ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रंथ साहिब
पान - 67
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਜਗੁ ਦੁਖੀਆ ਫਿਰੈ ਮਨਮੁਖਾ ਨੋ ਗਈ ਖਾਇ ॥
बिनु सबदै जगु दुखीआ फिरै मनमुखा नो गई खाइ ॥शब्दाशिवाय संसार दु:खात हरवून भटकतो. स्वार्थी मनमुख भस्म होतो.
ਸਬਦੇ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਸਬਦੇ ਸਚਿ ਸਮਾਇ ॥੪॥
सबदे नामु धिआईऐ सबदे सचि समाइ ॥४॥शब्दाद्वारे नामाचे ध्यान करा; शब्दाद्वारे तुम्ही सत्यात विलीन व्हाल. ||4||
ਮਾਇਆ ਭੂਲੇ ਸਿਧ ਫਿਰਹਿ ਸਮਾਧਿ ਨ ਲਗੈ ਸੁਭਾਇ ॥
माइआ भूले सिध फिरहि समाधि न लगै सुभाइ ॥मायेने मोहित होऊन सिद्ध भटकतात; ते परमेश्वराच्या उदात्त प्रेमाच्या समाधीमध्ये लीन होत नाहीत.
ਤੀਨੇ ਲੋਅ ਵਿਆਪਤ ਹੈ ਅਧਿਕ ਰਹੀ ਲਪਟਾਇ ॥
तीने लोअ विआपत है अधिक रही लपटाइ ॥तिन्ही जगे मायेने व्याप्त आहेत; ते पूर्णपणे कव्हर आहेत.
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਮੁਕਤਿ ਨ ਪਾਈਐ ਨਾ ਦੁਬਿਧਾ ਮਾਇਆ ਜਾਇ ॥੫॥
बिनु गुर मुकति न पाईऐ ना दुबिधा माइआ जाइ ॥५॥गुरूंशिवाय मुक्ती मिळत नाही आणि मायेचा दुटप्पीपणाही सुटत नाही. ||5||
ਮਾਇਆ ਕਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਕਿਆ ਮਾਇਆ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥
माइआ किस नो आखीऐ किआ माइआ करम कमाइ ॥माया कशाला म्हणतात? माया काय करते?
ਦੁਖਿ ਸੁਖਿ ਏਹੁ ਜੀਉ ਬਧੁ ਹੈ ਹਉਮੈ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥
दुखि सुखि एहु जीउ बधु है हउमै करम कमाइ ॥हे प्राणी सुख-दुःखाने बद्ध आहेत; ते त्यांची कृत्ये अहंकाराने करतात.
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਭਰਮੁ ਨ ਚੂਕਈ ਨਾ ਵਿਚਹੁ ਹਉਮੈ ਜਾਇ ॥੬॥
बिनु सबदै भरमु न चूकई ना विचहु हउमै जाइ ॥६॥शब्दाशिवाय शंका नाहीसे होत नाही आणि आतून अहंकार नाहीसा होत नाही. ||6||
ਬਿਨੁ ਪ੍ਰੀਤੀ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਵਈ ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਥਾਇ ਨ ਪਾਇ ॥
बिनु प्रीती भगति न होवई बिनु सबदै थाइ न पाइ ॥प्रेमाशिवाय भक्ती नाही. शब्दाशिवाय कोणीही स्वीकारत नाही.
ਸਬਦੇ ਹਉਮੈ ਮਾਰੀਐ ਮਾਇਆ ਕਾ ਭ੍ਰਮੁ ਜਾਇ ॥
सबदे हउमै मारीऐ माइआ का भ्रमु जाइ ॥शब्दाने अहंकाराचा विजय होतो व वश होतो आणि मायेचा भ्रम नाहीसा होतो.
ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਈਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥੭॥
नामु पदारथु पाईऐ गुरमुखि सहजि सुभाइ ॥७॥गुरुमुखाला नामाचा खजिना सहजासहजी प्राप्त होतो. ||7||
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਗੁਣ ਨ ਜਾਪਨੀ ਬਿਨੁ ਗੁਣ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥
बिनु गुर गुण न जापनी बिनु गुण भगति न होइ ॥गुरूंशिवाय माणसाचे सद्गुण उमटत नाहीत; पुण्यशिवाय भक्ती नाही.
ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਸਹਜਿ ਮਿਲਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਇ ॥
भगति वछलु हरि मनि वसिआ सहजि मिलिआ प्रभु सोइ ॥परमेश्वर आपल्या भक्तांचा प्रिय आहे; तो त्यांच्या मनात राहतो. ते त्या भगवंताला सहजासहजी भेटतात.
