ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்
பக்கம் - 556
ਜਿਚਰੁ ਵਿਚਿ ਦੰਮੁ ਹੈ ਤਿਚਰੁ ਨ ਚੇਤਈ ਕਿ ਕਰੇਗੁ ਅਗੈ ਜਾਇ ॥
jichar vich dam hai tichar na chetee ki kareg agai jaae |உடம்பில் மூச்சு இருக்கும் வரை இறைவனை நினைப்பதில்லை; அவன் மறுமையில் என்ன செய்வான்?
ਗਿਆਨੀ ਹੋਇ ਸੁ ਚੇਤੰਨੁ ਹੋਇ ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧੁ ਕਮਾਇ ॥
giaanee hoe su chetan hoe agiaanee andh kamaae |இறைவனை நினைவு செய்பவன் ஆன்மீக ஆசிரியர்; அறிவில்லாதவன் கண்மூடித்தனமாக செயல்படுகிறான்.
ਨਾਨਕ ਏਥੈ ਕਮਾਵੈ ਸੋ ਮਿਲੈ ਅਗੈ ਪਾਏ ਜਾਇ ॥੧॥
naanak ethai kamaavai so milai agai paae jaae |1|ஓ நானக், ஒருவர் இவ்வுலகில் எதைச் செய்தாலும், அவர் மறுமையில் எதைப் பெறுவார் என்பதைத் தீர்மானிக்கிறது. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |மூன்றாவது மெஹல்:
ਧੁਰਿ ਖਸਮੈ ਕਾ ਹੁਕਮੁ ਪਇਆ ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਚੇਤਿਆ ਨ ਜਾਇ ॥
dhur khasamai kaa hukam peaa vin satigur chetiaa na jaae |உண்மையான குரு இல்லாமல் அவரை நினைவுகூர முடியாது என்பது ஆரம்பத்திலிருந்தே இறைவனின் விருப்பம்.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਅੰਤਰਿ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸਦਾ ਰਹਿਆ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
satigur miliaai antar rav rahiaa sadaa rahiaa liv laae |உண்மையான குருவைச் சந்தித்தால், இறைவன் தனக்குள் ஊடுருவி வியாபித்திருப்பதை உணர்ந்து கொள்கிறான்; அவர் எப்போதும் இறைவனின் அன்பில் மூழ்கியிருப்பார்.
ਦਮਿ ਦਮਿ ਸਦਾ ਸਮਾਲਦਾ ਦੰਮੁ ਨ ਬਿਰਥਾ ਜਾਇ ॥
dam dam sadaa samaaladaa dam na birathaa jaae |ஒவ்வொரு மூச்சிலும், அவர் தொடர்ந்து தியானத்தில் இறைவனை நினைவு செய்கிறார்; ஒரு மூச்சு கூட வீணாக போவதில்லை.
ਜਨਮ ਮਰਨ ਕਾ ਭਉ ਗਇਆ ਜੀਵਨ ਪਦਵੀ ਪਾਇ ॥
janam maran kaa bhau geaa jeevan padavee paae |பிறப்பு மற்றும் இறப்பு பற்றிய அவரது அச்சங்கள் விலகி, அவர் நித்திய வாழ்வின் மரியாதைக்குரிய நிலையைப் பெறுகிறார்.
ਨਾਨਕ ਇਹੁ ਮਰਤਬਾ ਤਿਸ ਨੋ ਦੇਇ ਜਿਸ ਨੋ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਰਜਾਇ ॥੨॥
naanak ihu maratabaa tis no dee jis no kirapaa kare rajaae |2|ஓ நானக், அவர் தனது கருணையைப் பொழிந்த அந்த மனிதருக்கு இந்த பதவியை வழங்குகிறார். ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |பூரி:
ਆਪੇ ਦਾਨਾਂ ਬੀਨਿਆ ਆਪੇ ਪਰਧਾਨਾਂ ॥
aape daanaan beeniaa aape paradhaanaan |அவரே எல்லா ஞானமும் அறிந்தவர்; அவரே உயர்ந்தவர்.
ਆਪੇ ਰੂਪ ਦਿਖਾਲਦਾ ਆਪੇ ਲਾਇ ਧਿਆਨਾਂ ॥
aape roop dikhaaladaa aape laae dhiaanaan |அவரே தனது வடிவத்தை வெளிப்படுத்துகிறார், மேலும் அவரே தனது தியானத்திற்கு நம்மை அறிவுறுத்துகிறார்.
ਆਪੇ ਮੋਨੀ ਵਰਤਦਾ ਆਪੇ ਕਥੈ ਗਿਆਨਾਂ ॥
aape monee varatadaa aape kathai giaanaan |அவரே ஒரு மௌன ஞானியாகக் காட்சியளிக்கிறார், மேலும் அவரே ஆன்மீக ஞானத்தைப் பேசுகிறார்.
