ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்

பக்கம் - 1065

ਹਰਿ ਚੇਤਹਿ ਤਿਨ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥

har cheteh tin balihaarai jaau |

இறைவனை நினைப்பவர்களுக்கு நான் தியாகம்.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਤਿਨ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਉ ॥

gur kai sabad tin mel milaau |

குருவின் சபாத்தின் வார்த்தையின் மூலம், நான் இறைவனுடன் ஐக்கியமாகிறேன்.

ਤਿਨ ਕੀ ਧੂਰਿ ਲਾਈ ਮੁਖਿ ਮਸਤਕਿ ਸਤਸੰਗਤਿ ਬਹਿ ਗੁਣ ਗਾਇਦਾ ॥੨॥

tin kee dhoor laaee mukh masatak satasangat beh gun gaaeidaa |2|

அவர்களின் பாதத் தூசியை என் முகத்திலும் நெற்றியிலும் தொடுகிறேன்; துறவிகளின் சங்கத்தில் அமர்ந்து, நான் அவருடைய மகிமையான துதிகளைப் பாடுகிறேன். ||2||

ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਜੇ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵਾ ॥

har ke gun gaavaa je har prabh bhaavaa |

நான் கர்த்தராகிய தேவனுக்குப் பிரியமாக இருப்பதால், நான் கர்த்தருடைய மகிமையான துதிகளைப் பாடுகிறேன்.

ਅੰਤਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਵਾ ॥

antar har naam sabad suhaavaa |

இறைவனின் திருநாமம் என் உள்ளத்தில் ஆழமாக பதிந்துள்ளதால், நான் ஷபாத்தின் வார்த்தையால் அலங்கரிக்கப்பட்டிருக்கிறேன்.

ਗੁਰਬਾਣੀ ਚਹੁ ਕੁੰਡੀ ਸੁਣੀਐ ਸਾਚੈ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇਦਾ ॥੩॥

gurabaanee chahu kunddee suneeai saachai naam samaaeidaa |3|

குருவின் பானியின் வார்த்தை உலகின் நான்கு மூலைகளிலும் கேட்கப்படுகிறது; அதன் மூலம், நாம் உண்மையான பெயரில் இணைகிறோம். ||3||

ਸੋ ਜਨੁ ਸਾਚਾ ਜਿ ਅੰਤਰੁ ਭਾਲੇ ॥

so jan saachaa ji antar bhaale |

தனக்குள்ளேயே தேடும் அந்த அடக்கமானவர்,

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਹਰਿ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲੇ ॥

gur kai sabad har nadar nihaale |

குருவின் வார்த்தையின் மூலம் இறைவனை கண்களால் பார்க்கிறார்.

ਗਿਆਨ ਅੰਜਨੁ ਪਾਏ ਗੁਰਸਬਦੀ ਨਦਰੀ ਨਦਰਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੪॥

giaan anjan paae gurasabadee nadaree nadar milaaeidaa |4|

குருவின் ஷபாத்தின் மூலம், அவர் கண்களுக்கு ஆன்மீக ஞானத்தின் தைலத்தைப் பயன்படுத்துகிறார்; கிருபையுள்ள இறைவன், தம்முடைய கிருபையால், அவனைத் தன்னோடு ஐக்கியப்படுத்துகிறார். ||4||

ਵਡੈ ਭਾਗਿ ਇਹੁ ਸਰੀਰੁ ਪਾਇਆ ॥

vaddai bhaag ihu sareer paaeaa |

பெரும் அதிர்ஷ்டத்தால், நான் இந்த உடலைப் பெற்றேன்;

ਮਾਣਸ ਜਨਮਿ ਸਬਦਿ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥

maanas janam sabad chit laaeaa |

இந்த மனித வாழ்க்கையில், நான் என் உணர்வை ஷபாத்தின் வார்த்தையின் மீது செலுத்தினேன்.

ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਸਭੁ ਅੰਧ ਅੰਧੇਰਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਿਸਹਿ ਬੁਝਾਇਦਾ ॥੫॥

bin sabadai sabh andh andheraa guramukh kiseh bujhaaeidaa |5|

ஷபாத் இல்லாமல், எல்லாமே முழு இருளில் சூழ்ந்துள்ளது; குர்முகனுக்கு மட்டுமே புரியும். ||5||

ਇਕਿ ਕਿਤੁ ਆਏ ਜਨਮੁ ਗਵਾਏ ॥

eik kit aae janam gavaae |

சிலர் தங்கள் வாழ்க்கையை வீணாக்குகிறார்கள் - அவர்கள் ஏன் உலகத்திற்கு வந்திருக்கிறார்கள்?

ਮਨਮੁਖ ਲਾਗੇ ਦੂਜੈ ਭਾਏ ॥

manamukh laage doojai bhaae |

சுய விருப்பமுள்ள மன்முகர்கள் இருமையின் அன்பில் இணைந்துள்ளனர்.