ਨਾਨਕ ਸਬਦੇ ਹਰਿ ਸਾਲਾਹੀਐ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥੮॥੪॥੨੧॥
नानक सबदे हरि सालाहीऐ करमि परापति होइ ॥८॥४॥२१॥हे नानक, शब्दाद्वारे, परमेश्वराची स्तुती करा. त्याच्या कृपेने तो प्राप्त होतो. ||8||4||21||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
सिरीरागु महला ३ ॥सिरी राग, तिसरी मेहल:
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਮੇਰੈ ਪ੍ਰਭਿ ਕੀਨਾ ਆਪੇ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਏ ॥
माइआ मोहु मेरै प्रभि कीना आपे भरमि भुलाए ॥मायेची भावनिक आसक्ती माझ्या देवाने निर्माण केली आहे; तो स्वत: भ्रम आणि संशयाद्वारे आपली दिशाभूल करतो.
ਮਨਮੁਖਿ ਕਰਮ ਕਰਹਿ ਨਹੀ ਬੂਝਹਿ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਏ ॥
मनमुखि करम करहि नही बूझहि बिरथा जनमु गवाए ॥स्वेच्छेने युक्त मनमुख कृत्ये करतात, पण त्यांना समजत नाही; ते आपले जीवन व्यर्थ घालवतात.
ਗੁਰਬਾਣੀ ਇਸੁ ਜਗ ਮਹਿ ਚਾਨਣੁ ਕਰਮਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਏ ॥੧॥
गुरबाणी इसु जग महि चानणु करमि वसै मनि आए ॥१॥गुरबानी हे जग प्रकाशित करणारा प्रकाश आहे; त्याच्या कृपेने, ते मनामध्ये राहते. ||1||
ਮਨ ਰੇ ਨਾਮੁ ਜਪਹੁ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
मन रे नामु जपहु सुखु होइ ॥हे मन, भगवंताचे नामस्मरण कर आणि शांती मिळव.
ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਸਾਲਾਹੀਐ ਸਹਜਿ ਮਿਲੈ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
गुरु पूरा सालाहीऐ सहजि मिलै प्रभु सोइ ॥१॥ रहाउ ॥परिपूर्ण गुरूंची स्तुती केल्याने तुम्हाला त्या भगवंताची सहज भेट होईल. ||1||विराम||
ਭਰਮੁ ਗਇਆ ਭਉ ਭਾਗਿਆ ਹਰਿ ਚਰਣੀ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥
भरमु गइआ भउ भागिआ हरि चरणी चितु लाइ ॥जेव्हा तुम्ही तुमची चेतना परमेश्वराच्या चरणांवर केंद्रित करता तेव्हा शंका दूर होते आणि भीती दूर जाते.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਕਮਾਈਐ ਹਰਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
गुरमुखि सबदु कमाईऐ हरि वसै मनि आइ ॥गुरुमुख शब्दाचे आचरण करतो आणि परमेश्वर मनात वास करतो.
ਘਰਿ ਮਹਲਿ ਸਚਿ ਸਮਾਈਐ ਜਮਕਾਲੁ ਨ ਸਕੈ ਖਾਇ ॥੨॥
घरि महलि सचि समाईऐ जमकालु न सकै खाइ ॥२॥स्वतःच्या घराच्या वाड्यात, आपण सत्यात विलीन होतो आणि मृत्यूचा दूत आपल्याला खाऊ शकत नाही. ||2||
ਨਾਮਾ ਛੀਬਾ ਕਬੀਰੁ ਜੁੋਲਾਹਾ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਗਤਿ ਪਾਈ ॥
नामा छीबा कबीरु जुोलाहा पूरे गुर ते गति पाई ॥मुद्रक नाम दैव आणि विणकर कबीर यांना परिपूर्ण गुरूंद्वारे मोक्ष प्राप्त झाला.
ਬ੍ਰਹਮ ਕੇ ਬੇਤੇ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣਹਿ ਹਉਮੈ ਜਾਤਿ ਗਵਾਈ ॥
ब्रहम के बेते सबदु पछाणहि हउमै जाति गवाई ॥जे भगवंताला ओळखतात आणि त्याचा शब्द ओळखतात त्यांचा अहंकार आणि वर्गभान नष्ट होते.
