ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रंथ साहिब
पान - 835
ਹਰਿ ਹਰਿ ਉਸਤਤਿ ਕਰੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਰਖਿ ਰਖਿ ਚਰਣ ਹਰਿ ਤਾਲ ਪੂਰਈਆ ॥੫॥
हरि हरि उसतति करै दिनु राती रखि रखि चरण हरि ताल पूरईआ ॥५॥मी रात्रंदिवस परमेश्वराची स्तुती करतो, ढोलाच्या तालावर माझे पाय हलवतो. ||5||
ਹਰਿ ਕੈ ਰੰਗਿ ਰਤਾ ਮਨੁ ਗਾਵੈ ਰਸਿ ਰਸਾਲ ਰਸਿ ਸਬਦੁ ਰਵਈਆ ॥
हरि कै रंगि रता मनु गावै रसि रसाल रसि सबदु रवईआ ॥भगवंताच्या प्रेमाने ओतप्रोत होऊन माझे मन त्याची स्तुती गाते, आनंदाने अमृत आणि आनंदाचे उगमस्थान असलेल्या शब्दाचा जप करते.
ਨਿਜ ਘਰਿ ਧਾਰ ਚੁਐ ਅਤਿ ਨਿਰਮਲ ਜਿਨਿ ਪੀਆ ਤਿਨ ਹੀ ਸੁਖੁ ਲਹੀਆ ॥੬॥
निज घरि धार चुऐ अति निरमल जिनि पीआ तिन ही सुखु लहीआ ॥६॥निर्मळ शुद्धतेचा प्रवाह आतल्या आत्म्याच्या घरातून वाहतो; जो पितो त्याला शांती मिळते. ||6||
ਮਨਹਠਿ ਕਰਮ ਕਰੈ ਅਭਿਮਾਨੀ ਜਿਉ ਬਾਲਕ ਬਾਲੂ ਘਰ ਉਸਰਈਆ ॥
मनहठि करम करै अभिमानी जिउ बालक बालू घर उसरईआ ॥हट्टी मनाचा, अहंकारी, गर्विष्ठ मनाचा माणूस कर्मकांड करतो, परंतु हे मुलांनी बांधलेल्या वाळूच्या किल्ल्यासारखे असतात.
ਆਵੈ ਲਹਰਿ ਸਮੁੰਦ ਸਾਗਰ ਕੀ ਖਿਨ ਮਹਿ ਭਿੰਨ ਭਿੰਨ ਢਹਿ ਪਈਆ ॥੭॥
आवै लहरि समुंद सागर की खिन महि भिंन भिंन ढहि पईआ ॥७॥समुद्राच्या लाटा आल्या की त्या क्षणात चुरगळतात आणि विरघळतात. ||7||
ਹਰਿ ਸਰੁ ਸਾਗਰੁ ਹਰਿ ਹੈ ਆਪੇ ਇਹੁ ਜਗੁ ਹੈ ਸਭੁ ਖੇਲੁ ਖੇਲਈਆ ॥
हरि सरु सागरु हरि है आपे इहु जगु है सभु खेलु खेलईआ ॥परमेश्वर हा तलाव आहे आणि परमेश्वर स्वतःच सागर आहे; हे सर्व जग त्याने मांडलेले नाटक आहे.
ਜਿਉ ਜਲ ਤਰੰਗ ਜਲੁ ਜਲਹਿ ਸਮਾਵਹਿ ਨਾਨਕ ਆਪੇ ਆਪਿ ਰਮਈਆ ॥੮॥੩॥੬॥
जिउ जल तरंग जलु जलहि समावहि नानक आपे आपि रमईआ ॥८॥३॥६॥जसे पाण्याच्या लाटा पुन्हा पाण्यात विलीन होतात, हे नानक, त्याचप्रमाणे तो स्वतःमध्ये विलीन होतो. ||8||3||6||
ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੪ ॥
बिलावलु महला ४ ॥बिलावल, चौथा मेहल:
ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਰਚੈ ਮਨਿ ਮੁੰਦ੍ਰਾ ਪਾਈ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਤਨਿ ਭਸਮ ਦ੍ਰਿੜਈਆ ॥
सतिगुरु परचै मनि मुंद्रा पाई गुर का सबदु तनि भसम द्रिड़ईआ ॥माझे मन खऱ्या गुरूंच्या ओळखीच्या कानातले अंगठी घालते; मी गुरूंच्या वचनाची राख माझ्या शरीराला लावतो.
