ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रंथ साहिब
पान - 1051
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚਾ ਸਬਦਿ ਪਛਾਤਾ ॥
गुरमुखि साचा सबदि पछाता ॥गुरुमुखाला शब्दाचे खरे ज्ञान होते.
ਨਾ ਤਿਸੁ ਕੁਟੰਬੁ ਨਾ ਤਿਸੁ ਮਾਤਾ ॥
ना तिसु कुटंबु ना तिसु माता ॥त्याला कुटुंब नाही आणि त्याला आई नाही.
ਏਕੋ ਏਕੁ ਰਵਿਆ ਸਭ ਅੰਤਰਿ ਸਭਨਾ ਜੀਆ ਕਾ ਆਧਾਰੀ ਹੇ ॥੧੩॥
एको एकु रविआ सभ अंतरि सभना जीआ का आधारी हे ॥१३॥एकच आणि एकमेव परमेश्वर सर्वांच्या मध्यवर्ती भागात व्याप्त आहे आणि व्यापत आहे. तो सर्व प्राण्यांचा आधार आहे. ||१३||
ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਦੂਜਾ ਭਾਇਆ ॥
हउमै मेरा दूजा भाइआ ॥अहंकार, स्वत्व आणि द्वैत प्रेम
ਕਿਛੁ ਨ ਚਲੈ ਧੁਰਿ ਖਸਮਿ ਲਿਖਿ ਪਾਇਆ ॥
किछु न चलै धुरि खसमि लिखि पाइआ ॥यापैकी कोणीही तुमच्याबरोबर जाणार नाही; ही आपल्या प्रभु आणि स्वामीची पूर्वनिर्धारित इच्छा आहे.
ਗੁਰ ਸਾਚੇ ਤੇ ਸਾਚੁ ਕਮਾਵਹਿ ਸਾਚੈ ਦੂਖ ਨਿਵਾਰੀ ਹੇ ॥੧੪॥
गुर साचे ते साचु कमावहि साचै दूख निवारी हे ॥१४॥खऱ्या गुरूंद्वारे, सत्याचे आचरण करा, आणि सच्चा परमेश्वर तुमचे दुःख दूर करेल. ||14||
ਜਾ ਤੂ ਦੇਹਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥
जा तू देहि सदा सुखु पाए ॥जर तू मला आशीर्वाद दिलास तर मला शाश्वत शांती मिळेल.
ਸਾਚੈ ਸਬਦੇ ਸਾਚੁ ਕਮਾਏ ॥
साचै सबदे साचु कमाए ॥खऱ्या शब्दाच्या माध्यमातून मी सत्य जगतो.
ਅੰਦਰੁ ਸਾਚਾ ਮਨੁ ਤਨੁ ਸਾਚਾ ਭਗਤਿ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰੀ ਹੇ ॥੧੫॥
अंदरु साचा मनु तनु साचा भगति भरे भंडारी हे ॥१५॥खरा परमेश्वर माझ्या आत आहे आणि माझे मन आणि शरीर सत्य झाले आहे. भक्तीपूजेच्या भरभरून खजिन्याने मी धन्य झालो आहे. ||15||
ਆਪੇ ਵੇਖੈ ਹੁਕਮਿ ਚਲਾਏ ॥
आपे वेखै हुकमि चलाए ॥तो स्वतः पाहतो, आणि त्याची आज्ञा जारी करतो.
ਅਪਣਾ ਭਾਣਾ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ॥
अपणा भाणा आपि कराए ॥तो स्वतः आपल्याला त्याच्या इच्छेचे पालन करण्यास प्रेरित करतो.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਬੈਰਾਗੀ ਮਨੁ ਤਨੁ ਰਸਨਾ ਨਾਮਿ ਸਵਾਰੀ ਹੇ ॥੧੬॥੭॥
नानक नामि रते बैरागी मनु तनु रसना नामि सवारी हे ॥१६॥७॥हे नानक, नामाशी जोडलेले लोकच अलिप्त असतात; त्यांचे मन, शरीर आणि जीभ नामाने अलंकृत आहेत. ||16||7||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥
मारू महला ३ ॥मारू, तिसरी मेहल:
ਆਪੇ ਆਪੁ ਉਪਾਇ ਉਪੰਨਾ ॥
आपे आपु उपाइ उपंना ॥त्याने स्वतःच स्वतःला निर्माण केले, आणि अस्तित्वात आले.
ਸਭ ਮਹਿ ਵਰਤੈ ਏਕੁ ਪਰਛੰਨਾ ॥
सभ महि वरतै एकु परछंना ॥एकच परमेश्वर सर्वांमध्ये व्याप्त आहे, अव्यक्त आहे.
