ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்

பக்கம் - 1027

ਚਾਰਿ ਪਦਾਰਥ ਲੈ ਜਗਿ ਆਇਆ ॥

chaar padaarath lai jag aaeaa |

அவர் நான்கு பெரிய பாக்கியங்களைப் பெற உலகிற்கு வந்தார்.

ਸਿਵ ਸਕਤੀ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਪਾਇਆ ॥

siv sakatee ghar vaasaa paaeaa |

அவர் சிவன் மற்றும் சக்தி, ஆற்றல் மற்றும் பொருள் வீட்டில் வசிக்க வந்தார்.

ਏਕੁ ਵਿਸਾਰੇ ਤਾ ਪਿੜ ਹਾਰੇ ਅੰਧੁਲੈ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਾ ਹੇ ॥੬॥

ek visaare taa pirr haare andhulai naam visaaraa he |6|

ஆனால் அவன் ஏக இறைவனை மறந்து ஆட்டம் இழந்தான். பார்வையற்றவன் இறைவனின் நாமத்தை மறந்து விடுகிறான். ||6||

ਬਾਲਕੁ ਮਰੈ ਬਾਲਕ ਕੀ ਲੀਲਾ ॥

baalak marai baalak kee leelaa |

குழந்தை தனது குழந்தைத்தனமான விளையாட்டுகளில் இறந்துவிடுகிறது.

ਕਹਿ ਕਹਿ ਰੋਵਹਿ ਬਾਲੁ ਰੰਗੀਲਾ ॥

keh keh roveh baal rangeelaa |

இப்படி விளையாடும் குழந்தை என்று சொல்லி அழுது புலம்புகிறார்கள்.

ਜਿਸ ਕਾ ਸਾ ਸੋ ਤਿਨ ਹੀ ਲੀਆ ਭੂਲਾ ਰੋਵਣਹਾਰਾ ਹੇ ॥੭॥

jis kaa saa so tin hee leea bhoolaa rovanahaaraa he |7|

அவனுக்குச் சொந்தமான இறைவன் அவனைத் திரும்பப் பெற்றுக்கொண்டான். அழுது புலம்புபவர்கள் தவறாக நினைக்கிறார்கள். ||7||

ਭਰਿ ਜੋਬਨਿ ਮਰਿ ਜਾਹਿ ਕਿ ਕੀਜੈ ॥

bhar joban mar jaeh ki keejai |

அவர் இளமையிலேயே இறந்துவிட்டால் என்ன செய்ய முடியும்?

ਮੇਰਾ ਮੇਰਾ ਕਰਿ ਰੋਵੀਜੈ ॥

meraa meraa kar roveejai |

அவர் என்னுடையவர், அவர் என்னுடையவர்!

ਮਾਇਆ ਕਾਰਣਿ ਰੋਇ ਵਿਗੂਚਹਿ ਧ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵਣੁ ਸੰਸਾਰਾ ਹੇ ॥੮॥

maaeaa kaaran roe vigoocheh dhrig jeevan sansaaraa he |8|

அவர்கள் மாயாவின் பொருட்டு அழுகிறார்கள், நாசமாகிறார்கள்; அவர்களின் இவ்வுலக வாழ்க்கை சபிக்கப்பட்டது. ||8||

ਕਾਲੀ ਹੂ ਫੁਨਿ ਧਉਲੇ ਆਏ ॥

kaalee hoo fun dhaule aae |

அவர்களின் கருப்பு முடி இறுதியில் சாம்பல் நிறமாக மாறும்.

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਗਥੁ ਗਇਆ ਗਵਾਏ ॥

vin naavai gath geaa gavaae |

பெயர் இல்லாமல், அவர்கள் தங்கள் செல்வத்தை இழந்து, பின்னர் வெளியேறுகிறார்கள்.

