ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்
பக்கம் - 15
ਨਾਨਕ ਕਾਗਦ ਲਖ ਮਣਾ ਪੜਿ ਪੜਿ ਕੀਚੈ ਭਾਉ ॥
naanak kaagad lakh manaa parr parr keechai bhaau |ஓ நானக், என்னிடம் நூறாயிரக்கணக்கான காகித அடுக்குகள் இருந்தால், நான் வாசித்து, ஓதி, இறைவனிடம் அன்பைத் தழுவினால்,
ਮਸੂ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵਈ ਲੇਖਣਿ ਪਉਣੁ ਚਲਾਉ ॥
masoo tott na aavee lekhan paun chalaau |மற்றும் மை என்னை ஒருபோதும் தோல்வியடையச் செய்யாவிட்டால், என் பேனா காற்றைப் போல நகர முடிந்தால்
ਲੇਖੈ ਬੋਲਣੁ ਬੋਲਣਾ ਲੇਖੈ ਖਾਣਾ ਖਾਉ ॥
lekhai bolan bolanaa lekhai khaanaa khaau |இது முன்னரே தீர்மானிக்கப்பட்டபடி, மக்கள் தங்கள் வார்த்தைகளைப் பேசுகிறார்கள். அது முன்னரே விதிக்கப்பட்டிருப்பதால், அவர்கள் தங்கள் உணவை உட்கொள்கிறார்கள்.
ਲੇਖੈ ਵਾਟ ਚਲਾਈਆ ਲੇਖੈ ਸੁਣਿ ਵੇਖਾਉ ॥
lekhai vaatt chalaaeea lekhai sun vekhaau |முன்னரே தீர்மானிக்கப்பட்டதால், அவர்கள் வழியில் நடந்து செல்கிறார்கள். அது முன்னரே தீர்மானிக்கப்பட்டதால், அவர்கள் பார்க்கிறார்கள், கேட்கிறார்கள்.
ਲੇਖੈ ਸਾਹ ਲਵਾਈਅਹਿ ਪੜੇ ਕਿ ਪੁਛਣ ਜਾਉ ॥੧॥
lekhai saah lavaaeeeh parre ki puchhan jaau |1|அது முன்னரே தீர்மானிக்கப்பட்டதால், அவர்கள் தங்கள் மூச்சை இழுக்கிறார்கள். இதைப் பற்றி நான் ஏன் அறிஞர்களிடம் சென்று கேட்க வேண்டும்? ||1||
ਬਾਬਾ ਮਾਇਆ ਰਚਨਾ ਧੋਹੁ ॥
baabaa maaeaa rachanaa dhohu |ஓ பாபா, மாயாவின் மகிமை ஏமாற்றக்கூடியது.
ਅੰਧੈ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਨਾ ਤਿਸੁ ਏਹ ਨ ਓਹੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
andhai naam visaariaa naa tis eh na ohu |1| rahaau |பார்வையற்றவன் பெயரை மறந்துவிட்டான்; அவர் இங்கேயும் இல்லை, அங்கேயும் இல்லை. ||1||இடைநிறுத்தம்||
ਜੀਵਣ ਮਰਣਾ ਜਾਇ ਕੈ ਏਥੈ ਖਾਜੈ ਕਾਲਿ ॥
jeevan maranaa jaae kai ethai khaajai kaal |பிறந்த அனைவருக்கும் வாழ்வும் இறப்பும் வரும். இங்குள்ள அனைத்தும் மரணத்தால் விழுங்கப்படுகின்றன.
ਜਿਥੈ ਬਹਿ ਸਮਝਾਈਐ ਤਿਥੈ ਕੋਇ ਨ ਚਲਿਓ ਨਾਲਿ ॥
jithai beh samajhaaeeai tithai koe na chalio naal |அவர் உட்கார்ந்து கணக்குகளை ஆய்வு செய்கிறார், அங்கு யாரும் யாருடனும் செல்லவில்லை.
