ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 664
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥੪॥੧॥
naanak naam milai man maaniaa |4|1|ಓ ನಾನಕ್, ನಾಮ್ ಅನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ; ಅವನ ಮನಸ್ಸು ಸಂತಸಗೊಂಡು ಸಮಾಧಾನಗೊಂಡಿತು. ||4||1||
ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
dhanaasaree mahalaa 3 |ಧನಸಾರಿ, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਅਤਿ ਅਪਾਰਾ ॥
har naam dhan niramal at apaaraa |ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ಸಂಪತ್ತು ನಿರ್ಮಲವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಅನಂತವಾಗಿದೆ.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰਾ ॥
gur kai sabad bhare bhanddaaraa |ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದವು ನಿಧಿಯಿಂದ ತುಂಬಿ ತುಳುಕುತ್ತಿದೆ.
ਨਾਮ ਧਨ ਬਿਨੁ ਹੋਰ ਸਭ ਬਿਖੁ ਜਾਣੁ ॥
naam dhan bin hor sabh bikh jaan |ನಾಮದ ಸಂಪತ್ತನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಉಳಿದೆಲ್ಲ ಸಂಪತ್ತು ವಿಷ ಎಂದು ತಿಳಿಯಿರಿ.
ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਜਲੈ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥੧॥
maaeaa mohi jalai abhimaan |1|ಅಹಂಕಾರದ ಜನರು ಮಾಯೆಯ ಮೇಲಿನ ಮೋಹದಲ್ಲಿ ಉರಿಯುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ||1||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਚਾਖੈ ਕੋਇ ॥
guramukh har ras chaakhai koe |ಭಗವಂತನ ಭವ್ಯವಾದ ಸಾರವನ್ನು ಸವಿಯುವ ಆ ಗುರುಮುಖ ಎಷ್ಟು ಅಪರೂಪ.
ਤਿਸੁ ਸਦਾ ਅਨੰਦੁ ਹੋਵੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥ ਰਹਾਉ ॥
tis sadaa anand hovai din raatee poorai bhaag paraapat hoe | rahaau |ಹಗಲಿರುಳು ಸದಾ ಆನಂದದಲ್ಲಿರುತ್ತಾರೆ; ಪರಿಪೂರ್ಣ ಅದೃಷ್ಟದ ಮೂಲಕ, ಅವನು ಹೆಸರನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ. ||ವಿರಾಮ||
ਸਬਦੁ ਦੀਪਕੁ ਵਰਤੈ ਤਿਹੁ ਲੋਇ ॥
sabad deepak varatai tihu loe |ಶಬ್ದದ ಪದವು ಮೂರು ಲೋಕಗಳನ್ನು ಬೆಳಗಿಸುವ ದೀಪವಾಗಿದೆ.
ਜੋ ਚਾਖੈ ਸੋ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥
jo chaakhai so niramal hoe |ಅದನ್ನು ಸವಿಯುವವನು ನಿರ್ಮಲನಾಗುತ್ತಾನೆ.
ਨਿਰਮਲ ਨਾਮਿ ਹਉਮੈ ਮਲੁ ਧੋਇ ॥
niramal naam haumai mal dhoe |ನಿರ್ಮಲವಾದ ನಾಮ್, ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು, ಅಹಂಕಾರದ ಕೊಳೆಯನ್ನು ತೊಳೆಯುತ್ತದೆ.
ਸਾਚੀ ਭਗਤਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੨॥
saachee bhagat sadaa sukh hoe |2|ನಿಜವಾದ ಭಕ್ತಿಯ ಆರಾಧನೆಯು ಶಾಶ್ವತವಾದ ಶಾಂತಿಯನ್ನು ತರುತ್ತದೆ. ||2||
ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਚਾਖਿਆ ਸੋ ਹਰਿ ਜਨੁ ਲੋਗੁ ॥
jin har ras chaakhiaa so har jan log |ಭಗವಂತನ ಭವ್ಯವಾದ ಸಾರವನ್ನು ಸವಿಯುವವನು ಭಗವಂತನ ವಿನಮ್ರ ಸೇವಕ.
ਤਿਸੁ ਸਦਾ ਹਰਖੁ ਨਾਹੀ ਕਦੇ ਸੋਗੁ ॥
tis sadaa harakh naahee kade sog |ಅವನು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಸಂತೋಷವಾಗಿರುತ್ತಾನೆ; ಅವನು ಎಂದಿಗೂ ದುಃಖಿತನಾಗಿರುವುದಿಲ್ಲ.
