ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்

பக்கம் - 1049

ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਸੁਧਿ ਨ ਕਾਈ ॥

maaeaa mohi sudh na kaaee |

மாயாவின் மீதான காதலிலும், பற்றுதலிலும் அவனுக்குப் புரியவே இல்லை.

ਮਨਮੁਖ ਅੰਧੇ ਕਿਛੂ ਨ ਸੂਝੈ ਗੁਰਮਤਿ ਨਾਮੁ ਪ੍ਰਗਾਸੀ ਹੇ ॥੧੪॥

manamukh andhe kichhoo na soojhai guramat naam pragaasee he |14|

குருடர், சுய விருப்பமுள்ள மன்முக் எதையும் பார்ப்பதில்லை; குருவின் போதனைகள் மூலம், நாமம் மகிமையாக வெளிப்படுகிறது. ||14||

ਮਨਮੁਖ ਹਉਮੈ ਮਾਇਆ ਸੂਤੇ ॥

manamukh haumai maaeaa soote |

மன்முகர்கள் அகங்காரத்திலும் மாயாவிலும் தூங்குகிறார்கள்.

ਅਪਣਾ ਘਰੁ ਨ ਸਮਾਲਹਿ ਅੰਤਿ ਵਿਗੂਤੇ ॥

apanaa ghar na samaaleh ant vigoote |

அவர்கள் தங்கள் சொந்த வீடுகளைக் கவனிக்கவில்லை, இறுதியில் நாசமாகிறார்கள்.

ਪਰ ਨਿੰਦਾ ਕਰਹਿ ਬਹੁ ਚਿੰਤਾ ਜਾਲੈ ਦੁਖੇ ਦੁਖਿ ਨਿਵਾਸੀ ਹੇ ॥੧੫॥

par nindaa kareh bahu chintaa jaalai dukhe dukh nivaasee he |15|

அவர்கள் மற்றவர்களை அவதூறு செய்கிறார்கள், மிகுந்த கவலையில் எரிகிறார்கள்; அவர்கள் வலியிலும் துன்பத்திலும் வாழ்கின்றனர். ||15||

ਆਪੇ ਕਰਤੈ ਕਾਰ ਕਰਾਈ ॥

aape karatai kaar karaaee |

படைப்பாளி தானே படைப்பைப் படைத்துள்ளார்.

ਆਪੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇਇ ਬੁਝਾਈ ॥

aape guramukh dee bujhaaee |

அவர் குர்முகை புரிந்து கொண்டு ஆசீர்வதிக்கிறார்.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਨਾਮੇ ਨਾਮਿ ਨਿਵਾਸੀ ਹੇ ॥੧੬॥੫॥

naanak naam rate man niramal naame naam nivaasee he |16|5|

ஓ நானக், நாமத்தில் இயைந்தவர்கள் - அவர்களின் மனம் மாசற்றது; அவர்கள் நாமத்தில் வசிக்கிறார்கள், நாமம் மட்டுமே. ||16||5||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥

maaroo mahalaa 3 |

மாரூ, மூன்றாவது மெஹல்:

ਏਕੋ ਸੇਵੀ ਸਦਾ ਥਿਰੁ ਸਾਚਾ ॥

eko sevee sadaa thir saachaa |

நான் நித்தியமான, நிலையான மற்றும் உண்மையான இறைவனுக்கு சேவை செய்கிறேன்.

ਦੂਜੈ ਲਾਗਾ ਸਭੁ ਜਗੁ ਕਾਚਾ ॥

doojai laagaa sabh jag kaachaa |

இருமையுடன் இணைந்தால், உலகம் முழுவதும் பொய்யானது.

ਗੁਰਮਤੀ ਸਦਾ ਸਚੁ ਸਾਲਾਹੀ ਸਾਚੇ ਹੀ ਸਾਚਿ ਪਤੀਜੈ ਹੇ ॥੧॥

guramatee sadaa sach saalaahee saache hee saach pateejai he |1|

குருவின் போதனைகளைப் பின்பற்றி, உண்மையான இறைவனை என்றென்றும் துதிக்கிறேன், உண்மையின் உண்மையால் மகிழ்ச்சி அடைகிறேன். ||1||

ਤੇਰੇ ਗੁਣ ਬਹੁਤੇ ਮੈ ਏਕੁ ਨ ਜਾਤਾ ॥

tere gun bahute mai ek na jaataa |

உமது மகிமையான நற்குணங்கள் ஏராளம், இறைவா; எனக்கு ஒன்று கூட தெரியாது.

