श्री गुरु ग्रंथ साहिब

पान - 1065


ਹਰਿ ਚੇਤਹਿ ਤਿਨ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥
हरि चेतहि तिन बलिहारै जाउ ॥

जे परमेश्वराचे स्मरण करतात त्यांना मी अर्पण करतो.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਤਿਨ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਉ ॥
गुर कै सबदि तिन मेलि मिलाउ ॥

गुरूंच्या वचनाने मी परमेश्वराशी एकरूप होतो.

ਤਿਨ ਕੀ ਧੂਰਿ ਲਾਈ ਮੁਖਿ ਮਸਤਕਿ ਸਤਸੰਗਤਿ ਬਹਿ ਗੁਣ ਗਾਇਦਾ ॥੨॥
तिन की धूरि लाई मुखि मसतकि सतसंगति बहि गुण गाइदा ॥२॥

मी त्यांच्या पायाची धूळ माझ्या चेहऱ्याला आणि कपाळाला स्पर्श करतो; संतांच्या समाजात बसून मी त्यांची स्तुती गातो. ||2||

ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਜੇ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵਾ ॥
हरि के गुण गावा जे हरि प्रभ भावा ॥

मी परमेश्वराची स्तुती गातो, कारण मी परमेश्वर देवाला प्रसन्न करतो.

ਅੰਤਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਵਾ ॥
अंतरि हरि नामु सबदि सुहावा ॥

माझ्या अंतरंगात असलेल्या भगवंताच्या नामाने, मी शब्द शब्दाने शोभतो.

ਗੁਰਬਾਣੀ ਚਹੁ ਕੁੰਡੀ ਸੁਣੀਐ ਸਾਚੈ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇਦਾ ॥੩॥
गुरबाणी चहु कुंडी सुणीऐ साचै नामि समाइदा ॥३॥

गुरूंची बाणी जगाच्या चारही कोपऱ्यांत ऐकू येते; त्याद्वारे आपण खऱ्या नामात विलीन होतो. ||3||

ਸੋ ਜਨੁ ਸਾਚਾ ਜਿ ਅੰਤਰੁ ਭਾਲੇ ॥
सो जनु साचा जि अंतरु भाले ॥

तो नम्र प्राणी, जो स्वतःमध्ये शोधतो,

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਹਰਿ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲੇ ॥
गुर कै सबदि हरि नदरि निहाले ॥

गुरूंच्या वचनाने परमेश्वराला डोळ्यांनी पाहतो.

ਗਿਆਨ ਅੰਜਨੁ ਪਾਏ ਗੁਰਸਬਦੀ ਨਦਰੀ ਨਦਰਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੪॥
गिआन अंजनु पाए गुरसबदी नदरी नदरि मिलाइदा ॥४॥

गुरूच्या शब्दाद्वारे तो त्याच्या डोळ्यांना आध्यात्मिक बुद्धीचे मलम लावतो; दयाळू परमेश्वर त्याच्या कृपेने त्याला स्वतःशी जोडतो. ||4||

ਵਡੈ ਭਾਗਿ ਇਹੁ ਸਰੀਰੁ ਪਾਇਆ ॥
वडै भागि इहु सरीरु पाइआ ॥

मोठ्या सौभाग्याने मला हे शरीर मिळाले;

ਮਾਣਸ ਜਨਮਿ ਸਬਦਿ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥
माणस जनमि सबदि चितु लाइआ ॥

या मानवी जीवनात, मी माझी जाणीव शब्दाच्या वचनावर केंद्रित केली आहे.

ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਸਭੁ ਅੰਧ ਅੰਧੇਰਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਿਸਹਿ ਬੁਝਾਇਦਾ ॥੫॥
बिनु सबदै सभु अंध अंधेरा गुरमुखि किसहि बुझाइदा ॥५॥

शब्दाशिवाय, सर्व काही अंधारात व्यापलेले आहे; फक्त गुरुमुखालाच कळते. ||5||

ਇਕਿ ਕਿਤੁ ਆਏ ਜਨਮੁ ਗਵਾਏ ॥
इकि कितु आए जनमु गवाए ॥

काही फक्त आपले आयुष्य वाया घालवतात - ते जगात का आले आहेत?