ਰੋਵਣ ਵਾਲੇ ਜੇਤੜੇ ਸਭਿ ਬੰਨਹਿ ਪੰਡ ਪਰਾਲਿ ॥੨॥
rovan vaale jetarre sabh baneh pandd paraal |2|அழுது புலம்புபவர்கள் எல்லாரும் அப்படியே வைக்கோல் மூட்டைகளைக் கட்டலாம். ||2||
ਸਭੁ ਕੋ ਆਖੈ ਬਹੁਤੁ ਬਹੁਤੁ ਘਟਿ ਨ ਆਖੈ ਕੋਇ ॥
sabh ko aakhai bahut bahut ghatt na aakhai koe |கடவுள் பெரியவர் என்று எல்லோரும் சொல்கிறார்கள். யாரும் அவரை குறைவாக அழைப்பதில்லை.
ਕੀਮਤਿ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਈਆ ਕਹਣਿ ਨ ਵਡਾ ਹੋਇ ॥
keemat kinai na paaeea kahan na vaddaa hoe |அவருடைய மதிப்பை யாராலும் மதிப்பிட முடியாது. அவரைப் பற்றி பேசுவதால், அவருடைய மகத்துவம் அதிகரிக்கவில்லை.
ਸਾਚਾ ਸਾਹਬੁ ਏਕੁ ਤੂ ਹੋਰਿ ਜੀਆ ਕੇਤੇ ਲੋਅ ॥੩॥
saachaa saahab ek too hor jeea kete loa |3|நீங்கள் ஒரு உண்மையான இறைவன் மற்றும் மற்ற அனைத்து உயிரினங்களுக்கும், பல உலகங்களுக்கும் எஜமானர். ||3||
ਨੀਚਾ ਅੰਦਰਿ ਨੀਚ ਜਾਤਿ ਨੀਚੀ ਹੂ ਅਤਿ ਨੀਚੁ ॥
neechaa andar neech jaat neechee hoo at neech |நானக் தாழ்த்தப்பட்டவர்களில் மிகக் குறைந்தவர்களுடைய நிறுவனத்தைத் தேடுகிறார்.
ਨਾਨਕੁ ਤਿਨ ਕੈ ਸੰਗਿ ਸਾਥਿ ਵਡਿਆ ਸਿਉ ਕਿਆ ਰੀਸ ॥
naanak tin kai sang saath vaddiaa siau kiaa rees |அவர் ஏன் பெரியவர்களுடன் போட்டியிட முயற்சிக்க வேண்டும்?
ਜਿਥੈ ਨੀਚ ਸਮਾਲੀਅਨਿ ਤਿਥੈ ਨਦਰਿ ਤੇਰੀ ਬਖਸੀਸ ॥੪॥੩॥
jithai neech samaaleean tithai nadar teree bakhasees |4|3|தாழ்ந்தவர்கள் பராமரிக்கப்படும் அந்த இடத்தில், உங்கள் அருள் பார்வையின் ஆசீர்வாதங்கள் பொழிகின்றன. ||4||3||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥
sireeraag mahalaa 1 |சிரீ ராக், முதல் மெஹல்:
ਲਬੁ ਕੁਤਾ ਕੂੜੁ ਚੂਹੜਾ ਠਗਿ ਖਾਧਾ ਮੁਰਦਾਰੁ ॥
lab kutaa koorr chooharraa tthag khaadhaa muradaar |பேராசை ஒரு நாய்; பொய் என்பது அசுத்தமான தெரு துடைப்பான். ஏமாற்றுதல் என்பது அழுகிய பிணத்தை உண்பது.
ਪਰ ਨਿੰਦਾ ਪਰ ਮਲੁ ਮੁਖ ਸੁਧੀ ਅਗਨਿ ਕ੍ਰੋਧੁ ਚੰਡਾਲੁ ॥
par nindaa par mal mukh sudhee agan krodh chanddaal |பிறரை அவதூறாக பேசுவது பிறருடைய அழுக்கை உங்கள் வாயில் போடுவதாகும். கோபத்தின் நெருப்பு என்பது சுடுகாட்டில் இறந்த உடல்களை எரிக்கும் புறஜாதி.
