ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रंथ साहिब
पान - 232
ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਹਿ ਉਪਾਵਣਹਾਰਾ ॥
नामु न चेतहि उपावणहारा ॥त्यांना सृष्टिकर्ता परमेश्वराचे नाव आठवत नाही.
ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਫਿਰਿ ਵਾਰੋ ਵਾਰਾ ॥੨॥
मरि जंमहि फिरि वारो वारा ॥२॥ते मरतात, आणि पुनर्जन्म घेतात, पुन्हा पुन्हा, पुन्हा पुन्हा. ||2||
ਅੰਧੇ ਗੁਰੂ ਤੇ ਭਰਮੁ ਨ ਜਾਈ ॥
अंधे गुरू ते भरमु न जाई ॥ज्यांचे गुरू आध्यात्मिकदृष्ट्या अंध आहेत - त्यांच्या शंका दूर होत नाहीत.
ਮੂਲੁ ਛੋਡਿ ਲਾਗੇ ਦੂਜੈ ਭਾਈ ॥
मूलु छोडि लागे दूजै भाई ॥सर्वांच्या उगमाचा त्याग करून ते द्वैताच्या प्रेमात आसक्त झाले आहेत.
ਬਿਖੁ ਕਾ ਮਾਤਾ ਬਿਖੁ ਮਾਹਿ ਸਮਾਈ ॥੩॥
बिखु का माता बिखु माहि समाई ॥३॥विषाची लागण होऊन ते विषात बुडलेले असतात. ||3||
ਮਾਇਆ ਕਰਿ ਮੂਲੁ ਜੰਤ੍ਰ ਭਰਮਾਏ ॥
माइआ करि मूलु जंत्र भरमाए ॥मायेला सर्वांचे उगमस्थान मानून ते संशयाने भटकतात.
ਹਰਿ ਜੀਉ ਵਿਸਰਿਆ ਦੂਜੈ ਭਾਏ ॥
हरि जीउ विसरिआ दूजै भाए ॥ते प्रिय परमेश्वराला विसरले आहेत आणि ते द्वैताच्या प्रेमात पडले आहेत.
ਜਿਸੁ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋ ਪਰਮ ਗਤਿ ਪਾਏ ॥੪॥
जिसु नदरि करे सो परम गति पाए ॥४॥परम दर्जा त्यांनाच प्राप्त होतो ज्यांच्यावर त्याची कृपादृष्टी असते. ||4||
ਅੰਤਰਿ ਸਾਚੁ ਬਾਹਰਿ ਸਾਚੁ ਵਰਤਾਏ ॥
अंतरि साचु बाहरि साचु वरताए ॥ज्याच्या आत सत्य व्यापलेले असते, तो बाहेरूनही सत्याचा प्रसार करतो.
ਸਾਚੁ ਨ ਛਪੈ ਜੇ ਕੋ ਰਖੈ ਛਪਾਏ ॥
साचु न छपै जे को रखै छपाए ॥सत्य लपविण्याचा प्रयत्न केला तरी ते लपत नाही.
ਗਿਆਨੀ ਬੂਝਹਿ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥੫॥
गिआनी बूझहि सहजि सुभाए ॥५॥आध्यात्मिकदृष्ट्या ज्ञानी हे अंतर्ज्ञानाने जाणतात. ||5||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚਿ ਰਹਿਆ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
गुरमुखि साचि रहिआ लिव लाए ॥गुरुमुख त्यांचे चैतन्य प्रेमाने परमेश्वरावर केंद्रित ठेवतात.
ਹਉਮੈ ਮਾਇਆ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ॥
हउमै माइआ सबदि जलाए ॥अहं आणि माया या शब्दाने जळून जातात.
ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥੬॥
मेरा प्रभु साचा मेलि मिलाए ॥६॥माझा खरा देव त्यांना त्याच्या संघात एकत्र करतो. ||6||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਏ ॥
सतिगुरु दाता सबदु सुणाए ॥खरे गुरु, दाता, शब्दाचा उपदेश करतात.
ਧਾਵਤੁ ਰਾਖੈ ਠਾਕਿ ਰਹਾਏ ॥
धावतु राखै ठाकि रहाए ॥तो भटक्या मनावर नियंत्रण ठेवतो, संयम ठेवतो आणि स्थिर ठेवतो.
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਸੋਝੀ ਪਾਏ ॥੭॥
पूरे गुर ते सोझी पाए ॥७॥परिपूर्ण गुरूंद्वारे समज प्राप्त होते. ||7||
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਿਰਜਿ ਜਿਨਿ ਗੋਈ ॥
आपे करता स्रिसटि सिरजि जिनि गोई ॥निर्मात्याने स्वतः विश्वाची निर्मिती केली आहे; तो स्वतः त्याचा नाश करील.
ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਦੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
तिसु बिनु दूजा अवरु न कोई ॥त्याच्याशिवाय दुसरे कोणीच नाही.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥੮॥੬॥
नानक गुरमुखि बूझै कोई ॥८॥६॥हे नानक, गुरुमुख या नात्याने हे समजणारे किती दुर्मिळ आहेत! ||8||6||
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
गउड़ी महला ३ ॥गौरी, तिसरी मेहल:
ਨਾਮੁ ਅਮੋਲਕੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਵੈ ॥
नामु अमोलकु गुरमुखि पावै ॥गुरुमुखांना भगवंताचे अमूल्य नाम प्राप्त होते.
ਨਾਮੋ ਸੇਵੇ ਨਾਮਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵੈ ॥
नामो सेवे नामि सहजि समावै ॥ते नामाची सेवा करतात आणि नामाद्वारे ते अंतर्ज्ञानी शांती आणि शांतीमध्ये लीन होतात.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ਰਸਨਾ ਨਿਤ ਗਾਵੈ ॥
अंम्रितु नामु रसना नित गावै ॥त्यांच्या जिभेने ते सतत अमृत नाम गात असतात.
ਜਿਸ ਨੋ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਸੋ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਾਵੈ ॥੧॥
जिस नो क्रिपा करे सो हरि रसु पावै ॥१॥त्यांना परमेश्वराचे नाम प्राप्त होते; परमेश्वर त्यांच्यावर दया करतो. ||1||
ਅਨਦਿਨੁ ਹਿਰਦੈ ਜਪਉ ਜਗਦੀਸਾ ॥
अनदिनु हिरदै जपउ जगदीसा ॥रात्रंदिवस, आपल्या अंतःकरणात, विश्वाच्या परमेश्वराचे ध्यान करा.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਵਉ ਪਰਮ ਪਦੁ ਸੂਖਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
गुरमुखि पावउ परम पदु सूखा ॥१॥ रहाउ ॥गुरुमुखांना परम शांती प्राप्त होते. ||1||विराम||
ਹਿਰਦੈ ਸੂਖੁ ਭਇਆ ਪਰਗਾਸੁ ॥
हिरदै सूखु भइआ परगासु ॥त्यांच्या अंतःकरणात शांती येते
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਾਵਹਿ ਸਚੁ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥
गुरमुखि गावहि सचु गुणतासु ॥जो, गुरुमुख म्हणून, खऱ्या परमेश्वराचे, उत्कृष्टतेचे खजिना गातो.
ਦਾਸਨਿ ਦਾਸ ਨਿਤ ਹੋਵਹਿ ਦਾਸੁ ॥
दासनि दास नित होवहि दासु ॥ते परमेश्वराच्या दासांच्या दासांचे निरंतर दास बनतात.
ਗ੍ਰਿਹ ਕੁਟੰਬ ਮਹਿ ਸਦਾ ਉਦਾਸੁ ॥੨॥
ग्रिह कुटंब महि सदा उदासु ॥२॥त्यांच्या कुटुंबात आणि कुटुंबात ते नेहमी अलिप्त राहतात. ||2||
ਜੀਵਨ ਮੁਕਤੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕੋ ਹੋਈ ॥
जीवन मुकतु गुरमुखि को होई ॥किती दुर्मिळ आहेत जे गुरुमुख म्हणून जीवनमुक्त होतात - जिवंत असतानाच मुक्त होतात.
ਪਰਮ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਵੈ ਸੋਈ ॥
परम पदारथु पावै सोई ॥त्यांनाच परमोच्च खजिना मिळतो.
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਮੇਟੇ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਈ ॥
त्रै गुण मेटे निरमलु होई ॥तिन्ही गुणांचे निर्मूलन करून ते शुद्ध होतात.
ਸਹਜੇ ਸਾਚਿ ਮਿਲੈ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਈ ॥੩॥
सहजे साचि मिलै प्रभु सोई ॥३॥ते अंतःप्रेरणेने खऱ्या भगवान भगवंतामध्ये लीन झाले आहेत. ||3||
ਮੋਹ ਕੁਟੰਬ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥
मोह कुटंब सिउ प्रीति न होइ ॥कुटुंबाशी भावनिक जोड अस्तित्वात नाही,
ਜਾ ਹਿਰਦੈ ਵਸਿਆ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥
जा हिरदै वसिआ सचु सोइ ॥जेव्हा खरा परमेश्वर हृदयात वास करतो.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨੁ ਬੇਧਿਆ ਅਸਥਿਰੁ ਹੋਇ ॥
गुरमुखि मनु बेधिआ असथिरु होइ ॥गुरुमुखाचे मन भेदून स्थिर ठेवले जाते.
ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣੈ ਬੂਝੈ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥੪॥
हुकमु पछाणै बूझै सचु सोइ ॥४॥जो परमेश्वराची आज्ञा ओळखतो तोच खरा परमेश्वर समजतो. ||4||
ਤੂੰ ਕਰਤਾ ਮੈ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
तूं करता मै अवरु न कोइ ॥तू निर्माता परमेश्वर आहेस - माझ्यासाठी दुसरा कोणी नाही.
ਤੁਝੁ ਸੇਵੀ ਤੁਝ ਤੇ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥
तुझु सेवी तुझ ते पति होइ ॥मी तुझी सेवा करतो आणि तुझ्याद्वारे मला सन्मान प्राप्त होतो.
ਕਿਰਪਾ ਕਰਹਿ ਗਾਵਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਇ ॥
किरपा करहि गावा प्रभु सोइ ॥देव त्याची दया करतो आणि मी त्याची स्तुती करतो.
ਨਾਮ ਰਤਨੁ ਸਭ ਜਗ ਮਹਿ ਲੋਇ ॥੫॥
नाम रतनु सभ जग महि लोइ ॥५॥नामाच्या रत्नाचा प्रकाश संपूर्ण जगात पसरतो. ||5||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਾਣੀ ਮੀਠੀ ਲਾਗੀ ॥
गुरमुखि बाणी मीठी लागी ॥गुरुमुखांना देवाची बाणी खूप गोड वाटते.
ਅੰਤਰੁ ਬਿਗਸੈ ਅਨਦਿਨੁ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥
अंतरु बिगसै अनदिनु लिव लागी ॥आत खोलवर, त्यांची अंतःकरणे फुलतात; रात्रंदिवस ते प्रेमाने परमेश्वरावर केंद्रित असतात.
ਸਹਜੇ ਸਚੁ ਮਿਲਿਆ ਪਰਸਾਦੀ ॥
सहजे सचु मिलिआ परसादी ॥खरा परमेश्वर त्याच्या कृपेने अंतर्ज्ञानाने प्राप्त होतो.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ਪੂਰੈ ਵਡਭਾਗੀ ॥੬॥
सतिगुरु पाइआ पूरै वडभागी ॥६॥खरा गुरू नशिबाने परिपूर्ण सौभाग्याने प्राप्त होतो. ||6||
ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਦੁਰਮਤਿ ਦੁਖ ਨਾਸੁ ॥
हउमै ममता दुरमति दुख नासु ॥अहंकार, स्वत्व, दुष्ट मन आणि दुःख दूर होतात,
ਜਬ ਹਿਰਦੈ ਰਾਮ ਨਾਮ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥
जब हिरदै राम नाम गुणतासु ॥जेव्हा भगवंताचे नाम, सद्गुणांचा सागर, हृदयात वास करतो.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੁਧਿ ਪ੍ਰਗਟੀ ਪ੍ਰਭ ਜਾਸੁ ॥
गुरमुखि बुधि प्रगटी प्रभ जासु ॥गुरुमुखांची बुद्धी जागृत होते आणि ते भगवंताची स्तुती करतात.
ਜਬ ਹਿਰਦੈ ਰਵਿਆ ਚਰਣ ਨਿਵਾਸੁ ॥੭॥
जब हिरदै रविआ चरण निवासु ॥७॥जेव्हा प्रभूचे कमळ चरण हृदयात वास करतात. ||7||
ਜਿਸੁ ਨਾਮੁ ਦੇਇ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਏ ॥
जिसु नामु देइ सोई जनु पाए ॥त्यांनाच नाम प्राप्त होते, ज्यांना ते दिले जाते.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੇਲੇ ਆਪੁ ਗਵਾਏ ॥
गुरमुखि मेले आपु गवाए ॥गुरुमुख आपला अहंकार सोडतात आणि परमेश्वरात विलीन होतात.
ਹਿਰਦੈ ਸਾਚਾ ਨਾਮੁ ਵਸਾਏ ॥
हिरदै साचा नामु वसाए ॥खरे नाम त्यांच्या हृदयात वास करते.
ਨਾਨਕ ਸਹਜੇ ਸਾਚਿ ਸਮਾਏ ॥੮॥੭॥
नानक सहजे साचि समाए ॥८॥७॥हे नानक, ते खऱ्या परमेश्वरात अंतर्ज्ञानाने लीन झाले आहेत. ||8||7||
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
गउड़ी महला ३ ॥गौरी, तिसरी मेहल:
ਮਨ ਹੀ ਮਨੁ ਸਵਾਰਿਆ ਭੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
मन ही मनु सवारिआ भै सहजि सुभाइ ॥देवाच्या भीतीने मनाने अंतर्ज्ञानाने स्वतःला बरे केले आहे.