श्री गुरु ग्रंथ साहिब

पान - 1039

ਤੂ ਦਾਤਾ ਹਮ ਸੇਵਕ ਤੇਰੇ ॥

तू दाता हम सेवक तेरे ॥

तू महान दाता आहेस; मी तुझा दास आहे.

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਦੀਜੈ ਗੁਰਿ ਗਿਆਨ ਰਤਨੁ ਦੀਪਾਇਆ ॥੬॥

अंम्रित नामु क्रिपा करि दीजै गुरि गिआन रतनु दीपाइआ ॥६॥

कृपया कृपा करा आणि मला तुमच्या अमृतमय नामाने आशीर्वाद द्या, आणि रत्न, गुरूंच्या आध्यात्मिक बुद्धीचा दिवा. ||6||

ਪੰਚ ਤਤੁ ਮਿਲਿ ਇਹੁ ਤਨੁ ਕੀਆ ॥

पंच ततु मिलि इहु तनु कीआ ॥

पंचमहाभूतांच्या मिलनातून हे शरीर निर्माण झाले.

ਆਤਮ ਰਾਮ ਪਾਏ ਸੁਖੁ ਥੀਆ ॥

आतम राम पाए सुखु थीआ ॥

परमात्मा भगवंताचा शोध घेतल्यास शांती प्रस्थापित होते.

ਕਰਮ ਕਰਤੂਤਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਫਲੁ ਲਾਗਾ ਹਰਿ ਨਾਮ ਰਤਨੁ ਮਨਿ ਪਾਇਆ ॥੭॥

करम करतूति अंम्रित फलु लागा हरि नाम रतनु मनि पाइआ ॥७॥

भूतकाळातील चांगल्या कर्मांमुळे फलदायी फळ मिळते आणि मनुष्याला परमेश्वराच्या नामाचे रत्न लाभते. ||7||

ਨਾ ਤਿਸੁ ਭੂਖ ਪਿਆਸ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥

ना तिसु भूख पिआस मनु मानिआ ॥

त्याच्या मनाला भूक किंवा तहान लागत नाही.

ਸਰਬ ਨਿਰੰਜਨੁ ਘਟਿ ਘਟਿ ਜਾਨਿਆ ॥

सरब निरंजनु घटि घटि जानिआ ॥

तो निष्कलंक परमेश्वर सर्वत्र, प्रत्येक हृदयात आहे हे जाणतो.

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰਸਿ ਰਾਤਾ ਕੇਵਲ ਬੈਰਾਗੀ ਗੁਰਮਤਿ ਭਾਇ ਸੁਭਾਇਆ ॥੮॥

अंम्रित रसि राता केवल बैरागी गुरमति भाइ सुभाइआ ॥८॥

परमेश्वराच्या अमृत तत्वाने ओतप्रोत होऊन, तो शुद्ध, अलिप्त त्यागी बनतो; तो गुरूंच्या शिकवणुकीत प्रेमाने गढून गेला आहे. ||8||

ਅਧਿਆਤਮ ਕਰਮ ਕਰੇ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ॥

अधिआतम करम करे दिनु राती ॥

जो रात्रंदिवस जीवाची कर्म करतो,

ਨਿਰਮਲ ਜੋਤਿ ਨਿਰੰਤਰਿ ਜਾਤੀ ॥

निरमल जोति निरंतरि जाती ॥

आत खोलवर शुद्ध दिव्य प्रकाश पाहतो.

ਸਬਦੁ ਰਸਾਲੁ ਰਸਨ ਰਸਿ ਰਸਨਾ ਬੇਣੁ ਰਸਾਲੁ ਵਜਾਇਆ ॥੯॥

सबदु रसालु रसन रसि रसना बेणु रसालु वजाइआ ॥९॥

अमृताचा उगम असलेल्या शब्दाच्या आल्हाददायक साराने मुग्ध होऊन माझी जीभ बासरीचे मधुर संगीत वाजवते. ||9||

ਬੇਣੁ ਰਸਾਲ ਵਜਾਵੈ ਸੋਈ ॥

बेणु रसाल वजावै सोई ॥

या बासरीचे मधुर संगीत तो एकटाच वाजवतो,

ਜਾ ਕੀ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਸੋਝੀ ਹੋਈ ॥

जा की त्रिभवण सोझी होई ॥

जो तिन्ही जग जाणतो.

ਨਾਨਕ ਬੂਝਹੁ ਇਹ ਬਿਧਿ ਗੁਰਮਤਿ ਹਰਿ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਲਿਵ ਲਾਇਆ ॥੧੦॥

नानक बूझहु इह बिधि गुरमति हरि राम नामि लिव लाइआ ॥१०॥

हे नानक, हे गुरूंच्या शिकवणीतून जाणून घ्या आणि प्रेमाने परमेश्वराच्या नावावर लक्ष केंद्रित करा. ||10||

ਐਸੇ ਜਨ ਵਿਰਲੇ ਸੰਸਾਰੇ ॥

ऐसे जन विरले संसारे ॥

दुर्मिळ आहेत ते प्राणी या जगात,

ਗੁਰਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਹਿ ਰਹਹਿ ਨਿਰਾਰੇ ॥

गुरसबदु वीचारहि रहहि निरारे ॥

जे गुरूंच्या वचनाचे चिंतन करतात आणि अलिप्त राहतात.

ਆਪਿ ਤਰਹਿ ਸੰਗਤਿ ਕੁਲ ਤਾਰਹਿ ਤਿਨ ਸਫਲ ਜਨਮੁ ਜਗਿ ਆਇਆ ॥੧੧॥

आपि तरहि संगति कुल तारहि तिन सफल जनमु जगि आइआ ॥११॥

ते स्वतःला वाचवतात, आणि त्यांच्या सर्व सहकारी आणि पूर्वजांना वाचवतात; त्यांचा जन्म आणि या जगात येणे फलदायी आहे. ||11||

ਘਰੁ ਦਰੁ ਮੰਦਰੁ ਜਾਣੈ ਸੋਈ ॥

घरु दरु मंदरु जाणै सोई ॥

स्वतःच्या हृदयाचे घर आणि मंदिराचे दार त्यालाच माहीत आहे.

ਜਿਸੁ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਸੋਝੀ ਹੋਈ ॥

जिसु पूरे गुर ते सोझी होई ॥

ज्याला गुरूंकडून परिपूर्ण समज प्राप्त होते.

ਕਾਇਆ ਗੜ ਮਹਲ ਮਹਲੀ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਸਚੁ ਸਾਚਾ ਤਖਤੁ ਰਚਾਇਆ ॥੧੨॥

काइआ गड़ महल महली प्रभु साचा सचु साचा तखतु रचाइआ ॥१२॥

देह-दुर्गात महाल आहे; देव हा या महालाचा खरा मालक आहे. खऱ्या प्रभूने तेथे आपले खरे सिंहासन स्थापन केले. ||12||

ਚਤੁਰ ਦਸ ਹਾਟ ਦੀਵੇ ਦੁਇ ਸਾਖੀ ॥

चतुर दस हाट दीवे दुइ साखी ॥

चौदा क्षेत्रे आणि दोन दिवे साक्षी आहेत.

ਸੇਵਕ ਪੰਚ ਨਾਹੀ ਬਿਖੁ ਚਾਖੀ ॥

सेवक पंच नाही बिखु चाखी ॥

प्रभूचे सेवक, स्वत: निवडलेले, भ्रष्टाचाराचे विष चाखत नाहीत.

ਅੰਤਰਿ ਵਸਤੁ ਅਨੂਪ ਨਿਰਮੋਲਕ ਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਹਰਿ ਧਨੁ ਪਾਇਆ ॥੧੩॥

अंतरि वसतु अनूप निरमोलक गुरि मिलिऐ हरि धनु पाइआ ॥१३॥

खोलवर, अमूल्य, अतुलनीय वस्तू आहे; गुरूंच्या भेटीने परमेश्वराची संपत्ती प्राप्त होते. ||१३||

ਤਖਤਿ ਬਹੈ ਤਖਤੈ ਕੀ ਲਾਇਕ ॥

तखति बहै तखतै की लाइक ॥

तो एकटाच सिंहासनावर बसतो, जो सिंहासनास पात्र आहे.

ਪੰਚ ਸਮਾਏ ਗੁਰਮਤਿ ਪਾਇਕ ॥

पंच समाए गुरमति पाइक ॥

गुरूंच्या शिकवणीनुसार, तो पाच राक्षसांना वश करतो, आणि परमेश्वराचा पाय सैनिक बनतो.

ਆਦਿ ਜੁਗਾਦੀ ਹੈ ਭੀ ਹੋਸੀ ਸਹਸਾ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥੧੪॥

आदि जुगादी है भी होसी सहसा भरमु चुकाइआ ॥१४॥

तो काळाच्या अगदी सुरुवातीपासून आणि युगानुयुगे अस्तित्वात आहे; तो येथे आणि आता अस्तित्वात आहे आणि नेहमीच अस्तित्वात असेल. त्याचे चिंतन केल्याने संशय व शंका दूर होतात. ||14||