ਰਸ ਕਸ ਆਪੁ ਸਲਾਹਣਾ ਏ ਕਰਮ ਮੇਰੇ ਕਰਤਾਰ ॥੧॥
ras kas aap salaahanaa e karam mere karataar |1|இந்த ரசனைகளிலும், ருசிகளிலும் நான் அகப்பட்டுக் கொண்டிருக்கிறேன், மேலும் சுயபெருமைப் புகழ்ச்சியில். இவை என் செயல்கள், என் படைப்பாளரே! ||1||
ਬਾਬਾ ਬੋਲੀਐ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥
baabaa boleeai pat hoe |ஓ பாபா, உங்களுக்கு மரியாதை தரக்கூடியதை மட்டும் பேசுங்கள்.
ਊਤਮ ਸੇ ਦਰਿ ਊਤਮ ਕਹੀਅਹਿ ਨੀਚ ਕਰਮ ਬਹਿ ਰੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
aootam se dar aootam kaheeeh neech karam beh roe |1| rahaau |அவர்கள் மட்டுமே நல்லவர்கள், அவர்கள் கர்த்தருடைய வாசலில் நல்லவர்கள் என்று நியாயந்தீர்க்கப்படுகிறார்கள். கெட்ட கர்மா உள்ளவர்கள் உட்கார்ந்து அழத்தான் முடியும். ||1||இடைநிறுத்தம்||
ਰਸੁ ਸੁਇਨਾ ਰਸੁ ਰੁਪਾ ਕਾਮਣਿ ਰਸੁ ਪਰਮਲ ਕੀ ਵਾਸੁ ॥
ras sueinaa ras rupaa kaaman ras paramal kee vaas |பொன் வெள்ளியின் இன்பம், பெண்களின் இன்பம், சந்தன வாசனையின் இன்பம்,
ਰਸੁ ਘੋੜੇ ਰਸੁ ਸੇਜਾ ਮੰਦਰ ਰਸੁ ਮੀਠਾ ਰਸੁ ਮਾਸੁ ॥
ras ghorre ras sejaa mandar ras meetthaa ras maas |குதிரைகளின் இன்பம், அரண்மனையில் மென்மையான படுக்கையின் இன்பம், இனிப்பு விருந்துகளின் இன்பம் மற்றும் இதயமான உணவின் இன்பம்
ਏਤੇ ਰਸ ਸਰੀਰ ਕੇ ਕੈ ਘਟਿ ਨਾਮ ਨਿਵਾਸੁ ॥੨॥
ete ras sareer ke kai ghatt naam nivaas |2|மனித உடலின் இந்த இன்பங்கள் எண்ணற்றவை; இறைவனின் திருநாமமாகிய நாமம் எவ்வாறு இதயத்தில் வசிப்பிடத்தைக் காணலாம்? ||2||
ਜਿਤੁ ਬੋਲਿਐ ਪਤਿ ਪਾਈਐ ਸੋ ਬੋਲਿਆ ਪਰਵਾਣੁ ॥
jit boliaai pat paaeeai so boliaa paravaan |அந்த வார்த்தைகள் ஏற்றுக்கொள்ளத்தக்கவை, அவை பேசும் போது, கெளரவத்தைத் தருகின்றன.
ਫਿਕਾ ਬੋਲਿ ਵਿਗੁਚਣਾ ਸੁਣਿ ਮੂਰਖ ਮਨ ਅਜਾਣ ॥
fikaa bol viguchanaa sun moorakh man ajaan |கடுமையான வார்த்தைகள் வருத்தத்தையே தரும். முட்டாள் மற்றும் அறியா மனமே, கேள்!
