ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்
பக்கம் - 1051
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚਾ ਸਬਦਿ ਪਛਾਤਾ ॥
guramukh saachaa sabad pachhaataa |குர்முக் ஷபாத்தின் உண்மையான வார்த்தையை உணர்ந்தார்.
ਨਾ ਤਿਸੁ ਕੁਟੰਬੁ ਨਾ ਤਿਸੁ ਮਾਤਾ ॥
naa tis kuttanb naa tis maataa |அவருக்கு குடும்பம் இல்லை, தாயும் இல்லை.
ਏਕੋ ਏਕੁ ਰਵਿਆ ਸਭ ਅੰਤਰਿ ਸਭਨਾ ਜੀਆ ਕਾ ਆਧਾਰੀ ਹੇ ॥੧੩॥
eko ek raviaa sabh antar sabhanaa jeea kaa aadhaaree he |13|ஒரே ஒரு இறைவன் எல்லாவற்றின் உட்கருவிற்குள்ளும் வியாபித்து ஆழமாக ஊடுருவிக் கொண்டிருக்கிறார். அவர் எல்லா உயிர்களுக்கும் ஆதரவாக இருக்கிறார். ||13||
ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਦੂਜਾ ਭਾਇਆ ॥
haumai meraa doojaa bhaaeaa |அகங்காரம், உடைமை மற்றும் இருமையின் அன்பு
ਕਿਛੁ ਨ ਚਲੈ ਧੁਰਿ ਖਸਮਿ ਲਿਖਿ ਪਾਇਆ ॥
kichh na chalai dhur khasam likh paaeaa |இவை எதுவும் உங்களுடன் செல்லக்கூடாது; இதுவே நமது ஆண்டவரும் எஜமானருமான முன்னரே தீர்மானிக்கப்பட்ட சித்தம்.
ਗੁਰ ਸਾਚੇ ਤੇ ਸਾਚੁ ਕਮਾਵਹਿ ਸਾਚੈ ਦੂਖ ਨਿਵਾਰੀ ਹੇ ॥੧੪॥
gur saache te saach kamaaveh saachai dookh nivaaree he |14|உண்மையான குருவின் மூலம், சத்தியத்தை நடைமுறைப்படுத்துங்கள், உண்மையான இறைவன் உங்கள் வலிகளைப் போக்குவார். ||14||
ਜਾ ਤੂ ਦੇਹਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥
jaa too dehi sadaa sukh paae |நீர் என்னை ஆசீர்வதித்தால், நான் நிலையான அமைதியைக் காண்பேன்.
ਸਾਚੈ ਸਬਦੇ ਸਾਚੁ ਕਮਾਏ ॥
saachai sabade saach kamaae |ஷபாத்தின் உண்மையான வார்த்தையின் மூலம், நான் சத்தியத்தை வாழ்கிறேன்.
ਅੰਦਰੁ ਸਾਚਾ ਮਨੁ ਤਨੁ ਸਾਚਾ ਭਗਤਿ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰੀ ਹੇ ॥੧੫॥
andar saachaa man tan saachaa bhagat bhare bhanddaaree he |15|உண்மையான இறைவன் எனக்குள் இருக்கிறார், என் மனமும் உடலும் உண்மையாகிவிட்டது. பக்தி வழிபாட்டின் பொக்கிஷத்தால் நான் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டேன். ||15||
ਆਪੇ ਵੇਖੈ ਹੁਕਮਿ ਚਲਾਏ ॥
aape vekhai hukam chalaae |அவரே கண்காணித்து, அவருடைய கட்டளையை வெளியிடுகிறார்.
