ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்

பக்கம் - 122

ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਇਸੁ ਮਨਹਿ ਨਚਾਏ ਅੰਤਰਿ ਕਪਟੁ ਦੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੪॥

maaeaa mohu is maneh nachaae antar kapatt dukh paavaniaa |4|

மாயாவின் அன்பு இந்த மனதை ஆட வைக்கிறது, உள்ள வஞ்சகம் மக்களை வேதனையில் ஆழ்த்துகிறது. ||4||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਗਤਿ ਜਾ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ॥

guramukh bhagat jaa aap karaae |

ஒருவரை குர்முக் ஆகவும், பக்தி வழிபாடு செய்யவும் இறைவன் தூண்டும் போது,

ਤਨੁ ਮਨੁ ਰਾਤਾ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥

tan man raataa sahaj subhaae |

பின்னர் அவரது உடலும் மனமும் உள்ளுணர்வு எளிதில் அவனது அன்புடன் இணைந்திருக்கும்.

ਬਾਣੀ ਵਜੈ ਸਬਦਿ ਵਜਾਏ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਗਤਿ ਥਾਇ ਪਾਵਣਿਆ ॥੫॥

baanee vajai sabad vajaae guramukh bhagat thaae paavaniaa |5|

அவரது பானியின் வார்த்தை அதிர்கிறது, மேலும் அவரது ஷபாத்தின் வார்த்தை ஒலிக்கிறது, அவரது பக்தி வழிபாடு ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட குர்முகுக்கு. ||5||

ਬਹੁ ਤਾਲ ਪੂਰੇ ਵਾਜੇ ਵਜਾਏ ॥

bahu taal poore vaaje vajaae |

ஒருவர் எல்லாவிதமான இசைக்கருவிகளையும் அடித்து வாசிக்கலாம்.

ਨਾ ਕੋ ਸੁਣੇ ਨ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥

naa ko sune na man vasaae |

ஆனால் யாரும் கேட்க மாட்டார்கள், யாரும் அதை மனதில் பதிய வைக்க மாட்டார்கள்.

ਮਾਇਆ ਕਾਰਣਿ ਪਿੜ ਬੰਧਿ ਨਾਚੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਦੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੬॥

maaeaa kaaran pirr bandh naachai doojai bhaae dukh paavaniaa |6|

மாயாவிற்க்காக மேடை அமைத்து நடனமாடுகிறார்கள், ஆனால் அவர்கள் இருமையைக் காதலித்து துக்கத்தையே பெறுகிறார்கள். ||6||

ਜਿਸੁ ਅੰਤਰਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਗੈ ਸੋ ਮੁਕਤਾ ॥

jis antar preet lagai so mukataa |

எவருடைய உள்ளம் இறைவனின் அன்பில் பற்றுக் கொண்டிருக்கிறதோ அவர்கள் விடுதலை பெறுகிறார்கள்.

ਇੰਦ੍ਰੀ ਵਸਿ ਸਚ ਸੰਜਮਿ ਜੁਗਤਾ ॥

eindree vas sach sanjam jugataa |

அவர்கள் தங்கள் பாலியல் ஆசைகளை கட்டுப்படுத்துகிறார்கள், மேலும் அவர்களின் வாழ்க்கை முறை சத்தியத்தின் சுய ஒழுக்கம்.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਦਾ ਹਰਿ ਧਿਆਏ ਏਹਾ ਭਗਤਿ ਹਰਿ ਭਾਵਣਿਆ ॥੭॥

gur kai sabad sadaa har dhiaae ehaa bhagat har bhaavaniaa |7|

குருவின் ஷபாத்தின் மூலம், அவர்கள் இறைவனை என்றென்றும் தியானிக்கிறார்கள். இந்த பக்தி வழிபாடு இறைவனுக்குப் பிரியமானது. ||7||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਗਤਿ ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਹੋਈ ॥

guramukh bhagat jug chaare hoee |

நான்கு யுகங்களிலும் குர்முகாக வாழ்வதே பக்தி வழிபாடு.

ਹੋਰਤੁ ਭਗਤਿ ਨ ਪਾਏ ਕੋਈ ॥

horat bhagat na paae koee |

இந்த பக்தி வழிபாடு வேறு எந்த வகையிலும் பெறப்படவில்லை.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਗੁਰ ਭਗਤੀ ਪਾਈਐ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਚਿਤੁ ਲਾਵਣਿਆ ॥੮॥੨੦॥੨੧॥

naanak naam gur bhagatee paaeeai gur charanee chit laavaniaa |8|20|21|

ஓ நானக், இறைவனின் நாமம், குரு பக்தியின் மூலம் மட்டுமே பெறப்படுகிறது. எனவே உங்கள் உணர்வை குருவின் பாதங்களில் செலுத்துங்கள். ||8||20||21||

ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥

maajh mahalaa 3 |

மாஜ், மூன்றாவது மெஹல்:

ਸਚਾ ਸੇਵੀ ਸਚੁ ਸਾਲਾਹੀ ॥

sachaa sevee sach saalaahee |

உண்மையானவருக்கு சேவை செய்யுங்கள், உண்மையுள்ளவரைப் போற்றுங்கள்.