ਆਪਿ ਮੁਕਤੁ ਅਵਰਾ ਮੁਕਤੁ ਕਰਾਵੈ ॥
aap mukat avaraa mukat karaavai |ಅವನು ಸ್ವತಃ ವಿಮೋಚನೆ ಹೊಂದಿದ್ದಾನೆ, ಮತ್ತು ಅವನು ಇತರರನ್ನು ಸಹ ಮುಕ್ತಗೊಳಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪੈ ਹਰਿ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ॥੩॥
har naam japai har te sukh paavai |3|ಅವನು ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಜಪಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ಮೂಲಕ ಅವನು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||3||
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸਭ ਮੁਈ ਬਿਲਲਾਇ ॥
bin satigur sabh muee bilalaae |ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿಲ್ಲದೆ, ಎಲ್ಲರೂ ಸಾಯುತ್ತಾರೆ, ನೋವಿನಿಂದ ಅಳುತ್ತಾರೆ.
ਅਨਦਿਨੁ ਦਾਝਹਿ ਸਾਤਿ ਨ ਪਾਇ ॥
anadin daajheh saat na paae |ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ಅವರು ಉರಿಯುತ್ತಾರೆ, ಮತ್ತು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਸਭੁ ਤ੍ਰਿਸਨ ਬੁਝਾਏ ॥
satigur milai sabh trisan bujhaae |ಆದರೆ ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುವುದರಿಂದ ಎಲ್ಲಾ ದಾಹ ತೀರುತ್ತದೆ.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਸਾਂਤਿ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥੪॥੨॥
naanak naam saant sukh paae |4|2|ಓ ನಾನಕ್, ನಾಮ್ ಮೂಲಕ, ಒಬ್ಬರು ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ನೆಮ್ಮದಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ||4||2||
ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
dhanaasaree mahalaa 3 |ಧನಸಾರಿ, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਸਦਾ ਧਨੁ ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲੇ ॥
sadaa dhan antar naam samaale |ಭಗವಂತನ ಹೆಸರಿನ ಸಂಪತ್ತನ್ನು ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಸಿ ಮತ್ತು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಪಾಲಿಸು, ಆಳವಾಗಿ;
ਜੀਅ ਜੰਤ ਜਿਨਹਿ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲੇ ॥
jeea jant jineh pratipaale |ಅವನು ಎಲ್ಲಾ ಜೀವಿಗಳು ಮತ್ತು ಜೀವಿಗಳನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಪೋಷಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਮੁਕਤਿ ਪਦਾਰਥੁ ਤਿਨ ਕਉ ਪਾਏ ॥
mukat padaarath tin kau paae |ಅವರು ಮಾತ್ರ ವಿಮೋಚನೆಯ ನಿಧಿಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ,
ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥੧॥
har kai naam rate liv laae |1|ಯಾರು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ತುಂಬಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ. ||1||
ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਨੁ ਪਾਵੈ ॥
gur sevaa te har naam dhan paavai |ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ಸಂಪತ್ತು ದೊರೆಯುತ್ತದೆ.
ਅੰਤਰਿ ਪਰਗਾਸੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵੈ ॥ ਰਹਾਉ ॥
antar paragaas har naam dhiaavai | rahaau |ಅವನು ಒಳಗೆ ಪ್ರಕಾಶಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಪ್ರಕಾಶಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನು ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾನೆ. ||ವಿರಾಮ||
ਇਹੁ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਗੂੜਾ ਧਨ ਪਿਰ ਹੋਇ ॥
eihu har rang goorraa dhan pir hoe |ಭಗವಂತನ ಮೇಲಿನ ಈ ಪ್ರೀತಿಯು ವಧು ತನ್ನ ಗಂಡನ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿಯಂತೆ.
ਸਾਂਤਿ ਸੀਗਾਰੁ ਰਾਵੇ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਇ ॥
saant seegaar raave prabh soe |ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಶಾಂತಿಯಿಂದ ಅಲಂಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಆತ್ಮ-ವಧುವನ್ನು ದೇವರು ಮೆಚ್ಚುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಆನಂದಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਪ੍ਰਭੁ ਕੋਇ ਨ ਪਾਏ ॥
haumai vich prabh koe na paae |ಅಹಂಕಾರದಿಂದ ಯಾರೂ ದೇವರನ್ನು ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ.