ਅਪਣਾ ਭਾਣਾ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ॥
apanaa bhaanaa aap karaae |அவருடைய சித்தத்திற்குக் கீழ்ப்படியும்படி அவரே நம்மைத் தூண்டுகிறார்.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਬੈਰਾਗੀ ਮਨੁ ਤਨੁ ਰਸਨਾ ਨਾਮਿ ਸਵਾਰੀ ਹੇ ॥੧੬॥੭॥
naanak naam rate bairaagee man tan rasanaa naam savaaree he |16|7|ஓ நானக், நாமத்துடன் இயைந்தவர்கள் மட்டுமே பிரிந்தவர்கள்; அவர்களின் மனம், உடல் மற்றும் நாக்குகள் நாமத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்டுள்ளன. ||16||7||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maaroo mahalaa 3 |மாரூ, மூன்றாவது மெஹல்:
ਆਪੇ ਆਪੁ ਉਪਾਇ ਉਪੰਨਾ ॥
aape aap upaae upanaa |அவரே தன்னை உருவாக்கி, உருவானார்.
ਸਭ ਮਹਿ ਵਰਤੈ ਏਕੁ ਪਰਛੰਨਾ ॥
sabh meh varatai ek parachhanaa |ஒரே இறைவன் எல்லாவற்றிலும் வியாபித்து, மறைந்தே இருக்கிறார்.
ਸਭਨਾ ਸਾਰ ਕਰੇ ਜਗਜੀਵਨੁ ਜਿਨਿ ਅਪਣਾ ਆਪੁ ਪਛਾਤਾ ਹੇ ॥੧॥
sabhanaa saar kare jagajeevan jin apanaa aap pachhaataa he |1|உலகத்தின் ஜீவனாகிய இறைவன் அனைத்தையும் கவனித்துக் கொள்கிறான். தன் சுயத்தை அறிந்தவன் இறைவனை உணர்கிறான். ||1||
ਜਿਨਿ ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹੇਸੁ ਉਪਾਏ ॥
jin brahamaa bisan mahes upaae |பிரம்மா, விஷ்ணு மற்றும் சிவனைப் படைத்தவன்.
ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ ਧੰਧੈ ਆਪੇ ਲਾਏ ॥
sir sir dhandhai aape laae |ஒவ்வொரு உயிரினத்தையும் அதன் பணிகளுடன் இணைக்கிறது.
ਜਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਆਪੇ ਮੇਲੇ ਜਿਨਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਕੋ ਜਾਤਾ ਹੇ ॥੨॥
jis bhaavai tis aape mele jin guramukh eko jaataa he |2|அவருடைய விருப்பத்திற்குப் பிரியமானவர், தன்னில் இணைகிறார். குருமுகன் ஏக இறைவனை அறிவான். ||2||
ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਹੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥
aavaa gaun hai sansaaraa |உலகம் மறுபிறவியில் வந்து போகிறது.
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਬਹੁ ਚਿਤੈ ਬਿਕਾਰਾ ॥
maaeaa mohu bahu chitai bikaaraa |மாயாவுடன் இணைந்தது, அது அதன் பல பாவங்களில் வாழ்கிறது.
ਥਿਰੁ ਸਾਚਾ ਸਾਲਾਹੀ ਸਦ ਹੀ ਜਿਨਿ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਪਛਾਤਾ ਹੇ ॥੩॥
thir saachaa saalaahee sad hee jin gur kaa sabad pachhaataa he |3|குருவின் ஷபாத்தின் வார்த்தையை உணர்ந்தவன், நித்தியமான, மாறாத உண்மையான இறைவனை என்றென்றும் போற்றுகிறான். ||3||
ਇਕਿ ਮੂਲਿ ਲਗੇ ਓਨੀ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
eik mool lage onee sukh paaeaa |சிலர் வேருடன் இணைக்கப்பட்டுள்ளனர் - அவர்கள் அமைதியைக் காண்கிறார்கள்.