ਸੁਰਿ ਨਰ ਤਿਨ ਕੀ ਬਾਣੀ ਗਾਵਹਿ ਕੋਇ ਨ ਮੇਟੈ ਭਾਈ ॥੩॥
सुरि नर तिन की बाणी गावहि कोइ न मेटै भाई ॥३॥त्यांच्या बाण्या देवदूतांनी गायल्या आहेत आणि त्यांना कोणीही मिटवू शकत नाही, हे नियतीच्या भावंडांनो! ||3||
ਦੈਤ ਪੁਤੁ ਕਰਮ ਧਰਮ ਕਿਛੁ ਸੰਜਮ ਨ ਪੜੈ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਨ ਜਾਣੈ ॥
दैत पुतु करम धरम किछु संजम न पड़ै दूजा भाउ न जाणै ॥राक्षसपुत्र प्रल्हाद याने धार्मिक विधी किंवा समारंभ, तपस्या किंवा स्वयंशिस्त याबद्दल वाचले नव्हते; त्याला द्वैताचे प्रेम माहित नव्हते.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟਿਐ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਆ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੈ ॥
सतिगुरु भेटिऐ निरमलु होआ अनदिनु नामु वखाणै ॥खऱ्या गुरूंची भेट झाल्यावर ते शुद्ध झाले; रात्रंदिवस त्यांनी नामाचा जप केला.
ਏਕੋ ਪੜੈ ਏਕੋ ਨਾਉ ਬੂਝੈ ਦੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਜਾਣੈ ॥੪॥
एको पड़ै एको नाउ बूझै दूजा अवरु न जाणै ॥४॥त्याने फक्त एकच वाचले आणि त्याला फक्त एकच नाव समजले; तो इतर कोणालाही अजिबात ओळखत नव्हता. ||4||
ਖਟੁ ਦਰਸਨ ਜੋਗੀ ਸੰਨਿਆਸੀ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਏ ॥
खटु दरसन जोगी संनिआसी बिनु गुर भरमि भुलाए ॥सहा भिन्न जीवनपद्धती आणि जागतिक दृष्टिकोनाचे अनुयायी, योगी आणि सन्यासी हे गुरुविना संशयाने भरकटले आहेत.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਤਾ ਗਤਿ ਮਿਤਿ ਪਾਵਹਿ ਹਰਿ ਜੀਉ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
सतिगुरु सेवहि ता गति मिति पावहि हरि जीउ मंनि वसाए ॥जर त्यांनी खऱ्या गुरूंची सेवा केली तर त्यांना मोक्षाची स्थिती प्राप्त होते; ते प्रिय परमेश्वराला त्यांच्या मनात धारण करतात.
ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਗੈ ਆਵਣੁ ਜਾਣੁ ਰਹਾਏ ॥੫॥
सची बाणी सिउ चितु लागै आवणु जाणु रहाए ॥५॥ते त्यांचे चैतन्य खऱ्या बाणीवर केंद्रित करतात आणि पुनर्जन्मात त्यांचे येणे आणि जाणे संपले आहे. ||5||
ਪੰਡਿਤ ਪੜਿ ਪੜਿ ਵਾਦੁ ਵਖਾਣਹਿ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਏ ॥
पंडित पड़ि पड़ि वादु वखाणहि बिनु गुर भरमि भुलाए ॥पंडित, धर्मपंडित वाचून वाद घालतात आणि वाद घालतात, पण गुरूंशिवाय ते संशयाने भ्रमित होतात.
ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਫੇਰੁ ਪਇਆ ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਮੁਕਤਿ ਨ ਪਾਏ ॥
लख चउरासीह फेरु पइआ बिनु सबदै मुकति न पाए ॥ते 8.4 दशलक्ष पुनर्जन्मांच्या चक्राभोवती फिरतात; शब्दाशिवाय त्यांना मुक्ती मिळत नाही.
ਜਾ ਨਾਉ ਚੇਤੈ ਤਾ ਗਤਿ ਪਾਏ ਜਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥੬॥
जा नाउ चेतै ता गति पाए जा सतिगुरु मेलि मिलाए ॥६॥परंतु जेव्हा ते नामाचे स्मरण करतात, तेव्हा त्यांना मोक्षाची स्थिती प्राप्त होते, जेव्हा सत्य गुरु त्यांना एकत्र आणतात. ||6||
ਸਤਸੰਗਤਿ ਮਹਿ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਉਪਜੈ ਜਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਸੁਭਾਏ ॥
सतसंगति महि नामु हरि उपजै जा सतिगुरु मिलै सुभाए ॥सत्संगतीत, खऱ्या मंडळीत, प्रभूचे नाम प्रसन्न होते, जेव्हा खरे गुरू आपल्याला त्यांच्या उदात्त प्रेमात जोडतात.