத் தேடுகிறான், அவனைப் பெறுகிறான்.
ਆਪੇ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇਦਾ ਕਿਛੁ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ॥੧੭॥
aape bharam bhulaaeidaa kichh kahan na jaaee |17|அவரே சந்தேகத்தில் ஏமாற்றுகிறார்; இதில் யாரும் கருத்து சொல்ல முடியாது. ||17||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |சலோக், இரண்டாவது மெஹல்:
ਨਾਨਕ ਚਿੰਤਾ ਮਤਿ ਕਰਹੁ ਚਿੰਤਾ ਤਿਸ ਹੀ ਹੇਇ ॥
naanak chintaa mat karahu chintaa tis hee hee |ஓ நானக், கவலைப்படாதே; கர்த்தர் உன்னைக் கவனித்துக்கொள்வார்.
ਜਲ ਮਹਿ ਜੰਤ ਉਪਾਇਅਨੁ ਤਿਨਾ ਭਿ ਰੋਜੀ ਦੇਇ ॥
jal meh jant upaaeian tinaa bhi rojee dee |அவர் தண்ணீரில் உயிரினங்களைப் படைத்தார், மேலும் அவர் அவற்றிற்கு உணவளிக்கிறார்.
ਓਥੈ ਹਟੁ ਨ ਚਲਈ ਨਾ ਕੋ ਕਿਰਸ ਕਰੇਇ ॥
othai hatt na chalee naa ko kiras karee |அங்கு கடைகள் எதுவும் திறக்கப்படவில்லை, யாரும் விவசாயம் செய்யவில்லை.
ਸਉਦਾ ਮੂਲਿ ਨ ਹੋਵਈ ਨਾ ਕੋ ਲਏ ਨ ਦੇਇ ॥
saudaa mool na hovee naa ko le na dee |அங்கு எந்த வணிகமும் பரிவர்த்தனை செய்யப்படவில்லை, யாரும் வாங்கவோ விற்கவோ இல்லை.
ਜੀਆ ਕਾ ਆਹਾਰੁ ਜੀਅ ਖਾਣਾ ਏਹੁ ਕਰੇਇ ॥
jeea kaa aahaar jeea khaanaa ehu karee |விலங்குகள் மற்ற விலங்குகளை உண்கின்றன; இதைத்தான் இறைவன் அவர்களுக்கு உணவாகக் கொடுத்தான்.
ਵਿਚਿ ਉਪਾਏ ਸਾਇਰਾ ਤਿਨਾ ਭਿ ਸਾਰ ਕਰੇਇ ॥
vich upaae saaeiraa tinaa bhi saar karee |அவர் அவர்களை கடல்களில் படைத்தார், மேலும் அவர் அவர்களுக்கும் வழங்குகிறார்.
ਨਾਨਕ ਚਿੰਤਾ ਮਤ ਕਰਹੁ ਚਿੰਤਾ ਤਿਸ ਹੀ ਹੇਇ ॥੧॥
naanak chintaa mat karahu chintaa tis hee hee |1|ஓ நானக், கவலைப்படாதே; கர்த்தர் உன்னைக் கவனித்துக்கொள்வார். ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |முதல் மெஹல்:
ਨਾਨਕ ਇਹੁ ਜੀਉ ਮਛੁਲੀ ਝੀਵਰੁ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਕਾਲੁ ॥
naanak ihu jeeo machhulee jheevar trisanaa kaal |ஓ நானக், இந்த ஆன்மா மீன், மரணம் பசித்த மீனவர்.
ਮਨੂਆ ਅੰਧੁ ਨ ਚੇਤਈ ਪੜੈ ਅਚਿੰਤਾ ਜਾਲੁ ॥
manooaa andh na chetee parrai achintaa jaal |பார்வையற்றவன் இதைப் பற்றி நினைக்கவே இல்லை. திடீரென்று வலை வீசப்பட்டது.
ਨਾਨਕ ਚਿਤੁ ਅਚੇਤੁ ਹੈ ਚਿੰਤਾ ਬਧਾ ਜਾਇ ॥
naanak chit achet hai chintaa badhaa jaae |ஓ நானக், அவரது உணர்வு மயக்கத்தில் உள்ளது, மேலும் அவர் கவலையால் கட்டுண்டு வெளியேறுகிறார்.
