ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்
பக்கம் - 653
ਨਾਨਕ ਭਏ ਪੁਨੀਤ ਹਰਿ ਤੀਰਥਿ ਨਾਇਆ ॥੨੬॥
naanak bhe puneet har teerath naaeaa |26|ஓ நானக், அவர்கள் இறைவனின் புனித சன்னதியில் நீராடுவதன் மூலம் தூய்மையடைந்துள்ளனர். ||26||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |சலோக், நான்காவது மெஹல்:
ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਤਰਿ ਸਾਂਤਿ ਹੈ ਮਨਿ ਤਨਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇ ॥
guramukh antar saant hai man tan naam samaae |குர்முகுக்குள் அமைதியும் அமைதியும் உள்ளது; அவனுடைய மனமும் உடலும் இறைவனின் நாமமான நாமத்தில் லயிக்கின்றன.
ਨਾਮੋ ਚਿਤਵੈ ਨਾਮੁ ਪੜੈ ਨਾਮਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
naamo chitavai naam parrai naam rahai liv laae |அவர் நாமத்தைப் பற்றி சிந்திக்கிறார், அவர் நாமத்தைப் படிக்கிறார், மேலும் அவர் நாமத்தில் அன்பாக உள்வாங்கப்படுகிறார்.
ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਇਆ ਚਿੰਤਾ ਗਈ ਬਿਲਾਇ ॥
naam padaarath paaeaa chintaa gee bilaae |அவர் நாமத்தின் பொக்கிஷத்தைப் பெறுகிறார், மேலும் அவரது கவலைகள் நீங்குகின்றன.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਨਾਮੁ ਊਪਜੈ ਤਿਸਨਾ ਭੁਖ ਸਭ ਜਾਇ ॥
satigur miliaai naam aoopajai tisanaa bhukh sabh jaae |குருவைச் சந்திப்பதால், நாமம் நன்றாக இருக்கிறது, அவருடைய தாகமும் பசியும் முற்றிலும் நீங்கும்.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੇ ਰਤਿਆ ਨਾਮੋ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥੧॥
naanak naame ratiaa naamo palai paae |1|ஓ நானக், நாமத்தில் மூழ்கி, அவர் நாமத்தில் கூடுகிறார். ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |நான்காவது மெஹல்:
ਸਤਿਗੁਰ ਪੁਰਖਿ ਜਿ ਮਾਰਿਆ ਭ੍ਰਮਿ ਭ੍ਰਮਿਆ ਘਰੁ ਛੋਡਿ ਗਇਆ ॥
satigur purakh ji maariaa bhram bhramiaa ghar chhodd geaa |உண்மையான குருவால் சபிக்கப்பட்டவர், தனது வீட்டை விட்டு வெளியேறி, இலக்கின்றி சுற்றித் திரிகிறார்.
ਓਸੁ ਪਿਛੈ ਵਜੈ ਫਕੜੀ ਮੁਹੁ ਕਾਲਾ ਆਗੈ ਭਇਆ ॥
os pichhai vajai fakarree muhu kaalaa aagai bheaa |அவர் கேலி செய்யப்படுகிறார், மேலும் அவரது முகம் மறுமையில் கறுக்கப்படுகிறது.
ਓਸੁ ਅਰਲੁ ਬਰਲੁ ਮੁਹਹੁ ਨਿਕਲੈ ਨਿਤ ਝਗੂ ਸੁਟਦਾ ਮੁਆ ॥
os aral baral muhahu nikalai nit jhagoo suttadaa muaa |அவர் முரண்படுகிறார், மற்றும் வாயில் நுரைத்து, அவர் இறந்துவிடுகிறார்.
ਕਿਆ ਹੋਵੈ ਕਿਸੈ ਹੀ ਦੈ ਕੀਤੈ ਜਾਂ ਧੁਰਿ ਕਿਰਤੁ ਓਸ ਦਾ ਏਹੋ ਜੇਹਾ ਪਇਆ ॥
kiaa hovai kisai hee dai keetai jaan dhur kirat os daa eho jehaa peaa |யார் என்ன செய்ய முடியும்? அவரது கடந்த கால செயல்களின்படி அவரது விதி இதுதான்.
ਜਿਥੈ ਓਹੁ ਜਾਇ ਤਿਥੈ ਓਹੁ ਝੂਠਾ ਕੂੜੁ ਬੋਲੇ ਕਿਸੈ ਨ ਭਾਵੈ ॥
jithai ohu jaae tithai ohu jhootthaa koorr bole kisai na bhaavai |எங்கு சென்றாலும் பொய்யன், பொய் சொல்லி யாருக்கும் பிடிக்காதவன்.
ਵੇਖਹੁ ਭਾਈ ਵਡਿਆਈ ਹਰਿ ਸੰਤਹੁ ਸੁਆਮੀ ਅਪੁਨੇ ਕੀ ਜੈਸਾ ਕੋਈ ਕਰੈ ਤੈਸਾ ਕੋਈ ਪਾਵੈ ॥
vekhahu bhaaee vaddiaaee har santahu suaamee apune kee jaisaa koee karai taisaa koee paavai |விதியின் உடன்பிறந்தவர்களே, இதைப் பாருங்கள், நமது இறைவனும் மாஸ்டருமான மகிமையான மகத்துவத்தை, ஓ புனிதர்களே; ஒருவன் எப்படி நடந்து கொள்கிறானோ, அப்படியே அவன் பெறுகிறான்.
