ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்

பக்கம் - 128

ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥

maajh mahalaa 3 |

மாஜ், மூன்றாவது மெஹல்:

ਮਨਮੁਖ ਪੜਹਿ ਪੰਡਿਤ ਕਹਾਵਹਿ ॥

manamukh parreh panddit kahaaveh |

தன்னம்பிக்கையுள்ள மன்முகர்கள் ஓதி ஓதுகிறார்கள்; அவர்கள் பண்டிதர்கள் - ஆன்மீக அறிஞர்கள் என்று அழைக்கப்படுகிறார்கள்.

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਮਹਾ ਦੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ॥

doojai bhaae mahaa dukh paaveh |

ஆனால் அவர்கள் இருமையைக் காதலிக்கிறார்கள், அவர்கள் பயங்கரமான வேதனையில் பாதிக்கப்படுகிறார்கள்.

ਬਿਖਿਆ ਮਾਤੇ ਕਿਛੁ ਸੂਝੈ ਨਾਹੀ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜੂਨੀ ਆਵਣਿਆ ॥੧॥

bikhiaa maate kichh soojhai naahee fir fir joonee aavaniaa |1|

துணை போதையில், அவர்களுக்கு எதுவும் புரியவில்லை. அவர்கள் மீண்டும் மீண்டும், மறுபிறவி எடுக்கிறார்கள். ||1||

ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥

hau vaaree jeeo vaaree haumai maar milaavaniaa |

நான் ஒரு தியாகம், என் ஆன்மா ஒரு தியாகம், யார் தங்கள் அகங்காரத்தை அடக்கி, இறைவனுடன் இணைகிறார்கள்.

ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਹਰਿ ਰਸੁ ਸਹਜਿ ਪੀਆਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

gur sevaa te har man vasiaa har ras sahaj peeaavaniaa |1| rahaau |

அவர்கள் குருவுக்குச் சேவை செய்கிறார்கள், இறைவன் அவர்களின் மனதில் குடிகொண்டிருக்கிறார்; அவர்கள் உள்ளுணர்வாக இறைவனின் உன்னதமான சாரத்தை அருந்துகிறார்கள். ||1||இடைநிறுத்தம்||

ਵੇਦੁ ਪੜਹਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਨਹੀ ਆਇਆ ॥

ved parreh har ras nahee aaeaa |

பண்டிதர்கள் வேதங்களைப் படிக்கிறார்கள், ஆனால் அவர்கள் இறைவனின் சாரத்தைப் பெறுவதில்லை.

ਵਾਦੁ ਵਖਾਣਹਿ ਮੋਹੇ ਮਾਇਆ ॥

vaad vakhaaneh mohe maaeaa |

மாயாவின் போதையில் அவர்கள் வாதிடுகிறார்கள், வாதிடுகிறார்கள்.

ਅਗਿਆਨਮਤੀ ਸਦਾ ਅੰਧਿਆਰਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝਿ ਹਰਿ ਗਾਵਣਿਆ ॥੨॥

agiaanamatee sadaa andhiaaraa guramukh boojh har gaavaniaa |2|

முட்டாள் அறிவுஜீவிகள் எப்போதும் ஆன்மீக இருளில் இருக்கிறார்கள். குர்முகர்கள் புரிந்துகொண்டு, இறைவனின் மகிமையான துதிகளைப் பாடுகிறார்கள். ||2||

ਅਕਥੋ ਕਥੀਐ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਵੈ ॥

akatho katheeai sabad suhaavai |

விவரிக்க முடியாதது ஷபாத்தின் அழகான வார்த்தையின் மூலம் மட்டுமே விவரிக்கப்பட்டுள்ளது.

ਗੁਰਮਤੀ ਮਨਿ ਸਚੋ ਭਾਵੈ ॥

guramatee man sacho bhaavai |

குருவின் உபதேசத்தின் மூலம் சத்தியம் மனதுக்கு இதமாகிறது.

ਸਚੋ ਸਚੁ ਰਵਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਇਹੁ ਮਨੁ ਸਚਿ ਰੰਗਾਵਣਿਆ ॥੩॥

sacho sach raveh din raatee ihu man sach rangaavaniaa |3|

உண்மையான உண்மையைப் பற்றி பேசுபவர்கள், இரவும் பகலும் - அவர்களின் மனதில் சத்தியத்தில் மூழ்கியிருக்கிறார்கள். ||3||

ਜੋ ਸਚਿ ਰਤੇ ਤਿਨ ਸਚੋ ਭਾਵੈ ॥

jo sach rate tin sacho bhaavai |

சத்தியத்துடன் இணைந்தவர்கள், சத்தியத்தை விரும்புகிறார்கள்.

ਆਪੇ ਦੇਇ ਨ ਪਛੋਤਾਵੈ ॥

aape dee na pachhotaavai |

இந்த வரத்தை இறைவன் தானே வழங்குகிறான்; அவர் அதை திரும்பப் பெறமாட்டார்.

ਕੂੜੁ ਕੁਸਤੁ ਤਿਨਾ ਮੈਲੁ ਨ ਲਾਗੈ ॥

koorr kusat tinaa mail na laagai |

மோசடி மற்றும் பொய்யின் அழுக்குகள் யார் மீது ஒட்டாது,

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਅਨਦਿਨੁ ਜਾਗੈ ॥

guraparasaadee anadin jaagai |

குருவின் அருளால் இரவும் பகலும் விழித்திருந்து விழிப்புடன் இருங்கள்.

