ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்

பக்கம் - 1093

ਬੂਝਹੁ ਗਿਆਨੀ ਬੂਝਣਾ ਏਹ ਅਕਥ ਕਥਾ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥

boojhahu giaanee boojhanaa eh akath kathaa man maeh |

ஆன்மிக ஆசிரியர்களே, இதைப் புரிந்து கொள்ளுங்கள்: சொல்லப்படாத பேச்சு மனதில் உள்ளது.

ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਤਤੁ ਨ ਪਾਈਐ ਅਲਖੁ ਵਸੈ ਸਭ ਮਾਹਿ ॥

bin gur tat na paaeeai alakh vasai sabh maeh |

குரு இல்லாமல், யதார்த்தத்தின் சாரம் காணப்படாது; கண்ணுக்குத் தெரியாத இறைவன் எல்லா இடங்களிலும் வசிக்கிறார்.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਜਾਣੀਐ ਜਾਂ ਸਬਦੁ ਵਸੈ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥

satigur milai ta jaaneeai jaan sabad vasai man maeh |

ஒருவன் உண்மையான குருவைச் சந்திக்கிறான், பிறகு இறைவன் அறியப்படுகிறான், ஷபாத்தின் வார்த்தை மனதில் குடியிருக்கும்போது.

ਆਪੁ ਗਇਆ ਭ੍ਰਮੁ ਭਉ ਗਇਆ ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੁਖ ਜਾਹਿ ॥

aap geaa bhram bhau geaa janam maran dukh jaeh |

தன்னம்பிக்கை விலகும் போது, சந்தேகமும், அச்சமும் விலகும், பிறப்பு இறப்பு துன்பம் நீங்கும்.

ਗੁਰਮਤਿ ਅਲਖੁ ਲਖਾਈਐ ਊਤਮ ਮਤਿ ਤਰਾਹਿ ॥

guramat alakh lakhaaeeai aootam mat taraeh |

குருவின் போதனைகளைப் பின்பற்றி, காணாத இறைவன் காணப்படுகிறான்; புத்தி உயர்ந்தது, ஒன்று முழுவதும் கொண்டு செல்லப்படுகிறது.

ਨਾਨਕ ਸੋਹੰ ਹੰਸਾ ਜਪੁ ਜਾਪਹੁ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਤਿਸੈ ਸਮਾਹਿ ॥੧॥

naanak sohan hansaa jap jaapahu tribhavan tisai samaeh |1|

ஓ நானக், 'சோஹாங் ஹன்சா' - 'அவன் நான், நான் அவனே' என்ற கோஷத்தைப் பாடுங்கள். மூன்று உலகங்களும் அவனில் லயிக்கின்றன. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

mahalaa 3 |

மூன்றாவது மெஹல்:

ਮਨੁ ਮਾਣਕੁ ਜਿਨਿ ਪਰਖਿਆ ਗੁਰਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰਿ ॥

man maanak jin parakhiaa gurasabadee veechaar |

சிலர் தங்கள் மனதை ஆணித்தரமாக மதிப்பிட்டு, குருவின் சபாத்தின் வார்த்தையைப் பற்றி சிந்திக்கிறார்கள்.

ਸੇ ਜਨ ਵਿਰਲੇ ਜਾਣੀਅਹਿ ਕਲਜੁਗ ਵਿਚਿ ਸੰਸਾਰਿ ॥

se jan virale jaaneeeh kalajug vich sansaar |

கலியுகத்தின் இந்த இருண்ட யுகத்தில், இந்த உலகில், அந்த எளிய மனிதர்களில் ஒரு சிலர் மட்டுமே அறியப்படுகிறார்கள்.

