ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்

பக்கம் - 145

ਜਾ ਤੁਧੁ ਭਾਵਹਿ ਤਾ ਕਰਹਿ ਬਿਭੂਤਾ ਸਿੰਙੀ ਨਾਦੁ ਵਜਾਵਹਿ ॥

jaa tudh bhaaveh taa kareh bibhootaa singee naad vajaaveh |

உமக்கு விருப்பமானால், நாங்கள் எங்கள் உடலில் சாம்பலைப் பூசி, சங்கு மற்றும் சங்கு ஆகியவற்றை ஊதுகிறோம்.

ਜਾ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਤਾ ਪੜਹਿ ਕਤੇਬਾ ਮੁਲਾ ਸੇਖ ਕਹਾਵਹਿ ॥

jaa tudh bhaavai taa parreh katebaa mulaa sekh kahaaveh |

உங்களுக்கு விருப்பமானால், நாங்கள் இஸ்லாமிய வேதங்களைப் படிக்கிறோம், மேலும் முல்லாக்கள் மற்றும் ஷேக்குகள் என்று போற்றப்படுகிறோம்.

ਜਾ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਤਾ ਹੋਵਹਿ ਰਾਜੇ ਰਸ ਕਸ ਬਹੁਤੁ ਕਮਾਵਹਿ ॥

jaa tudh bhaavai taa hoveh raaje ras kas bahut kamaaveh |

உமக்கு விருப்பமானால், நாங்கள் அரசர்களாகி, எல்லாவிதமான சுவைகளையும் இன்பங்களையும் அனுபவிக்கிறோம்.

ਜਾ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਤੇਗ ਵਗਾਵਹਿ ਸਿਰ ਮੁੰਡੀ ਕਟਿ ਜਾਵਹਿ ॥

jaa tudh bhaavai teg vagaaveh sir munddee katt jaaveh |

உமக்கு விருப்பமானால், நாங்கள் வாளை எடுத்து, எங்கள் எதிரிகளின் தலைகளை வெட்டுவோம்.

ਜਾ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਜਾਹਿ ਦਿਸੰਤਰਿ ਸੁਣਿ ਗਲਾ ਘਰਿ ਆਵਹਿ ॥

jaa tudh bhaavai jaeh disantar sun galaa ghar aaveh |

உமக்கு விருப்பமானால், நாங்கள் அந்நிய நாடுகளுக்குச் செல்கிறோம்; வீட்டுச் செய்தி கேட்டு, மீண்டும் வருகிறோம்.

ਜਾ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਨਾਇ ਰਚਾਵਹਿ ਤੁਧੁ ਭਾਣੇ ਤੂੰ ਭਾਵਹਿ ॥

jaa tudh bhaavai naae rachaaveh tudh bhaane toon bhaaveh |

அது உன்னைப் பிரியப்படுத்தும் போது, நாங்கள் பெயருடன் இணங்குகிறோம், அது உன்னைப் பிரியப்படுத்தும் போது, நாங்கள் உங்களுக்குப் பிரியமாகிறோம்.

ਨਾਨਕੁ ਏਕ ਕਹੈ ਬੇਨੰਤੀ ਹੋਰਿ ਸਗਲੇ ਕੂੜੁ ਕਮਾਵਹਿ ॥੧॥

naanak ek kahai benantee hor sagale koorr kamaaveh |1|

நானக் இந்த ஒரு பிரார்த்தனையை உச்சரிக்கிறார்; மற்ற அனைத்தும் பொய்யின் நடைமுறை மட்டுமே. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

mahalaa 1 |

முதல் மெஹல்:

ਜਾ ਤੂੰ ਵਡਾ ਸਭਿ ਵਡਿਆਂਈਆ ਚੰਗੈ ਚੰਗਾ ਹੋਈ ॥

jaa toon vaddaa sabh vaddiaaneea changai changaa hoee |

நீங்கள் மிகவும் பெரியவர் - எல்லா மகத்துவமும் உங்களிடமிருந்து பாய்கிறது. நீங்கள் மிகவும் நல்லவர்-நன்மை உங்களிடமிருந்து வெளிப்படுகிறது.

ਜਾ ਤੂੰ ਸਚਾ ਤਾ ਸਭੁ ਕੋ ਸਚਾ ਕੂੜਾ ਕੋਇ ਨ ਕੋਈ ॥

jaa toon sachaa taa sabh ko sachaa koorraa koe na koee |

நீங்கள் உண்மை - உங்களிடமிருந்து வரும் அனைத்தும் உண்மை. எதுவும் பொய் இல்லை.

ਆਖਣੁ ਵੇਖਣੁ ਬੋਲਣੁ ਚਲਣੁ ਜੀਵਣੁ ਮਰਣਾ ਧਾਤੁ ॥

aakhan vekhan bolan chalan jeevan maranaa dhaat |

பேசுவது, பார்ப்பது, பேசுவது, நடப்பது, வாழ்வது மற்றும் இறப்பது - இவை அனைத்தும் நிலையற்றவை.