ਡਾਲੀ ਲਾਗੇ ਤਿਨੀ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥
ddaalee laage tinee janam gavaaeaa |ஆனால் கிளைகளுடன் இணைந்திருப்பவர்கள், பயனற்ற முறையில் தங்கள் வாழ்க்கையை வீணாக்குகிறார்கள்.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਫਲ ਤਿਨ ਜਨ ਕਉ ਲਾਗੇ ਜੋ ਬੋਲਹਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਤਾ ਹੇ ॥੪॥
amrit fal tin jan kau laage jo boleh amrit baataa he |4|அமுதப் பெருமானின் திருநாமத்தை உச்சரிக்கும் அந்த எளிய மனிதர்கள் அமுதப் பலனைத் தருகிறார்கள். ||4||
ਹਮ ਗੁਣ ਨਾਹੀ ਕਿਆ ਬੋਲਹ ਬੋਲ ॥
ham gun naahee kiaa bolah bol |என்னிடம் நற்பண்புகள் இல்லை; நான் என்ன வார்த்தைகள் பேச வேண்டும்?
ਤੂ ਸਭਨਾ ਦੇਖਹਿ ਤੋਲਹਿ ਤੋਲ ॥
too sabhanaa dekheh toleh tol |நீங்கள் அனைத்தையும் பார்க்கிறீர்கள், அவற்றை உங்கள் அளவில் எடைபோடுங்கள்.
ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਾਖਹਿ ਰਹਣਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਕੋ ਜਾਤਾ ਹੇ ॥੫॥
jiau bhaavai tiau raakheh rahanaa guramukh eko jaataa he |5|உமது விருப்பத்தால், நீங்கள் என்னைக் காப்பாற்றுகிறீர்கள், நானும் அப்படியே இருக்கிறேன். குருமுகன் ஏக இறைவனை அறிவான். ||5||
ਜਾ ਤੁਧੁ ਭਾਣਾ ਤਾ ਸਚੀ ਕਾਰੈ ਲਾਏ ॥
jaa tudh bhaanaa taa sachee kaarai laae |உங்கள் விருப்பத்தின்படி, நீங்கள் என் உண்மையான பணிகளுடன் என்னை இணைக்கிறீர்கள்.
ਅਵਗਣ ਛੋਡਿ ਗੁਣ ਮਾਹਿ ਸਮਾਏ ॥
avagan chhodd gun maeh samaae |துணையைத் துறந்து, அறத்தில் மூழ்கிவிட்டேன்.
ਗੁਣ ਮਹਿ ਏਕੋ ਨਿਰਮਲੁ ਸਾਚਾ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪਛਾਤਾ ਹੇ ॥੬॥
gun meh eko niramal saachaa gur kai sabad pachhaataa he |6|ஒரே மாசற்ற உண்மையான இறைவன் அறத்தில் நிலைத்திருக்கிறான்; குருவின் சபாத்தின் வார்த்தையின் மூலம், அவர் உணரப்படுகிறார். ||6||
ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਏਕੋ ਸੋਈ ॥
jah dekhaa tah eko soee |நான் எங்கு பார்த்தாலும் அங்கே அவரையே காண்கிறேன்.
ਦੂਜੀ ਦੁਰਮਤਿ ਸਬਦੇ ਖੋਈ ॥
doojee duramat sabade khoee |இருமையும் தீய எண்ணமும் ஷபாத்தின் மூலம் அழிக்கப்படுகின்றன.
ਏਕਸੁ ਮਹਿ ਪ੍ਰਭੁ ਏਕੁ ਸਮਾਣਾ ਅਪਣੈ ਰੰਗਿ ਸਦ ਰਾਤਾ ਹੇ ॥੭॥
ekas meh prabh ek samaanaa apanai rang sad raataa he |7|ஏக இறைவனாகிய கடவுள் தன் ஒருமையில் மூழ்கியிருக்கிறார். அவர் தனது சொந்த மகிழ்ச்சியுடன் என்றென்றும் இணைந்திருக்கிறார். ||7||
ਕਾਇਆ ਕਮਲੁ ਹੈ ਕੁਮਲਾਣਾ ॥
kaaeaa kamal hai kumalaanaa |உடல்-தாமரை வாடிப்போய்,
ਮਨਮੁਖੁ ਸਬਦੁ ਨ ਬੁਝੈ ਇਆਣਾ ॥
manamukh sabad na bujhai eaanaa |ஆனால் அறிவற்ற, சுய விருப்பமுள்ள மன்முக் ஷபாத்தை புரிந்து கொள்ளவில்லை.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਕਾਇਆ ਖੋਜੇ ਪਾਏ ਜਗਜੀਵਨੁ ਦਾਤਾ ਹੇ ॥੮॥
guraparasaadee kaaeaa khoje paae jagajeevan daataa he |8|குருவின் அருளால், அவர் தனது உடலைத் தேடி, உலக வாழ்க்கையின் சிறந்த கொடையாளியைக் காண்கிறார். ||8||
ਕੋਟ ਗਹੀ ਕੇ ਪਾਪ ਨਿਵਾਰੇ ॥
kott gahee ke paap nivaare |பாவங்களால் கைப்பற்றப்பட்ட உடல் கோட்டையை இறைவன் விடுவிக்கிறான்.