ਏਹ ਵੇਲਾ ਫਿਰਿ ਹਾਥਿ ਨ ਆਵੈ ਪਗਿ ਖਿਸਿਐ ਪਛੁਤਾਇਦਾ ॥੬॥

eh velaa fir haath na aavai pag khisiaai pachhutaaeidaa |6|

இந்த வாய்ப்பு மீண்டும் அவர்கள் கைக்கு வராது; அவர்களின் கால் நழுவியது, அவர்கள் வருந்துகிறார்கள் மற்றும் வருந்துகிறார்கள். ||6||

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪਵਿਤ੍ਰੁ ਸਰੀਰਾ ॥

gur kai sabad pavitru sareeraa |

குருவின் ஷபாத்தின் மூலம், உடல் புனிதமாகும்.

ਤਿਸੁ ਵਿਚਿ ਵਸੈ ਸਚੁ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰਾ ॥

tis vich vasai sach gunee gaheeraa |

அறத்தின் பெருங்கடலான உண்மையான இறைவன் அதற்குள் குடிகொண்டிருக்கிறான்.

ਸਚੋ ਸਚੁ ਵੇਖੈ ਸਭ ਥਾਈ ਸਚੁ ਸੁਣਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਦਾ ॥੭॥

sacho sach vekhai sabh thaaee sach sun man vasaaeidaa |7|

எல்லா இடங்களிலும் உண்மையின் உண்மையைப் பார்ப்பவர், உண்மையைக் கேட்டு, அதைத் தனது மனதில் பதித்துக்கொள்வார். ||7||

ਹਉਮੈ ਗਣਤ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਨਿਵਾਰੇ ॥

haumai ganat gur sabad nivaare |

குருவின் ஷபாத்தின் வார்த்தையின் மூலம் அகங்காரம் மற்றும் மனக் கணக்கீடுகள் விடுவிக்கப்படுகின்றன.

ਹਰਿ ਜੀਉ ਹਿਰਦੈ ਰਖਹੁ ਉਰ ਧਾਰੇ ॥

har jeeo hiradai rakhahu ur dhaare |

அன்புள்ள இறைவனை அருகில் வைத்து, உங்கள் இதயத்தில் அவரைப் பதித்துக்கொள்ளுங்கள்.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਦਾ ਸਾਲਾਹੇ ਮਿਲਿ ਸਾਚੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੮॥

gur kai sabad sadaa saalaahe mil saache sukh paaeidaa |8|

இறைவனை என்றென்றும் துதிப்பவர், குருவின் சபாத்தின் மூலம், உண்மையான இறைவனைச் சந்தித்து, அமைதி பெறுகிறார். ||8||

ਸੋ ਚੇਤੇ ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਚੇਤਾਏ ॥

so chete jis aap chetaae |

அவர் மட்டுமே இறைவனை நினைவு செய்கிறார், அவரை நினைவில் கொள்ள இறைவன் தூண்டுகிறார்.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਏ ॥

gur kai sabad vasai man aae |

குருவின் ஷபாத்தின் வார்த்தையின் மூலம், அவர் மனதில் குடியேறுகிறார்.

ਆਪੇ ਵੇਖੈ ਆਪੇ ਬੂਝੈ ਆਪੈ ਆਪੁ ਸਮਾਇਦਾ ॥੯॥

aape vekhai aape boojhai aapai aap samaaeidaa |9|

அவனே பார்க்கிறான், அவனே புரிந்து கொள்கிறான்; அவர் அனைத்தையும் தன்னுள் இணைத்துக் கொள்கிறார். ||9||

ਜਿਨਿ ਮਨ ਵਿਚਿ ਵਥੁ ਪਾਈ ਸੋਈ ਜਾਣੈ ॥

jin man vich vath paaee soee jaanai |

அந்த பொருளை தன் மனதிற்குள் வைத்தவர் யார் என்பது அவருக்கு மட்டுமே தெரியும்.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ॥

gur kai sabade aap pachhaanai |

குருவின் ஷபாத்தின் வார்த்தையின் மூலம், அவர் தன்னைப் புரிந்துகொள்கிறார்.

ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ਸੋਈ ਜਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਬਾਣੀ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਇਦਾ ॥੧੦॥

aap pachhaanai soee jan niramal baanee sabad sunaaeidaa |10|

தன்னைப் புரிந்து கொள்ளும் அந்த அடக்கமானவர் மாசற்றவர். அவர் குருவின் பானியையும், ஷபாத்தின் வார்த்தையையும் அறிவிக்கிறார். ||10||

ਏਹ ਕਾਇਆ ਪਵਿਤੁ ਹੈ ਸਰੀਰੁ ॥

eh kaaeaa pavit hai sareer |

இந்த உடல் புனிதமானது மற்றும் தூய்மையானது;

ਗੁਰਸਬਦੀ ਚੇਤੈ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰੁ ॥

gurasabadee chetai gunee gaheer |

குருவின் சபாத்தின் வார்த்தையின் மூலம், அது அறத்தின் கடலான இறைவனைப் பற்றி சிந்திக்கிறது.

ਅਨਦਿਨੁ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਗੁਣ ਕਹਿ ਗੁਣੀ ਸਮਾਇਦਾ ॥੧੧॥

anadin gun gaavai rang raataa gun keh gunee samaaeidaa |11|

இரவும் பகலும் இறைவனின் மகிமை துதிகளைப் பாடி, அவருடைய அன்பில் நிலைத்திருப்பவர், மகிமைமிக்க இறைவனில் மூழ்கி, அவரது மகிமைமிக்க நற்பண்புகளைப் பாடுகிறார். ||11||