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਜੇ ਆਪਣੀ ਤਾ ਆਪੇ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥੨॥
nadar kare je aapanee taa aape le milaae |2|ஆனால் இறைவன் தனது அருள் பார்வையை வழங்கினால், அவர் ஆத்மாவை தன்னுடன் இணைக்கிறார். ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |பூரி:
ਸੇ ਜਨ ਸਾਚੇ ਸਦਾ ਸਦਾ ਜਿਨੀ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀਤਾ ॥
se jan saache sadaa sadaa jinee har ras peetaa |அவர்கள் உண்மை, என்றென்றும் உண்மை, இறைவனின் உன்னத சாரத்தில் குடிப்பவர்கள்.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚਾ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਚੁ ਸਉਦਾ ਕੀਤਾ ॥
guramukh sachaa man vasai sach saudaa keetaa |உண்மையான இறைவன் குர்முகின் மனதில் நிலைத்திருக்கிறான்; அவர் உண்மையான பேரம் பேசுகிறார்.
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਘਰ ਹੀ ਮਾਹਿ ਹੈ ਵਡਭਾਗੀ ਲੀਤਾ ॥
sabh kichh ghar hee maeh hai vaddabhaagee leetaa |உள்ளே உள்ள சுயத்தின் வீட்டில் எல்லாம் இருக்கிறது; மிகவும் அதிர்ஷ்டசாலிகள் மட்டுமே அதைப் பெறுகிறார்கள்.
ਅੰਤਰਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਮਰਿ ਗਈ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੀਤਾ ॥
antar trisanaa mar gee har gun gaaveetaa |உள்ளிருக்கும் பசி வென்று, இறைவனின் மகிமை துதிகளைப் பாடுகிறது.
ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਅਨੁ ਆਪੇ ਦੇਇ ਬੁਝਾਈ ॥੧੮॥
aape mel milaaeian aape dee bujhaaee |18|அவனே அவனுடைய சங்கத்தில் ஐக்கியப்படுகிறான்; அவரே அவர்களுக்குப் புரிதலை அருளுகிறார். ||18||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |சலோக், முதல் மெஹல்:
ਵੇਲਿ ਪਿੰਞਾਇਆ ਕਤਿ ਵੁਣਾਇਆ ॥
vel pinyaaeaa kat vunaaeaa |பருத்தி ஜின், நெய்த மற்றும் சுழற்றப்பட்டது;
ਕਟਿ ਕੁਟਿ ਕਰਿ ਖੁੰਬਿ ਚੜਾਇਆ ॥
katt kutt kar khunb charraaeaa |துணி போடப்பட்டு, கழுவி, வெண்மையாக வெளுக்கப்படுகிறது.
ਲੋਹਾ ਵਢੇ ਦਰਜੀ ਪਾੜੇ ਸੂਈ ਧਾਗਾ ਸੀਵੈ ॥
lohaa vadte darajee paarre sooee dhaagaa seevai |தையல்காரர் அதை தனது கத்தரிக்கோலால் வெட்டி, தனது நூலால் தைக்கிறார்.
ਇਉ ਪਤਿ ਪਾਟੀ ਸਿਫਤੀ ਸੀਪੈ ਨਾਨਕ ਜੀਵਤ ਜੀਵੈ ॥
eiau pat paattee sifatee seepai naanak jeevat jeevai |இவ்வாறு, கிழிந்து கிழிந்த கௌரவம், இறைவனின் புகழின் மூலம் மீண்டும் தைக்கப்பட்டு, ஓ நானக், ஒருவர் உண்மையான வாழ்க்கையை வாழ்கிறார்.
ਹੋਇ ਪੁਰਾਣਾ ਕਪੜੁ ਪਾਟੈ ਸੂਈ ਧਾਗਾ ਗੰਢੈ ॥
hoe puraanaa kaparr paattai sooee dhaagaa gandtai |தேய்ந்து, துணி கிழிந்தது; ஊசி மற்றும் நூலால் அது மீண்டும் தைக்கப்படுகிறது.
ਮਾਹੁ ਪਖੁ ਕਿਹੁ ਚਲੈ ਨਾਹੀ ਘੜੀ ਮੁਹਤੁ ਕਿਛੁ ਹੰਢੈ ॥
maahu pakh kihu chalai naahee gharree muhat kichh handtai |இது ஒரு மாதம் அல்லது ஒரு வாரம் கூட நீடிக்காது. இது ஒரு மணிநேரம் அல்லது ஒரு கணம் கூட நீடிக்கும்.