ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்
பக்கம் - 472
ਨੀਲ ਵਸਤ੍ਰ ਪਹਿਰਿ ਹੋਵਹਿ ਪਰਵਾਣੁ ॥
neel vasatr pahir hoveh paravaan |நீல நிற அங்கிகளை அணிந்து கொண்டு, முஸ்லிம் ஆட்சியாளர்களின் ஒப்புதலைப் பெறுகிறார்கள்.
ਮਲੇਛ ਧਾਨੁ ਲੇ ਪੂਜਹਿ ਪੁਰਾਣੁ ॥
malechh dhaan le poojeh puraan |முஸ்லீம் ஆட்சியாளர்களிடமிருந்து ரொட்டியை ஏற்றுக்கொண்டு, அவர்கள் இன்றும் புராணங்களை வணங்குகிறார்கள்.
ਅਭਾਖਿਆ ਕਾ ਕੁਠਾ ਬਕਰਾ ਖਾਣਾ ॥
abhaakhiaa kaa kutthaa bakaraa khaanaa |அவர்கள் ஆடுகளின் இறைச்சியை சாப்பிடுகிறார்கள், முஸ்லீம் பிரார்த்தனைகளுக்குப் பிறகு கொல்லப்பட்டனர்.
ਚਉਕੇ ਉਪਰਿ ਕਿਸੈ ਨ ਜਾਣਾ ॥
chauke upar kisai na jaanaa |ஆனால் அவர்கள் வேறு யாரையும் தங்கள் சமையலறை பகுதிக்குள் நுழைய அனுமதிப்பதில்லை.
ਦੇ ਕੈ ਚਉਕਾ ਕਢੀ ਕਾਰ ॥
de kai chaukaa kadtee kaar |அவர்கள் அவற்றைச் சுற்றி கோடுகளை வரைந்து, மாட்டு சாணத்தால் தரையில் பூசுகிறார்கள்.
ਉਪਰਿ ਆਇ ਬੈਠੇ ਕੂੜਿਆਰ ॥
aupar aae baitthe koorriaar |அவர்களுக்குள் பொய் வந்து அமர்கிறது.
ਮਤੁ ਭਿਟੈ ਵੇ ਮਤੁ ਭਿਟੈ ॥
mat bhittai ve mat bhittai |அவர்கள், "எங்கள் உணவைத் தொடாதே!
ਇਹੁ ਅੰਨੁ ਅਸਾਡਾ ਫਿਟੈ ॥
eihu an asaaddaa fittai |அல்லது அது மாசுபடும்!"
ਤਨਿ ਫਿਟੈ ਫੇੜ ਕਰੇਨਿ ॥
tan fittai ferr karen |ஆனால் அவர்கள் மாசுபட்ட உடலால் தீய செயல்களைச் செய்கிறார்கள்.
ਮਨਿ ਜੂਠੈ ਚੁਲੀ ਭਰੇਨਿ ॥
man jootthai chulee bharen |அசுத்தமான மனதுடன், அவர்கள் வாயை சுத்தப்படுத்த முயற்சிக்கிறார்கள்.
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਧਿਆਈਐ ॥
kahu naanak sach dhiaaeeai |நானக் கூறுகிறார், உண்மையான இறைவனை தியானியுங்கள்.
ਸੁਚਿ ਹੋਵੈ ਤਾ ਸਚੁ ਪਾਈਐ ॥੨॥
such hovai taa sach paaeeai |2|நீங்கள் தூய்மையாக இருந்தால், உண்மையான இறைவனைப் பெறுவீர்கள். ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |பூரி:
ਚਿਤੈ ਅੰਦਰਿ ਸਭੁ ਕੋ ਵੇਖਿ ਨਦਰੀ ਹੇਠਿ ਚਲਾਇਦਾ ॥
chitai andar sabh ko vekh nadaree hetth chalaaeidaa |அனைத்தும் உங்கள் மனதில் உள்ளன; ஆண்டவரே, உமது கருணைப் பார்வையின் கீழ் அவற்றைப் பார்த்து நகர்த்துகிறீர்கள்.