ਸਭਨਾ ਸਾਰ ਕਰੇ ਜਗਜੀਵਨੁ ਜਿਨਿ ਅਪਣਾ ਆਪੁ ਪਛਾਤਾ ਹੇ ॥੧॥
सभना सार करे जगजीवनु जिनि अपणा आपु पछाता हे ॥१॥जगाचा प्राण देणारा परमेश्वर सर्वांची काळजी घेतो. जो स्वत:ला जाणतो, त्याला भगवंताचा साक्षात्कार होतो. ||1||
ਜਿਨਿ ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹੇਸੁ ਉਪਾਏ ॥
जिनि ब्रहमा बिसनु महेसु उपाए ॥ज्याने ब्रह्मा, विष्णू आणि शिव यांना निर्माण केले.
ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ ਧੰਧੈ ਆਪੇ ਲਾਏ ॥
सिरि सिरि धंधै आपे लाए ॥प्रत्येक जीवाला त्याच्या कार्यांशी जोडते.
ਜਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਆਪੇ ਮੇਲੇ ਜਿਨਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਕੋ ਜਾਤਾ ਹੇ ॥੨॥
जिसु भावै तिसु आपे मेले जिनि गुरमुखि एको जाता हे ॥२॥जो त्याच्या इच्छेला आवडेल तो स्वतःमध्ये विलीन होतो. गुरुमुख एक परमेश्वराला ओळखतो. ||2||
ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਹੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥
आवा गउणु है संसारा ॥जग पुनर्जन्मात येत आणि जात आहे.
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਬਹੁ ਚਿਤੈ ਬਿਕਾਰਾ ॥
माइआ मोहु बहु चितै बिकारा ॥मायेशी संलग्न होऊन ती आपल्या अनेक पापांवर वास करते.
ਥਿਰੁ ਸਾਚਾ ਸਾਲਾਹੀ ਸਦ ਹੀ ਜਿਨਿ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਪਛਾਤਾ ਹੇ ॥੩॥
थिरु साचा सालाही सद ही जिनि गुर का सबदु पछाता हे ॥३॥जो गुरूंच्या वचनाची अनुभूती करतो, तो शाश्वत, अपरिवर्तनीय खऱ्या परमेश्वराची स्तुती करतो. ||3||
ਇਕਿ ਮੂਲਿ ਲਗੇ ਓਨੀ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
इकि मूलि लगे ओनी सुखु पाइआ ॥काही मुळाशी जोडलेले असतात - त्यांना शांतता मिळते.
ਡਾਲੀ ਲਾਗੇ ਤਿਨੀ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥
डाली लागे तिनी जनमु गवाइआ ॥पण जे फांद्याशी जोडलेले असतात, ते आपले आयुष्य व्यर्थ वाया घालवतात.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਫਲ ਤਿਨ ਜਨ ਕਉ ਲਾਗੇ ਜੋ ਬੋਲਹਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਤਾ ਹੇ ॥੪॥
अंम्रित फल तिन जन कउ लागे जो बोलहि अंम्रित बाता हे ॥४॥जे नम्र जीव, जे अमृतमय भगवंताचे नामस्मरण करतात तेच अमृत फळ देतात. ||4||
ਹਮ ਗੁਣ ਨਾਹੀ ਕਿਆ ਬੋਲਹ ਬੋਲ ॥
हम गुण नाही किआ बोलह बोल ॥माझ्यात कोणतेही गुण नाहीत; मी कोणते शब्द बोलू?
ਤੂ ਸਭਨਾ ਦੇਖਹਿ ਤੋਲਹਿ ਤੋਲ ॥
तू सभना देखहि तोलहि तोल ॥तू सर्व पाहतोस आणि ते तुझ्या तराजूत तोलतोस.
ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਾਖਹਿ ਰਹਣਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਕੋ ਜਾਤਾ ਹੇ ॥੫॥
जिउ भावै तिउ राखहि रहणा गुरमुखि एको जाता हे ॥५॥तुझ्या इच्छेने, तू माझे रक्षण करतोस आणि मी तसाच राहतो. गुरुमुख एक परमेश्वराला ओळखतो. ||5||
ਜਾ ਤੁਧੁ ਭਾਣਾ ਤਾ ਸਚੀ ਕਾਰੈ ਲਾਏ ॥
जा तुधु भाणा ता सची कारै लाए ॥तुझ्या इच्छेनुसार, तू मला माझ्या खऱ्या कार्यांशी जोडतोस.
ਅਵਗਣ ਛੋਡਿ ਗੁਣ ਮਾਹਿ ਸਮਾਏ ॥
अवगण छोडि गुण माहि समाए ॥दुर्गुणाचा त्याग करून मी सद्गुणात मग्न आहे.
ਗੁਣ ਮਹਿ ਏਕੋ ਨਿਰਮਲੁ ਸਾਚਾ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪਛਾਤਾ ਹੇ ॥੬॥
गुण महि एको निरमलु साचा गुर कै सबदि पछाता हे ॥६॥एक निष्कलंक खरा परमेश्वर सद्गुणात राहतो; गुरूंच्या शब्दाच्या माध्यमातून तो साक्षात्कार होतो. ||6||
ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਏਕੋ ਸੋਈ ॥
जह देखा तह एको सोई ॥मी जिकडे पाहतो तिकडे मला तो दिसतो.