ਏਹੁ ਬ੍ਰਹਮ ਬੀਚਾਰੁ ਹੋਵੈ ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਅਗੋ ਦੇ ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਆਖਿ ਸੁਣਾਵੈ ॥੨॥
ehu braham beechaar hovai dar saachai ago de jan naanak aakh sunaavai |2|இது அவரது உண்மையான நீதிமன்றத்தில் கடவுளின் தீர்மானமாக இருக்கும்; வேலைக்காரன் நானக் இதை கணித்து அறிவிக்கிறார். ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |பூரி:
ਗੁਰਿ ਸਚੈ ਬਧਾ ਥੇਹੁ ਰਖਵਾਲੇ ਗੁਰਿ ਦਿਤੇ ॥
gur sachai badhaa thehu rakhavaale gur dite |உண்மையான குரு கிராமத்தை நிறுவியுள்ளார்; குரு அதன் காவலர்களையும் பாதுகாவலர்களையும் நியமித்துள்ளார்.
ਪੂਰਨ ਹੋਈ ਆਸ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਮਨ ਰਤੇ ॥
pooran hoee aas gur charanee man rate |என் நம்பிக்கைகள் நிறைவேறி, குருவின் பாதங்களின் அன்பினால் என் மனம் திளைக்கிறது.
ਗੁਰਿ ਕ੍ਰਿਪਾਲਿ ਬੇਅੰਤਿ ਅਵਗੁਣ ਸਭਿ ਹਤੇ ॥
gur kripaal beant avagun sabh hate |குரு அளவற்ற கருணை உள்ளவர்; என் பாவங்களையெல்லாம் அழித்துவிட்டார்.
ਗੁਰਿ ਅਪਣੀ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ਅਪਣੇ ਕਰਿ ਲਿਤੇ ॥
gur apanee kirapaa dhaar apane kar lite |குரு தனது கருணையால் என்னைப் பொழிந்தார், அவர் என்னைத் தனக்கே சொந்தமாக்கிக் கொண்டார்.
ਨਾਨਕ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰ ਜਿਸੁ ਗੁਰ ਕੇ ਗੁਣ ਇਤੇ ॥੨੭॥
naanak sad balihaar jis gur ke gun ite |27|எண்ணற்ற நற்குணங்களைக் கொண்ட குருவுக்கு நானக் என்றென்றும் தியாகம். ||27||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |சலோக், முதல் மெஹல்:
ਤਾ ਕੀ ਰਜਾਇ ਲੇਖਿਆ ਪਾਇ ਅਬ ਕਿਆ ਕੀਜੈ ਪਾਂਡੇ ॥
taa kee rajaae lekhiaa paae ab kiaa keejai paandde |அவருடைய கட்டளையின்படி, எங்களின் முன்னரே தீர்மானிக்கப்பட்ட வெகுமதிகளைப் பெறுகிறோம்; இப்போது நாம் என்ன செய்ய முடியும், ஓ பண்டிட்?
ਹੁਕਮੁ ਹੋਆ ਹਾਸਲੁ ਤਦੇ ਹੋਇ ਨਿਬੜਿਆ ਹੰਢਹਿ ਜੀਅ ਕਮਾਂਦੇ ॥੧॥
hukam hoaa haasal tade hoe nibarriaa handteh jeea kamaande |1|அவருடைய கட்டளை எப்போது பெறப்பட்டது, அது முடிவு செய்யப்படுகிறது; அனைத்து உயிரினங்களும் நகர்கின்றன மற்றும் அதன்படி செயல்படுகின்றன. ||1||
ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |இரண்டாவது மெஹல்:
ਨਕਿ ਨਥ ਖਸਮ ਹਥ ਕਿਰਤੁ ਧਕੇ ਦੇ ॥
nak nath khasam hath kirat dhake de |மூக்கின் வழியே இருக்கும் சரம் ஆண்டவன் மாஸ்டர் கையில்; ஒருவரின் சொந்த செயல்கள் அவரை இயக்குகின்றன.
ਜਹਾ ਦਾਣੇ ਤਹਾਂ ਖਾਣੇ ਨਾਨਕਾ ਸਚੁ ਹੇ ॥੨॥
jahaa daane tahaan khaane naanakaa sach he |2|அவனுடைய உணவு எங்கே இருக்கிறதோ, அங்கே அவன் அதை உண்கிறான்; ஓ நானக், இதுவே உண்மை. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |பூரி:
ਸਭੇ ਗਲਾ ਆਪਿ ਥਾਟਿ ਬਹਾਲੀਓਨੁ ॥
sabhe galaa aap thaatt bahaaleeon |கர்த்தர் தாமே எல்லாவற்றையும் அதற்குரிய இடத்தில் வைக்கிறார்.
