ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்
பக்கம் - 142
ਪਰਬਤੁ ਸੁਇਨਾ ਰੁਪਾ ਹੋਵੈ ਹੀਰੇ ਲਾਲ ਜੜਾਉ ॥
parabat sueinaa rupaa hovai heere laal jarraau |மலைகள் தங்கம் மற்றும் வெள்ளியாக மாறினால், கற்கள் மற்றும் நகைகள் பதித்துள்ளன
ਭੀ ਤੂੰਹੈ ਸਾਲਾਹਣਾ ਆਖਣ ਲਹੈ ਨ ਚਾਉ ॥੧॥
bhee toonhai saalaahanaa aakhan lahai na chaau |1|அப்போதும், நான் உன்னை வணங்கி வணங்குவேன், உனது துதிகளைப் பாட வேண்டும் என்ற என் ஆவல் குறையாது. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |முதல் மெஹல்:
ਭਾਰ ਅਠਾਰਹ ਮੇਵਾ ਹੋਵੈ ਗਰੁੜਾ ਹੋਇ ਸੁਆਉ ॥
bhaar atthaarah mevaa hovai garurraa hoe suaau |பதினெட்டு சுமை தாவரங்களும் பழங்களாக மாறினால்,
ਚੰਦੁ ਸੂਰਜੁ ਦੁਇ ਫਿਰਦੇ ਰਖੀਅਹਿ ਨਿਹਚਲੁ ਹੋਵੈ ਥਾਉ ॥
chand sooraj due firade rakheeeh nihachal hovai thaau |மற்றும் வளரும் புல் இனிப்பு அரிசி ஆனது; நான் சூரியனையும் சந்திரனையும் அவற்றின் சுற்றுப்பாதையில் நிறுத்தி அவற்றை முழுமையாக நிலையாக வைத்திருக்க முடிந்தால்
ਭੀ ਤੂੰਹੈ ਸਾਲਾਹਣਾ ਆਖਣ ਲਹੈ ਨ ਚਾਉ ॥੨॥
bhee toonhai saalaahanaa aakhan lahai na chaau |2|அப்போதும், நான் உன்னை வணங்கி வணங்குவேன், உனது துதிகளைப் பாட வேண்டும் என்ற என் ஆவல் குறையாது. ||2||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |முதல் மெஹல்:
ਜੇ ਦੇਹੈ ਦੁਖੁ ਲਾਈਐ ਪਾਪ ਗਰਹ ਦੁਇ ਰਾਹੁ ॥
je dehai dukh laaeeai paap garah due raahu |துரதிர்ஷ்டவசமான நட்சத்திரங்களின் தீய செல்வாக்கின் கீழ், என் உடல் வலியால் பாதிக்கப்பட்டிருந்தால்;
ਰਤੁ ਪੀਣੇ ਰਾਜੇ ਸਿਰੈ ਉਪਰਿ ਰਖੀਅਹਿ ਏਵੈ ਜਾਪੈ ਭਾਉ ॥
rat peene raaje sirai upar rakheeeh evai jaapai bhaau |இரத்தம் உறிஞ்சும் அரசர்கள் என் மீது அதிகாரம் செலுத்தினால்
ਭੀ ਤੂੰਹੈ ਸਾਲਾਹਣਾ ਆਖਣ ਲਹੈ ਨ ਚਾਉ ॥੩॥
bhee toonhai saalaahanaa aakhan lahai na chaau |3|- இது என் நிலையாக இருந்தாலும், நான் இன்னும் உன்னை வணங்குவேன், வணங்குவேன், உனது துதிகளைப் பாட வேண்டும் என்ற என் ஆவல் குறையாது. ||3||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |முதல் மெஹல்:
ਅਗੀ ਪਾਲਾ ਕਪੜੁ ਹੋਵੈ ਖਾਣਾ ਹੋਵੈ ਵਾਉ ॥
agee paalaa kaparr hovai khaanaa hovai vaau |நெருப்பும் பனியும் என் ஆடையாகவும், காற்று என் உணவாகவும் இருந்தால்;
ਸੁਰਗੈ ਦੀਆ ਮੋਹਣੀਆ ਇਸਤਰੀਆ ਹੋਵਨਿ ਨਾਨਕ ਸਭੋ ਜਾਉ ॥
suragai deea mohaneea isatareea hovan naanak sabho jaau |மேலும் வசீகரிக்கும் சொர்க்க அழகிகள் என் மனைவிகளாக இருந்தாலும், ஓ நானக் - இவை அனைத்தும் கடந்து போகும்!