ਆਪੈ ਨੋ ਆਪੁ ਮਿਲਿ ਰਹਿਆ ਹਉਮੈ ਦੁਬਿਧਾ ਮਾਰਿ ॥

aapai no aap mil rahiaa haumai dubidhaa maar |

அகங்காரமும் இருமையும் வெல்லப்படும் போது ஒருவரின் சுயம் இறைவனின் சுயத்துடன் கலந்தே இருக்கும்.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਦੁਤਰੁ ਤਰੇ ਭਉਜਲੁ ਬਿਖਮੁ ਸੰਸਾਰੁ ॥੨॥

naanak naam rate dutar tare bhaujal bikham sansaar |2|

ஓ நானக், நாமத்தால் ஈர்க்கப்பட்டவர்கள் கடினமான, துரோகமான மற்றும் பயங்கரமான உலகப் பெருங்கடலைக் கடக்கிறார்கள். ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

பூரி:

ਮਨਮੁਖ ਅੰਦਰੁ ਨ ਭਾਲਨੀ ਮੁਠੇ ਅਹੰਮਤੇ ॥

manamukh andar na bhaalanee mutthe ahamate |

சுய-விருப்பமுள்ள மன்முகர்கள் தங்கள் சுயத்திற்குள் தேடுவதில்லை; அவர்கள் தங்கள் அகங்கார பெருமையால் ஏமாற்றப்படுகிறார்கள்.

ਚਾਰੇ ਕੁੰਡਾਂ ਭਵਿ ਥਕੇ ਅੰਦਰਿ ਤਿਖ ਤਤੇ ॥

chaare kunddaan bhav thake andar tikh tate |

நான்கு திசைகளிலும் அலைந்து திரிந்து, உள்ளுக்குள் எரியும் ஆசையால் வேதனைப்பட்டு சோர்வடைகிறார்கள்.

ਸਿੰਮ੍ਰਿਤਿ ਸਾਸਤ ਨ ਸੋਧਨੀ ਮਨਮੁਖ ਵਿਗੁਤੇ ॥

sinmrit saasat na sodhanee manamukh vigute |

அவர்கள் சிம்ரிதிகளையும் சாஸ்திரங்களையும் படிப்பதில்லை; மன்முகங்கள் வீணாகி தொலைந்து போகின்றன.

ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਸਤੇ ॥

bin gur kinai na paaeio har naam har sate |

குரு இல்லாமல், உண்மையான இறைவனின் நாமத்தை யாரும் காண முடியாது.

ਤਤੁ ਗਿਆਨੁ ਵੀਚਾਰਿਆ ਹਰਿ ਜਪਿ ਹਰਿ ਗਤੇ ॥੧੯॥

tat giaan veechaariaa har jap har gate |19|

ஆன்மிக ஞானத்தின் சாரத்தை சிந்தித்து இறைவனை தியானிப்பவன் முக்தி பெறுகிறான். ||19||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ॥

salok mahalaa 2 |

சலோக், இரண்டாவது மெஹல்:

ਆਪੇ ਜਾਣੈ ਕਰੇ ਆਪਿ ਆਪੇ ਆਣੈ ਰਾਸਿ ॥

aape jaanai kare aap aape aanai raas |

அவரே அறிவார், அவரே செயல்படுகிறார், அவரே அதைச் சரியாகச் செய்கிறார்.

ਤਿਸੈ ਅਗੈ ਨਾਨਕਾ ਖਲਿਇ ਕੀਚੈ ਅਰਦਾਸਿ ॥੧॥

tisai agai naanakaa khalie keechai aradaas |1|

எனவே அவர் முன் நின்று, ஓ நானக், உங்கள் பிரார்த்தனைகளைச் செய்யுங்கள். ||1||

ਮਃ ੧ ॥

mahalaa 1 |

முதல் மெஹல்:

ਜਿਨਿ ਕੀਆ ਤਿਨਿ ਦੇਖਿਆ ਆਪੇ ਜਾਣੈ ਸੋਇ ॥

jin keea tin dekhiaa aape jaanai soe |

படைப்பைப் படைத்தவன், அதைக் கண்காணிக்கிறான்; அவனுக்கே தெரியும்.

ਕਿਸ ਨੋ ਕਹੀਐ ਨਾਨਕਾ ਜਾ ਘਰਿ ਵਰਤੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥੨॥

kis no kaheeai naanakaa jaa ghar varatai sabh koe |2|

நானக், இதயம் என்ற வீட்டிற்குள் அனைத்தும் அடங்கியிருக்கும் போது நான் யாரிடம் பேசுவது? ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

பூரி:

ਸਭੇ ਥੋਕ ਵਿਸਾਰਿ ਇਕੋ ਮਿਤੁ ਕਰਿ ॥

sabhe thok visaar iko mit kar |

அனைத்தையும் மறந்து, ஏக இறைவனுடன் நட்பு கொள்ளுங்கள்.