ਆਪੇ ਦੇ ਵਡਿਆਈਆ ਆਪੇ ਹੀ ਕਰਮ ਕਰਾਇਦਾ ॥
aape de vaddiaaeea aape hee karam karaaeidaa |நீயே அவர்களுக்கு மகிமையை வழங்குகிறாய், நீயே அவர்களை செயல்பட வைக்கிறாய்.
ਵਡਹੁ ਵਡਾ ਵਡ ਮੇਦਨੀ ਸਿਰੇ ਸਿਰਿ ਧੰਧੈ ਲਾਇਦਾ ॥
vaddahu vaddaa vadd medanee sire sir dhandhai laaeidaa |பெருமான் பெரியவர்; அவருடைய உலகம் பெரியது. அவர் அனைவரையும் அவர்களின் பணிகளுக்குக் கட்டளையிடுகிறார்.
ਨਦਰਿ ਉਪਠੀ ਜੇ ਕਰੇ ਸੁਲਤਾਨਾ ਘਾਹੁ ਕਰਾਇਦਾ ॥
nadar upatthee je kare sulataanaa ghaahu karaaeidaa |அவர் கோபமாகப் பார்த்தால், அரசர்களை புல்லுருவிகளாக மாற்ற முடியும்.
ਦਰਿ ਮੰਗਨਿ ਭਿਖ ਨ ਪਾਇਦਾ ॥੧੬॥
dar mangan bhikh na paaeidaa |16|அவர்கள் வீடு வீடாக பிச்சை எடுத்தாலும், அவர்களுக்கு யாரும் தர்மம் செய்ய மாட்டார்கள். ||16||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |சலோக், முதல் மெஹல்:
ਜੇ ਮੋਹਾਕਾ ਘਰੁ ਮੁਹੈ ਘਰੁ ਮੁਹਿ ਪਿਤਰੀ ਦੇਇ ॥
je mohaakaa ghar muhai ghar muhi pitaree dee |திருடன் ஒரு வீட்டைக் கொள்ளையடித்து, திருடப்பட்ட பொருட்களை தனது முன்னோர்களுக்கு வழங்குகிறான்.
ਅਗੈ ਵਸਤੁ ਸਿਞਾਣੀਐ ਪਿਤਰੀ ਚੋਰ ਕਰੇਇ ॥
agai vasat siyaaneeai pitaree chor karee |மறுமை உலகில், இது அங்கீகரிக்கப்பட்டுள்ளது, மேலும் அவரது முன்னோர்களும் திருடர்களாக கருதப்படுகிறார்கள்.
ਵਢੀਅਹਿ ਹਥ ਦਲਾਲ ਕੇ ਮੁਸਫੀ ਏਹ ਕਰੇਇ ॥
vadteeeh hath dalaal ke musafee eh karee |இடையில் செல்பவர்களின் கைகள் வெட்டப்படுகின்றன; இதுவே ஆண்டவரின் நீதி.
ਨਾਨਕ ਅਗੈ ਸੋ ਮਿਲੈ ਜਿ ਖਟੇ ਘਾਲੇ ਦੇਇ ॥੧॥
naanak agai so milai ji khatte ghaale dee |1|ஓ நானக், மறுமையில், அதுவே பெறப்படுகிறது, ஒருவர் தனது சொந்த சம்பாத்தியத்திலிருந்தும் உழைப்பிலிருந்தும் ஏழைகளுக்குக் கொடுப்பார். ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |முதல் மெஹல்:
ਜਿਉ ਜੋਰੂ ਸਿਰਨਾਵਣੀ ਆਵੈ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥
jiau joroo siranaavanee aavai vaaro vaar |ஒரு பெண்ணுக்கு மாதவிடாய் வருவதால், மாதந்தோறும்,
ਜੂਠੇ ਜੂਠਾ ਮੁਖਿ ਵਸੈ ਨਿਤ ਨਿਤ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥
jootthe jootthaa mukh vasai nit nit hoe khuaar |பொய்யின் வாயில் பொய் குடியிருக்கும்; அவர்கள் என்றென்றும், மீண்டும் மீண்டும் துன்பப்படுகிறார்கள்.
ਸੂਚੇ ਏਹਿ ਨ ਆਖੀਅਹਿ ਬਹਨਿ ਜਿ ਪਿੰਡਾ ਧੋਇ ॥
sooche ehi na aakheeeh bahan ji pinddaa dhoe |அவர்கள் தூய்மையானவர்கள் என்று அழைக்கப்படுவதில்லை, அவர்கள் தங்கள் உடலைக் கழுவிய பிறகு அமர்ந்திருக்கிறார்கள்.