ਹੁਕਮੁ ਸਾਜਿ ਹੁਕਮੈ ਵਿਚਿ ਰਖੈ ਨਾਨਕ ਸਚਾ ਆਪਿ ॥੨॥

hukam saaj hukamai vich rakhai naanak sachaa aap |2|

அவருடைய கட்டளையின் ஹுக்காம் மூலம், அவர் உருவாக்குகிறார், அவருடைய கட்டளையில், அவர் நம்மைக் காப்பாற்றுகிறார். ஓ நானக், அவரே உண்மை. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

பூரி:

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਨਿਸੰਗੁ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਈਐ ॥

satigur sev nisang bharam chukaaeeai |

உண்மையான குருவுக்கு பயமின்றி சேவை செய்யுங்கள், உங்கள் சந்தேகம் நீங்கும்.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਆਖੈ ਕਾਰ ਸੁ ਕਾਰ ਕਮਾਈਐ ॥

satigur aakhai kaar su kaar kamaaeeai |

உண்மையான குரு உங்களிடம் கேட்கும் வேலையைச் செய்யுங்கள்.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਤ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ॥

satigur hoe deaal ta naam dhiaaeeai |

உண்மையான குரு கருணை கொண்டவராக மாறும்போது, நாம் நாமத்தை தியானிக்கிறோம்.

ਲਾਹਾ ਭਗਤਿ ਸੁ ਸਾਰੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਈਐ ॥

laahaa bhagat su saar guramukh paaeeai |

பக்தி வழிபாட்டின் லாபம் சிறப்பானது. இது குர்முகினால் பெறப்படுகிறது.

ਮਨਮੁਖਿ ਕੂੜੁ ਗੁਬਾਰੁ ਕੂੜੁ ਕਮਾਈਐ ॥

manamukh koorr gubaar koorr kamaaeeai |

சுயவிருப்பமுள்ள மன்முகர்கள் பொய்மையின் இருளில் சிக்கிக் கொள்கிறார்கள்; அவர்கள் பொய்யைத் தவிர வேறு எதையும் செய்கிறார்கள்.

ਸਚੇ ਦੈ ਦਰਿ ਜਾਇ ਸਚੁ ਚਵਾਂਈਐ ॥

sache dai dar jaae sach chavaaneeai |

சத்தியத்தின் வாயிலுக்குச் சென்று, உண்மையைப் பேசுங்கள்.

ਸਚੈ ਅੰਦਰਿ ਮਹਲਿ ਸਚਿ ਬੁਲਾਈਐ ॥

sachai andar mahal sach bulaaeeai |

உண்மையான இறைவன் உண்மையுள்ளவர்களைத் தம்முடைய பிரசன்ன மாளிகைக்கு அழைக்கிறார்.

ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਸਦਾ ਸਚਿਆਰੁ ਸਚਿ ਸਮਾਈਐ ॥੧੫॥

naanak sach sadaa sachiaar sach samaaeeai |15|

ஓ நானக், உண்மைகள் என்றென்றும் உண்மை; அவர்கள் உண்மையான இறைவனில் லயிக்கிறார்கள். ||15||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥

salok mahalaa 1 |

சலோக், முதல் மெஹல்:

ਕਲਿ ਕਾਤੀ ਰਾਜੇ ਕਾਸਾਈ ਧਰਮੁ ਪੰਖ ਕਰਿ ਉਡਰਿਆ ॥

kal kaatee raaje kaasaaee dharam pankh kar uddariaa |

கலியுகத்தின் இருண்ட காலம் கத்தி, அரசர்கள் கசாப்புக் கடைக்காரர்கள்; நீதி சிறகுகள் முளைத்து பறந்து விட்டது.

ਕੂੜੁ ਅਮਾਵਸ ਸਚੁ ਚੰਦ੍ਰਮਾ ਦੀਸੈ ਨਾਹੀ ਕਹ ਚੜਿਆ ॥

koorr amaavas sach chandramaa deesai naahee kah charriaa |

பொய்யின் இந்த இருண்ட இரவில், சத்திய சந்திரன் எங்கும் தெரிவதில்லை.

ਹਉ ਭਾਲਿ ਵਿਕੁੰਨੀ ਹੋਈ ॥

hau bhaal vikunee hoee |

நான் வீணாகத் தேடினேன், நான் மிகவும் குழப்பமடைந்தேன்;

ਆਧੇਰੈ ਰਾਹੁ ਨ ਕੋਈ ॥

aadherai raahu na koee |

இந்த இருளில், என்னால் பாதையைக் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை.

