ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்
பக்கம் - 587
ਦੁਖਿ ਲਗੈ ਘਰਿ ਘਰਿ ਫਿਰੈ ਅਗੈ ਦੂਣੀ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥
dukh lagai ghar ghar firai agai doonee milai sajaae |வலியால் பாதிக்கப்பட்டு, வீடு வீடாக அலைந்து திரிந்து, மறுமையில், இரட்டை தண்டனை பெறுகிறார்.
ਅੰਦਰਿ ਸਹਜੁ ਨ ਆਇਓ ਸਹਜੇ ਹੀ ਲੈ ਖਾਇ ॥
andar sahaj na aaeio sahaje hee lai khaae |அவன் உள்ளத்தில் அமைதி வராது - வருவனவற்றை உண்பதில் அவன் திருப்தியடைவதில்லை.
ਮਨਹਠਿ ਜਿਸ ਤੇ ਮੰਗਣਾ ਲੈਣਾ ਦੁਖੁ ਮਨਾਇ ॥
manahatth jis te manganaa lainaa dukh manaae |பிடிவாதமான மனதுடன், பிச்சையெடுத்து, பிடுங்கி, கொடுப்பவர்களை எரிச்சலூட்டுகிறார்.
ਇਸੁ ਭੇਖੈ ਥਾਵਹੁ ਗਿਰਹੋ ਭਲਾ ਜਿਥਹੁ ਕੋ ਵਰਸਾਇ ॥
eis bhekhai thaavahu giraho bhalaa jithahu ko varasaae |இந்த பிச்சைக்காரரின் ஆடைகளை அணிவதற்குப் பதிலாக, இல்லறம் நடத்துவது நல்லது, மற்றவர்களுக்கு கொடுப்பது நல்லது.
ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਤਿਨਾ ਸੋਝੀ ਪਈ ਦੂਜੈ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇ ॥
sabad rate tinaa sojhee pee doojai bharam bhulaae |ஷபாத்தின் வார்த்தைக்கு இணங்குபவர்கள், புரிதலைப் பெறுகிறார்கள்; மற்றவர்கள் சந்தேகத்தால் ஏமாற்றப்பட்டு அலைகிறார்கள்.
ਪਇਐ ਕਿਰਤਿ ਕਮਾਵਣਾ ਕਹਣਾ ਕਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥
peaai kirat kamaavanaa kahanaa kachhoo na jaae |அவர்கள் தங்கள் கடந்த கால செயல்களுக்கு ஏற்ப செயல்படுகிறார்கள்; அவர்களிடம் பேசுவது வீண்.
ਨਾਨਕ ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵਹਿ ਸੇ ਭਲੇ ਜਿਨ ਕੀ ਪਤਿ ਪਾਵਹਿ ਥਾਇ ॥੧॥
naanak jo tis bhaaveh se bhale jin kee pat paaveh thaae |1|ஓ நானக், இறைவனுக்குப் பிரியமானவர்கள் நல்லவர்கள்; அவர்களின் மரியாதையை நிலைநாட்டுகிறார். ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |மூன்றாவது மெஹல்:
ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੇਵਿਐ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੁਖੁ ਜਾਇ ॥
satigur seviaai sadaa sukh janam maran dukh jaae |உண்மையான குருவை சேவிப்பதால் நிரந்தரமான அமைதி கிடைக்கும்; பிறப்பு இறப்பு துன்பங்கள் நீங்கும்.
ਚਿੰਤਾ ਮੂਲਿ ਨ ਹੋਵਈ ਅਚਿੰਤੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
chintaa mool na hovee achint vasai man aae |அவர் கவலையால் கலங்கவில்லை, கவலையற்ற இறைவன் மனதில் குடியிருக்கிறான்.
ਅੰਤਰਿ ਤੀਰਥੁ ਗਿਆਨੁ ਹੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਦੀਆ ਬੁਝਾਇ ॥
antar teerath giaan hai satigur deea bujhaae |தனக்குள்ளேயே ஆழமானது, உண்மையான குருவால் வெளிப்படுத்தப்பட்ட ஆன்மீக ஞானத்தின் புனிதமான ஆலயம்.
ਮੈਲੁ ਗਈ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਰਿ ਤੀਰਥਿ ਨਾਇ ॥
mail gee man niramal hoaa amrit sar teerath naae |அமுத அமிர்தக் குளமான புனித ஸ்தலத்தில் நீராடுவதால், அவனது அழுக்கு நீங்கி, அவனது ஆன்மா மாசற்ற தூய்மையடைகிறது.
ਸਜਣ ਮਿਲੇ ਸਜਣਾ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸੁਭਾਇ ॥
sajan mile sajanaa sachai sabad subhaae |நண்பன் உண்மையான நண்பனான இறைவனை ஷபாத்தின் அன்பின் மூலம் சந்திக்கிறான்.
ਘਰ ਹੀ ਪਰਚਾ ਪਾਇਆ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇ ॥
ghar hee parachaa paaeaa jotee jot milaae |அவரது சொந்த வீட்டிற்குள், அவர் தெய்வீக சுயத்தைக் காண்கிறார், மேலும் அவரது ஒளி ஒளியுடன் கலக்கிறது.
ਪਾਖੰਡਿ ਜਮਕਾਲੁ ਨ ਛੋਡਈ ਲੈ ਜਾਸੀ ਪਤਿ ਗਵਾਇ ॥
paakhandd jamakaal na chhoddee lai jaasee pat gavaae |மரணத்தின் தூதர் நயவஞ்சகரை விட்டு விலகுவதில்லை; அவர் அவமானத்தில் வழிநடத்தப்படுகிறார்.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੇ ਉਬਰੇ ਸਚੇ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੨॥
naanak naam rate se ubare sache siau liv laae |2|ஓ நானக், நாமத்தில் மூழ்கியவர்கள் இரட்சிக்கப்படுகிறார்கள்; அவர்கள் உண்மையான இறைவனை காதலிக்கிறார்கள். ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |பூரி:
ਤਿਤੁ ਜਾਇ ਬਹਹੁ ਸਤਸੰਗਤੀ ਜਿਥੈ ਹਰਿ ਕਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਬਿਲੋਈਐ ॥
tit jaae bahahu satasangatee jithai har kaa har naam biloeeai |சென்று, இறைவனின் திருநாமம் முழங்கும் சத்திய சபையான சத் சங்கத்தில் அமருங்கள்.
ਸਹਜੇ ਹੀ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਲੇਹੁ ਹਰਿ ਤਤੁ ਨ ਖੋਈਐ ॥
sahaje hee har naam lehu har tat na khoeeai |அமைதி மற்றும் அமைதியுடன், இறைவனின் திருநாமத்தை தியானியுங்கள் - இறைவனின் சாரத்தை இழக்காதீர்கள்.
ਨਿਤ ਜਪਿਅਹੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਦਿਨਸੁ ਰਾਤਿ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਢੋਈਐ ॥
nit japiahu har har dinas raat har daragah dtoeeai |இறைவனின் நாமத்தை, ஹர், ஹர், தொடர்ந்து, இரவும் பகலும் உச்சரிக்கவும், நீங்கள் இறைவனின் நீதிமன்றத்தில் ஏற்றுக்கொள்ளப்படுவீர்கள்.
ਸੋ ਪਾਏ ਪੂਰਾ ਸਤਗੁਰੂ ਜਿਸੁ ਧੁਰਿ ਮਸਤਕਿ ਲਿਲਾਟਿ ਲਿਖੋਈਐ ॥
so paae pooraa sataguroo jis dhur masatak lilaatt likhoeeai |அவர் மட்டுமே சரியான உண்மையான குருவைக் காண்கிறார், யாருடைய நெற்றியில் அத்தகைய முன்னரே தீர்மானிக்கப்பட்ட விதி எழுதப்பட்டுள்ளது.
ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕੰਉ ਸਭਿ ਨਮਸਕਾਰੁ ਕਰਹੁ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਕੀ ਹਰਿ ਗਾਲ ਗਲੋਈਐ ॥੪॥
tis gur knau sabh namasakaar karahu jin har kee har gaal galoeeai |4|இறைவனின் திருமொழியை உச்சரிக்கும் குருவை அனைவரும் வணங்குவோம். ||4||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |சலோக், மூன்றாவது மெஹல்:
ਸਜਣ ਮਿਲੇ ਸਜਣਾ ਜਿਨ ਸਤਗੁਰ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੁ ॥
sajan mile sajanaa jin satagur naal piaar |உண்மையான குருவை நேசிக்கும் நண்பர்கள், உண்மையான நண்பரான இறைவனை சந்திப்பார்கள்.
ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਤਿਨੀ ਧਿਆਇਆ ਸਚੈ ਪ੍ਰੇਮਿ ਪਿਆਰੁ ॥
mil preetam tinee dhiaaeaa sachai prem piaar |அவர்கள் தங்கள் அன்பானவரைச் சந்தித்து, உண்மையான இறைவனை அன்புடனும் பாசத்துடனும் தியானிக்கிறார்கள்.
ਮਨ ਹੀ ਤੇ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਅਪਾਰਿ ॥
man hee te man maaniaa gur kai sabad apaar |குருவின் சபாத்தின் ஒப்பற்ற வார்த்தையின் மூலம் அவர்களின் மனம் அவர்களின் சொந்த மனங்களால் சாந்தப்படுத்தப்படுகிறது.
ਏਹਿ ਸਜਣ ਮਿਲੇ ਨ ਵਿਛੁੜਹਿ ਜਿ ਆਪਿ ਮੇਲੇ ਕਰਤਾਰਿ ॥
ehi sajan mile na vichhurreh ji aap mele karataar |இந்த நண்பர்கள் ஒன்றுபட்டுள்ளனர், மேலும் பிரிந்து செல்ல மாட்டார்கள்; அவர்கள் படைத்த இறைவனாலேயே ஒன்றுபடுத்தப்பட்டுள்ளனர்.
ਇਕਨਾ ਦਰਸਨ ਕੀ ਪਰਤੀਤਿ ਨ ਆਈਆ ਸਬਦਿ ਨ ਕਰਹਿ ਵੀਚਾਰੁ ॥
eikanaa darasan kee parateet na aaeea sabad na kareh veechaar |சிலருக்கு குரு தரிசனத்தின் பாக்கிய தரிசனத்தில் நம்பிக்கை இல்லை; அவர்கள் ஷபாத்தை சிந்திப்பதில்லை.
ਵਿਛੁੜਿਆ ਕਾ ਕਿਆ ਵਿਛੁੜੈ ਜਿਨਾ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪਿਆਰੁ ॥
vichhurriaa kaa kiaa vichhurrai jinaa doojai bhaae piaar |பிரிந்தவர்கள் இருமையைக் காதலிக்கிறார்கள் - இன்னும் என்ன பிரிவினை அவர்கள் அனுபவிக்க முடியும்?
ਮਨਮੁਖ ਸੇਤੀ ਦੋਸਤੀ ਥੋੜੜਿਆ ਦਿਨ ਚਾਰਿ ॥
manamukh setee dosatee thorrarriaa din chaar |சுய விருப்பமுள்ள மன்முக்களுடன் நட்பு சில நாட்கள் மட்டுமே நீடிக்கும்.
ਇਸੁ ਪਰੀਤੀ ਤੁਟਦੀ ਵਿਲਮੁ ਨ ਹੋਵਈ ਇਤੁ ਦੋਸਤੀ ਚਲਨਿ ਵਿਕਾਰ ॥
eis pareetee tuttadee vilam na hovee it dosatee chalan vikaar |இந்த நட்பு ஒரு நொடியில் உடைந்து விடுகிறது; இந்த நட்பு ஊழலுக்கு வழிவகுக்கிறது.
ਜਿਨਾ ਅੰਦਰਿ ਸਚੇ ਕਾ ਭਉ ਨਾਹੀ ਨਾਮਿ ਨ ਕਰਹਿ ਪਿਆਰੁ ॥
jinaa andar sache kaa bhau naahee naam na kareh piaar |அவர்கள் தங்கள் இதயத்தில் உண்மையான இறைவனுக்கு பயப்படுவதில்லை, அவர்கள் நாமத்தை நேசிப்பதில்லை.
ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਸਿਉ ਕਿਆ ਕੀਚੈ ਦੋਸਤੀ ਜਿ ਆਪਿ ਭੁਲਾਏ ਕਰਤਾਰਿ ॥੧॥
naanak tin siau kiaa keechai dosatee ji aap bhulaae karataar |1|ஓ நானக், படைத்த இறைவனே தவறாக வழிநடத்தியவர்களுடன் ஏன் நட்பு கொள்ள வேண்டும்? ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |மூன்றாவது மெஹல்:
ਇਕਿ ਸਦਾ ਇਕਤੈ ਰੰਗਿ ਰਹਹਿ ਤਿਨ ਕੈ ਹਉ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥
eik sadaa ikatai rang raheh tin kai hau sad balihaarai jaau |சிலர் தொடர்ந்து இறைவனின் அன்பில் மூழ்கியிருக்கிறார்கள்; அவர்களுக்கு நான் என்றென்றும் தியாகம்.
ਤਨੁ ਮਨੁ ਧਨੁ ਅਰਪੀ ਤਿਨ ਕਉ ਨਿਵਿ ਨਿਵਿ ਲਾਗਉ ਪਾਇ ॥
tan man dhan arapee tin kau niv niv laagau paae |என் மனதையும் ஆன்மாவையும் செல்வத்தையும் அவர்களுக்கு அர்ப்பணிக்கிறேன்; குனிந்து அவர்கள் காலில் விழுகிறேன்.
ਤਿਨ ਮਿਲਿਆ ਮਨੁ ਸੰਤੋਖੀਐ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਭੁਖ ਸਭ ਜਾਇ ॥
tin miliaa man santokheeai trisanaa bhukh sabh jaae |அவர்களைச் சந்தித்தால், ஆன்மா திருப்தி அடைகிறது, ஒருவரின் பசி, தாகம் அனைத்தும் விலகும்.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੁਖੀਏ ਸਦਾ ਸਚੇ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੨॥
naanak naam rate sukhee sadaa sache siau liv laae |2|ஓ நானக், நாமத்துடன் இணைந்தவர்கள் என்றென்றும் மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறார்கள்; அவர்கள் தங்கள் மனதை உண்மையான இறைவனிடம் அன்புடன் செலுத்துகிறார்கள். ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |பூரி:
ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕਉ ਹਉ ਵਾਰਿਆ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਕੀ ਹਰਿ ਕਥਾ ਸੁਣਾਈ ॥
tis gur kau hau vaariaa jin har kee har kathaa sunaaee |திருவருளால் உபதேசம் செய்யும் குருவுக்கு நான் தியாகம்.