ਮਨੁ ਤਨੁ ਹੋਇ ਨਿਹਾਲੁ ਪਾਪਾ ਦਹੈ ਹਰਿ ॥

man tan hoe nihaal paapaa dahai har |

உங்கள் மனமும் உடலும் மகிழ்ச்சியடையும், கர்த்தர் உங்கள் பாவங்களை எரித்துவிடுவார்.

ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਚੁਕੈ ਜਨਮਿ ਨ ਜਾਹਿ ਮਰਿ ॥

aavan jaanaa chukai janam na jaeh mar |

மறுபிறவியில் உனது வருகைகள் நின்று போகும்; நீங்கள் மீண்டும் பிறந்து மீண்டும் இறக்க மாட்டீர்கள்.

ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਆਧਾਰੁ ਸੋਗਿ ਨ ਮੋਹਿ ਜਰਿ ॥

sach naam aadhaar sog na mohi jar |

உண்மையான பெயர் உங்கள் ஆதரவாக இருக்கும், மேலும் நீங்கள் துக்கத்திலும் பற்றுதலிலும் எரிய மாட்டீர்கள்.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਮਨ ਮਹਿ ਸੰਜਿ ਧਰਿ ॥੨੦॥

naanak naam nidhaan man meh sanj dhar |20|

ஓ நானக், இறைவனின் திருநாமமான நாமத்தின் கருவூலத்தில் உங்கள் மனதிற்குள் சேகரிக்கவும். ||20||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥

salok mahalaa 5 |

சலோக், ஐந்தாவது மெஹல்:

ਮਾਇਆ ਮਨਹੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਮਾਂਗੈ ਦੰਮਾ ਦੰਮ ॥

maaeaa manahu na veesarai maangai damaa dam |

மாயாவை மனதிலிருந்து மறப்பதில்லை; ஒவ்வொரு மூச்சிலும் அதற்காக வேண்டிக்கொள்கிறீர்கள்.

ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵਈ ਨਾਨਕ ਨਹੀ ਕਰੰਮ ॥੧॥

so prabh chit na aavee naanak nahee karam |1|

அந்தக் கடவுளை நீ நினைக்கவே இல்லை; ஓ நானக், அது உங்கள் கர்மாவில் இல்லை. ||1||

ਮਃ ੫ ॥

mahalaa 5 |

ஐந்தாவது மெஹல்:

ਮਾਇਆ ਸਾਥਿ ਨ ਚਲਈ ਕਿਆ ਲਪਟਾਵਹਿ ਅੰਧ ॥

maaeaa saath na chalee kiaa lapattaaveh andh |

மாயாவும் அதன் செல்வமும் உன்னுடன் செல்லாது, ஏன் அதை ஒட்டிக்கொள்கிறாய் - நீங்கள் குருடரா?

ਗੁਰ ਕੇ ਚਰਣ ਧਿਆਇ ਤੂ ਤੂਟਹਿ ਮਾਇਆ ਬੰਧ ॥੨॥

gur ke charan dhiaae too tootteh maaeaa bandh |2|

குருவின் பாதங்களை தியானியுங்கள், மாயாவின் பந்தங்கள் உங்களை விட்டு நீங்கும். ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

பூரி:

ਭਾਣੈ ਹੁਕਮੁ ਮਨਾਇਓਨੁ ਭਾਣੈ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥

bhaanai hukam manaaeion bhaanai sukh paaeaa |

அவரது விருப்பத்தின் மகிழ்ச்சியால், இறைவன் தனது கட்டளையின் ஹுகாமுக்குக் கீழ்ப்படிவதற்கு நம்மைத் தூண்டுகிறார்; அவருடைய விருப்பத்தின் மகிழ்ச்சியால், நாம் அமைதியைக் காண்கிறோம்.

ਭਾਣੈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲਿਓਨੁ ਭਾਣੈ ਸਚੁ ਧਿਆਇਆ ॥

bhaanai satigur melion bhaanai sach dhiaaeaa |

அவரது விருப்பத்தின் மகிழ்ச்சியால், அவர் உண்மையான குருவை சந்திக்க நம்மை வழிநடத்துகிறார்; அவருடைய சித்தத்தின் மகிழ்ச்சியால், நாம் சத்தியத்தை தியானிக்கிறோம்.