ਮੂਲਹੁ ਭੁਲਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਏ ॥੨॥
moolahu bhulaa janam gavaae |2|ಎಲ್ಲದಕ್ಕೂ ಮೂಲವಾದ ಮೂಲ ಭಗವಂತನಿಂದ ದೂರ ಅಲೆದಾಡುವವನು ತನ್ನ ಜೀವನವನ್ನು ವ್ಯರ್ಥವಾಗಿ ವ್ಯರ್ಥ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ||2||
ਗੁਰ ਤੇ ਸਾਤਿ ਸਹਜ ਸੁਖੁ ਬਾਣੀ ॥
gur te saat sahaj sukh baanee |ಶಾಂತಿ, ಸ್ವರ್ಗೀಯ ಶಾಂತಿ, ಆನಂದ ಮತ್ತು ಅವರ ಬಾನಿಯ ಮಾತುಗಳು ಗುರುಗಳಿಂದ ಬರುತ್ತವೆ.
ਸੇਵਾ ਸਾਚੀ ਨਾਮਿ ਸਮਾਣੀ ॥
sevaa saachee naam samaanee |ನಿಜ, ಆ ಸೇವೆಯು ನಾಮದಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳಲು ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ.
ਸਬਦਿ ਮਿਲੈ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਸਦਾ ਧਿਆਏ ॥
sabad milai preetam sadaa dhiaae |ಶಬಾದ್ ಪದದಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಅವರು ಪ್ರೀತಿಯ ಭಗವಂತನನ್ನು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਸਾਚ ਨਾਮਿ ਵਡਿਆਈ ਪਾਏ ॥੩॥
saach naam vaddiaaee paae |3|ನಿಜವಾದ ಹೆಸರಿನ ಮೂಲಕ, ಅದ್ಭುತವಾದ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯನ್ನು ಪಡೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ||3||
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਸੋਇ ॥
aape karataa jug jug soe |ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನೇ ಯುಗಯುಗಾಂತರಗಳಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದ್ದಾನೆ.
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਮੇਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥
nadar kare melaavaa hoe |ಅವನು ತನ್ನ ಗ್ಲಾನ್ಸ್ ಆಫ್ ಗ್ರೇಸ್ ಅನ್ನು ತೋರಿಸಿದರೆ, ನಾವು ಅವನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತೇವೆ.
ਗੁਰਬਾਣੀ ਤੇ ਹਰਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
gurabaanee te har man vasaae |ಗುರ್ಬಾನಿಯ ಪದದ ಮೂಲಕ, ಭಗವಂತ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਸਾਚਿ ਰਤੇ ਪ੍ਰਭਿ ਆਪਿ ਮਿਲਾਏ ॥੪॥੩॥
naanak saach rate prabh aap milaae |4|3|ಓ ನಾನಕ್, ಸತ್ಯದಿಂದ ತುಂಬಿರುವವರನ್ನು ದೇವರು ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ಐಕ್ಯಗೊಳಿಸುತ್ತಾನೆ. ||4||3||
ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ਤੀਜਾ ॥
dhanaasaree mahalaa 3 teejaa |ಧನಸಾರಿ, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਜਗੁ ਮੈਲਾ ਮੈਲੋ ਹੋਇ ਜਾਇ ॥
jag mailaa mailo hoe jaae |ಜಗತ್ತು ಕಲುಷಿತವಾಗಿದೆ, ಮತ್ತು ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿರುವವರೂ ಕಲುಷಿತರಾಗುತ್ತಾರೆ.
ਆਵੈ ਜਾਇ ਦੂਜੈ ਲੋਭਾਇ ॥
aavai jaae doojai lobhaae |ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಬಾಂಧವ್ಯದಲ್ಲಿ, ಅದು ಬರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಹೋಗುತ್ತದೆ.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਸਭ ਪਰਜ ਵਿਗੋਈ ॥
doojai bhaae sabh paraj vigoee |ಈ ದ್ವಂದ್ವ ಪ್ರೀತಿ ಇಡೀ ಜಗತ್ತನ್ನು ಹಾಳು ಮಾಡಿದೆ.