ਸੂਚੇ ਸੇਈ ਨਾਨਕਾ ਜਿਨ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਸੋਇ ॥੨॥
sooche seee naanakaa jin man vasiaa soe |2|நானக், யாருடைய மனதில் இறைவன் இருக்கிறானோ அவர்கள் மட்டுமே தூய்மையானவர்கள். ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |பூரி:
ਤੁਰੇ ਪਲਾਣੇ ਪਉਣ ਵੇਗ ਹਰ ਰੰਗੀ ਹਰਮ ਸਵਾਰਿਆ ॥
ture palaane paun veg har rangee haram savaariaa |சேணமிட்ட குதிரைகளுடன், காற்றைப் போல் வேகமாகவும், எல்லா வகையிலும் அலங்கரிக்கப்பட்ட அரண்களுடன்;
ਕੋਠੇ ਮੰਡਪ ਮਾੜੀਆ ਲਾਇ ਬੈਠੇ ਕਰਿ ਪਾਸਾਰਿਆ ॥
kotthe manddap maarreea laae baitthe kar paasaariaa |வீடுகளிலும், மண்டபங்களிலும், உயரமான மாளிகைகளிலும், ஆடம்பரமான நிகழ்ச்சிகளை நிகழ்த்திக் கொண்டு வாழ்கிறார்கள்.
ਚੀਜ ਕਰਨਿ ਮਨਿ ਭਾਵਦੇ ਹਰਿ ਬੁਝਨਿ ਨਾਹੀ ਹਾਰਿਆ ॥
cheej karan man bhaavade har bujhan naahee haariaa |அவர்கள் தங்கள் மனதின் விருப்பங்களைச் செய்கிறார்கள், ஆனால் அவர்கள் இறைவனைப் புரிந்து கொள்ளவில்லை, அதனால் அவர்கள் பாழாகிறார்கள்.
ਕਰਿ ਫੁਰਮਾਇਸਿ ਖਾਇਆ ਵੇਖਿ ਮਹਲਤਿ ਮਰਣੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ॥
kar furamaaeis khaaeaa vekh mahalat maran visaariaa |அவர்கள் தங்கள் அதிகாரத்தை உறுதிப்படுத்தி, சாப்பிடுகிறார்கள், தங்கள் மாளிகைகளைப் பார்த்து, அவர்கள் மரணத்தை மறந்துவிடுகிறார்கள்.
ਜਰੁ ਆਈ ਜੋਬਨਿ ਹਾਰਿਆ ॥੧੭॥
jar aaee joban haariaa |17|ஆனால் முதுமை வருகிறது, இளமை தொலைந்து போகிறது. ||17||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |சலோக், முதல் மெஹல்:
ਜੇ ਕਰਿ ਸੂਤਕੁ ਮੰਨੀਐ ਸਭ ਤੈ ਸੂਤਕੁ ਹੋਇ ॥
je kar sootak maneeai sabh tai sootak hoe |அசுத்தம் என்ற கருத்தை ஒருவர் ஏற்றுக்கொண்டால், எங்கும் தூய்மையற்றது.
ਗੋਹੇ ਅਤੈ ਲਕੜੀ ਅੰਦਰਿ ਕੀੜਾ ਹੋਇ ॥
gohe atai lakarree andar keerraa hoe |மாட்டு சாணம் மற்றும் மரத்தில் புழுக்கள் உள்ளன.
ਜੇਤੇ ਦਾਣੇ ਅੰਨ ਕੇ ਜੀਆ ਬਾਝੁ ਨ ਕੋਇ ॥
jete daane an ke jeea baajh na koe |சோளத் தானியங்கள் எவ்வளவோ, உயிர் இல்லாமல் இல்லை.
ਪਹਿਲਾ ਪਾਣੀ ਜੀਉ ਹੈ ਜਿਤੁ ਹਰਿਆ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
pahilaa paanee jeeo hai jit hariaa sabh koe |முதலாவதாக, தண்ணீரில் உயிர் உள்ளது, அதன் மூலம் மற்ற அனைத்தும் பச்சை நிறமாகின்றன.