ਕਉੜਾ ਕਿਸੈ ਨ ਲਗਈ ਸਭਨਾ ਹੀ ਭਾਨਾ ॥
kaurraa kisai na lagee sabhanaa hee bhaanaa |அவர் யாருக்கும் கசப்பாகத் தெரியவில்லை; அவர் அனைவரையும் மகிழ்விப்பவர்.
ਉਸਤਤਿ ਬਰਨਿ ਨ ਸਕੀਐ ਸਦ ਸਦ ਕੁਰਬਾਨਾ ॥੧੯॥
ausatat baran na sakeeai sad sad kurabaanaa |19|அவருடைய புகழ்ச்சிகளை விவரிக்க முடியாது; என்றென்றும், நான் அவருக்கு ஒரு தியாகம். ||19||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |சலோக், முதல் மெஹல்:
ਕਲੀ ਅੰਦਰਿ ਨਾਨਕਾ ਜਿੰਨਾਂ ਦਾ ਅਉਤਾਰੁ ॥
kalee andar naanakaa jinaan daa aautaar |கலியுகத்தின் இந்த இருண்ட யுகத்தில், ஓ நானக், பேய்கள் பிறந்தன.
ਪੁਤੁ ਜਿਨੂਰਾ ਧੀਅ ਜਿੰਨੂਰੀ ਜੋਰੂ ਜਿੰਨਾ ਦਾ ਸਿਕਦਾਰੁ ॥੧॥
put jinooraa dheea jinooree joroo jinaa daa sikadaar |1|மகன் பேய், மகள் பேய்; மனைவி பேய்களின் தலைவி. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |முதல் மெஹல்:
ਹਿੰਦੂ ਮੂਲੇ ਭੂਲੇ ਅਖੁਟੀ ਜਾਂਹੀ ॥
hindoo moole bhoole akhuttee jaanhee |இந்துக்கள் ஆதி இறைவனை மறந்துவிட்டனர்; அவர்கள் தவறான வழியில் செல்கிறார்கள்.
ਨਾਰਦਿ ਕਹਿਆ ਸਿ ਪੂਜ ਕਰਾਂਹੀ ॥
naarad kahiaa si pooj karaanhee |நாரதர் அவர்களுக்கு அறிவுறுத்தியபடி, அவர்கள் சிலைகளை வணங்குகிறார்கள்.
ਅੰਧੇ ਗੁੰਗੇ ਅੰਧ ਅੰਧਾਰੁ ॥
andhe gunge andh andhaar |அவர்கள் குருடர்கள் மற்றும் ஊமைகள், குருடர்களில் குருடர்கள்.
ਪਾਥਰੁ ਲੇ ਪੂਜਹਿ ਮੁਗਧ ਗਵਾਰ ॥
paathar le poojeh mugadh gavaar |அறிவில்லாத மூடர்கள் கற்களை எடுத்து வணங்குகிறார்கள்.
ਓਹਿ ਜਾ ਆਪਿ ਡੁਬੇ ਤੁਮ ਕਹਾ ਤਰਣਹਾਰੁ ॥੨॥
ohi jaa aap ddube tum kahaa taranahaar |2|ஆனால் அந்தக் கற்கள் மூழ்கும்போது, உங்களை யார் கடந்து செல்வார்கள்? ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |பூரி:
ਸਭੁ ਕਿਹੁ ਤੇਰੈ ਵਸਿ ਹੈ ਤੂ ਸਚਾ ਸਾਹੁ ॥
sabh kihu terai vas hai too sachaa saahu |எல்லாம் உங்கள் சக்தியில் உள்ளது; நீதான் உண்மையான அரசன்.
ਭਗਤ ਰਤੇ ਰੰਗਿ ਏਕ ਕੈ ਪੂਰਾ ਵੇਸਾਹੁ ॥
bhagat rate rang ek kai pooraa vesaahu |பக்தர்கள் ஏக இறைவனின் அன்பினால் நிரம்பியிருக்கிறார்கள்; அவர்கள் அவர் மீது பூரண நம்பிக்கை கொண்டுள்ளனர்.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਭੋਜਨੁ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਰਜਿ ਰਜਿ ਜਨ ਖਾਹੁ ॥
amrit bhojan naam har raj raj jan khaahu |இறைவனின் திருநாமம் அமுத உணவு; அவருடைய பணிவான ஊழியர்கள் நிரம்ப சாப்பிடுகிறார்கள்.
ਸਭਿ ਪਦਾਰਥ ਪਾਈਅਨਿ ਸਿਮਰਣੁ ਸਚੁ ਲਾਹੁ ॥
sabh padaarath paaeean simaran sach laahu |எல்லா பொக்கிஷங்களும் கிடைக்கும் - இறைவனை தியானிப்பதே உண்மையான லாபம்.
ਸੰਤ ਪਿਆਰੇ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਅਗਮ ਅਗਾਹੁ ॥੨੦॥
sant piaare paarabraham naanak har agam agaahu |20|துறவிகள் கடவுளுக்கு மிகவும் பிரியமானவர்கள், ஓ நானக்; இறைவன் அணுக முடியாதவர் மற்றும் புரிந்துகொள்ள முடியாதவர். ||20||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |சலோக், மூன்றாவது மெஹல்:
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹੁਕਮੇ ਆਵਦਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹੁਕਮੇ ਜਾਇ ॥
sabh kichh hukame aavadaa sabh kichh hukame jaae |எல்லாம் இறைவனின் விருப்பத்தால் வருகிறது, அனைத்தும் இறைவனின் விருப்பப்படியே நடக்கிறது.
ਜੇ ਕੋ ਮੂਰਖੁ ਆਪਹੁ ਜਾਣੈ ਅੰਧਾ ਅੰਧੁ ਕਮਾਇ ॥
je ko moorakh aapahu jaanai andhaa andh kamaae |ஒரு முட்டாள் தன்னை படைப்பாளி என்று நம்பினால், அவன் குருடன், குருட்டுத்தனத்தில் செயல்படுகிறான்.
ਨਾਨਕ ਹੁਕਮੁ ਕੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੁਝੈ ਜਿਸ ਨੋ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਰਜਾਇ ॥੧॥
naanak hukam ko guramukh bujhai jis no kirapaa kare rajaae |1|ஓ நானக், குர்முக் இறைவனின் கட்டளையின் ஹுகத்தை புரிந்துகொள்கிறார்; இறைவன் தன் கருணையை அவன் மீது பொழிகிறார். ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |மூன்றாவது மெஹல்:
ਸੋ ਜੋਗੀ ਜੁਗਤਿ ਸੋ ਪਾਏ ਜਿਸ ਨੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥
so jogee jugat so paae jis no guramukh naam paraapat hoe |அவர் மட்டுமே ஒரு யோகி, அவர் மட்டுமே வழியைக் கண்டுபிடித்தார், அவர் குர்முகாக, நாமத்தைப் பெறுகிறார்.
ਤਿਸੁ ਜੋਗੀ ਕੀ ਨਗਰੀ ਸਭੁ ਕੋ ਵਸੈ ਭੇਖੀ ਜੋਗੁ ਨ ਹੋਇ ॥
tis jogee kee nagaree sabh ko vasai bhekhee jog na hoe |அந்த யோகியின் உடல்-கிராமத்தில் எல்லாமே ஆசீர்வாதங்கள்; இந்த யோகம் வெளிப்புறக் காட்சியால் கிடைக்காது.
ਨਾਨਕ ਐਸਾ ਵਿਰਲਾ ਕੋ ਜੋਗੀ ਜਿਸੁ ਘਟਿ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥੨॥
naanak aaisaa viralaa ko jogee jis ghatt paragatt hoe |2|ஓ நானக், அத்தகைய யோகி மிகவும் அரிதானவர்; இறைவன் அவன் இதயத்தில் வெளிப்பட்டிருக்கிறான். ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |பூரி:
ਆਪੇ ਜੰਤ ਉਪਾਇਅਨੁ ਆਪੇ ਆਧਾਰੁ ॥
aape jant upaaeian aape aadhaar |அவரே உயிரினங்களைப் படைத்தார், அவரே அவற்றை ஆதரிக்கிறார்.
ਆਪੇ ਸੂਖਮੁ ਭਾਲੀਐ ਆਪੇ ਪਾਸਾਰੁ ॥
aape sookham bhaaleeai aape paasaar |அவரே நுட்பமானவராகக் காணப்படுகிறார், மேலும் அவரே வெளிப்படையானவர்.
ਆਪਿ ਇਕਾਤੀ ਹੋਇ ਰਹੈ ਆਪੇ ਵਡ ਪਰਵਾਰੁ ॥
aap ikaatee hoe rahai aape vadd paravaar |அவரே ஒரு தனிமையில் இருக்கிறார், அவரே ஒரு பெரிய குடும்பத்தைக் கொண்டிருக்கிறார்.
ਨਾਨਕੁ ਮੰਗੈ ਦਾਨੁ ਹਰਿ ਸੰਤਾ ਰੇਨਾਰੁ ॥
naanak mangai daan har santaa renaar |நானக் இறைவனின் புனிதர்களின் பாதத் தூசியைப் பரிசாகக் கேட்கிறார்.
ਹੋਰੁ ਦਾਤਾਰੁ ਨ ਸੁਝਈ ਤੂ ਦੇਵਣਹਾਰੁ ॥੨੧॥੧॥ ਸੁਧੁ ॥
hor daataar na sujhee too devanahaar |21|1| sudh |வேறு எந்தக் கொடுப்பவரையும் என்னால் பார்க்க முடியாது; ஆண்டவரே, நீங்கள் மட்டுமே கொடுப்பவர். ||21||1|| சுத்||