ਅਮਰ ਪਿੰਡ ਭਏ ਸਾਧੂ ਸੰਗਿ ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੋਊ ਮਿਟਿ ਗਈਆ ॥੧॥
अमर पिंड भए साधू संगि जनम मरण दोऊ मिटि गईआ ॥१॥माझा देह अजरामर झाला आहे, सद्संगतीत, पवित्रांच्या संगतीत. माझ्यासाठी जन्म आणि मृत्यू दोन्ही संपले आहेत. ||1||
ਮੇਰੇ ਮਨ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਰਹੀਆ ॥
मेरे मन साधसंगति मिलि रहीआ ॥हे माझ्या मन, सत्संगात एकरूप राहा.
ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਹੁ ਮਧਸੂਦਨ ਮਾਧਉ ਮੈ ਖਿਨੁ ਖਿਨੁ ਸਾਧੂ ਚਰਣ ਪਖਈਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
क्रिपा करहु मधसूदन माधउ मै खिनु खिनु साधू चरण पखईआ ॥१॥ रहाउ ॥परमेश्वरा, माझ्यावर दया कर. प्रत्येक क्षणी, मला पवित्राचे पाय धुवावेत. ||1||विराम||
ਤਜੈ ਗਿਰਸਤੁ ਭਇਆ ਬਨ ਵਾਸੀ ਇਕੁ ਖਿਨੁ ਮਨੂਆ ਟਿਕੈ ਨ ਟਿਕਈਆ ॥
तजै गिरसतु भइआ बन वासी इकु खिनु मनूआ टिकै न टिकईआ ॥कौटुंबिक जीवनाचा त्याग करून तो जंगलात भटकतो, पण त्याचे मन क्षणभरही स्वस्थ बसत नाही.
ਧਾਵਤੁ ਧਾਇ ਤਦੇ ਘਰਿ ਆਵੈ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਾਧੂ ਸਰਣਿ ਪਵਈਆ ॥੨॥
धावतु धाइ तदे घरि आवै हरि हरि साधू सरणि पवईआ ॥२॥भटके मन जेव्हा परमेश्वराच्या पवित्र लोकांचे अभयारण्य शोधते तेव्हाच घरी परतते. ||2||
ਧੀਆ ਪੂਤ ਛੋਡਿ ਸੰਨਿਆਸੀ ਆਸਾ ਆਸ ਮਨਿ ਬਹੁਤੁ ਕਰਈਆ ॥
धीआ पूत छोडि संनिआसी आसा आस मनि बहुतु करईआ ॥संन्यासी आपल्या मुली आणि पुत्रांचा त्याग करतो, परंतु तरीही त्याचे मन सर्व प्रकारच्या आशा आणि इच्छा पूर्ण करते.
ਆਸਾ ਆਸ ਕਰੈ ਨਹੀ ਬੂਝੈ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਨਿਰਾਸ ਸੁਖੁ ਲਹੀਆ ॥੩॥
आसा आस करै नही बूझै गुर कै सबदि निरास सुखु लहीआ ॥३॥या आशा आणि इच्छांसह, त्याला अजूनही हे समजत नाही की, केवळ गुरूंच्या शब्दानेच व्यक्ती वासनांपासून मुक्त होते आणि शांती मिळवते. ||3||
ਉਪਜੀ ਤਰਕ ਦਿਗੰਬਰੁ ਹੋਆ ਮਨੁ ਦਹ ਦਿਸ ਚਲਿ ਚਲਿ ਗਵਨੁ ਕਰਈਆ ॥
उपजी तरक दिगंबरु होआ मनु दह दिस चलि चलि गवनु करईआ ॥जेव्हा जगापासून अलिप्तता आतमध्ये पसरते, तेव्हा तो एक नग्न संन्यासी बनतो, परंतु तरीही, त्याचे मन दहा दिशांना फिरते, भटकत असते आणि भटकत असते.
ਪ੍ਰਭਵਨੁ ਕਰੈ ਬੂਝੈ ਨਹੀ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਮਿਲਿ ਸੰਗਿ ਸਾਧ ਦਇਆ ਘਰੁ ਲਹੀਆ ॥੪॥
प्रभवनु करै बूझै नही त्रिसना मिलि संगि साध दइआ घरु लहीआ ॥४॥तो इकडे तिकडे फिरतो, पण त्याच्या इच्छा पूर्ण होत नाहीत; साध संगत, पवित्र कंपनीत सामील होऊन, त्याला दया आणि करुणेचे घर मिळते. ||4||
ਆਸਣ ਸਿਧ ਸਿਖਹਿ ਬਹੁਤੇਰੇ ਮਨਿ ਮਾਗਹਿ ਰਿਧਿ ਸਿਧਿ ਚੇਟਕ ਚੇਟਕਈਆ ॥
आसण सिध सिखहि बहुतेरे मनि मागहि रिधि सिधि चेटक चेटकईआ ॥सिद्ध लोक अनेक योगी मुद्रा शिकतात, परंतु त्यांचे मन अजूनही धन, चमत्कारी शक्ती आणि उर्जेसाठी तळमळत असते.
ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਸੰਤੋਖੁ ਮਨਿ ਸਾਂਤਿ ਨ ਆਵੈ ਮਿਲਿ ਸਾਧੂ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਿਧਿ ਪਈਆ ॥੫॥
त्रिपति संतोखु मनि सांति न आवै मिलि साधू त्रिपति हरि नामि सिधि पईआ ॥५॥समाधान, समाधान आणि शांतता त्यांच्या मनात येत नाही; परंतु संतांच्या भेटीने ते तृप्त होतात आणि भगवंताच्या नामाने आध्यात्मिक सिद्धी प्राप्त होते. ||5||
ਅੰਡਜ ਜੇਰਜ ਸੇਤਜ ਉਤਭੁਜ ਸਭਿ ਵਰਨ ਰੂਪ ਜੀਅ ਜੰਤ ਉਪਈਆ ॥
अंडज जेरज सेतज उतभुज सभि वरन रूप जीअ जंत उपईआ ॥अंड्यातून, गर्भातून, घामातून आणि पृथ्वीपासून जीवनाचा जन्म होतो; देवाने सर्व रंग आणि रूपांचे प्राणी आणि प्राणी निर्माण केले.
ਸਾਧੂ ਸਰਣਿ ਪਰੈ ਸੋ ਉਬਰੈ ਖਤ੍ਰੀ ਬ੍ਰਾਹਮਣੁ ਸੂਦੁ ਵੈਸੁ ਚੰਡਾਲੁ ਚੰਡਈਆ ॥੬॥
साधू सरणि परै सो उबरै खत्री ब्राहमणु सूदु वैसु चंडालु चंडईआ ॥६॥जो पवित्र मंदिराचा शोध घेतो, तो क्षत्रिय असो, ब्राह्मण असो, सूद्र असो, वैश्य असो किंवा अस्पृश्यांपैकी सर्वात अस्पृश्य असो, त्याचा उद्धार होतो. ||6||
ਨਾਮਾ ਜੈਦੇਉ ਕੰਬੀਰੁ ਤ੍ਰਿਲੋਚਨੁ ਅਉਜਾਤਿ ਰਵਿਦਾਸੁ ਚਮਿਆਰੁ ਚਮਈਆ ॥
नामा जैदेउ कंबीरु त्रिलोचनु अउजाति रविदासु चमिआरु चमईआ ॥नाम दैव, जय दैव, कबीर, त्रिलोचन आणि रविदास हे खालच्या जातीचे चामडे कामगार,
ਜੋ ਜੋ ਮਿਲੈ ਸਾਧੂ ਜਨ ਸੰਗਤਿ ਧਨੁ ਧੰਨਾ ਜਟੁ ਸੈਣੁ ਮਿਲਿਆ ਹਰਿ ਦਈਆ ॥੭॥
जो जो मिलै साधू जन संगति धनु धंना जटु सैणु मिलिआ हरि दईआ ॥७॥धन्य धना आणि सैन; विनम्र सद्संगतीत सामील झालेले सर्व दयाळू परमेश्वराला भेटले. ||7||
ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੀ ਹਰਿ ਪੈਜ ਰਖਾਈ ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਅੰਗੀਕਾਰੁ ਕਰਈਆ ॥
संत जना की हरि पैज रखाई भगति वछलु अंगीकारु करईआ ॥परमेश्वर त्याच्या नम्र सेवकांच्या सन्मानाचे रक्षण करतो; तो त्याच्या भक्तांचा प्रिय आहे - तो त्यांना स्वतःचा बनवतो.
ਨਾਨਕ ਸਰਣਿ ਪਰੇ ਜਗਜੀਵਨ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ਰਖਈਆ ॥੮॥੪॥੭॥
नानक सरणि परे जगजीवन हरि हरि किरपा धारि रखईआ ॥८॥४॥७॥नानकने जगाचे जीवन असलेल्या परमेश्वराच्या अभयारण्यात प्रवेश केला आहे, ज्याने त्याच्यावर दया केली आणि त्याचे रक्षण केले. ||8||||4||7||
ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੪ ॥
बिलावलु महला ४ ॥बिलावल, चौथा मेहल:
ਅੰਤਰਿ ਪਿਆਸ ਉਠੀ ਪ੍ਰਭ ਕੇਰੀ ਸੁਣਿ ਗੁਰ ਬਚਨ ਮਨਿ ਤੀਰ ਲਗਈਆ ॥
अंतरि पिआस उठी प्रभ केरी सुणि गुर बचन मनि तीर लगईआ ॥देवाची तहान माझ्या आत खोलवर पसरली आहे. गुरूंचा उपदेश ऐकून माझे मन त्यांच्या बाणाने छेदले आहे.