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵਹਿ ਸੇ ਭਲੇ ਹੋਰਿ ਕਿ ਕਹਣ ਵਖਾਣ ॥੩॥
jo tis bhaaveh se bhale hor ki kahan vakhaan |3|அவருக்குப் பிரியமானவர்கள் நல்லவர்கள். வேறு என்ன சொல்ல வேண்டும்? ||3||
ਤਿਨ ਮਤਿ ਤਿਨ ਪਤਿ ਤਿਨ ਧਨੁ ਪਲੈ ਜਿਨ ਹਿਰਦੈ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥
tin mat tin pat tin dhan palai jin hiradai rahiaa samaae |ஞானம், கௌரவம், செல்வம் ஆகியவை இறைவனின் இதயத்தில் நிலைத்திருக்கும் அவர்களின் மடியில் உள்ளன.
ਤਿਨ ਕਾ ਕਿਆ ਸਾਲਾਹਣਾ ਅਵਰ ਸੁਆਲਿਉ ਕਾਇ ॥
tin kaa kiaa saalaahanaa avar suaaliau kaae |அவர்களுக்கு என்ன பாராட்டுக்களை வழங்க முடியும்? அவர்களுக்கு வேறு என்ன அலங்காரங்களை வழங்க முடியும்?
ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਬਾਹਰੇ ਰਾਚਹਿ ਦਾਨਿ ਨ ਨਾਇ ॥੪॥੪॥
naanak nadaree baahare raacheh daan na naae |4|4|ஓ நானக், இறைவனின் அருள் பார்வை இல்லாதவர்கள் தொண்டு அல்லது இறைவனின் திருநாமத்தை மதிக்க மாட்டார்கள். ||4||4||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥
sireeraag mahalaa 1 |சிரீ ராக், முதல் மெஹல்:
ਅਮਲੁ ਗਲੋਲਾ ਕੂੜ ਕਾ ਦਿਤਾ ਦੇਵਣਹਾਰਿ ॥
amal galolaa koorr kaa ditaa devanahaar |பெரிய கொடையாளி பொய் என்ற போதை மருந்து கொடுத்துள்ளார்.
ਮਤੀ ਮਰਣੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਖੁਸੀ ਕੀਤੀ ਦਿਨ ਚਾਰਿ ॥
matee maran visaariaa khusee keetee din chaar |மக்கள் போதையில் உள்ளனர்; அவர்கள் மரணத்தை மறந்துவிட்டார்கள், அவர்கள் சில நாட்கள் வேடிக்கையாக இருக்கிறார்கள்.
ਸਚੁ ਮਿਲਿਆ ਤਿਨ ਸੋਫੀਆ ਰਾਖਣ ਕਉ ਦਰਵਾਰੁ ॥੧॥
sach miliaa tin sofeea raakhan kau daravaar |1|போதையைப் பயன்படுத்தாதவர்கள் உண்மை; அவர்கள் கர்த்தருடைய முற்றத்தில் வசிக்கிறார்கள். ||1||
ਨਾਨਕ ਸਾਚੇ ਕਉ ਸਚੁ ਜਾਣੁ ॥
naanak saache kau sach jaan |ஓ நானக், உண்மையான இறைவனை உண்மையாக அறிந்து கொள்ளுங்கள்.
ਜਿਤੁ ਸੇਵਿਐ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਤੇਰੀ ਦਰਗਹ ਚਲੈ ਮਾਣੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jit seviaai sukh paaeeai teree daragah chalai maan |1| rahaau |அவரை சேவித்தால், அமைதி கிடைக்கும்; நீங்கள் மரியாதையுடன் அவருடைய நீதிமன்றத்திற்குச் செல்லுங்கள். ||1||இடைநிறுத்தம்||
ਸਚੁ ਸਰਾ ਗੁੜ ਬਾਹਰਾ ਜਿਸੁ ਵਿਚਿ ਸਚਾ ਨਾਉ ॥
sach saraa gurr baaharaa jis vich sachaa naau |சத்தியத்தின் மது வெல்லப்பாகுகளிலிருந்து புளிக்கப்படுவதில்லை. உண்மையான பெயர் அதில் அடங்கியுள்ளது.