ਸਚੈ ਨਾਇ ਦੁਖੁ ਕਬ ਹੀ ਨਾਹੀ ॥

sachai naae dukh kab hee naahee |

உண்மையான பெயரால், வலி உங்களை ஒருபோதும் பாதிக்காது.

ਸੁਖਦਾਤਾ ਸੇਵਨਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਨਿ ਗੁਰਮਤਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥੧॥

sukhadaataa sevan sukh paaein guramat man vasaavaniaa |1|

சமாதானத்தைக் கொடுப்பவருக்குச் சேவை செய்பவர்கள் அமைதியைக் கண்டடைகிறார்கள். குருவின் போதனைகளை அவர்கள் மனதில் பதிய வைக்கிறார்கள். ||1||

ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਸੁਖ ਸਹਜਿ ਸਮਾਧਿ ਲਗਾਵਣਿਆ ॥

hau vaaree jeeo vaaree sukh sahaj samaadh lagaavaniaa |

நான் ஒரு தியாகம், என் ஆன்மா ஒரு தியாகம், உள்ளுணர்வுடன் சமாதியின் அமைதிக்குள் நுழைபவர்களுக்கு.

ਜੋ ਹਰਿ ਸੇਵਹਿ ਸੇ ਸਦਾ ਸੋਹਹਿ ਸੋਭਾ ਸੁਰਤਿ ਸੁਹਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

jo har seveh se sadaa soheh sobhaa surat suhaavaniaa |1| rahaau |

இறைவனுக்கு சேவை செய்பவர்கள் எப்போதும் அழகாக இருப்பார்கள். அவர்களின் உள்ளுணர்வு உணர்வின் மகிமை அழகானது. ||1||இடைநிறுத்தம்||

ਸਭੁ ਕੋ ਤੇਰਾ ਭਗਤੁ ਕਹਾਏ ॥

sabh ko teraa bhagat kahaae |

அனைவரும் தங்களை உங்கள் பக்தர்கள் என்று அழைக்கிறார்கள்.

ਸੇਈ ਭਗਤ ਤੇਰੈ ਮਨਿ ਭਾਏ ॥

seee bhagat terai man bhaae |

ஆனால் அவர்கள் மட்டுமே உனது பக்தர்கள், உனது மனதிற்கு இதமானவர்கள்.

ਸਚੁ ਬਾਣੀ ਤੁਧੈ ਸਾਲਾਹਨਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਭਗਤਿ ਕਰਾਵਣਿਆ ॥੨॥

sach baanee tudhai saalaahan rang raate bhagat karaavaniaa |2|

உங்கள் பானியின் உண்மையான வார்த்தையின் மூலம், அவர்கள் உங்களைப் புகழ்கிறார்கள்; உனது அன்புக்கு இணங்கி, பக்தியுடன் உன்னை வணங்குகிறார்கள். ||2||

ਸਭੁ ਕੋ ਸਚੇ ਹਰਿ ਜੀਉ ਤੇਰਾ ॥

sabh ko sache har jeeo teraa |

எல்லாம் உன்னுடையது, அன்பே உண்மையான இறைவா.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਿਲੈ ਤਾ ਚੂਕੈ ਫੇਰਾ ॥

guramukh milai taa chookai feraa |

குர்முக்கை சந்திப்பதன் மூலம், இந்த மறுபிறவி சுழற்சி முடிவுக்கு வருகிறது.

ਜਾ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਤਾ ਨਾਇ ਰਚਾਵਹਿ ਤੂੰ ਆਪੇ ਨਾਉ ਜਪਾਵਣਿਆ ॥੩॥

jaa tudh bhaavai taa naae rachaaveh toon aape naau japaavaniaa |3|

உங்கள் விருப்பத்திற்குப் பிறகு, நாங்கள் பெயரில் ஒன்றிணைவோம். நாமம் ஜபிக்க நீயே எங்களைத் தூண்டுகிறாய். ||3||

ਗੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥

guramatee har man vasaaeaa |

குருவின் போதனைகள் மூலம் இறைவனை என் மனதில் பதிய வைக்கிறேன்.

ਹਰਖੁ ਸੋਗੁ ਸਭੁ ਮੋਹੁ ਗਵਾਇਆ ॥

harakh sog sabh mohu gavaaeaa |

இன்பம் மற்றும் துன்பம், மற்றும் அனைத்து உணர்ச்சி இணைப்புகளும் போய்விட்டன.

ਇਕਸੁ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ਸਦ ਹੀ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥੪॥

eikas siau liv laagee sad hee har naam man vasaavaniaa |4|

நான் என்றென்றும் ஒரே இறைவனை அன்புடன் மையமாகக் கொண்டிருக்கிறேன். நான் இறைவனின் திருநாமத்தை என் மனதிற்குள் பிரதிஷ்டை செய்கிறேன். ||4||

ਭਗਤ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਸਦਾ ਤੇਰੈ ਚਾਏ ॥

bhagat rang raate sadaa terai chaae |

உனது அன்பிற்கு உனது பக்தர்கள் இணங்கினர்; அவர்கள் எப்போதும் மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறார்கள்.