ਦੂਜੀ ਦੁਰਮਤਿ ਸਬਦੇ ਖੋਈ ॥
दूजी दुरमति सबदे खोई ॥शब्दाने द्वैत आणि दुष्ट मनाचा नाश होतो.
ਏਕਸੁ ਮਹਿ ਪ੍ਰਭੁ ਏਕੁ ਸਮਾਣਾ ਅਪਣੈ ਰੰਗਿ ਸਦ ਰਾਤਾ ਹੇ ॥੭॥
एकसु महि प्रभु एकु समाणा अपणै रंगि सद राता हे ॥७॥एकच परमेश्वर देव त्याच्या एकात्मतेमध्ये मग्न आहे. तो कायमस्वरूपी स्वतःच्या आनंदात गुंतलेला असतो. ||7||
ਕਾਇਆ ਕਮਲੁ ਹੈ ਕੁਮਲਾਣਾ ॥
काइआ कमलु है कुमलाणा ॥देह-कमळ कोमेजत आहे,
ਮਨਮੁਖੁ ਸਬਦੁ ਨ ਬੁਝੈ ਇਆਣਾ ॥
मनमुखु सबदु न बुझै इआणा ॥परंतु अज्ञानी, स्वार्थी मनमुखाला शब्द कळत नाही.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਕਾਇਆ ਖੋਜੇ ਪਾਏ ਜਗਜੀਵਨੁ ਦਾਤਾ ਹੇ ॥੮॥
गुरपरसादी काइआ खोजे पाए जगजीवनु दाता हे ॥८॥गुरूंच्या कृपेने, तो आपल्या शरीराचा शोध घेतो, आणि महान दाता, जगाचे जीवन शोधतो. ||8||
ਕੋਟ ਗਹੀ ਕੇ ਪਾਪ ਨਿਵਾਰੇ ॥
कोट गही के पाप निवारे ॥पापांनी जप्त केलेल्या शरीर-किल्ल्याला परमेश्वर मुक्त करतो,
ਸਦਾ ਹਰਿ ਜੀਉ ਰਾਖੈ ਉਰ ਧਾਰੇ ॥
सदा हरि जीउ राखै उर धारे ॥जेव्हा कोणी प्रिय परमेश्वराला अंतःकरणात कायमस्वरूपी ठेवतो.
ਜੋ ਇਛੇ ਸੋਈ ਫਲੁ ਪਾਏ ਜਿਉ ਰੰਗੁ ਮਜੀਠੈ ਰਾਤਾ ਹੇ ॥੯॥
जो इछे सोई फलु पाए जिउ रंगु मजीठै राता हे ॥९॥त्याच्या इच्छेचे फळ प्राप्त होते, आणि तो परमेश्वराच्या प्रेमाच्या कायम रंगात रंगला जातो. ||9||
ਮਨਮੁਖੁ ਗਿਆਨੁ ਕਥੇ ਨ ਹੋਈ ॥
मनमुखु गिआनु कथे न होई ॥स्वार्थी मनमुख आध्यात्मिक शहाणपणाबद्दल बोलतो, पण समजत नाही.
ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਠਉਰ ਨ ਕੋਈ ॥
फिरि फिरि आवै ठउर न कोई ॥पुन:पुन्हा तो जगात येतो, पण त्याला विश्रांतीची जागा मिळत नाही.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਸਦਾ ਸਾਲਾਹੇ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਏਕੋ ਜਾਤਾ ਹੇ ॥੧੦॥
गुरमुखि गिआनु सदा सालाहे जुगि जुगि एको जाता हे ॥१०॥गुरुमुख आध्यात्मिकदृष्ट्या ज्ञानी आहे, आणि सदैव परमेश्वराची स्तुती करतो. प्रत्येक युगात, गुरुमुख एक परमेश्वराला ओळखतो. ||10||
ਮਨਮੁਖੁ ਕਾਰ ਕਰੇ ਸਭਿ ਦੁਖ ਸਬਾਏ ॥
मनमुखु कार करे सभि दुख सबाए ॥मनमुखाने केलेली सर्व कर्मे दुःख देतात - दुःखाशिवाय दुसरे काहीही नाही.
ਅੰਤਰਿ ਸਬਦੁ ਨਾਹੀ ਕਿਉ ਦਰਿ ਜਾਏ ॥
अंतरि सबदु नाही किउ दरि जाए ॥शब्दाचा शब्द त्याच्यात नाही; तो परमेश्वराच्या दरबारात कसा जाऊ शकतो?
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਸਾਚਾ ਸਦ ਸੇਵੇ ਸੁਖਦਾਤਾ ਹੇ ॥੧੧॥
गुरमुखि सबदु वसै मनि साचा सद सेवे सुखदाता हे ॥११॥खरा शब्द गुरुमुखाच्या मनात खोलवर वास करतो; तो सदैव शांती देणाऱ्याची सेवा करतो. ||11||