ਵਿਚਿ ਹਉਮੈ ਕਰਿ ਦੁਖੁ ਰੋਈ ॥

vich haumai kar dukh roee |

அகங்காரத்தில், அவர்கள் வலியால் அழுகிறார்கள்.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਕਿਨਿ ਬਿਧਿ ਗਤਿ ਹੋਈ ॥੧॥

kahu naanak kin bidh gat hoee |1|

நானக் கூறுகிறார், அவர்கள் எப்படி காப்பாற்றப்படுவார்கள்? ||1||

ਮਃ ੩ ॥

mahalaa 3 |

மூன்றாவது மெஹல்:

ਕਲਿ ਕੀਰਤਿ ਪਰਗਟੁ ਚਾਨਣੁ ਸੰਸਾਰਿ ॥

kal keerat paragatt chaanan sansaar |

கலியுகத்தின் இந்த இருண்ட யுகத்தில், இறைவனின் கீர்த்தனை உலகில் ஒளியாகத் தோன்றியது.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਕੋਈ ਉਤਰੈ ਪਾਰਿ ॥

guramukh koee utarai paar |

மறுபுறம் நீந்திக் கடந்து செல்லும் அந்த சில குர்முகர்கள் எவ்வளவு அரிதானவர்கள்!

ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਿਸੁ ਦੇਵੈ ॥

jis no nadar kare tis devai |

இறைவன் அருள் தரிசனம் செய்கிறான்;

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਤਨੁ ਸੋ ਲੇਵੈ ॥੨॥

naanak guramukh ratan so levai |2|

ஓ நானக், குர்முக் நகையைப் பெறுகிறார். ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

பூரி:

ਭਗਤਾ ਤੈ ਸੈਸਾਰੀਆ ਜੋੜੁ ਕਦੇ ਨ ਆਇਆ ॥

bhagataa tai saisaareea jorr kade na aaeaa |

இறைவனின் பக்தர்களுக்கும் உலக மக்களுக்கும் இடையே உண்மையான கூட்டணி இருக்கவே முடியாது.

ਕਰਤਾ ਆਪਿ ਅਭੁਲੁ ਹੈ ਨ ਭੁਲੈ ਕਿਸੈ ਦਾ ਭੁਲਾਇਆ ॥

karataa aap abhul hai na bhulai kisai daa bhulaaeaa |

படைத்தவரே தவறாதவர். அவரை ஏமாற்ற முடியாது; அவரை யாரும் ஏமாற்ற முடியாது.

ਭਗਤ ਆਪੇ ਮੇਲਿਅਨੁ ਜਿਨੀ ਸਚੋ ਸਚੁ ਕਮਾਇਆ ॥

bhagat aape melian jinee sacho sach kamaaeaa |

அவர் தனது பக்தர்களை தன்னுடன் கலக்கிறார்; அவர்கள் சத்தியத்தை கடைபிடிக்கின்றனர், மேலும் உண்மையை மட்டுமே கடைபிடிக்கின்றனர்.

ਸੈਸਾਰੀ ਆਪਿ ਖੁਆਇਅਨੁ ਜਿਨੀ ਕੂੜੁ ਬੋਲਿ ਬੋਲਿ ਬਿਖੁ ਖਾਇਆ ॥

saisaaree aap khuaaeian jinee koorr bol bol bikh khaaeaa |

இறைவனே உலக மக்களை வழிகெடுக்கிறான்; அவர்கள் பொய் சொல்கிறார்கள், பொய் சொல்லி விஷம் சாப்பிடுகிறார்கள்.

ਚਲਣ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਨੀ ਕਾਮੁ ਕਰੋਧੁ ਵਿਸੁ ਵਧਾਇਆ ॥

chalan saar na jaananee kaam karodh vis vadhaaeaa |

நாம் அனைவரும் செல்ல வேண்டிய இறுதி யதார்த்தத்தை அவர்கள் அங்கீகரிக்கவில்லை; அவர்கள் பாலியல் ஆசை மற்றும் கோபத்தின் விஷங்களைத் தொடர்ந்து வளர்க்கிறார்கள்.

ਭਗਤ ਕਰਨਿ ਹਰਿ ਚਾਕਰੀ ਜਿਨੀ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥

bhagat karan har chaakaree jinee anadin naam dhiaaeaa |

பக்தர்கள் இறைவனுக்கு சேவை செய்கிறார்கள்; இரவும் பகலும் நாமத்தை தியானிக்கிறார்கள்.

ਦਾਸਨਿ ਦਾਸ ਹੋਇ ਕੈ ਜਿਨੀ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ॥

daasan daas hoe kai jinee vichahu aap gavaaeaa |

இறைவனின் அடிமைகளுக்கு அடிமையாகி, தன்னலத்தையும் அகந்தையையும் உள்ளிருந்து ஒழிக்கிறார்கள்.

ਓਨਾ ਖਸਮੈ ਕੈ ਦਰਿ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਇਆ ॥੧੬॥

onaa khasamai kai dar mukh ujale sachai sabad suhaaeaa |16|

அவர்களின் இறைவனும் எஜமானுமான நீதிமன்றத்தில், அவர்களின் முகங்கள் பிரகாசமாக உள்ளன; அவை ஷபாத்தின் உண்மையான வார்த்தையால் அலங்கரிக்கப்பட்டு உயர்த்தப்பட்டுள்ளன. ||16||