ਸਦਾ ਹਰਿ ਜੀਉ ਰਾਖੈ ਉਰ ਧਾਰੇ ॥
sadaa har jeeo raakhai ur dhaare |ஒருவன் அன்பான இறைவனை எப்போதும் இதயத்தில் நிலைநிறுத்தும்போது.
ਜੋ ਇਛੇ ਸੋਈ ਫਲੁ ਪਾਏ ਜਿਉ ਰੰਗੁ ਮਜੀਠੈ ਰਾਤਾ ਹੇ ॥੯॥
jo ichhe soee fal paae jiau rang majeetthai raataa he |9|அவனுடைய ஆசைகளின் பலன்கள் கிடைத்து, இறைவனின் அன்பின் நிரந்தர நிறத்தில் அவன் வர்ணம் பூசப்படுகிறான். ||9||
ਮਨਮੁਖੁ ਗਿਆਨੁ ਕਥੇ ਨ ਹੋਈ ॥
manamukh giaan kathe na hoee |சுய விருப்பமுள்ள மன்முக் ஆன்மீக ஞானத்தைப் பற்றி பேசுகிறார், ஆனால் புரிந்து கொள்ளவில்லை.
ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਠਉਰ ਨ ਕੋਈ ॥
fir fir aavai tthaur na koee |மீண்டும் மீண்டும், அவர் உலகிற்கு வருகிறார், ஆனால் அவர் ஓய்வு இடத்தைக் காணவில்லை.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਸਦਾ ਸਾਲਾਹੇ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਏਕੋ ਜਾਤਾ ਹੇ ॥੧੦॥
guramukh giaan sadaa saalaahe jug jug eko jaataa he |10|குர்முக் ஆன்மீக ஞானி, இறைவனை என்றென்றும் துதிக்கிறார். ஒவ்வொரு யுகத்திலும், குருமுகன் ஏக இறைவனை அறிவான். ||10||
ਮਨਮੁਖੁ ਕਾਰ ਕਰੇ ਸਭਿ ਦੁਖ ਸਬਾਏ ॥
manamukh kaar kare sabh dukh sabaae |மன்முகன் செய்யும் செயல்கள் அனைத்தும் வலியைத் தருகின்றன - வலியைத் தவிர வேறில்லை.
ਅੰਤਰਿ ਸਬਦੁ ਨਾਹੀ ਕਿਉ ਦਰਿ ਜਾਏ ॥
antar sabad naahee kiau dar jaae |ஷபாத்தின் வார்த்தை அவருக்குள் இல்லை; அவர் எப்படி இறைவனின் நீதிமன்றத்திற்கு செல்ல முடியும்?
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਸਾਚਾ ਸਦ ਸੇਵੇ ਸੁਖਦਾਤਾ ਹੇ ॥੧੧॥
guramukh sabad vasai man saachaa sad seve sukhadaataa he |11|உண்மையான ஷபாத் குர்முக்கின் மனதில் ஆழமாக வாழ்கிறது; அவர் அமைதியை வழங்குபவருக்கு என்றென்றும் சேவை செய்கிறார். ||11||