ਆਪੇ ਲਾਇ ਲਏ ਜਗਜੀਵਨੁ ਦਾਤਾ ॥

aape laae le jagajeevan daataa |

உலக வாழ்க்கை, பெரிய கொடையாளி, நம்மை தன்னுடன் இணைக்கிறது.

ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ਗੁਰਮਤਿ ਇਹੁ ਮਨੁ ਭੀਜੈ ਹੇ ॥੨॥

aape bakhase de vaddiaaee guramat ihu man bheejai he |2|

அவரே மன்னித்து, மகிமையான மகத்துவத்தை வழங்குகிறார். குருவின் உபதேசத்தைப் பின்பற்றி இந்த மனம் மகிழ்கிறது. ||2||

ਮਾਇਆ ਲਹਰਿ ਸਬਦਿ ਨਿਵਾਰੀ ॥

maaeaa lahar sabad nivaaree |

ஷபாத்தின் வார்த்தை மாயாவின் அலைகளை அடக்கியது.

ਇਹੁ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹਉਮੈ ਮਾਰੀ ॥

eihu man niramal haumai maaree |

அகங்காரம் வென்றுவிட்டது, இந்த மனம் மாசற்றதாகிவிட்டது.

ਸਹਜੇ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਰਸਨਾ ਰਾਮੁ ਰਵੀਜੈ ਹੇ ॥੩॥

sahaje gun gaavai rang raataa rasanaa raam raveejai he |3|

நான் உள்ளுணர்வோடு இறைவனின் அன்பினால் நிரம்பிய அவரது மகிமையான துதிகளைப் பாடுகிறேன். என் நாக்கு இறைவனின் திருநாமத்தை உச்சரித்து சுவைக்கிறது. ||3||

ਮੇਰੀ ਮੇਰੀ ਕਰਤ ਵਿਹਾਣੀ ॥

meree meree karat vihaanee |

என்னுடையது, என்னுடையது! அவர் தனது வாழ்க்கையை செலவிடுகிறார்.

ਮਨਮੁਖਿ ਨ ਬੂਝੈ ਫਿਰੈ ਇਆਣੀ ॥

manamukh na boojhai firai eaanee |

தன்னிச்சையான மன்முகனுக்குப் புரியவில்லை; அவன் அறியாமையில் சுற்றித் திரிகிறான்.

ਜਮਕਾਲੁ ਘੜੀ ਮੁਹਤੁ ਨਿਹਾਲੇ ਅਨਦਿਨੁ ਆਰਜਾ ਛੀਜੈ ਹੇ ॥੪॥

jamakaal gharree muhat nihaale anadin aarajaa chheejai he |4|

மரணத்தின் தூதர் ஒவ்வொரு கணமும், ஒவ்வொரு கணமும் அவரைக் கண்காணிக்கிறார்; இரவும் பகலும் அவனது வாழ்க்கை வீணாகிறது. ||4||

ਅੰਤਰਿ ਲੋਭੁ ਕਰੈ ਨਹੀ ਬੂਝੈ ॥

antar lobh karai nahee boojhai |

அவர் உள்ளத்தில் பேராசையைப் பயிற்சி செய்கிறார், புரிந்து கொள்ளவில்லை.

ਸਿਰ ਊਪਰਿ ਜਮਕਾਲੁ ਨ ਸੂਝੈ ॥

sir aoopar jamakaal na soojhai |

மரணத்தின் தூதுவர் தலைக்கு மேல் சுற்றுவதை அவர் காணவில்லை.

ਐਥੈ ਕਮਾਣਾ ਸੁ ਅਗੈ ਆਇਆ ਅੰਤਕਾਲਿ ਕਿਆ ਕੀਜੈ ਹੇ ॥੫॥

aaithai kamaanaa su agai aaeaa antakaal kiaa keejai he |5|

இவ்வுலகில் ஒருவன் எதைச் செய்தாலும் மறுமையில் அவனை எதிர்கொள்ள நேரிடும்; அந்த கடைசி நேரத்தில் அவனால் என்ன செய்ய முடியும்? ||5||

ਜੋ ਸਚਿ ਲਾਗੇ ਤਿਨ ਸਾਚੀ ਸੋਇ ॥

jo sach laage tin saachee soe |

சத்தியத்தின் மீது பற்று கொண்டவர்கள் உண்மையானவர்கள்.

ਦੂਜੈ ਲਾਗੇ ਮਨਮੁਖਿ ਰੋਇ ॥

doojai laage manamukh roe |

தன்னம்பிக்கை கொண்ட மன்முகர்கள், இருமையில் பற்றுக்கொண்டு, அழுது புலம்புகிறார்கள்.