ਦੁਰਮਤਿ ਅੰਧੁਲਾ ਬਿਨਸਿ ਬਿਨਾਸੈ ਮੂਠੇ ਰੋਇ ਪੂਕਾਰਾ ਹੇ ॥੯॥

duramat andhulaa binas binaasai mootthe roe pookaaraa he |9|

அவர்கள் தீய எண்ணம் மற்றும் குருடர்கள் - அவர்கள் முற்றிலும் அழிந்துள்ளனர்; அவர்கள் சூறையாடப்பட்டு, வலியால் அலறுகிறார்கள். ||9||

ਆਪੁ ਵੀਚਾਰਿ ਨ ਰੋਵੈ ਕੋਈ ॥

aap veechaar na rovai koee |

தன்னைப் புரிந்து கொண்டவன் அழுவதில்லை.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਸੋਝੀ ਹੋਈ ॥

satigur milai ta sojhee hoee |

உண்மையான குருவை சந்திக்கும் போது, அவர் புரிந்து கொள்கிறார்.

ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਬਜਰ ਕਪਾਟ ਨ ਖੂਲਹਿ ਸਬਦਿ ਮਿਲੈ ਨਿਸਤਾਰਾ ਹੇ ॥੧੦॥

bin gur bajar kapaatt na khooleh sabad milai nisataaraa he |10|

குரு இல்லாமல், கனமான, கடினமான கதவுகள் திறக்கப்படாது. ஷபாத்தின் வார்த்தையைப் பெற்றால், ஒருவர் விடுதலை பெறுகிறார். ||10||

ਬਿਰਧਿ ਭਇਆ ਤਨੁ ਛੀਜੈ ਦੇਹੀ ॥

biradh bheaa tan chheejai dehee |

உடல் முதுமை அடைந்து, உருவம் இல்லாமல் அடிபடுகிறது.

ਰਾਮੁ ਨ ਜਪਈ ਅੰਤਿ ਸਨੇਹੀ ॥

raam na japee ant sanehee |

ஆனால் கடைசியில் கூட தன் ஒரே நண்பனான இறைவனை அவன் தியானிப்பதில்லை.

ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ਚਲੈ ਮੁਹਿ ਕਾਲੈ ਦਰਗਹ ਝੂਠੁ ਖੁਆਰਾ ਹੇ ॥੧੧॥

naam visaar chalai muhi kaalai daragah jhootth khuaaraa he |11|

இறைவனின் திருநாமமான நாமத்தை மறந்து முகத்தை கறுத்துக்கொண்டு புறப்படுகிறார். பொய்யானவர்கள் கர்த்தருடைய நீதிமன்றத்தில் அவமானப்படுத்தப்படுகிறார்கள். ||11||

ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ਚਲੈ ਕੂੜਿਆਰੋ ॥

naam visaar chalai koorriaaro |

நாமத்தை மறந்து, பொய்யானவை விலகுகின்றன.

ਆਵਤ ਜਾਤ ਪੜੈ ਸਿਰਿ ਛਾਰੋ ॥

aavat jaat parrai sir chhaaro |

போவதும் போவதும் அவர்களின் தலையில் புழுதி விழுகிறது.

ਸਾਹੁਰੜੈ ਘਰਿ ਵਾਸੁ ਨ ਪਾਏ ਪੇਈਅੜੈ ਸਿਰਿ ਮਾਰਾ ਹੇ ॥੧੨॥

saahurarrai ghar vaas na paae peeearrai sir maaraa he |12|

ஆன்மா மணமகள் தனது மாமியார் வீட்டில், மறுமையில் வீட்டைக் காணவில்லை; அவள் பெற்றோரின் இந்த உலகில் வேதனையில் தவிக்கிறாள். ||12||

ਖਾਜੈ ਪੈਝੈ ਰਲੀ ਕਰੀਜੈ ॥

khaajai paijhai ralee kareejai |

அவள் மகிழ்ச்சியுடன் சாப்பிடுகிறாள், உடுத்தி விளையாடுகிறாள்,

ਬਿਨੁ ਅਭ ਭਗਤੀ ਬਾਦਿ ਮਰੀਜੈ ॥

bin abh bhagatee baad mareejai |

ஆனால் இறைவனின் பக்தி வழிபாட்டை விரும்பாமல், அவள் பயனில்லாமல் இறந்துவிடுகிறாள்.