ਆਪੇ ਰਚਨੁ ਰਚਾਇ ਆਪੇ ਹੀ ਘਾਲਿਓਨੁ ॥
aape rachan rachaae aape hee ghaalion |அவனே படைப்பை உருவாக்கினான், அவனே அதை அழிக்கிறான்.
ਆਪੇ ਜੰਤ ਉਪਾਇ ਆਪਿ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਿਓਨੁ ॥
aape jant upaae aap pratipaalion |அவரே தனது உயிரினங்களை வடிவமைக்கிறார், மேலும் அவரே அவற்றை வளர்க்கிறார்.
ਦਾਸ ਰਖੇ ਕੰਠਿ ਲਾਇ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲਿਓਨੁ ॥
daas rakhe kantth laae nadar nihaalion |அவர் தனது அடிமைகளை தனது அரவணைப்பில் நெருக்கமாக அணைத்து, தனது அருள் பார்வையால் அவர்களை ஆசீர்வதிக்கிறார்.
ਨਾਨਕ ਭਗਤਾ ਸਦਾ ਅਨੰਦੁ ਭਾਉ ਦੂਜਾ ਜਾਲਿਓਨੁ ॥੨੮॥
naanak bhagataa sadaa anand bhaau doojaa jaalion |28|ஓ நானக், அவருடைய பக்தர்கள் என்றென்றும் ஆனந்தத்தில் இருக்கிறார்கள்; அவர்கள் இருமையின் அன்பை எரித்துவிட்டனர். ||28||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |சலோக், மூன்றாவது மெஹல்:
ਏ ਮਨ ਹਰਿ ਜੀ ਧਿਆਇ ਤੂ ਇਕ ਮਨਿ ਇਕ ਚਿਤਿ ਭਾਇ ॥
e man har jee dhiaae too ik man ik chit bhaae |ஓ மனமே, அன்பான இறைவனைத் தியானம் செய், ஏக மனதுடன் உணர்வுச் செறிவு.
ਹਰਿ ਕੀਆ ਸਦਾ ਸਦਾ ਵਡਿਆਈਆ ਦੇਇ ਨ ਪਛੋਤਾਇ ॥
har keea sadaa sadaa vaddiaaeea dee na pachhotaae |கர்த்தருடைய மகிமை வாய்ந்த மகத்துவம் என்றென்றும் நிலைத்திருக்கும்; அவர் கொடுப்பதற்கு அவர் ஒருபோதும் வருத்தப்படுவதில்லை.
ਹਉ ਹਰਿ ਕੈ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰਣੈ ਜਿਤੁ ਸੇਵਿਐ ਸੁਖੁ ਪਾਇ ॥
hau har kai sad balihaaranai jit seviaai sukh paae |நான் என்றென்றும் இறைவனுக்குப் பலியாக இருக்கிறேன்; அவருக்கு சேவை செய்தால் அமைதி கிடைக்கும்.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਿਲਿ ਰਹੈ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇ ॥੧॥
naanak guramukh mil rahai haumai sabad jalaae |1|ஓ நானக், குர்முக் இறைவனுடன் இணைந்திருக்கிறார்; ஷபாத்தின் வார்த்தையின் மூலம் தன் அகங்காரத்தை எரித்து விடுகிறான். ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |மூன்றாவது மெஹல்:
ਆਪੇ ਸੇਵਾ ਲਾਇਅਨੁ ਆਪੇ ਬਖਸ ਕਰੇਇ ॥
aape sevaa laaeian aape bakhas karee |அவரே நமக்கு சேவை செய்யும்படி கட்டளையிடுகிறார், மேலும் அவரே நம்மை மன்னித்து ஆசீர்வதிக்கிறார்.
ਸਭਨਾ ਕਾ ਮਾ ਪਿਉ ਆਪਿ ਹੈ ਆਪੇ ਸਾਰ ਕਰੇਇ ॥
sabhanaa kaa maa piau aap hai aape saar karee |அவரே அனைவருக்கும் தந்தை மற்றும் தாய்; அவர் தாமே நம்மை கவனித்துக்கொள்கிறார்.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਨਿ ਤਿਨ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸੁ ਹੈ ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਸੋਭਾ ਹੋਇ ॥੨॥
naanak naam dhiaaein tin nij ghar vaas hai jug jug sobhaa hoe |2|ஓ நானக், இறைவனின் நாமத்தை தியானிப்பவர்கள், தங்கள் உள்ளத்தின் இல்லத்தில் தங்கியிருப்பார்கள்; அவர்கள் காலங்காலமாக மதிக்கப்படுகிறார்கள். ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |பூரி:
ਤੂ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥੁ ਹਹਿ ਕਰਤੇ ਮੈ ਤੁਝ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
too karan kaaran samarath heh karate mai tujh bin avar na koee |நீங்கள் படைப்பாளர், எல்லாம் வல்லவர், எதையும் செய்யக்கூடியவர். நீங்கள் இல்லாமல், வேறு யாரும் இல்லை.