ਸੂਤਕੁ ਕਿਉ ਕਰਿ ਰਖੀਐ ਸੂਤਕੁ ਪਵੈ ਰਸੋਇ ॥
sootak kiau kar rakheeai sootak pavai rasoe |அசுத்தத்திலிருந்து எவ்வாறு பாதுகாக்க முடியும்? அது நம் சமையலறையைத் தொடுகிறது.
ਨਾਨਕ ਸੂਤਕੁ ਏਵ ਨ ਉਤਰੈ ਗਿਆਨੁ ਉਤਾਰੇ ਧੋਇ ॥੧॥
naanak sootak ev na utarai giaan utaare dhoe |1|ஓ நானக், இந்த வழியில் அசுத்தத்தை அகற்ற முடியாது; அது ஆன்மீக ஞானத்தால் மட்டுமே கழுவப்படுகிறது. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |முதல் மெஹல்:
ਮਨ ਕਾ ਸੂਤਕੁ ਲੋਭੁ ਹੈ ਜਿਹਵਾ ਸੂਤਕੁ ਕੂੜੁ ॥
man kaa sootak lobh hai jihavaa sootak koorr |மனதின் அசுத்தம் பேராசை, நாவின் அசுத்தம் பொய்.
ਅਖੀ ਸੂਤਕੁ ਵੇਖਣਾ ਪਰ ਤ੍ਰਿਅ ਪਰ ਧਨ ਰੂਪੁ ॥
akhee sootak vekhanaa par tria par dhan roop |கண்களின் அசுத்தம் என்பது வேறொருவரின் மனைவியின் அழகையும், அவருடைய செல்வத்தையும் பார்ப்பது.
ਕੰਨੀ ਸੂਤਕੁ ਕੰਨਿ ਪੈ ਲਾਇਤਬਾਰੀ ਖਾਹਿ ॥
kanee sootak kan pai laaeitabaaree khaeh |காதுகளின் அசுத்தம் மற்றவர்களின் அவதூறுகளைக் கேட்பது.
ਨਾਨਕ ਹੰਸਾ ਆਦਮੀ ਬਧੇ ਜਮ ਪੁਰਿ ਜਾਹਿ ॥੨॥
naanak hansaa aadamee badhe jam pur jaeh |2|ஓ நானக், அந்த மனிதனின் ஆன்மா, கட்டப்பட்டு வாயை அடைத்துக்கொண்டு மரண நகருக்குச் செல்கிறது. ||2||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |முதல் மெஹல்:
ਸਭੋ ਸੂਤਕੁ ਭਰਮੁ ਹੈ ਦੂਜੈ ਲਗੈ ਜਾਇ ॥
sabho sootak bharam hai doojai lagai jaae |அனைத்து அசுத்தங்களும் சந்தேகம் மற்றும் இருமையின் மீதுள்ள பற்றுதலிலிருந்து வருகிறது.
ਜੰਮਣੁ ਮਰਣਾ ਹੁਕਮੁ ਹੈ ਭਾਣੈ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
jaman maranaa hukam hai bhaanai aavai jaae |பிறப்பும் இறப்பும் இறைவனின் கட்டளைக்கு உட்பட்டது; அவருடைய சித்தத்தின் மூலம் நாம் வந்து செல்கிறோம்.
ਖਾਣਾ ਪੀਣਾ ਪਵਿਤ੍ਰੁ ਹੈ ਦਿਤੋਨੁ ਰਿਜਕੁ ਸੰਬਾਹਿ ॥
khaanaa peenaa pavitru hai diton rijak sanbaeh |உண்பதும் குடிப்பதும் தூய்மையானது, ஏனெனில் இறைவன் அனைவருக்கும் ஊட்டமளிப்பார்.
ਨਾਨਕ ਜਿਨੑੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੁਝਿਆ ਤਿਨੑਾ ਸੂਤਕੁ ਨਾਹਿ ॥੩॥
naanak jinaee guramukh bujhiaa tinaa sootak naeh |3|ஓ நானக், இறைவனைப் புரிந்துகொள்ளும் குர்முகர்கள், தூய்மையின்மையால் கறைபடுவதில்லை. ||3||