ਮਨਮੁਖ ਲਾਗੇ ਦੂਜੈ ਭਾਏ ॥
मनमुख लागे दूजै भाए ॥

स्वेच्छेने युक्त मनमुख द्वैताच्या प्रेमात जडलेले असतात.

ਏਹ ਵੇਲਾ ਫਿਰਿ ਹਾਥਿ ਨ ਆਵੈ ਪਗਿ ਖਿਸਿਐ ਪਛੁਤਾਇਦਾ ॥੬॥
एह वेला फिरि हाथि न आवै पगि खिसिऐ पछुताइदा ॥६॥

ही संधी पुन्हा त्यांच्या हाती येणार नाही. त्यांचा पाय घसरतो आणि त्यांना पश्चात्ताप होतो आणि पश्चात्ताप होतो. ||6||

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪਵਿਤ੍ਰੁ ਸਰੀਰਾ ॥
गुर कै सबदि पवित्रु सरीरा ॥

गुरूंच्या वचनाने देह पावन होतो.

ਤਿਸੁ ਵਿਚਿ ਵਸੈ ਸਚੁ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰਾ ॥
तिसु विचि वसै सचु गुणी गहीरा ॥

सद्गुणांचा सागर खरा परमेश्वर त्यात वास करतो.

ਸਚੋ ਸਚੁ ਵੇਖੈ ਸਭ ਥਾਈ ਸਚੁ ਸੁਣਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਦਾ ॥੭॥
सचो सचु वेखै सभ थाई सचु सुणि मंनि वसाइदा ॥७॥

जो सर्वत्र सत्याचा परमार्थ पाहतो, सत्य ऐकतो आणि ते आपल्या मनात धारण करतो. ||7||

ਹਉਮੈ ਗਣਤ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਨਿਵਾਰੇ ॥
हउमै गणत गुर सबदि निवारे ॥

गुरुच्या वचनाने अहंकार आणि मानसिक गणिते दूर होतात.

ਹਰਿ ਜੀਉ ਹਿਰਦੈ ਰਖਹੁ ਉਰ ਧਾਰੇ ॥
हरि जीउ हिरदै रखहु उर धारे ॥

प्रिय प्रभूला जवळ ठेवा आणि त्याला आपल्या हृदयात बसवा.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਦਾ ਸਾਲਾਹੇ ਮਿਲਿ ਸਾਚੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੮॥
गुर कै सबदि सदा सालाहे मिलि साचे सुखु पाइदा ॥८॥

जो सदैव भगवंताची स्तुती करतो, गुरूच्या शब्दाने, तो खऱ्या परमेश्वराला भेटतो आणि त्याला शांती मिळते. ||8||

ਸੋ ਚੇਤੇ ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਚੇਤਾਏ ॥
सो चेते जिसु आपि चेताए ॥

तो एकटाच परमेश्वराचे स्मरण करतो, ज्याला परमेश्वर स्मरण करण्याची प्रेरणा देतो.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਏ ॥
गुर कै सबदि वसै मनि आए ॥

गुरूंच्या वचनाने तो मनात वास करतो.

ਆਪੇ ਵੇਖੈ ਆਪੇ ਬੂਝੈ ਆਪੈ ਆਪੁ ਸਮਾਇਦਾ ॥੯॥
आपे वेखै आपे बूझै आपै आपु समाइदा ॥९॥

तो स्वतः पाहतो, आणि तो स्वतःच समजतो; तो सर्व स्वतःमध्ये विलीन करतो. ||9||

ਜਿਨਿ ਮਨ ਵਿਚਿ ਵਥੁ ਪਾਈ ਸੋਈ ਜਾਣੈ ॥
जिनि मन विचि वथु पाई सोई जाणै ॥

त्याच्या मनात वस्तू कोणी ठेवली आहे हे त्यालाच माहीत आहे.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ॥
गुर कै सबदे आपु पछाणै ॥

गुरूंच्या वचनातून तो स्वतःला समजून घेतो.

ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ਸੋਈ ਜਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਬਾਣੀ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਇਦਾ ॥੧੦॥
आपु पछाणै सोई जनु निरमलु बाणी सबदु सुणाइदा ॥१०॥

तो नम्र प्राणी जो स्वतःला समजतो तो निष्कलंक असतो. तो गुरूंची बाणी, आणि शब्दाची घोषणा करतो. ||10||

ਏਹ ਕਾਇਆ ਪਵਿਤੁ ਹੈ ਸਰੀਰੁ ॥
एह काइआ पवितु है सरीरु ॥

हे शरीर पवित्र आणि शुद्ध आहे;

ਗੁਰਸਬਦੀ ਚੇਤੈ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰੁ ॥
गुरसबदी चेतै गुणी गहीरु ॥

गुरूच्या शब्दाच्या माध्यमातून ते सद्गुणसागर परमेश्वराचे चिंतन करते.

ਅਨਦਿਨੁ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਗੁਣ ਕਹਿ ਗੁਣੀ ਸਮਾਇਦਾ ॥੧੧॥
अनदिनु गुण गावै रंगि राता गुण कहि गुणी समाइदा ॥११॥

जो रात्रंदिवस भगवंताची स्तुती जपतो आणि त्याच्या प्रीतीत मग्न राहतो, तो तेजस्वी परमेश्वरामध्ये लीन होऊन त्याच्या तेजस्वी गुणांचा जप करतो. ||11||

ਏਹੁ ਸਰੀਰੁ ਸਭ ਮੂਲੁ ਹੈ ਮਾਇਆ ॥
एहु सरीरु सभ मूलु है माइआ ॥

हे शरीर सर्व मायेचे उगमस्थान आहे;

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇਆ ॥
दूजै भाइ भरमि भुलाइआ ॥

द्वैताच्या प्रेमात, तो संशयाने भ्रमित होतो.

ਹਰਿ ਨ ਚੇਤੈ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਪਾਏ ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਚੇਤੇ ਦੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੨॥
हरि न चेतै सदा दुखु पाए बिनु हरि चेते दुखु पाइदा ॥१२॥

हे परमेश्वराचे स्मरण करत नाही आणि अनंत वेदना सहन करते. परमेश्वराचे स्मरण केल्याशिवाय दुःख भोगावे लागते. ||12||

ਜਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਸੋ ਪਰਵਾਣੁ ॥
जि सतिगुरु सेवे सो परवाणु ॥

जो खऱ्या गुरूंची सेवा करतो तो मान्य आणि आदरणीय असतो.

ਕਾਇਆ ਹੰਸੁ ਨਿਰਮਲੁ ਦਰਿ ਸਚੈ ਜਾਣੁ ॥
काइआ हंसु निरमलु दरि सचै जाणु ॥

त्याचे शरीर आणि आत्मा-हंस निष्कलंक आणि शुद्ध आहेत; परमेश्वराच्या दरबारात, तो खरा असल्याचे ओळखले जाते.

ਹਰਿ ਸੇਵੇ ਹਰਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ਸੋਹੈ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇਦਾ ॥੧੩॥
हरि सेवे हरि मंनि वसाए सोहै हरि गुण गाइदा ॥१३॥

तो परमेश्वराची सेवा करतो, आणि परमेश्वराला आपल्या मनात धारण करतो; तो महान आहे, परमेश्वराची स्तुती गातो. ||१३||

ਬਿਨੁ ਭਾਗਾ ਗੁਰੁ ਸੇਵਿਆ ਨ ਜਾਇ ॥
बिनु भागा गुरु सेविआ न जाइ ॥

चांगल्या प्रारब्धाशिवाय कोणीही खऱ्या गुरूंची सेवा करू शकत नाही.

ਮਨਮੁਖ ਭੂਲੇ ਮੁਏ ਬਿਲਲਾਇ ॥
मनमुख भूले मुए बिललाइ ॥

स्वार्थी मनमुख भ्रमित होऊन रडत-रडत मरतात.

ਜਿਨ ਕਉ ਨਦਰਿ ਹੋਵੈ ਗੁਰ ਕੇਰੀ ਹਰਿ ਜੀਉ ਆਪਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੧੪॥
जिन कउ नदरि होवै गुर केरी हरि जीउ आपि मिलाइदा ॥१४॥

ज्यांना गुरूंच्या कृपेने धन्यता लाभते - प्रिय भगवान त्यांना स्वतःशी जोडतात. ||14||

ਕਾਇਆ ਕੋਟੁ ਪਕੇ ਹਟਨਾਲੇ ॥
काइआ कोटु पके हटनाले ॥

शरीराच्या किल्ल्यामध्ये, पक्क्या बांधलेल्या बाजारपेठा आहेत.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਲੇਵੈ ਵਸਤੁ ਸਮਾਲੇ ॥
गुरमुखि लेवै वसतु समाले ॥

गुरुमुख वस्तू खरेदी करतो, आणि त्याची काळजी घेतो.

ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਊਤਮ ਪਦਵੀ ਪਾਇਦਾ ॥੧੫॥
हरि का नामु धिआइ दिनु राती ऊतम पदवी पाइदा ॥१५॥

रात्रंदिवस भगवंताच्या नामाचे चिंतन केल्याने तो उदात्त, उच्च दर्जाची प्राप्ती करतो. ||15||

ਆਪੇ ਸਚਾ ਹੈ ਸੁਖਦਾਤਾ ॥
आपे सचा है सुखदाता ॥

खरा परमेश्वर स्वतः शांती देणारा आहे.

ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪਛਾਤਾ ॥
पूरे गुर कै सबदि पछाता ॥

परिपूर्ण गुरूंच्या शब्दानेच त्याची प्रचिती येते.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹੇ ਸਾਚਾ ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਕੋ ਪਾਇਦਾ ॥੧੬॥੭॥੨੧॥
नानक नामु सलाहे साचा पूरै भागि को पाइदा ॥१६॥७॥२१॥

नानक नामाची, परमेश्वराच्या खऱ्या नामाची स्तुती करतात; परिपूर्ण नशिबातून, तो सापडतो. ||16||7||21||


सूची (1 - 1430)
जप पान: 1 - 8
सो दर पान: 8 - 10
सो पुरख पान: 10 - 12
सोहला पान: 12 - 13
सिरी राग पान: 14 - 93
राग माझ पान: 94 - 150
राग गउड़ी पान: 151 - 346
राग आसा पान: 347 - 488
राग गूजरी पान: 489 - 526
राग देवगणधारी पान: 527 - 536
राग बिहागड़ा पान: 537 - 556
राग वढ़हंस पान: 557 - 594
राग सोरठ पान: 595 - 659
राग धनसारी पान: 660 - 695
राग जैतसरी पान: 696 - 710
राग तोडी पान: 711 - 718
राग बैराडी पान: 719 - 720
राग तिलंग पान: 721 - 727
राग सूही पान: 728 - 794
राग बिलावल पान: 795 - 858
राग गोंड पान: 859 - 875
राग रामकली पान: 876 - 974
राग नट नारायण पान: 975 - 983
राग माली पान: 984 - 988
राग मारू पान: 989 - 1106
राग तुखारी पान: 1107 - 1117
राग केदारा पान: 1118 - 1124
राग भैरौ पान: 1125 - 1167
राग वसंत पान: 1168 - 1196
राग सारंगस पान: 1197 - 1253
राग मलार पान: 1254 - 1293
राग कानडा पान: 1294 - 1318
राग कल्याण पान: 1319 - 1326
राग प्रभाती पान: 1327 - 1351
राग जयवंती पान: 1352 - 1359
सलोक सहस्रकृति पान: 1353 - 1360
गाथा महला 5 पान: 1360 - 1361
फुनहे महला 5 पान: 1361 - 1363
चौबोले महला 5 पान: 1363 - 1364
सलोक भगत कबीर जिओ के पान: 1364 - 1377
सलोक सेख फरीद के पान: 1377 - 1385
सवईए स्री मुखबाक महला 5 पान: 1385 - 1389
सवईए महले पहिले के पान: 1389 - 1390
सवईए महले दूजे के पान: 1391 - 1392
सवईए महले तीजे के पान: 1392 - 1396
सवईए महले चौथे के पान: 1396 - 1406
सवईए महले पंजवे के पान: 1406 - 1409
सलोक वारा ते वधीक पान: 1410 - 1426
सलोक महला 9 पान: 1426 - 1429
मुंदावणी महला 5 पान: 1429 - 1429
रागमाला पान: 1430 - 1430