ਨਉ ਨਿਧਿ ਨਾਮੁ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਏ ॥

nau nidh naam vasiaa man aae |

நாமத்தின் ஒன்பது பொக்கிஷங்களும் அவர்களின் மனதில் குடிகொண்டுள்ளன.

ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ਸਬਦੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੫॥

poorai bhaag satigur paaeaa sabade mel milaavaniaa |5|

சரியான விதியால், அவர்கள் உண்மையான குருவைக் கண்டுபிடித்து, ஷபாத்தின் வார்த்தையின் மூலம், அவர்கள் இறைவனின் ஒன்றியத்தில் ஐக்கியப்படுகிறார்கள். ||5||

ਤੂੰ ਦਇਆਲੁ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ॥

toon deaal sadaa sukhadaataa |

நீங்கள் இரக்கமுள்ளவர், எப்போதும் அமைதியை அளிப்பவர்.

ਤੂੰ ਆਪੇ ਮੇਲਿਹਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤਾ ॥

toon aape melihi guramukh jaataa |

நீயே எங்களை ஒன்றுபடுத்துகிறாய்; நீங்கள் குருமுகர்களுக்கு மட்டுமே தெரியும்.

ਤੂੰ ਆਪੇ ਦੇਵਹਿ ਨਾਮੁ ਵਡਾਈ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੬॥

toon aape deveh naam vaddaaee naam rate sukh paavaniaa |6|

நீயே நாமத்தின் மகிமையான பேருண்மையை வழங்குகிறாய்; நாமத்துடன் இணைந்தால், நாம் அமைதியைக் காண்கிறோம். ||6||

ਸਦਾ ਸਦਾ ਸਾਚੇ ਤੁਧੁ ਸਾਲਾਹੀ ॥

sadaa sadaa saache tudh saalaahee |

என்றென்றும், உண்மை ஆண்டவரே, நான் உன்னைப் போற்றுகிறேன்.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤਾ ਦੂਜਾ ਕੋ ਨਾਹੀ ॥

guramukh jaataa doojaa ko naahee |

குர்முக் என்ற முறையில் எனக்கு வேறு யாரையும் தெரியாது.

ਏਕਸੁ ਸਿਉ ਮਨੁ ਰਹਿਆ ਸਮਾਏ ਮਨਿ ਮੰਨਿਐ ਮਨਹਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੭॥

ekas siau man rahiaa samaae man maniaai maneh milaavaniaa |7|

என் மனம் ஏக இறைவனில் மூழ்கிக் கிடக்கிறது; என் மனம் அவரிடம் சரணடைகிறது, என் மனதில் நான் அவரை சந்திக்கிறேன். ||7||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੋ ਸਾਲਾਹੇ ॥

guramukh hovai so saalaahe |

குர்முக் ஆனவன் இறைவனைப் போற்றுகிறான்.

ਸਾਚੇ ਠਾਕੁਰ ਵੇਪਰਵਾਹੇ ॥

saache tthaakur veparavaahe |

எங்கள் உண்மையான இறைவன் மற்றும் எஜமானர் கவலையற்றவர்.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨ ਅੰਤਰਿ ਗੁਰਸਬਦੀ ਹਰਿ ਮੇਲਾਵਣਿਆ ॥੮॥੨੧॥੨੨॥

naanak naam vasai man antar gurasabadee har melaavaniaa |8|21|22|

ஓ நானக், நாம், இறைவனின் பெயர், மனதில் ஆழமாக நிலைத்திருக்கிறது; குருவின் வார்த்தையின் மூலம், நாம் இறைவனுடன் இணைகிறோம். ||8||21||22||

ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥

maajh mahalaa 3 |

மாஜ், மூன்றாவது மெஹல்:

ਤੇਰੇ ਭਗਤ ਸੋਹਹਿ ਸਾਚੈ ਦਰਬਾਰੇ ॥

tere bhagat soheh saachai darabaare |

உங்கள் பக்தர்கள் சத்திய நீதிமன்றத்தில் அழகாகத் தெரிகிறார்கள்.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਨਾਮਿ ਸਵਾਰੇ ॥

gur kai sabad naam savaare |

குருவின் ஷபாத்தின் மூலம், அவர்கள் நாமத்தால் அலங்கரிக்கப்படுகிறார்கள்.

ਸਦਾ ਅਨੰਦਿ ਰਹਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਗੁਣ ਕਹਿ ਗੁਣੀ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥

sadaa anand raheh din raatee gun keh gunee samaavaniaa |1|

அவர்கள் இரவும் பகலும் என்றென்றும் பேரின்பத்தில் இருக்கிறார்கள்; இறைவனின் மகிமையான துதிகளைப் பாடுவதன் மூலம், அவர்கள் மகிமையின் இறைவனுடன் இணைகிறார்கள். ||1||