ਭੀ ਤੂਹੈ ਸਾਲਾਹਣਾ ਆਖਣ ਲਹੈ ਨ ਚਾਉ ॥੪॥
bhee toohai saalaahanaa aakhan lahai na chaau |4|அப்போதும், நான் உன்னை வணங்கி வணங்குவேன், உனது துதிகளைப் பாட வேண்டும் என்ற என் ஆவல் குறையாது. ||4||
ਪਵੜੀ ॥
pavarree |பூரி:
ਬਦਫੈਲੀ ਗੈਬਾਨਾ ਖਸਮੁ ਨ ਜਾਣਈ ॥
badafailee gaibaanaa khasam na jaanee |தீய செயல்களைச் செய்யும் முட்டாள் அரக்கன் தன் இறைவனையும் குருவையும் அறியவில்லை.
ਸੋ ਕਹੀਐ ਦੇਵਾਨਾ ਆਪੁ ਨ ਪਛਾਣਈ ॥
so kaheeai devaanaa aap na pachhaanee |அவர் தன்னைப் புரிந்து கொள்ளவில்லை என்றால், அவரை பைத்தியக்காரன் என்று அழைக்கவும்.
ਕਲਹਿ ਬੁਰੀ ਸੰਸਾਰਿ ਵਾਦੇ ਖਪੀਐ ॥
kaleh buree sansaar vaade khapeeai |இவ்வுலகின் சண்டை பொல்லாதது; இந்தப் போராட்டங்கள் அதைச் சாப்பிடுகின்றன.
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਵੇਕਾਰਿ ਭਰਮੇ ਪਚੀਐ ॥
vin naavai vekaar bharame pacheeai |இறைவனின் திருநாமம் இல்லாவிட்டால் வாழ்க்கை மதிப்பற்றது. சந்தேகத்தின் மூலம் மக்கள் அழிக்கப்படுகிறார்கள்.
ਰਾਹ ਦੋਵੈ ਇਕੁ ਜਾਣੈ ਸੋਈ ਸਿਝਸੀ ॥
raah dovai ik jaanai soee sijhasee |எல்லா ஆன்மிகப் பாதைகளும் ஒன்றிற்கு இட்டுச் செல்கின்றன என்பதை உணர்ந்தவர் விடுதலை பெறுவார்.
ਕੁਫਰ ਗੋਅ ਕੁਫਰਾਣੈ ਪਇਆ ਦਝਸੀ ॥
kufar goa kufaraanai peaa dajhasee |பொய் பேசுபவன் நரகத்தில் விழுந்து எரிவான்.
ਸਭ ਦੁਨੀਆ ਸੁਬਹਾਨੁ ਸਚਿ ਸਮਾਈਐ ॥
sabh duneea subahaan sach samaaeeai |உலகம் முழுவதிலும், சத்தியத்தில் ஆழ்ந்திருப்பவர்களே மிகவும் பாக்கியவான்கள் மற்றும் புனிதமானவர்கள்.
ਸਿਝੈ ਦਰਿ ਦੀਵਾਨਿ ਆਪੁ ਗਵਾਈਐ ॥੯॥
sijhai dar deevaan aap gavaaeeai |9|சுயநலம் மற்றும் அகந்தையை நீக்குபவர் இறைவனின் நீதிமன்றத்தில் மீட்கப்படுகிறார். ||9||
ਮਃ ੧ ਸਲੋਕੁ ॥
mahalaa 1 salok |முதல் மெஹல், சலோக்:
ਸੋ ਜੀਵਿਆ ਜਿਸੁ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਸੋਇ ॥
so jeeviaa jis man vasiaa soe |அவர்கள் மட்டுமே உண்மையிலேயே உயிருடன் இருக்கிறார்கள், யாருடைய மனம் இறைவனால் நிறைந்திருக்கிறது.
ਨਾਨਕ ਅਵਰੁ ਨ ਜੀਵੈ ਕੋਇ ॥
naanak avar na jeevai koe |ஓ நானக், வேறு யாரும் உண்மையில் உயிருடன் இல்லை;
ਜੇ ਜੀਵੈ ਪਤਿ ਲਥੀ ਜਾਇ ॥
je jeevai pat lathee jaae |வெறுமென வாழ்பவர்கள் அவமரியாதையுடன் புறப்படுவார்கள்;
ਸਭੁ ਹਰਾਮੁ ਜੇਤਾ ਕਿਛੁ ਖਾਇ ॥
sabh haraam jetaa kichh khaae |அவர்கள் உண்ணும் அனைத்தும் தூய்மையற்றது.