ਨਿਰਮਲ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਘਟ ਭੀਤਰਿ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੫॥

niramal naam vasai ghatt bheetar jotee jot milaavaniaa |5|

மாசற்ற நாமம், இறைவனின் பெயர், அவர்களின் இதயங்களில் ஆழமாக நிலைத்திருக்கிறது; அவர்களின் ஒளி ஒளியுடன் இணைகிறது. ||5||

ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਪੜਹਿ ਹਰਿ ਤਤੁ ਨ ਜਾਣਹਿ ॥

trai gun parreh har tat na jaaneh |

அவர்கள் மூன்று குணங்களைப் பற்றி படிக்கிறார்கள், ஆனால் அவர்கள் இறைவனின் இன்றியமையாத யதார்த்தத்தை அறியவில்லை.

ਮੂਲਹੁ ਭੁਲੇ ਗੁਰਸਬਦੁ ਨ ਪਛਾਣਹਿ ॥

moolahu bhule gurasabad na pachhaaneh |

அனைத்திற்கும் ஆதாரமான ஆதி இறைவனை அவர்கள் மறந்து விடுகிறார்கள், குருவின் ஷபாத்தின் வார்த்தையை அவர்கள் அங்கீகரிக்கவில்லை.

ਮੋਹ ਬਿਆਪੇ ਕਿਛੁ ਸੂਝੈ ਨਾਹੀ ਗੁਰਸਬਦੀ ਹਰਿ ਪਾਵਣਿਆ ॥੬॥

moh biaape kichh soojhai naahee gurasabadee har paavaniaa |6|

அவர்கள் உணர்ச்சிப் பிணைப்பில் மூழ்கியிருக்கிறார்கள்; அவர்களுக்கு ஒன்றுமே புரியவில்லை. குருவின் சபாத்தின் வார்த்தையின் மூலம், இறைவன் காணப்படுகிறான். ||6||

ਵੇਦੁ ਪੁਕਾਰੈ ਤ੍ਰਿਬਿਧਿ ਮਾਇਆ ॥

ved pukaarai tribidh maaeaa |

மாயா மூன்று குணங்களை உடையது என்று வேதங்கள் கூறுகின்றன.

ਮਨਮੁਖ ਨ ਬੂਝਹਿ ਦੂਜੈ ਭਾਇਆ ॥

manamukh na boojheh doojai bhaaeaa |

தன்னம்பிக்கை கொண்ட மன்முகர்கள், இருமையைக் காதலித்து, புரிந்து கொள்வதில்லை.

ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਪੜਹਿ ਹਰਿ ਏਕੁ ਨ ਜਾਣਹਿ ਬਿਨੁ ਬੂਝੇ ਦੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੭॥

trai gun parreh har ek na jaaneh bin boojhe dukh paavaniaa |7|

அவர்கள் மூன்று குணங்களைப் படிக்கிறார்கள், ஆனால் அவர்கள் ஒரு இறைவனை அறியவில்லை. புரிதல் இல்லாமல், அவர்கள் வலியையும் துன்பத்தையும் மட்டுமே பெறுகிறார்கள். ||7||

ਜਾ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਾ ਆਪਿ ਮਿਲਾਏ ॥

jaa tis bhaavai taa aap milaae |

அது இறைவனுக்குப் பிரியமாகும்போது, அவர் நம்மைத் தன்னோடு இணைக்கிறார்.

ਗੁਰਸਬਦੀ ਸਹਸਾ ਦੂਖੁ ਚੁਕਾਏ ॥

gurasabadee sahasaa dookh chukaae |

குருவின் சபாத்தின் மூலம் சந்தேகம், துன்பம் நீங்கும்.

ਨਾਨਕ ਨਾਵੈ ਕੀ ਸਚੀ ਵਡਿਆਈ ਨਾਮੋ ਮੰਨਿ ਸੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੮॥੩੦॥੩੧॥

naanak naavai kee sachee vaddiaaee naamo man sukh paavaniaa |8|30|31|

ஓ நானக், உண்மைதான் பெயரின் மகத்துவம். நாமத்தை நம்பினால் அமைதி கிடைக்கும். ||8||30||31||

ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥

maajh mahalaa 3 |

மாஜ், மூன்றாவது மெஹல்:

ਨਿਰਗੁਣੁ ਸਰਗੁਣੁ ਆਪੇ ਸੋਈ ॥

niragun saragun aape soee |

இறைவன் தன்னை வெளிப்படுத்தாத மற்றும் தொடர்பில்லாதவர்; அவர் வெளிப்படையானவர் மற்றும் தொடர்புடையவர்.

ਤਤੁ ਪਛਾਣੈ ਸੋ ਪੰਡਿਤੁ ਹੋਈ ॥

tat pachhaanai so panddit hoee |

இந்த இன்றியமையாத யதார்த்தத்தை உணர்ந்தவர்கள் உண்மையான பண்டிதர்கள், ஆன்மீக அறிஞர்கள்.

ਆਪਿ ਤਰੈ ਸਗਲੇ ਕੁਲ ਤਾਰੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥੧॥

aap tarai sagale kul taarai har naam man vasaavaniaa |1|

இறைவனின் திருநாமத்தை மனதில் பதியவைக்கும்போது அவர்கள் தங்களைக் காப்பாற்றிக் கொள்கிறார்கள், தங்கள் குடும்பங்கள் மற்றும் முன்னோர்கள் அனைவரையும் காப்பாற்றுகிறார்கள். ||1||