ਮਨਮੁਖਿ ਚੋਟਾ ਖਾਇ ਅਪੁਨੀ ਪਤਿ ਖੋਈ ॥੧॥
manamukh chottaa khaae apunee pat khoee |1|ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖನು ಶಿಕ್ಷೆಯನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಗೌರವವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||1||
ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਜਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥
gur sevaa te jan niramal hoe |ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ನಿರ್ಮಲನಾಗುತ್ತಾನೆ.
ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਪਤਿ ਊਤਮ ਹੋਇ ॥ ਰਹਾਉ ॥
antar naam vasai pat aootam hoe | rahaau |ಅವನು ನಾಮ, ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಒಳಗೆ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಸ್ಥಿತಿಯು ಉದಾತ್ತವಾಗುತ್ತದೆ. ||ವಿರಾಮ||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਬਰੇ ਹਰਿ ਸਰਣਾਈ ॥
guramukh ubare har saranaaee |ಗುರುಮುಖರು ರಕ್ಷಿಸಲ್ಪಟ್ಟರು, ಭಗವಂತನ ಅಭಯಾರಣ್ಯಕ್ಕೆ ಕರೆದೊಯ್ಯುತ್ತಾರೆ.
ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਰਾਤੇ ਭਗਤਿ ਦ੍ਰਿੜਾਈ ॥
raam naam raate bhagat drirraaee |ಭಗವಂತನ ನಾಮಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡು, ಭಕ್ತಿಪೂರ್ವಕವಾದ ಆರಾಧನೆಗೆ ತಮ್ಮನ್ನು ತಾವು ತೊಡಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਜਨੁ ਵਡਿਆਈ ਪਾਏ ॥
bhagat kare jan vaddiaaee paae |ಭಗವಂತನ ವಿನಮ್ರ ಸೇವಕನು ಭಕ್ತಿಪೂರ್ವಕ ಪೂಜೆಯನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਸਾਚਿ ਰਤੇ ਸੁਖ ਸਹਜਿ ਸਮਾਏ ॥੨॥
saach rate sukh sahaj samaae |2|ಸತ್ಯಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡಂತೆ, ಅವನು ಸ್ವರ್ಗೀಯ ಶಾಂತಿಯಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗುತ್ತಾನೆ. ||2||
ਸਾਚੇ ਕਾ ਗਾਹਕੁ ਵਿਰਲਾ ਕੋ ਜਾਣੁ ॥
saache kaa gaahak viralaa ko jaan |ನಿಜವಾದ ಹೆಸರನ್ನು ಖರೀದಿಸುವವರು ಬಹಳ ವಿರಳ ಎಂದು ತಿಳಿಯಿರಿ.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਆਪੁ ਪਛਾਣੁ ॥
gur kai sabad aap pachhaan |ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ, ಅವನು ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ਸਾਚੀ ਰਾਸਿ ਸਾਚਾ ਵਾਪਾਰੁ ॥
saachee raas saachaa vaapaar |ಅವನ ಬಂಡವಾಳ ನಿಜ, ಅವನ ವ್ಯಾಪಾರವೂ ನಿಜ.
ਸੋ ਧੰਨੁ ਪੁਰਖੁ ਜਿਸੁ ਨਾਮਿ ਪਿਆਰੁ ॥੩॥
so dhan purakh jis naam piaar |3|ನಾಮವನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುವ ವ್ಯಕ್ತಿ ಧನ್ಯ. ||3||
ਤਿਨਿ ਪ੍ਰਭਿ ਸਾਚੈ ਇਕਿ ਸਚਿ ਲਾਏ ॥
tin prabh saachai ik sach laae |ದೇವರು, ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ, ಕೆಲವನ್ನು ತನ್ನ ನಿಜವಾದ ಹೆಸರಿಗೆ ಜೋಡಿಸಿದ್ದಾನೆ.
ਊਤਮ ਬਾਣੀ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਏ ॥
aootam baanee sabad sunaae |ಅವರು ಅವರ ಬನಿಯ ಅತ್ಯಂತ ಶ್ರೇಷ್ಠವಾದ ಪದವನ್ನು ಮತ್ತು ಅವರ ಶಬ್ದದ ಪದಗಳನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಾರೆ.