श्री गुरु ग्रंथ साहिब

पान - 664


ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥੪॥੧॥
नानक नामु मिलै मनु मानिआ ॥४॥१॥

हे नानक, नाम प्राप्त करतो; त्याचे मन प्रसन्न आणि शांत होते. ||4||1||

ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
धनासरी महला ३ ॥

धनासरी, तिसरी मेहल:

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਅਤਿ ਅਪਾਰਾ ॥
हरि नामु धनु निरमलु अति अपारा ॥

भगवंताच्या नामाची संपत्ती अतुलनीय आणि अथांग आहे.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰਾ ॥
गुर कै सबदि भरे भंडारा ॥

गुरूंच्या शब्दाचा खजिना भरभरून वाहतो.

ਨਾਮ ਧਨ ਬਿਨੁ ਹੋਰ ਸਭ ਬਿਖੁ ਜਾਣੁ ॥
नाम धन बिनु होर सभ बिखु जाणु ॥

हे जाणून घ्या की, नामाची संपत्ती सोडून बाकी सर्व संपत्ती विष आहे.

ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਜਲੈ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥੧॥
माइआ मोहि जलै अभिमानु ॥१॥

अहंकारी लोक मायेच्या आसक्तीत जळत आहेत. ||1||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਚਾਖੈ ਕੋਇ ॥
गुरमुखि हरि रसु चाखै कोइ ॥

परमेश्वराच्या उदात्त तत्वाचा आस्वाद घेणारा गुरुमुख किती दुर्मिळ आहे.

ਤਿਸੁ ਸਦਾ ਅਨੰਦੁ ਹੋਵੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥ ਰਹਾਉ ॥
तिसु सदा अनंदु होवै दिनु राती पूरै भागि परापति होइ ॥ रहाउ ॥

तो रात्रंदिवस नेहमी आनंदात असतो; परिपूर्ण चांगल्या प्रारब्धाने त्याला नाम प्राप्त होते. ||विराम द्या||

ਸਬਦੁ ਦੀਪਕੁ ਵਰਤੈ ਤਿਹੁ ਲੋਇ ॥
सबदु दीपकु वरतै तिहु लोइ ॥

शब्दाचा शब्द एक दिवा आहे, जो तिन्ही जगाला प्रकाशित करतो.

ਜੋ ਚਾਖੈ ਸੋ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥
जो चाखै सो निरमलु होइ ॥

जो त्याचा आस्वाद घेतो तो निष्कलंक होतो.

ਨਿਰਮਲ ਨਾਮਿ ਹਉਮੈ ਮਲੁ ਧੋਇ ॥
निरमल नामि हउमै मलु धोइ ॥

निष्कलंक नाम, भगवंताचे नाम, अहंकाराची घाण धुवून टाकते.

ਸਾਚੀ ਭਗਤਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੨॥
साची भगति सदा सुखु होइ ॥२॥

खऱ्या भक्तीपूजेने चिरस्थायी शांती मिळते. ||2||

ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਚਾਖਿਆ ਸੋ ਹਰਿ ਜਨੁ ਲੋਗੁ ॥
जिनि हरि रसु चाखिआ सो हरि जनु लोगु ॥

जो परमेश्वराच्या उदात्त तत्वाचा आस्वाद घेतो तो परमेश्वराचा नम्र सेवक आहे.

ਤਿਸੁ ਸਦਾ ਹਰਖੁ ਨਾਹੀ ਕਦੇ ਸੋਗੁ ॥
तिसु सदा हरखु नाही कदे सोगु ॥

तो सदैव आनंदी असतो; तो कधीही दुःखी नसतो.

ਆਪਿ ਮੁਕਤੁ ਅਵਰਾ ਮੁਕਤੁ ਕਰਾਵੈ ॥
आपि मुकतु अवरा मुकतु करावै ॥

तो स्वतःही मुक्त होतो आणि इतरांनाही मुक्त करतो.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪੈ ਹਰਿ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ॥੩॥
हरि नामु जपै हरि ते सुखु पावै ॥३॥

तो परमेश्वराचे नामस्मरण करतो आणि परमेश्वराच्या द्वारे त्याला शांती मिळते. ||3||

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸਭ ਮੁਈ ਬਿਲਲਾਇ ॥
बिनु सतिगुर सभ मुई बिललाइ ॥

खऱ्या गुरूशिवाय, प्रत्येकजण दुःखाने रडत मरतो.

ਅਨਦਿਨੁ ਦਾਝਹਿ ਸਾਤਿ ਨ ਪਾਇ ॥
अनदिनु दाझहि साति न पाइ ॥

रात्रंदिवस ते जळतात आणि त्यांना शांती मिळत नाही.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਸਭੁ ਤ੍ਰਿਸਨ ਬੁਝਾਏ ॥
सतिगुरु मिलै सभु त्रिसन बुझाए ॥

पण खऱ्या गुरूंच्या भेटीने सर्व तहान शमते.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਸਾਂਤਿ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥੪॥੨॥
नानक नामि सांति सुखु पाए ॥४॥२॥

हे नानक, नामाद्वारे, व्यक्तीला शांती आणि शांती मिळते. ||4||2||

ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
धनासरी महला ३ ॥

धनासरी, तिसरी मेहल:

ਸਦਾ ਧਨੁ ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲੇ ॥
सदा धनु अंतरि नामु समाले ॥

प्रभूच्या नावाची संपत्ती, आतमध्ये गोळा करा आणि कायमचे जतन करा;

ਜੀਅ ਜੰਤ ਜਿਨਹਿ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲੇ ॥
जीअ जंत जिनहि प्रतिपाले ॥

तो सर्व प्राणी आणि प्राण्यांचे पालनपोषण आणि पालनपोषण करतो.

ਮੁਕਤਿ ਪਦਾਰਥੁ ਤਿਨ ਕਉ ਪਾਏ ॥
मुकति पदारथु तिन कउ पाए ॥

त्यांनाच मुक्तीचा खजिना मिळतो,

ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥੧॥
हरि कै नामि रते लिव लाए ॥१॥

जे प्रेमाने ओतप्रोत आहेत, आणि प्रभूच्या नावावर लक्ष केंद्रित करतात. ||1||

ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਨੁ ਪਾਵੈ ॥
गुर सेवा ते हरि नामु धनु पावै ॥

गुरूंची सेवा केल्याने भगवंताच्या नामाची संपत्ती प्राप्त होते.

ਅੰਤਰਿ ਪਰਗਾਸੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵੈ ॥ ਰਹਾਉ ॥
अंतरि परगासु हरि नामु धिआवै ॥ रहाउ ॥

तो आतमध्ये प्रकाशित आणि प्रबुद्ध आहे, आणि तो परमेश्वराच्या नामाचे ध्यान करतो. ||विराम द्या||

ਇਹੁ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਗੂੜਾ ਧਨ ਪਿਰ ਹੋਇ ॥
इहु हरि रंगु गूड़ा धन पिर होइ ॥

परमेश्वरावरील हे प्रेम वधूच्या पतीच्या प्रेमासारखे आहे.

ਸਾਂਤਿ ਸੀਗਾਰੁ ਰਾਵੇ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਇ ॥
सांति सीगारु रावे प्रभु सोइ ॥

देव शांती आणि शांतीने सजलेल्या आत्म-वधूला आनंदित करतो आणि आनंद देतो.

ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਪ੍ਰਭੁ ਕੋਇ ਨ ਪਾਏ ॥
हउमै विचि प्रभु कोइ न पाए ॥

अहंकारातून कोणीही देव शोधत नाही.

ਮੂਲਹੁ ਭੁਲਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਏ ॥੨॥
मूलहु भुला जनमु गवाए ॥२॥

सर्वांचे मूळ असलेल्या आदिम भगवंतापासून दूर भटकून आपले जीवन व्यर्थ घालवतो. ||2||

ਗੁਰ ਤੇ ਸਾਤਿ ਸਹਜ ਸੁਖੁ ਬਾਣੀ ॥
गुर ते साति सहज सुखु बाणी ॥

शांतता, स्वर्गीय शांती, आनंद आणि त्यांच्या बाणीचे वचन गुरूंकडून प्राप्त होते.

ਸੇਵਾ ਸਾਚੀ ਨਾਮਿ ਸਮਾਣੀ ॥
सेवा साची नामि समाणी ॥

खरी ती सेवा, जी नामात विलीन होण्यास प्रवृत्त करते.

ਸਬਦਿ ਮਿਲੈ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਸਦਾ ਧਿਆਏ ॥
सबदि मिलै प्रीतमु सदा धिआए ॥

शब्दाच्या श्रद्धेने धन्य होऊन तो सर्वकाळ प्रिय परमेश्वराचे चिंतन करतो.

ਸਾਚ ਨਾਮਿ ਵਡਿਆਈ ਪਾਏ ॥੩॥
साच नामि वडिआई पाए ॥३॥

खऱ्या नामानेच पराक्रमाची प्राप्ती होते. ||3||

ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਸੋਇ ॥
आपे करता जुगि जुगि सोइ ॥

सृष्टिकर्ता स्वतः युगानुयुगे राहतो.

ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਮੇਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥
नदरि करे मेलावा होइ ॥

जर त्याने त्याच्या कृपेची नजर टाकली तर आपण त्याला भेटतो.

ਗੁਰਬਾਣੀ ਤੇ ਹਰਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
गुरबाणी ते हरि मंनि वसाए ॥

गुरबानी शब्दातून परमेश्वर मनात वास करतो.

ਨਾਨਕ ਸਾਚਿ ਰਤੇ ਪ੍ਰਭਿ ਆਪਿ ਮਿਲਾਏ ॥੪॥੩॥
नानक साचि रते प्रभि आपि मिलाए ॥४॥३॥

हे नानक, जे सत्याने ओतप्रोत आहेत त्यांना देव स्वतःशी जोडतो. ||4||3||

ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ਤੀਜਾ ॥
धनासरी महला ३ तीजा ॥

धनासरी, तिसरी मेहल:

ਜਗੁ ਮੈਲਾ ਮੈਲੋ ਹੋਇ ਜਾਇ ॥
जगु मैला मैलो होइ जाइ ॥

जग प्रदूषित आहे, आणि जे जगात आहेत तेही प्रदूषित होतात.

ਆਵੈ ਜਾਇ ਦੂਜੈ ਲੋਭਾਇ ॥
आवै जाइ दूजै लोभाइ ॥

द्वैताच्या आसक्तीत ते येते आणि जाते.

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਸਭ ਪਰਜ ਵਿਗੋਈ ॥
दूजै भाइ सभ परज विगोई ॥

या द्वैताच्या प्रेमाने सर्व जग उध्वस्त केले आहे.

ਮਨਮੁਖਿ ਚੋਟਾ ਖਾਇ ਅਪੁਨੀ ਪਤਿ ਖੋਈ ॥੧॥
मनमुखि चोटा खाइ अपुनी पति खोई ॥१॥

स्वार्थी मनमुख शिक्षा भोगतो, आणि मान गमावतो. ||1||

ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਜਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥
गुर सेवा ते जनु निरमलु होइ ॥

गुरूंची सेवा केल्याने निष्कलंक होतो.

ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਪਤਿ ਊਤਮ ਹੋਇ ॥ ਰਹਾਉ ॥
अंतरि नामु वसै पति ऊतम होइ ॥ रहाउ ॥

तो भगवंताचे नाम आतमध्ये धारण करतो आणि त्याची अवस्था उच्च होते. ||विराम द्या||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਬਰੇ ਹਰਿ ਸਰਣਾਈ ॥
गुरमुखि उबरे हरि सरणाई ॥

गुरुमुखांचे तारण झाले आहे, परमेश्वराच्या अभयारण्यात नेले आहे.

ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਰਾਤੇ ਭਗਤਿ ਦ੍ਰਿੜਾਈ ॥
राम नामि राते भगति द्रिड़ाई ॥

भगवंताच्या नामाशी एकरूप होऊन ते भक्तीपूजेला वाहून घेतात.

ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਜਨੁ ਵਡਿਆਈ ਪਾਏ ॥
भगति करे जनु वडिआई पाए ॥

परमेश्वराचा विनम्र सेवक भक्तीभावाने पूजा करतो, आणि महानतेने धन्य होतो.

ਸਾਚਿ ਰਤੇ ਸੁਖ ਸਹਜਿ ਸਮਾਏ ॥੨॥
साचि रते सुख सहजि समाए ॥२॥

सत्याशी संलग्न, तो स्वर्गीय शांततेत लीन होतो. ||2||

ਸਾਚੇ ਕਾ ਗਾਹਕੁ ਵਿਰਲਾ ਕੋ ਜਾਣੁ ॥
साचे का गाहकु विरला को जाणु ॥

खरे नाम विकत घेणारा फार दुर्मिळ आहे हे जाणून घ्या.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਆਪੁ ਪਛਾਣੁ ॥
गुर कै सबदि आपु पछाणु ॥

गुरूंच्या वचनातून तो स्वतःला समजून घेतो.

ਸਾਚੀ ਰਾਸਿ ਸਾਚਾ ਵਾਪਾਰੁ ॥
साची रासि साचा वापारु ॥

त्याचे भांडवल खरे आहे आणि त्याचा व्यापार खरा आहे.

ਸੋ ਧੰਨੁ ਪੁਰਖੁ ਜਿਸੁ ਨਾਮਿ ਪਿਆਰੁ ॥੩॥
सो धंनु पुरखु जिसु नामि पिआरु ॥३॥

धन्य ती व्यक्ती, ज्याला नाम आवडते. ||3||

ਤਿਨਿ ਪ੍ਰਭਿ ਸਾਚੈ ਇਕਿ ਸਚਿ ਲਾਏ ॥
तिनि प्रभि साचै इकि सचि लाए ॥

देव, खरा परमेश्वर, त्याने काहींना त्याच्या खऱ्या नामात जोडले आहे.

ਊਤਮ ਬਾਣੀ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਏ ॥
ऊतम बाणी सबदु सुणाए ॥

ते त्यांच्या बाणीचे सर्वात उदात्त वचन आणि त्यांच्या शब्दाचे वचन ऐकतात.


सूची (1 - 1430)
जप पान: 1 - 8
सो दर पान: 8 - 10
सो पुरख पान: 10 - 12
सोहला पान: 12 - 13
सिरी राग पान: 14 - 93
राग माझ पान: 94 - 150
राग गउड़ी पान: 151 - 346
राग आसा पान: 347 - 488
राग गूजरी पान: 489 - 526
राग देवगणधारी पान: 527 - 536
राग बिहागड़ा पान: 537 - 556
राग वढ़हंस पान: 557 - 594
राग सोरठ पान: 595 - 659
राग धनसारी पान: 660 - 695
राग जैतसरी पान: 696 - 710
राग तोडी पान: 711 - 718
राग बैराडी पान: 719 - 720
राग तिलंग पान: 721 - 727
राग सूही पान: 728 - 794
राग बिलावल पान: 795 - 858
राग गोंड पान: 859 - 875
राग रामकली पान: 876 - 974
राग नट नारायण पान: 975 - 983
राग माली पान: 984 - 988
राग मारू पान: 989 - 1106
राग तुखारी पान: 1107 - 1117
राग केदारा पान: 1118 - 1124
राग भैरौ पान: 1125 - 1167
राग वसंत पान: 1168 - 1196
राग सारंगस पान: 1197 - 1253
राग मलार पान: 1254 - 1293
राग कानडा पान: 1294 - 1318
राग कल्याण पान: 1319 - 1326
राग प्रभाती पान: 1327 - 1351
राग जयवंती पान: 1352 - 1359
सलोक सहस्रकृति पान: 1353 - 1360
गाथा महला 5 पान: 1360 - 1361
फुनहे महला 5 पान: 1361 - 1363
चौबोले महला 5 पान: 1363 - 1364
सलोक भगत कबीर जिओ के पान: 1364 - 1377
सलोक सेख फरीद के पान: 1377 - 1385
सवईए स्री मुखबाक महला 5 पान: 1385 - 1389
सवईए महले पहिले के पान: 1389 - 1390
सवईए महले दूजे के पान: 1391 - 1392
सवईए महले तीजे के पान: 1392 - 1396
सवईए महले चौथे के पान: 1396 - 1406
सवईए महले पंजवे के पान: 1406 - 1409
सलोक वारा ते वधीक पान: 1410 - 1426
सलोक महला 9 पान: 1426 - 1429
मुंदावणी महला 5 पान: 1429 - 1429
रागमाला पान: 1430 - 1430