ਰਾਜਿ ਰੰਗੁ ਮਾਲਿ ਰੰਗੁ ॥
raaj rang maal rang |அதிகார போதையில், செல்வத்தில் சிலிர்த்து,
ਰੰਗਿ ਰਤਾ ਨਚੈ ਨੰਗੁ ॥
rang rataa nachai nang |அவர்கள் தங்கள் இன்பங்களில் மகிழ்கிறார்கள், வெட்கமின்றி நடனமாடுகிறார்கள்.
ਨਾਨਕ ਠਗਿਆ ਮੁਠਾ ਜਾਇ ॥
naanak tthagiaa mutthaa jaae |ஓ நானக், அவர்கள் ஏமாற்றப்பட்டு ஏமாற்றப்படுகிறார்கள்.
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਪਤਿ ਗਇਆ ਗਵਾਇ ॥੧॥
vin naavai pat geaa gavaae |1|இறைவனின் திருநாமம் இல்லாமல், அவர்கள் தங்கள் மானத்தை இழந்து வெளியேறுகிறார்கள். ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |முதல் மெஹல்:
ਕਿਆ ਖਾਧੈ ਕਿਆ ਪੈਧੈ ਹੋਇ ॥
kiaa khaadhai kiaa paidhai hoe |உணவினால் என்ன பயன், உடைகள் என்றால் என்ன,
ਜਾ ਮਨਿ ਨਾਹੀ ਸਚਾ ਸੋਇ ॥
jaa man naahee sachaa soe |உண்மையான இறைவன் மனதில் நிலைத்திருக்கவில்லை என்றால்?
ਕਿਆ ਮੇਵਾ ਕਿਆ ਘਿਉ ਗੁੜੁ ਮਿਠਾ ਕਿਆ ਮੈਦਾ ਕਿਆ ਮਾਸੁ ॥
kiaa mevaa kiaa ghiau gurr mitthaa kiaa maidaa kiaa maas |பழங்கள் என்ன பயன், நெய், இனிப்பு வெல்லம், மாவு என்ன, இறைச்சியால் என்ன பயன்?
ਕਿਆ ਕਪੜੁ ਕਿਆ ਸੇਜ ਸੁਖਾਲੀ ਕੀਜਹਿ ਭੋਗ ਬਿਲਾਸ ॥
kiaa kaparr kiaa sej sukhaalee keejeh bhog bilaas |இன்பங்களையும் சிற்றின்பங்களையும் அனுபவிக்க ஆடைகள் என்ன பயன், மென்மையான படுக்கையால் என்ன பயன்?
ਕਿਆ ਲਸਕਰ ਕਿਆ ਨੇਬ ਖਵਾਸੀ ਆਵੈ ਮਹਲੀ ਵਾਸੁ ॥
kiaa lasakar kiaa neb khavaasee aavai mahalee vaas |படையினால் என்ன பயன், சிப்பாய்கள், வேலையாட்கள் மற்றும் மாளிகைகள் வாழ்வதால் என்ன பயன்?
ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਵਿਣੁ ਸਭੇ ਟੋਲ ਵਿਣਾਸੁ ॥੨॥
naanak sache naam vin sabhe ttol vinaas |2|ஓ நானக், உண்மையான பெயர் இல்லாமல், இந்த சாதனங்கள் அனைத்தும் மறைந்துவிடும். ||2||
ਪਵੜੀ ॥
pavarree |பூரி:
ਜਾਤੀ ਦੈ ਕਿਆ ਹਥਿ ਸਚੁ ਪਰਖੀਐ ॥
jaatee dai kiaa hath sach parakheeai |சமூக வர்க்கம் மற்றும் அந்தஸ்து என்ன பயன்? உண்மை உள்ளத்தில் அளவிடப்படுகிறது.
ਮਹੁਰਾ ਹੋਵੈ ਹਥਿ ਮਰੀਐ ਚਖੀਐ ॥
mahuraa hovai hath mareeai chakheeai |ஒருவரின் அந்தஸ்தில் பெருமை கொள்வது, விஷத்தைக் கையில் பிடித்துக் கொண்டு உண்பது போன்றது.