ਸਰ ਅਪਸਰ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣੈ ਜਮੁ ਮਾਰੇ ਕਿਆ ਚਾਰਾ ਹੇ ॥੧੩॥

sar apasar kee saar na jaanai jam maare kiaa chaaraa he |13|

நன்மை தீமை வேறுபடுத்திப் பார்க்காதவன், மரண தூதரால் அடிக்கப்படுகிறான்; இதிலிருந்து யாரும் எப்படி தப்பிக்க முடியும்? ||13||

ਪਰਵਿਰਤੀ ਨਰਵਿਰਤਿ ਪਛਾਣੈ ॥

paraviratee naravirat pachhaanai |

தன்னிடம் என்ன இருக்கிறது, எதைக் கைவிட வேண்டும் என்பதை உணர்ந்தவன்.

ਗੁਰ ਕੈ ਸੰਗਿ ਸਬਦਿ ਘਰੁ ਜਾਣੈ ॥

gur kai sang sabad ghar jaanai |

குருவுடன் பழகுவது, தன் சொந்த வீட்டில் உள்ள ஷபாத்தின் வார்த்தையை அறிந்து கொள்கிறது.

ਕਿਸ ਹੀ ਮੰਦਾ ਆਖਿ ਨ ਚਲੈ ਸਚਿ ਖਰਾ ਸਚਿਆਰਾ ਹੇ ॥੧੪॥

kis hee mandaa aakh na chalai sach kharaa sachiaaraa he |14|

வேறு யாரையும் கெட்டுப் பேசாதே; இந்த வாழ்க்கை முறையை பின்பற்றுங்கள். உண்மையாக இருப்பவர்கள் உண்மையான இறைவனால் உண்மையானவர்கள் என்று தீர்மானிக்கப்படுகிறார்கள். ||14||

ਸਾਚ ਬਿਨਾ ਦਰਿ ਸਿਝੈ ਨ ਕੋਈ ॥

saach binaa dar sijhai na koee |

உண்மை இல்லாமல், இறைவனின் நீதிமன்றத்தில் யாரும் வெற்றி பெற முடியாது.

ਸਾਚ ਸਬਦਿ ਪੈਝੈ ਪਤਿ ਹੋਈ ॥

saach sabad paijhai pat hoee |

ட்ரூ ஷபாத் மூலம், ஒருவர் மரியாதைக்குரியவராக இருக்கிறார்.

ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਲਏ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਹਉਮੈ ਗਰਬੁ ਨਿਵਾਰਾ ਹੇ ॥੧੫॥

aape bakhas le tis bhaavai haumai garab nivaaraa he |15|

தாம் விரும்பியவர்களை மன்னிக்கிறார்; அவர்கள் தங்கள் அகங்காரத்தையும் பெருமையையும் அமைதிப்படுத்துகிறார்கள். ||15||

ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣੈ ॥

gur kirapaa te hukam pachhaanai |

குருவின் அருளால் கடவுளின் கட்டளையின் ஹுக்காத்தை உணர்ந்தவர்,

ਜੁਗਹ ਜੁਗੰਤਰ ਕੀ ਬਿਧਿ ਜਾਣੈ ॥

jugah jugantar kee bidh jaanai |

யுகங்களின் வாழ்க்கை முறை தெரிய வருகிறது.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਜਪਹੁ ਤਰੁ ਤਾਰੀ ਸਚੁ ਤਾਰੇ ਤਾਰਣਹਾਰਾ ਹੇ ॥੧੬॥੧॥੭॥

naanak naam japahu tar taaree sach taare taaranahaaraa he |16|1|7|

ஓ நானக், நாமத்தை ஜபித்து, மறுபுறம் செல்லுங்கள். உண்மையான இறைவன் உங்களைக் கடந்து செல்வார். ||16||1||7||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥

maaroo mahalaa 1 |

மாரூ, முதல் மெஹல்:

ਹਰਿ ਸਾ ਮੀਤੁ ਨਾਹੀ ਮੈ ਕੋਈ ॥

har saa meet naahee mai koee |

இறைவனைப் போல் எனக்கு வேறு நண்பர் இல்லை.

ਜਿਨਿ ਤਨੁ ਮਨੁ ਦੀਆ ਸੁਰਤਿ ਸਮੋਈ ॥

jin tan man deea surat samoee |

அவர் எனக்கு உடலையும் மனதையும் கொடுத்தார், மேலும் என் இருப்பில் உணர்வை செலுத்தினார்.

ਸਰਬ ਜੀਆ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਿ ਸਮਾਲੇ ਸੋ ਅੰਤਰਿ ਦਾਨਾ ਬੀਨਾ ਹੇ ॥੧॥

sarab jeea pratipaal samaale so antar daanaa beenaa he |1|

அவர் எல்லா உயிரினங்களையும் நேசிக்கிறார் மற்றும் கவனித்துக்கொள்கிறார்; அவர் உள்ளத்தில் ஆழமானவர், ஞானம், அனைத்தையும் அறிந்த இறைவன். ||1||

ਗੁਰੁ ਸਰਵਰੁ ਹਮ ਹੰਸ ਪਿਆਰੇ ॥

gur saravar ham hans piaare |

குரு புனிதமான குளம், நான் அவருடைய அன்பான அன்னம்.

ਸਾਗਰ ਮਹਿ ਰਤਨ ਲਾਲ ਬਹੁ ਸਾਰੇ ॥

saagar meh ratan laal bahu saare |

கடலில் எத்தனையோ நகைகளும் மாணிக்கங்களும் உள்ளன.

ਮੋਤੀ ਮਾਣਕ ਹੀਰਾ ਹਰਿ ਜਸੁ ਗਾਵਤ ਮਨੁ ਤਨੁ ਭੀਨਾ ਹੇ ॥੨॥

motee maanak heeraa har jas gaavat man tan bheenaa he |2|

இறைவனின் துதிகள் முத்து, ரத்தினம், வைரம். அவருடைய துதிகளைப் பாடி, என் மனமும் உடலும் அவருடைய அன்பினால் நனைந்துவிட்டது. ||2||

ਹਰਿ ਅਗਮ ਅਗਾਹੁ ਅਗਾਧਿ ਨਿਰਾਲਾ ॥

har agam agaahu agaadh niraalaa |

இறைவன் அணுக முடியாதவர், புரிந்துகொள்ள முடியாதவர், புரிந்துகொள்ள முடியாதவர், பற்றற்றவர்.

ਹਰਿ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਈਐ ਗੁਰ ਗੋਪਾਲਾ ॥

har ant na paaeeai gur gopaalaa |

இறைவனின் எல்லைகளைக் காண முடியாது; குரு உலகத்தின் இறைவன்.

ਸਤਿਗੁਰ ਮਤਿ ਤਾਰੇ ਤਾਰਣਹਾਰਾ ਮੇਲਿ ਲਏ ਰੰਗਿ ਲੀਨਾ ਹੇ ॥੩॥

satigur mat taare taaranahaaraa mel le rang leenaa he |3|

உண்மையான குருவின் போதனைகள் மூலம், இறைவன் நம்மை மறுபக்கம் கொண்டு செல்கிறார். அவருடைய அன்பினால் வண்ணம் பூசப்பட்டவர்களை அவர் தனது ஒன்றியத்தில் இணைக்கிறார். ||3||