ਦੁਹਾ ਸਿਰਿਆ ਕਾ ਖਸਮੁ ਹੈ ਆਪੇ ਆਪੇ ਗੁਣ ਮਹਿ ਭੀਜੈ ਹੇ ॥੬॥

duhaa siriaa kaa khasam hai aape aape gun meh bheejai he |6|

அவர் இரு உலகங்களுக்கும் இறைவன் மற்றும் எஜமானர்; அவனே அறத்தில் மகிழ்கிறான். ||6||

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਦਾ ਜਨੁ ਸੋਹੈ ॥

gur kai sabad sadaa jan sohai |

குருவின் ஷபாத்தின் வார்த்தையின் மூலம், அவரது பணிவான அடியார் என்றென்றும் உயர்ந்தவர்.

ਨਾਮ ਰਸਾਇਣਿ ਇਹੁ ਮਨੁ ਮੋਹੈ ॥

naam rasaaein ihu man mohai |

இந்த மனம் அமிர்தத்தின் ஆதாரமான நாமத்தால் மயக்கப்படுகிறது.

ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਮੈਲੁ ਪਤੰਗੁ ਨ ਲਾਗੈ ਗੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਭੀਜੈ ਹੇ ॥੭॥

maaeaa moh mail patang na laagai guramatee har naam bheejai he |7|

மாயாவின் மீதான பற்றுதலின் அழுக்குகளால் அது கறைபடவில்லை; குருவின் போதனைகள் மூலம், அது இறைவனின் திருநாமத்தால் மகிழ்ச்சியடைந்து நிறைவுற்றது. ||7||

ਸਭਨਾ ਵਿਚਿ ਵਰਤੈ ਇਕੁ ਸੋਈ ॥

sabhanaa vich varatai ik soee |

ஏக இறைவன் அனைத்திலும் அடங்கி உள்ளான்.

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਪਰਗਟੁ ਹੋਈ ॥

guraparasaadee paragatt hoee |

குருவின் அருளால் அவர் வெளிப்படுகிறார்.

ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਨਾਇ ਸਾਚੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਜੈ ਹੇ ॥੮॥

haumai maar sadaa sukh paaeaa naae saachai amrit peejai he |8|

தன் அகங்காரத்தை அடக்கியவன், நிலையான அமைதியைக் காண்கிறான்; அவர் உண்மையான பெயரின் அம்ப்ரோசியல் அமிர்தத்தில் குடிக்கிறார். ||8||

ਕਿਲਬਿਖ ਦੂਖ ਨਿਵਾਰਣਹਾਰਾ ॥

kilabikh dookh nivaaranahaaraa |

கடவுள் பாவத்தையும் வேதனையையும் அழிப்பவர்.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਵਿਆ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਾ ॥

guramukh seviaa sabad veechaaraa |

குர்முக் அவருக்கு சேவை செய்கிறார், மேலும் ஷபாத்தின் வார்த்தையை சிந்திக்கிறார்.

ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਵਰਤੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਨੁ ਮਨੁ ਭੀਜੈ ਹੇ ॥੯॥

sabh kichh aape aap varatai guramukh tan man bheejai he |9|

அவனே எல்லாவற்றிலும் வியாபித்து இருக்கிறான். குர்முகின் உடலும் மனமும் நிறைவுற்றது மற்றும் மகிழ்ச்சி அடைகிறது. ||9||

ਮਾਇਆ ਅਗਨਿ ਜਲੈ ਸੰਸਾਰੇ ॥

maaeaa agan jalai sansaare |

உலகம் மாயா தீயில் எரிகிறது.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਵਾਰੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੇ ॥

guramukh nivaarai sabad veechaare |

குர்முக் இந்த நெருப்பை அணைக்கிறார், ஷபாத்தை சிந்தித்து.

ਅੰਤਰਿ ਸਾਂਤਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਗੁਰਮਤੀ ਨਾਮੁ ਲੀਜੈ ਹੇ ॥੧੦॥

antar saant sadaa sukh paaeaa guramatee naam leejai he |10|

உள்ளத்தில் அமைதியும் அமைதியும் உள்ளன, நிலையான அமைதி பெறப்படுகிறது. குருவின் போதனைகளைப் பின்பற்றி, இறைவனின் திருநாமத்தால் ஆசிர்வதிக்கப்படுகிறார். ||10||