ਸਚੇ ਕੀ ਸਿਰਕਾਰ ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਜਾਣੀਐ ॥
sache kee sirakaar jug jug jaaneeai |உண்மையான இறைவனின் இறையாண்மை ஆட்சி யுகங்கள் முழுவதும் அறியப்படுகிறது.
ਹੁਕਮੁ ਮੰਨੇ ਸਿਰਦਾਰੁ ਦਰਿ ਦੀਬਾਣੀਐ ॥
hukam mane siradaar dar deebaaneeai |இறைவனின் கட்டளையின் ஹுக்காமை மதிக்கும் ஒருவர் இறைவனின் நீதிமன்றத்தில் மரியாதையும் மரியாதையும் பெறுகிறார்.
ਫੁਰਮਾਨੀ ਹੈ ਕਾਰ ਖਸਮਿ ਪਠਾਇਆ ॥
furamaanee hai kaar khasam patthaaeaa |எங்கள் ஆண்டவரும் ஆண்டவருமான ஆணையின் பேரில், நாங்கள் இந்த உலகத்திற்கு கொண்டு வரப்பட்டுள்ளோம்.
ਤਬਲਬਾਜ ਬੀਚਾਰ ਸਬਦਿ ਸੁਣਾਇਆ ॥
tabalabaaj beechaar sabad sunaaeaa |டிரம்மர், குரு, ஷபாத்தின் வார்த்தையின் மூலம் இறைவனின் தியானத்தை அறிவித்துள்ளார்.
ਇਕਿ ਹੋਏ ਅਸਵਾਰ ਇਕਨਾ ਸਾਖਤੀ ॥
eik hoe asavaar ikanaa saakhatee |சிலர் பதிலுக்கு தங்கள் குதிரைகளில் ஏறியுள்ளனர், மற்றவர்கள் சேணம் போடுகிறார்கள்.
ਇਕਨੀ ਬਧੇ ਭਾਰ ਇਕਨਾ ਤਾਖਤੀ ॥੧੦॥
eikanee badhe bhaar ikanaa taakhatee |10|சிலர் தங்கள் கடிவாளங்களைக் கட்டிவிட்டனர், மற்றவர்கள் ஏற்கனவே சவாரி செய்துவிட்டனர். ||10||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |சலோக், முதல் மெஹல்:
ਜਾ ਪਕਾ ਤਾ ਕਟਿਆ ਰਹੀ ਸੁ ਪਲਰਿ ਵਾੜਿ ॥
jaa pakaa taa kattiaa rahee su palar vaarr |பயிர் விளைந்ததும் வெட்டப்படும்; தண்டுகள் மட்டுமே நிற்கின்றன.
ਸਣੁ ਕੀਸਾਰਾ ਚਿਥਿਆ ਕਣੁ ਲਇਆ ਤਨੁ ਝਾੜਿ ॥
san keesaaraa chithiaa kan leaa tan jhaarr |கதிரையில் உள்ள சோளம் துருவலில் போடப்படுகிறது, மேலும் கர்னல்கள் கோப்களிலிருந்து பிரிக்கப்படுகின்றன.
ਦੁਇ ਪੁੜ ਚਕੀ ਜੋੜਿ ਕੈ ਪੀਸਣ ਆਇ ਬਹਿਠੁ ॥
due purr chakee jorr kai peesan aae bahitth |இரண்டு மில்-கற்களுக்கு இடையில் கர்னல்களை வைத்து, மக்கள் உட்கார்ந்து சோளத்தை அரைக்கிறார்கள்.
ਜੋ ਦਰਿ ਰਹੇ ਸੁ ਉਬਰੇ ਨਾਨਕ ਅਜਬੁ ਡਿਠੁ ॥੧॥
jo dar rahe su ubare naanak ajab dditth |1|மைய அச்சில் ஒட்டியிருக்கும் கர்னல்கள் விடுபடுகின்றன - நானக் இந்த அற்புதமான காட்சியைப் பார்த்தார்! ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |முதல் மெஹல்:
ਵੇਖੁ ਜਿ ਮਿਠਾ ਕਟਿਆ ਕਟਿ ਕੁਟਿ ਬਧਾ ਪਾਇ ॥
vekh ji mitthaa kattiaa katt kutt badhaa paae |கரும்பு எப்படி வெட்டப்படுகிறது என்று பாருங்கள். அதன் கிளைகளை வெட்டிய பிறகு, அதன் கால்கள் ஒன்றாக மூட்டைகளாக பிணைக்கப்பட்டுள்ளன.